مسجد بانوان؛ ۲۷ میلیون مسلمان در چین زندگی می‌کنند

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، نشست بررسی ظرفیت های فرهنگی ایران و چین با حضور جمعی از طلاب و روحانیون و علاقه مندان به فرهنگ ایران و چین در سالن جلسات انجمن های علمی حوزه برگزار شد.

در این مراسم دکتر سید جلال امام، دکترای تاریخ معاصر چین و مدیر گروه زبان و ادبیان فارسی دانشگاه «شی ان» به سخنرانی پرداخت که  ابتدا به چگونگی حضور خود در کشور چین و تحقیق در باره مسلمانان این کشور  اشاره کرد.

در ادامه وی به تاریخچه حضور اسلام در کشور چین و اشتراکات فرهنگی دو کشور اشاره نمود و بیان کرد: کشور چین 6 برابر کشور ایران وسعت و یک میلیارد و 400 میلیون نفر جمعیت دارد. در این کشور 56 قوم زندگی می کنند که 10 قوم به دین اسلام اعتقاد دارند.

مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه «شی ان» با اشاره به آمار جمعیت مسلمانان چین ابراز داشت: طبق آماری که دولت چین ارائه کرده است حدود 27 میلیون مسلمان در چین زندگی می‌کنند و تعداد شیعیان این کشور کمتر از 10 هزار نفر است.

دکتر امام به ویژگی‌های منحصر به فرد مسلمانان چین اشاره کرد و گفت: وجود مسجد بانوان یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد مسلمانان چین است که در دیگر کشورها وجود ندارد؛ در این مساجد امام جماعت، مدیر و حتی دربان، زنان هستند.

وی منابع ترجمه شده شیعی را در کشور چین بسیار کم دانست و افزود: ما باید منابع شیعی را ترجمه کنیم تا این منابع به دست یک سری افرادی که علاقه‌مند هستند برسد.

این استاد دانشگاه چین به نحوه برخورد دولت چین با مسلمانان گفت: خبرهای بدی که در مورد برخورد دولت با مسلمانان وجود دارد به دلیل برخی ملاحظات سیاسی است.

وی ادامه داد: برخی از اقلیت‌های قومی در چین هستند که تحت تاثیر برخی تفکر‌ها قرار گرفته و خواستار جدایی طلبی و استقلال هستند که رفتار دولت چین با این گروه‌های اقلیت به دلیل مسائل امنیتی است.

دکتر امام تصریح کرد: در جنوب و شمال چین با مناطق مسلمان نشینی برخورد داشتم که مسلمانان بدون مشکل به زندگی ادامه می‌دهند، به مسجد می‌روند و دارای تجمع در جشن‌های مختلف هستند.

وی در خصوص زمینه‌های تبلیغ دین اسلام در کشور چین عنوان کرد: وقتی در افرادی که اعتقادی به دین ندارند پژوهش می‌کنید در می‌یابید که آنها زمینه‌هایی برای پذیرش دین دارند، ولی مشکل اصلی ما این است که خط قرمزهایی را دور خود کشیده‌ایم و آنها را پررنگ کرده‌ایم.

مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه «شی ان» با بیان اینکه در چین نیز با افرادی مواجه می‌شویم که می‌گویند بی اعتقادی برای ما مشکلات بسیاری را به وجود آورده است، گفت: در فرهنگ و فلسفه چین نیز می‌توانیم چیزهایی را پیدا کنیم که برای تبلیغ پایدار، گسترده و دراز مدت موثر باشد.

http://tarikh.imam.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=60&fkeyid=&siteid=60&pageid=37755&newsview=77515

فعالیت پنهانی امام موسی کاظم(ع) پایه های شیعه را استوار کرد

گفت وگو  با آیت الله شیخ محمدهادی یوسفی غروی

استاد حوزه علمیه قم و کارشناس تاریخ اسلام، استواری شیعه در تاریخ را نتیجه فعالیت های پنهانی ائمه (ع) دانست و بیان کرد: امامان شیعه همگی بر لزوم رعایت تقیه پافشاری کرده و می کوشیدند تا تشکل شیعه و رهبری آنها را به طور پنهانی اداره کنند و رسالت حضرت نیز این بود تا در یک حرکت علمی توازن و تعادل فکری را میان شیعیان برقرار کند و طبعا عباسیان نمی توانستند تشکلی به نام شیعه را به رهبری امام بپذیرند بنابراین این مهمترین عاملی بود که آنها را وادار کرد تا امام را تحت فشار قرار دهند.

آیت الله محمدهادی یوسفی غروی در گفت وگو با خبرنگار شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) اظهار کرد: امام موسی بن جعفر(ع) مدت ۲۰ سال از زندگانی پدرش امام صادق(ع) را درک کرده است. در آخرین بخش از زندگانی پدر، شاهد برخورد حکامی بود که تا دیروز نسبت به آنچه بر آل علی رفته و رنج و کشتارهایی که بر آنها روا شده بود تظاهر به همدردی می کردند اما برخورد آنها با امام صادق(ع) – که تنها به دفاع از اسلام و نشر تعالیم کمر همت بسته بود و نیز با علویانی که طاقت تحمل ستم و طغیانشان را نداشتند و تلخی، درد و رنج حوادث دردناکی که جان بسیاری از ایشان را گرفته بود – را حس کرده و پدرش را دیده بود که همواره در رویارویی با منصور و تهدیدهای وی قرار داشت.

او ادامه داد: این مراقبت ها به حدی بود که امام ناگزیر شد تا در مورد امامت، جریان را حتی از شیعیان نیز پنهان دارد و جز گروه اندکی از یاران خاص خود که به رازداری و برحذر بودن از جاسوسان منصور و اطرافیانش سفارش شده بودند کسی را در جریان آن قرار نداد. آن حضرت امامت خود را که به مدت ۳۵ سال در این فضای سراپا کینه و دشمنی با اهل بیت(ع) به درازا کشید بدین گونه آغاز کرد و همواره مراقب بود و جز از نزدیکان انگشت شماری که دشواری اوضاع را درک می کردند و می دانستند که چگونه باید مردم را به وی فراخوانند از دیگران پنهان می داشت. دورانی که امام موسی کاظم در آن زندگی می کرد مصادف با نخستین مرحله ستمگری حکام عباسی بود. آنها تا چندی پس از آنکه زمام حکومت را به نام علویان در دست گرفتند با مردم به خصوص علویان برخورد نسبتا ملایمی داشتند اما به محض اینکه در حکومت استقرار یافته و پایه های سلطنت خود را مستحکم کردند و از طرف دیگر با بروز قیام های پراکنده که به طرفداری از علویان پدید آمد و آنها را سخت نگران کرد، بنا را بر ستمگری گذاشته و مخالفان خود را زیر شدیدترین فشارها قرار دادند.

امام کاظم (ع) و آرمان تشکیل حکومت اسلامی

به مناسبت سالروز ولادت امام موسی کاظم (علیه السلام)

اشاره

حضرت امام موسی بن جعفر(علیهما السلام) ملقّب به «زین المجتهدین، عبد صالح و کاظم» و مکنّی به «ابواسماعیل، ابوعلی و ابوالحسن» در هفتم ماه صفر سال 128 هجری(بنا به قولی) و در اواخر ماه ذی الحجة(بنا به قولی قوی) در قریه ای به نام «ابواء» در اطراف مدینه چشم به جهان گشود.

پدر بزرگوارش، امام ششم، حضرت جعفر بن محمّدٍ الصادق(علیهما السلام) و مادر ارجمندش خانم«حَمیدة» می باشد. دوران رشد و تربیت و نوجوانی و جوانی را در دامان مادر گرامی اش و پدر ارجمندش طی کرد. امامت و رهبری ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 148 هجری آغاز شد و پس از حدود 55 سال زندگانی و 20 سال امامت در 183 هجری(186 هجری) با توطئه ی خلیفه ی فاسد زمان، هارون عباسی(170-193 هجری) پس از عمری در زندان سندی بن شاهک در بغداد به شهادت رسید.

ضمن عرض تبریک و تهنیت ولادت این امام هُمام، به پیشگاه سلاله پاکش، حضرت مهدی موعود(عجّل الله فرجه)، مقام معظّم رهبری(دام ظلّه)، مراجع عظام تقلید(دامت برکاتهم) و عموم شیعیان، توجه خوانندگان محترم را به نگاهی گذرا به حوادث و رخ دادهای دوران امامتِ آن بزرگوار جلب می کنم.

 

1-    فضایل و کمالات معنوی

حضرت امام جعفر صادق(ع) می فرماید: «إنّ ابنی هذا[موسی] لو سألته عمّا بین دفّتی المصحف لأجابک فیه بعلمٍ». (1)  یعنی؛ اگر از پسرم [موسی] در باره آن چه در این مصحف(قرآن) وجود دارد بپرسی، به یقین عالمانه و آگاهانه پاسخ می دهد.

همین طور فرمود: «وعنده علم الحکم و الفهم والسخاء والمعرفة بما یحتاج الیه الناس فیما اختلفوا فیه من أمر دینهم». (2) یعنی؛ حکمت، فهم، سخاوت و دانش امور دینی مردم که در آن گرفتار اختلاف [و سردرگُمی] شده اند نزد اوست.

مرحوم شیخ مفید(ره) می فرماید: «مردم روایات بسیاری از ابوالحسن موسی بن جعفر(ع) نقل کرده اند. او فقیه ترین مردم زمان خویش بود». (3)

در بُعد تقوی و عبادت نیز ضرب المثل مردمِ زمان خویش بود. هنگام نماز با تمام وجود و حضور قلب به درگاه الهی می ایستاد و اشک هایش جاری می شد، قلبش به تپش در می آمد و از شوق و خوف خدا، لرزه بر اندامش می افتاد. گاهی سجده های طولانی او تا طلوع فجر صادق و طلوع خورشید ادامه می یافت. (4)

نقل شده است که در ابتدای شب، وارد مسجد النبی(ص) می شد و در سجده با صدای بلند عرض می کرد: «الهی عظُم الذنب من عبدک، فلیحُسنِ العفو من عندک». (5) یعنی؛ خداوندا، گناهان بنده ات، بسیار بزرگ است، اما عفو و بخشش حضرتت نیز باید نیکو باشد.

آن حضرت در زهد و پرهیز از زخارف دنیا نیز، زبان زد مردم روزگار خود بود.

امام(ع) به مردم سفارش می کرد، شما همانند جناب ابوذر غِفاری باشید و می فرمود: «رحم الله اباذر، فلقد کان یقول: جزی الله الدنیا عنیّ مذمة بعد رغیفین من الشعیر، اتغدی بأحدهما و أتعشی بالآخر و بعد شملتی الصوف أئتزر بإحداهما و ارتدی بالاُخری...». (6) یعنی؛ خدای رحمت کند ابوذر را که می گفت: پس از داشتن دو قرص نان جوین که ناهار به یکی و شام به دیگری خود را سیر کنم و دو تکّه پارچه پشمینه که خود را بدان بپوشانم. دنیا به آن چه بدان تعلق دارد نکوهیده باد.

امام کاظم(ع) در نیکی به مردم و احسان به فقرا و نیاز مندان نیز لحظه ای درنگ نمی کرد.

حضرت به علیّ بن یقطین که از شیعیان وفادار امام(ع) بود، اجازه داد در دربار هارون الرشید به مشکلات مالی و حل و فصل سایر مشکلات و نیاز مندی های مردم بپردازد.

شیخ مفید(ره) می گوید: «امام موسی بن جعفر(ع) نسبت به صله رحم سفارش می کرد. فقرای مدینه را زیر نظر داشت. شب ها برایشان دینار، درهم، آرد و خرما می برد و آنان خبر نداشتند که این اموال از کجا برایشان می آید». (7)

ادامه در لینک اصلی

http://www.ghatreh.com/news/nn19812040

http://mouoodasr.ir/arabic/item/29400

رویکرد وهابی در جهان اسلام مخالفانی سرسخت دارد / اهل سنت علیه «وهابیت»

به مدت سه هفته، نخبگان سنی مذهب عرب – مسلمان به جدال با یکدیگر مشغول بودند. این جدال نه در سوریه، لیبی و یمن (به‌عنوان کانون اصلی خشونت در منطقه) که در یک کنفرانس در گروزنی، چچن (عضوی از فدراسیون روسیه) رخ نمود. 

این جدال چنان بی‌سابقه بود که برخی از علمای دینی و شخصیت‌های سیاسی را رو در روی یکدیگر قرار داد. این رویداد که بیش از 200 عالم دینی را از سراسر جهان به خود جذب کرده بود در بیانیه پایانی به جنجال تبدیل شد. در بیانیه نهایی اعلام شد که وهابیت بخشی از دنیای اهل تسنن نیست. این خبر همچون بمبی بود که جهان اهل تسنن را تکان داد. 

مگر می‌شود بر وهابیت، به‌عنوان مذهب غالب در عربستان، شورید و به آن خرده گرفت؛ آن هم مذهبی که حمایت تمام قد رهبران سعودی و پول‌های این کشور را به دنبال خود دارد؟ این موضع بی‌سابقه نشان‌دهنده نگرانی در بخشی از روحانیون مسلمانی است که با خرابکاری افراطیون مواجهند. اما این مساله به‌ویژه باعث افزایش تنش زیرپوستی میان سه کشوری شده که لااقل در تئوری با یکدیگر متحدند: مصر، امارات متحده عربی و عربستان. بر این بیفزایید جاه‌طلبی‌های مسکو را در خاورمیانه که سرچشمه‌اش در سوریه است. 

عادل الکلبانی، امام ریاض در توییتر خود نوشت: «این کنفرانس نشانه‌ای است که آنها می‌خواهند آتش را به جان ما اندازند.» این کنفرانس در این جمهوری کوچک قفقاز و به دعوت رئیس‌جمهوری آن رمضان قدیروف (که مورد حمایت پوتین است) از 25 تا 27 اوت برگزار شد. این کنفرانس با حضور چهره‌های مذهبی شروع به کار کرد. آغاز‌کننده مراسم شیخ احمد الطیب، امام دانشگاه الازهر بود که نهادی پیشرو در دنیای اهل سنت است.

برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه از جمله سوریه که مفتی اعظم آن «احمد حسون» به بشار اسد وفادار است و همچنین کویت، لیبی، اردن و سودان نیز در این کنفرانس حضور داشتند. هیات‌هایی هم از کشورهای دوردست مانند اروپا، هند و اندونزی آمده بودند. این کنفرانس از سوی انجمن خیریه چچنی با همکاری بنیاد «طابه» متعلق به شیخ یمنی «علی الجیفری» برگزار شد. وی یکی از ستون‌های جریان صوفی گری است که با رهبران اماراتی سَر و سِرّ داشته و دفتری در ابوظبی دارد.

http://fa.abna24.com/cultural/archive/2016/09/21/709010/story.html

هفته دفاع مقدس گرامی باد

دو پیام مهم حادثه تاریخی «غدیر»

در مقابل جریان غدیر، همواره دو جریان قرار داشته‌اند که سعی در انحراف مسیر اصلی هدایت و سعادت جامعه داشته‌اند:

۱. مروجان اسلام سلفی: طرفداران این جریان سعی کرده و می‌کنند غدیر را صرفا به موضوعی شیعی تبدیل کنند. در حالی‌که «غدیر یک مسأله اسلامی است؛ یک مسأله فقط شیعی نیست. در تاریخ اسلام، پیامبر اکرم یک روز سخنی بر زبان رانده و عملی انجام داده است که این سخن و این عمل، از ابعاد گوناگون دارای درس و معناست. نمی‌شود ما بگوییم که از غدیر و حدیث آن، فقط شیعه استفاده کند؛ اما بقیه مسلمانان  از محتوای  بسیار غنی‌ای که در این کلام شریف نبوی وجود دارد و مخصوص یک دوره هم نیست، بهره نبرند.»(۱۳۷۹/۰۱/۰۶) و یا با ارائه تفسیرها و تحلیل‌های تفرقه‌انگیزانه و وحدت‌گریزانه، بر اختلاف بین مذاهب اسلامی دامن زده‌اند.

اعمال شب و روز عید غدیر (فقه غدیر)

هجدهم ذی الحجة الحرام، 

عید سعید غدیر بر مسلمانان و شیعیان جهان مبارک باد

حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلغی

در این نوشتار بر آنیم نگاهى به فقه غدیر افکنیم، پیش از ورود به بحث توجه به چند نکته ضرورى مى‏ نماید:

1. مراد از فقه غدیر اعمال مستحب این روز است. روایات سى و شش عمل را در این روز مستحب شمرده‏ اند که ما آن‌ها را به ترتیب حروف الفبا ارائه مى‏ کنیم.

2. این تعداد حکم براى یک روز نشان از اهمیت، حساسیت و عظمت آن دارد. در اسلام براى هیچ روزى، هر چند بسیار مهم و مقدس، این تعداد حکم ارائه نشده است. در برخى از روزهاى مهم مانند فطر و قربان، عرفه و مباهله اعمال متعددى مستحب شمرده‌شده، ولى اگر همه آن‌ها را به یکدیگر ضمیمه کنیم، با مستحبات غدیر برابرى نمى‏کنند.

3. دومین ویژگى فقه غدیر جامعیت است. در هر زمینه‏اى عملى واردشده، اعمالى جامع و بى کم و کاست؛ از عمل عبادى تا برنامه سیاسى همایش و طرح اقتصادى ایجاد مساوات همه در فقه غدیر گرد آمده است. گستردگى و غناى این اعمال چنان است که مى‏توان گفت در آینه فقه کامل غدیر کمال دین تجلى یافته است.

4. سومین ویژگى فقه غدیر این است که براى اعمال آن فضیلت‌های منحصر به‌ فرد قرار داده ‏اند؛ که در جاى دیگر به چشم نمى‏ خورد و این حتى از فضیلت‌ های ماه رمضان نیز بیشتر است. مرحوم میرزا جواد آقا تبریزى مى ‏گوید: «فضیلتى که براى روز غدیر واردشده نسبت به فضیلت هاى ماه رمضان زیادتر است.» (1)

10 دلیلی که وهابیت را از اهل سنت و اسلام خارج می‌کند

کنفرانسی با عنوان «تعیین هویت اهل سنت» که در پایتخت «چچن» برگزار شد، وهابیت را از لیست اهل سنت خارج کرد

روزنامه “الاخبار” لبنان در مقاله‌ای به قلم "علی الدیری" نوشت: در کنفرانس مذکور، وهابیت از لیست اهل سنت خارج شد. از زمان صدور بیانیه این کنفرانس، دستگاه تبلیغاتی دربار سعودی احساس می کند برای نخستین بار از همان جام زهر کشنده‌ای می آشامد که خود به دیگران می نوشاند، یعنی همان زهر محرومیت و تکفیر.

به گمان من «علمای ارشد عربستان سعودی» باید در دلایلی که وهابیت را از اهل سنت جدا می کند، تأملی کرده تا نسخه ای میانه رو تر را ارائه دهند.

دلایلی که باید مورد نقد و بررسی قرار گیرند، همان ده دلیلی هستند که «محد بن عبد الوهاب» برای تشخیص تکفیر تعیین کرد.

 "صالح فوزان" عضو دائمی کمیته صدور فتوی، در کتاب خود در فصلی با عنوان «خدای وحشیگری وهابی» این نقایض را مورد بررسی قرار داده و کارکرد سیاسی آنها را در تأسیس دولت نخست سعودی تبیین می کند.

 "فوزان" نواقض را بدین شرح معرفی می کند: « نواقض اسلام همان مفسدات و مبطلات آن هستند، هرکه اسلام آورد و به یگانگی خداوند و نبوت پیامبر (صلی الله علیه وآله) شهادت داد، اسلام او با یکی از این نواقض باطل شده و خواه یا ناخواه کافر شمرده است».

منابع وهابیت فضایل امام علی (ع) را اثبات می کند و زبان و رفتارشان انکار!

کارشناس فرق و مذاهب اسلامی در گفتگو با شبستان: 

سابقه این دشمنی به خوارج نهروان باز می گردد و در واقع وهابیت تکفیری نیز پیرو همان فرقه افراطی و گمراهی هستند که به ظواهر دین اکتفا کرده و علی بن ابی طالب(ع) که قرآن ناطق بود را کنار گذاشتند.

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، کارشناس فرق و مذاهب اسلامی در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به اینکه وهابیت، فضایل امیرمومنان (ع) را زیر سوال می برد، اظهار کرد: اساسا وهابیت که سردمدار و رهبر فکری آنها ابن تیمیه و پس از آن پیرو او محمدبن عبدالوهاب است، تمام فرقه های اسلامی به ویژه شیعیان را کافر، مرتد و خارج از دین دانسته و تنها خود را مسلمان می دانند و بر همین پایه هر مخالفی را واجب القتل و هر نوع مخالفتی را سرکوب می کنند.

وی ادامه داد: این جریان تکفیری تندرو به هر بخش از اعتقادات شیعه، شبهه ای وارد کرده و بهانه جویی می کنند که از جمله آن می توان به فضایل و جایگاه اهل بیت(ع) در این باره اشاره کرد؛ ما شیعیان و پیروان اهل بیت(ع)، معتقدیم امامان معصوم(ع) جانشینان پیامبر اکرم(ص) هستند و همان علم لدنی و دانشی که خداوند در اختیار پیامبر (ص) قرار داده به جانشینان ایشان از حضرت امام علی (ع) تا امام عصر (عج) نیز عطا فرموده است اما وهابیت این مساله را نمی پذیرند و آن را خلاف مبانی دینی و قرآنی خود می دانند؟!.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت (ع) تصریح کرد: اما با تورق تاریخ و تامل در منابع شیعه و اهل سنت می توان به خوبی دریافت که حضرت علی(ع) از چنان فضایلی برخوردار بوده اند که نشان می دهد ادعای وهابیت در خصوص حضرت (ص) جز از سر عناد و دشمنی و کینه ورزی نیست.

وی ابراز کرد: در این خصوص تاریخ گواهی می دهد، نخستین فردی که به پیامبر (ص) ایمان آورد و پشت سر ایشان نماز خواند و در ماجراهای مکه و مدینه و جنگ های مختلف در کنار حضرت (ص) حضور داشت، حضرت امام علی(ع) بود و این بر کسی پوشیده نیست بلکه از فضایل آن بزرگوار محسوب می شود.

تخریب ائمه بقیع، نشان از دشمنی وهابیت با شیعیان است

به گزارش دیار آفتاب؛ حجت الاسلام شاکری، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی فراهان در گفتگو با خبرنگار فراهان خبر  با اشاره به سالروز تخریب قبور ائمه بقیع(ع) گفت: حرم به گرداگرد مکان‌های مقدس گفته می‌شود که از حرمتی خاص برخوردار است و با آن همچون دیگر مکان‌ها رفتار نمی‌شود، مهم ترین حرم مسلمانان، حرم مکه است که خانه خدا در آن قرار دارد، در رتبه بعد، حرم مدینه است که خانه و مدفن رسول الله(ص) را دربرمی‌گیرد و در کنار حرم مکی، حرمین شریفین خوانده می‌شود.

وی افزود: به خانه خدا کعبه، بیت الله الحرام، بیت العتیق و بیت الحرم نیز گفته می شود، دلیل نامگذاری کعبه به بیت الحرام این است که خداوند ورود مشرکان را به این مکان مقدس حرام و ممنوع فرمود، خداوند کعبه و اطراف آن را "حرم" قرارداده، یعنی مقدس شمرده و ارتکاب گناه، قتل، شکار، تجاوز به جان و مال مردم، جنگ، دزدی و راهزنی را در آن جایز ندانسته است.

شاکری در ادامه گفت: با اینکه در آیات قرآن و روایات معصومین (ع) از مکه و مدینه بعنوان حرم های امن الهی یاد شده است اما وهابیون کوردل و کودن در هشتم شوّال سال ۱۳۴۳ در مکه مکرمه گنبدهای حضرت عبدالمطلب، ابی طالب (ع)، خدیجه، فاطمه زهرا(س)، زادگاه پیامبر اکرم(ص) و «خیزران» عبادتگاه سری پیامبراکرم(ص) را با خاک یکسان کردند.