نقش امام حسن عسکری(ع) در هدایت مردم

به مناسبت هشتم ربیع الاول، سالروز شهادت امام یازدهم حضرت عسکری(ع)

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی

اشاره

حضرت امام حسن بن علیّ  العسکری(ع)، ملقّب به «زکیّ» و «عسکری» در هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در «مدینه منوّره» از مادری پاک دامن به نام «حدیثه» یا «سوسن» چشم به جهان گشود. (1)

امام یازدهم شیعیان، در خاندان نبوّت و امامت و به دست پدر بزرگوارشان حضرت امام هادی(ع) تربیت یافتند. پس از شهادت ایشان (سال 254 هجری)، بر طبق اراده الهی و وصیّت پدر، مسئولیت هدایت و رهبری شیعیان را عهده دار شدند.

ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت این حجّت برحقّ خداوند، به پیشگاه ولیّ الله الاعظم حضرت مهدی(عجّل الله فرجه الشریف) و عموم شیعیان جهان، در این نوشتار کوتاه، نگاهی اجمالی به اوضاع سیاسی- اجتماعی، حوادث و رخدادهای زمان ایشان، نقش امام عسگری(ع) و خدمات و میراث فرهنگی آن حضرت خواهیم داشت.

1- اوضاع سیاسی، اجتماعی عصر امام عسکری "علیه السلام"

الف- خلفای بنی عباس و وضع اقتصادی شیعیان

عملکرد خلفای ظالم، ستمگر و نالایق عباسی،  یکی از مسائلی است که بر همگان روشن است. آن ها بر خلاف دستورات روشن و منطقی اسلام در مورد به سازی اوضاع اقتصادی جامعه مسلمانان و رفع محرومیت از آن ها در تمام دوران خلافت ننگین و خفّت بار خود، حتی برای یک بار به نفع مردم مسلمان عمل نکردند که در این زمینه به گوشه هایی از پرونده سیاه آن ها اشاره می شود:

درآمد عمده دولت اسلامی که از خارج و صدقات بدست می آمد بنابر نقل مورّخان اسلامی بالغ بر صد ها میلیون درهم می شد که تمامی این مبلغ به جای مصرف شدن در مصارف عمومی و پیش برد وضعیت زیستی مردم، صرف ساختن کاخ های مجلل و خرید کنیزان و خوش گذرانی های حکّام ظالم و از خدا بی خبر می شد. (2)

دجال بصره را بیشتر بشناسیم!

فرقه انحرافی احمد الحسن، یکی از قطعات پازلی است که غرب جهت مبارزه با مراجع تقلید شیعه، آن را به تصویر کشیده است. تصویری که هر کدام از قطعات آن، فرقه ای انحرافی بوده و مردم را به سمت خود دعوت می کنند. می توان به طور خلاصه، پازل نام برده را چنین تشریح کرد که این پازل، بر آمده از چهار قطعه اصلی می باشد که عبارتند از: شیخیه، بابیت، بهائیت و احمدالحسن.

فرقه احمدالحسن، که به نام سرکرده آن نام گذاری شده است، فرقه منحرفی است که اخیرا، پیروان آن به عنوان انصار امام مهدی ع؛ درحال تبلیغ و بیعت گرفتن از مردم از طریق اینترنت و انواع مسنجر ها هستند.

این جریان که تحت عنوان احمدالحسن الیمانی وصی و فرستاده امام زمان علیه السلام در اواخر سالهای حاکمیت صدام بروز کرد، پس از سقوط او، با کمک برخی از باقیمانده های رژیم بعث تشکیلات وسیعی را در مناطقی همچون نجف، کربلا، ناصریه وبصره به راه انداختند.
مؤسس این جریان، شخصی به نام احمد اسماعیل گاطع از قبیله صیامر است که بعدها نام خود را به احمدالحسن تغییر داد. وی درحدود سال ۱۹68میلادی درمنطقه ای بنام هویر از توابع زبیر از استان بصره متولد شده و در سال ۱۹۹۹میلادی از دانشکده مهندسی نجف فارغ التحصیل شد. وی مدت بسیار اندکی در کلاس های حوزه شهید سید محمد الصدر شرکت کرد.

کتاب «ره افسانه» در نقد و بررسی فرقه احمد حسن الیمانی البصری منتشر شد

مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم کتاب "ره افسانه" را در نقد جریان مدعی یمانی مشهور به احمد الحسن به چاپ رساند.

حجت الاسلام محمد شهبازیان در کتاب ره افسانه ، به ابعاد مختلف این جریان در 136 صفحه  پرداخته است.

نویسنده محترم در مقدمه این کتاب می نویسد این نوشتار بر این است تا به یاری خدای متعال ، گوشه ای از رهزنی یکی دیگر از مدعیان نیابت امام مهدی (علیه السلام) را نمایش دهد تا محبان امام عصر (علیه السلام ) در دام تزویر این شیاد و امثال او گرفتار نشوند.

در این کتاب پس از معرفی ادعاهای این فرد از زبان خودش و مریدانش ، به نقد ادله وی خواهیم پرداخت.

ترجمه «دجّال البصرة» نوشته استاد علی کورانی عاملی منتشر شد

کتاب الدجّال البصرة نوشته استاد معظم علی کورانی عاملی به فارسی ترجمه و نسخه پی دی اف آن در اختیار عموم قرار گرفت .

دجال بصره در نقد و بررسی احوالات فردی است به نام احمد الحسن که ادعای یمانی بودن ، فرزند امام زمان (عج) و اول المهدیین را در سر می پروراند .

نویسنده در مقدمه کتاب می نویسد :

دروغ گویان از روزگاران قدیم، مقامات پیامبران و جانشینانشان و حتی مقام خداوندی را نیز برای خود ادعا کرده اند! مانند این سخن فرعون: " وَقالَ فِرْعَوْنُ یا أَیُّهَا الْمَلَأُ ما عَلِمْتُ لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْری "؛ فرعون گفت: اى اشراف و سران مملکت‏! من براى شما هیچ معبودى جز خود نمى‏شناسم.

در روزگار ما از اعتقاد مردم به حتمی بودن ظهور امام زمان علیه السلام ، سوءاستفاده شده، برخی ادعا نمودند که خود، امام زمان علیه السلام هستند! عده ای دیگر ادعا کرده اند که سفیر آن حضرت، فرزند آن حضرت، فرزند امام علی علیه السلام و... هستند! و گروهی نیز مهدویت را برای اشخاص دیگر ادعا کرده اند!

کتاب «الردّ القاصم لدعوة المفتری علىٰ الإمام القائم» الشیخ علی آل محسن منتشر شد

کتاب الردّ القاصم لدعوة المفتری علىٰ الإمام القائم تألیف شیخ علی آل محسن در اختیار علاقه مندان قرار گرفت .

تقدیم: مرکز الدراسات التخصّصیة فی الإمام المهدی علیه السلام 

 

 

فهرست الموضوعات

مقدّمة المرکز

مقدّمة

المنهج المتَّبع فی الردّ على دعوة البصری وکتاب الوصیّة المقدَّسة
١ _ الاحتجاج بعلم الرجال والدرایة
٢ _ الاحتجاج بقواعد علم أصول الفقه والمنطق والنحو
٣ _ الاحتجاج بالکتب والبیانات المنسوبة لأحمد إسماعیل
ما هی الوصیّة التی وصفوها بالمقدَّسة؟
سند روایة الوصیّة
١ _ علی بن سنان الموصلی العَدْل
٢ _ علی بن الحسین
٣ _ أحمد بن محمّد بن الخلیل
٤ _ جعفر بن أحمد المصری
٥ _ الحسن بن علی عمّ جعفر بن أحمد المصری
٦ _ والد الحسن بن علی

أقوال العلماء فی روایة الوصیّة
روایات الأئمّة الاثنی عشر علیهم السلام
روایات المهدیّین فی کتب الشیعة الإمامیة
من هو أوّل المهدیّین؟
ادّعاءات أحمد إسماعیل البصری

مهم ترین دستاورد هجرت امام رضا(ع)؛ ترویج معارف قرآن و اهل بیت(ع) در خارج از حرمین شریفین بود

به مناسبت سی ام صفر المظفر

سال روز شهادت حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام

مهم ترین دستاورد هجرت امام رضا(ع)؛

ترویج معارف قرآن و اهل بیت(ع) در خارج از حرمین شریفین بود

 

اشاره:

آخر ماه صفر المظفر سال 203 هجری، مصادف با شهادت امام هشتم حضرت علیّ بن موسی الرضا «علیه آلاف التحیة والثناء» است که به این مناسبت، ضمن عرض تعزیت و تسلیت به عموم شیعیان و ارادتمندان آن امام رئوف، توجه خوانندگان ارجمند را به گفت و گوی کوتاهی با حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی در باره علل پذیرش ولایت عهدی از سوی امام رضا (ع) و دلائل و  دستاوردهای هجرت تاریخی آن حضرت به ایران، جلب می کنیم:

 

امام رضا (ع) مشروط و به صورت محدود مجبور به پذیرش ولایت عهدی شد

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی در خصوص دلایل پیشنهاد ولایت عهدی مامون به امام رضا (ع) گفت: مامون طرح ولایت عهدی را بر اساس چند نکته اساسی مطرح کرد، اولین نکته این بود که در دستگاه خلافت عباسیان به خصوص از دوره هارون، امین و مامون مشکلاتی به وجود آمده بود که یکی از این مشکلات شورش ها و قیام فرق مختلف حتی غیر مسلمانان و حتی از ناحیه رومیان بود که متوجه حکومت عباسیان شده بود و لذا مامون از ناحیه امام رضا (ع) احساس خطر کرد و تصمیم گرفت با یک تدبیر و توطئه ای جلو بیاید و طرح ولایت عهدی را پیشنهاد داد.  نکته دوم این بود او قصد داشت، شیعیان را فریب دهد. مامون می خواست با طرح ولایت عهدی شیعیان را گمراه کند و این نکته را مطرح کند که اهل بیت (ع) با پذیرش ولایت عهدی، برخلاف اعتقاداتشان عمل می کنند و لذا از امام (ع) رویگردان شوند.

او در توضیح دلیل دیگری که مامون را واداشت تا طرح ولایت عهدی را به امام رضا (ع) پیشنهاد کند، گفت: نکته سوم تحکیم قدرت عباسیان بود، نیروهای خلافت عباسی احساس کردند با طرح ولایت عهدی امام رضا (ع) قدرت عباسیان مستحکم می شود. از سوئی در بین مردم مطرح می شود، خاندان پیامبر (ص) به دنبال مادی گرایی و امور دنیوی هستند.

پیامبر اعظم اسلام (ص)؛ الگویی همیشگی برای بشریت

به مناسبت 28 صفر المظفر، 

سال روز رحلت جان سوز نبی مکرم حضرت محمد بن عبد الله(ص)

اشاره:
آشنایی، گزینش و انتخاب الگوی کامل و شایسته، نیاز فطری هر انسان کنجکار و آرمان گراست. زیرا در گستره ی  وسیع زندگی انسان و رفتارهای کوچک و بزرگ اخلاقی و پیشرفت های او و در همه جوانب و روابط سیاسی، فقهی و فرهنگی جامعه به طور بسیار محسوس، تأثیر گذار هست و کارآیی و نقش زیادی خواهد گذاشت. خداوند حکیم در این باره، پیامبرانی را به عنوان الگو و اسوه، مبعوث نمود تا انسان های خواهان رشد معنوی و تکامل انسانی با مشاهده و مطالعه زندگی آنان، راه سعادت و ترقی و تکامل را طی نمایند. برترین این پیامبران حضرت محمّد بن عبدالله(ص) به عنوان خاتم و اشرف پیامبران الهی می باشد که خداوند شخصیت و زندگی و سیره و رفتار او را به عنوان اسوه و الگوی برای  همه بشر تا روز قیامت قرار داده است.  
اصحاب و یارانی که به او ایمان آورند، همه رفتارهای او را از نزدیک می دیدند و به شدت تحت تأثیر ایشان قرار می گرفتند و چنان در اخلاق و رفتار آنان تأثیر می گذاشت که سر از پا نمی شناختند!. یکی از برجسته ترین یاران و دست پروردگان پیامبر(ص)، امام علیّ بن ابی طالب(ع) بود که پروانه وار، گرد حضرت می چرخید و از رفتار و کردار او، درس می آموخت که در خطبه ی نهج البلاغه به آن اشاره فرموده است.   

بی تردید شخصیت پیامبر اعظم(ص)، الگو و اسوی کامل و تمام عیار گذشته، امروز و فردای بشریت است. جهان امروز با پیشترفت های فوق العاده ای که در همه ی زمینه ها کرده و به کلی دگرگون شده اما در زمینه های اخلاقی و معنوی محتاج تعالیم معنوی و اخلاقی شناخته شده و ناشناخته ی پیامبر اعظم(ص) می باشد. 
با این هدف متن کوتاه زیر را تهیه و در اختیار خوانندگان عزیز گرفت. امید است مورد قبول اشرف مخلوقات و نبی مکرم(ص) واقع شود. ان شاء الله.

روحیه اشرافی گری در روحانیت به تبلیغ دینی آسیب می زند

اساساً دین اسلام و مبانی دینی آن با روحیات اشرافی گری و تجمل گرایی به شدت مخالف است. وظایف اصلی رهبران جامعه بخصوص کسانی که در صنف روحانیت هستند، باید این باشد که مردم به آنها بدبین نشوند یعنی روحیات بدی از خود در جامعه ایجاد نکنند که مردم از دین و انقلاب و نظام زده شوند.

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی در گفت وگو با خبرنگار شفقنا با بیان اینکه جایگاه صنف روحانیت در اسلام، جایگاه با ارزش و مهمی است که بزرگان دینی ما به آن توجه فراوانی داشته اند، اظهار کرد: وظیفه اساسی این صنف در جامعه مسلمانان این است که معارف دین را به شکل صحیح به مردم آموزش دهند و از طرف دیگر خود آنها نیز عامل به دستورات دینی باشند. به این معنا که در مباحث اعتقادی، فروع دین و دستورات و وظایف شرعی دینی مثل نماز، روزه، امر به معروف و نهی از منکر، جهاد، مبارزه با نفس، تقوا، خوش اخلاقی و اینگونه موارد، خود عامل به دستورات دینی باشند و تنها به مردم دستور ندهند که این اعمال را انجام دهند، اما خود از عمل به دین شانه خالی کنند.

او با توجه دادن به تاریخ اسلام، سیره پیامبران، قصص قرآنی و آنچه در دین اسلام مطرح شده است، گفت: شخصیت های الهی شامل پیامبران، اولیای الهی، امامان معصوم و علمای جامع دینی، همه اوصاف بسیار شایسته ای داشتند که حرف آنها در بین مردم جا باز می کرد. وقتی مردم می دیدند که آنها دستورات دینی که به مردم آموزش می دهند را خود نیز عمل می کنند، در این جهت بسیار تاثیرگذار بود. باید این نکته را مد نظر قرار داد که روحانیت در اسلام یک جایگاه بسیار مهم، واقعی و حقیقی دارد که مردم باید به آن توجه داشته باشند.

اشرافی گری در روحانیت به تبلیغ دینی آسیب می زند

جعفری فراهانی تصریح کرد: یکی از دستورات مورد تاکید و اهمیت در اسلام این است که رهبران دینی یعنی علمای دین و روحانیت که وظیفه مهم تبلیغ دین و عمل به دستورات دینی را وظیفه خود می دانند و انجام می دهند، روحیات مردمی و ساده زیستی داشته باشند و به طرف اشرافی گری و تجمل گرایی نروند. چرا که این گرایش در آنها بسیار مضر است و به تبلیغ دینی آنها آسیب می زند. وقتی مردم ببینند که یک عالم دینی به دنبال تشریفات و تجمل می رود، حرف او را چندان مورد توجه قرار نمی دهند و می گویند این فرد عامل به دین نیست و چه ضرورتی داد ما به دنبال او رویم.

او ادامه داد: علاوه بر آن تاثیر، زمانی که مردم یک عالم دینی و مذهبی از طبقات مختلف این صنف- از مرجع تقلید، منبری و خطیب، استاد دانشگاه و نویسنده گرفته تا یک طلبه ساده که مراحل ابتدایی طلبگی خود را می گذراند- را مشاهده می کنند که مردم را توصیه به کارهای خوب و ساده زیستی می کند، اما در عمل به دنبال تجملات می رود، اثرات بسیار بدی می گذارد و مردم از دین زده می شوند. این تاثیر مهمی است؛ مردم با خود می گویند از طرفی همواره گفته می شود اولیای الهی و پیامبران، زندگی ساده ای داشته اند، به تجملات اهمیت نمی داده اند و روحیات پادشاهی، اشرافی گری، نخوت و غرور و تکبر نداشته اند و از طرف دیگر رفتارهای برخی افراد صنف روحانیت برخلاف آن دستورات دینی است، پس چرا باید به دنبال چنین دینی رفت.

فرقه ی وهابیتِ تکفیری را بیشتر بشناسیم (1)

الف: ریشه های فرهنگی- تاریخی

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی

اشاره:

آشنائی مردم دنیا با فِرق و مذاهب مختلف به ویژه مسلمانان با آئین و اعتقادت درست و صحیح دینی که از متن قرآن و سنت نبوی(ص) از سوی دانشمندان و علمای آگاه و پرهیزگار تبیین و تشریح می شود از واجبات اولیه می باشد. فرقه وهابیت که به دروغ و از روی جهل و خرافه گرائی، مدعی بازگشت به سیره و سلف صالح! می باشند از جمله مذاهب انحرافی و گمراهی می باشد که لازم است مسلمانان جهان آن ها را خوب بشناسند تا دچار انحراف و ظلم و ستم به سائر مسلمانان نشوند. ظلم و ستمی که سال هاست شیعیان مظلوم در جزیرة العرب (حجاز)، پاکستان، کشمیر، افغانستان، عراق، لبنان، سوریه و ... دچار آن شده اند و طرف داران گروه های سلفی و تکفیری چه جنایاتی مرتکب شده و خون هائی از مردم ریخته اند!؟. هم اکنون نیز دنیا شاهد ریخته شدن خون مردم سوریه به دست عوامل این گروه های سلفی و وهابیان تکفیری می باشند. گروه های تکفیری که با حمایت آشکار مالی، سیاسی و نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی و حکام فاسد کشورهای به ظاهر اسلامی به ویژه عربستان سعودی صورت می گیرد!... در این قسمت از مقاله، نگاهی به ریشه های فرهنگی – تاریخی وهابیتِ تکفیری و پیدایش جریان سلفی گری در شام، آراء و نظریات معاصران ابن تیمیه، جریان عثمانی گری ترکان در آناطولی، جریان حاکمیتِ شیعی در ایران و... می اندازیم.

1ـ جریان سلفى گرى در شام

جریان سلفى گرى در شام به عنوان اولین عامل و ریشه تاریخى ـ فرهنگى آشکار پیدایش فرقه وهابیان محسوب مى شود. این جریان با ظهور شخصیّتى به نام احمد بن عبدالحلیم الحَرّانى الدِمَشقى معروف به «ابن تیمیه» از علماى حنبلى که در سال 661 هجرى در شهر حَرّان (1) متولد گردید، آغاز و طرف داران او، آن را ادامه دادند. او در سن هفت سالگى هم زمان با هجوم مغولان، به همراه خانواده اش به دِمَشق (از شهرهاى شام) فرار کردند. از نوجوانى به فقه رو آورد تا این که در بیست سالگى، پس از فوت پدرش، فقه حنبلى را تدریس مى کرد. گفته می شود، با توجه به علاقه، جدّیت و حافظه قوى که داشت به سرعت توانست اکثر علوم متداول و مرسوم، مانند فقه، حدیث، کلام، تفسیر، فلسفه، ریاضیات، ملل و نحل و ادیان را فرا بگیرد. (2)

او در سال 691 هـ.ق به حجّ رفت و پس از بازگشت، کتاب «مناسک الحج» را نوشت و به خیال خود، بدعت هاى آن را روشن کرد!. مجلس درس و بحث او با ابراز آراء جدید و مخالف فرقه هاى اسلامى، موجب اعتراض و مخالفت علماء و مردم قرار می گرفت. (3) ابن تیمیه متأثر از احمدبن حنبل (م241 هـ.ق) بود که به ظواهر آیات قرآن توجه داشت.

اگر قیام حسین (ع) مشروع بود باید به خلافت ختم می‌شد!!!

پاسخ به شبهات

یکی از نتایج قیام خونین و حماسی امام حسین (ع)، خروج مسلمانان و جامعه اسلامی از حاکمیت ستمگر بنی امیه بود که بتدریج و در طول سالیانی این اتفاق افتاد.

عقیق: واقعه عاشورا و قیام اباعبدالله الحسین (ع) از جمله مسائلی است که در تاریخ اسلام همواره دشمنان داخلی و خارجی سوالات و شبهاتی را پیرامون آن طرح کرده اند؛ از این رو در گفتگو با حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت (ع) در خصوص قیام امام حسین (ع) و شبهاتی که از سوی وهابیت در خصوص آن مطرح می شود به گفتگو نشسته ایم که در ذیل می آید:

فرقه ضاله وهابیت، قیام امام حسین (ع) را از اساس باطل می شمارد و مطرح می کند ایشان چه مجوز و حجت شرعی برای این حرکت خود داشته اند و چرا علیه خلیفه و حاکم زمان شورش و قیام کردند؛ چه پاسخی می توان در خصوص این مساله برای این جریان منحرف و زائد بر جهان اسلام عنوان کرد؟

در پاسخ به این شبهه باید گفت: از دیدگاه قرآن، روایات، عقل و عرف جامعه، دلایل محکم و قوی بر نهضت و قیام ایشان وجود دارد. دستورات قرآن که در طول 23 سال بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد، عمل به آنها منحصر به زمان ایشان نبوده، بلکه تا قیامت همه مسلمانان، موظف به اجرای آن دستورات هستند. در قرآن آیات فراوانی مبنی بر عدم ظلم و ستم بر مردم وجود دارد. بنابراین مسلمانان موظف هستند به دستورات دین که از جمله آن، اقامه نماز، روزه ، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، تولی و تبری و سایر واجبات دینی است، عمل کنند.

در این راستا امام حسین (ع) نیز به عنوان شخصیتی که فرزند پیامبر(ص)؛ عالم، مسلمان و جزو اهل بیت (ع) است، خود را موظف می داند به دستورات قرآنی عمل کرده و هرگز به خود اجازه نمی دهد، هنگامی که در جامعه ظلم و ستم مشاهده می شود، و یزید بن معاویه، بر مردم به صورت غیرمشروع، یعنی از طریق زر و زور و تزویر (بیعت اجباری) حاکم شده و بر آنها انواع و اقسام ستم ها را روا می دارد و از سوی دیگر به دلیل اشتهار به فساد و علنی کردن آنها شایستگی حکومت را بر امت اسلامی ندارد، حکمرانی کند و به قیام علیه او دست می زند. بنابراین ایشان بر اساس قرآن به جهاد و مبارزه علیه خلیفه ستمکار و فاجر و فاسد وقت برمی خیزد. از طرف دیگر روایاتی که از پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) نقل شده و حضرت (ع) خود آنها را شنیده و حتی نقل کرده اند- مانند:  ای مردم ! رسول خدا (ص) فرمود: هر کس سلطان زورگویی را ببیند که حرام خدا را حلال نموده، پیمان الهی را می شکند و با سنت و قوانین رسول خدا از در مخالفت در آمده و در میان بندگان خدا، راه گناه و معصیت و ستم و دشمنی را در پیش می گیرد، ولی با عمل یا سخن اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را در محل و جایگاه آن سلطان ظالم قرار دهد.(1) بنابراین ساکت نشستن ایشان خلاف روایات محکم دینی بود.