مسلمانان صدر اسلام با دلخواه خود به شعب ابی طالب نرفتند + فیلم

^{به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدهادی یوسفی غروی در سومین پیش نشست همایش بین المللی ابوطالب حامی پیامبر اکرم(ص) که در سالن همایش های دبیرخانه انجمن های علمی حوزه برگزار شد، با اشاره به روایتی از حضور ابوطالب در نزد سیف بن ذی یزن یمنی گفت: در این روایت سیف به ابوطالب از ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) بشارت داده است.}

^{دبیر علمی همایش بین المللی ابوطالب حامی پیامبر اکرم(ع) ادامه داد: این روایت اشکالات فراوانی دارد که اکنون جای بحث از آن نیست اما در مجموع این روایات دلالت بر علاقه ابوطالب بر پیامبر اکرم دارد.}

^{وی خاطرنشان کرد: مقبره ای به نام «حجون» در حاشیه شهر مکه قدیم وجود دارد که در میان شیعیان به ویژه شیعیان ایران به دلیل وجود مقبره حضرت ابوطالب در آنجا شایع شده است که شعب ابی طالب در آنجا قرار دارد در حالی که شعب به معنای وادی میان دو سلسله کوه است.}

^{آیت الله یوسفی غروی ادامه داد: محاصره از شؤون جنگ است بنابراین قریش به دلیل این که در صدد بوده اند سنن ابراهیمی را حفظ کنند در ماه های حرام از این محاصره دست بر می داشتند و زمانی که گفته می شود سه سال در محاصره بوده اند یعنی هشت ماه از دوازده ماه را در محاصره بوده اند.}

^{وی اضافه کرد: به عبارت دیگر، این که گفته می شود مسلمانان در آغاز ظهور اسلام به شعب ابی طالب رفته اند اشتباه است بلکه قریش آنها را در ماه های غیر حرام در محله بنی هاشم محبوس می کرده اند و اجازه نمی داده اند که از آنجا خارج شوند.}

^{لینک اصلی و فیلم}

http://rasanews.ir/fa/news/610974/%D9%

حمزة بن عبدالمطّلب، سید الشهداء (رضوان الله علیه)

^{حَمزة بن عَبدالمُطَّـلِب، ملقب به اسد الله، اسد رسول الله و سید الشهداء، عموی پیامبر اکرم(ص) و از شهدای اُحُد است. حمزه از حامیان مهم دعوت پیامبر اکرم(ص) بود و گفته‌اند که او حتی در زمانی که هنوز مسلمان نشده بود، از پیامبر(ص) در مقابل آزار مشرکان حمایت می‌کرد. وی از بزرگان قریش بود و از این رو، با مسلمان شدنش، از میزان آزار قریش نسبت به پیامبر(ص) کاسته شد. او در شعب ابی طالب همراه مسلمانان بود و در غزوه بدر و غزوه احد شرکت داشت و در احد در سال سوم هجری به شهادترسید.}

نام، کنیه و لقب

^{حمزه بن عبدالمطلب، عموی پیامبر اکرم(ص) و از شهدای اُحُد. کنیه‌اش ابوعُماره و ابویعْلی[۱] و مادرش هاله بنت اُهَیب (وُهَیب) بن عبدمَناف بن زُهره بود.[۲] واژه حمزه را نیز به معنای شیر[۳] یا تیزفهم[۴] دانسته‌اند.}

^{وی را اسداللّه و اسد رسول اللّه لقب داده‌اند.[۵] این لقب، پس از شهادت حمزه،‌ توسط جبرئیل به پیامبر اسلام گفته شد.[۶] یکی دیگر از القاب مهم حمزه سیدالشهداءمی‌باشد.[۷]}

^{زمان تولد}

^{بر اساس روایاتی که می‌گویند ثُوَیبه، کنیز ابولهب، به پیامبر(ص) و حمزه شیر داده است[۸] و نیز تأکید پیامبر(ص) بر اینکه حمزه برادر رضاعی اوست، [۹] حمزه حداکثر دو سال از پیامبر(ص) بزرگ‌تر بوده است. عده‌ای این اختلاف سنی را چهار سال هم دانسته‌اند[۱۰] که باتوجه به تردید بعضی از محققان در مورد شیر دادن ثویبه به پیامبر، [۱۱]ممکن است بیشتر هم باشد. در مجموع، وی احتمالاً دو تا چهار سال پیش از عام الفیل (سال تولد پیامبر اکرم) متولد شده است.}

^{پیش از اسلام}

^{حمزه در جنگ‌های فِجار و در پیمان حلف الفضول شرکت داشته است. وی با ابوطالب و دیگر عموهای پیامبر(ص) در خواستگاری خدیجه نیز حاضر بوده است؛ حتی برخی از منابع، با وجود فاصله سنی کم او با پیامبر(ص) و خواندن خطبه ازدواج توسط ابوطالب، در ماجرای خواستگاری خدیجه فقط از حمزه نام برده‌اند.[۱۲]}

^{در سالی که قُرَیش به قحطی و خشکسالی سختی گرفتار شده بود، در پی پیشنهاد پیامبر(ص) برای کمک به ابوطالب که فردی عیال وار بود، حمزه سرپرستی جعفر را به عهده گرفت[۱۳] [یادداشت ۱]}

^{حمزه شکارچی بود و به شکار می‌پرداخت.[۱۴] او در روزگار جاهلیت، از جمله فرزندان عبدالمطلب بود که در قریش ریاست یافتند و چنان جایگاهی داشت که بعضی با او پیمان می‌بستند.[۱۵]}

^{پس از اسلام}

^{روزی که پیامبر(ص) خویشان نزدیک خود را برای دعوت به اسلام گردآورد (یوم الإنذار)، حمزه نیز حضور داشت.[۱۶]حمزه حتی در زمانی که هنوز مسلمان نشده بود، همچون ابوطالب، از پیامبر اکرم(ص) در مقابل آزار مشرکان حمایت می‌کرد. طبق برخی از نقل‌های تاریخی، حمزه توهین‌های ابولهب و سایر مشرکان به پیامبر(ص) را تلافی می‌کرد.[۱۷]}

^{مسلمان شدن}

^{روزی ابوجهل نزدیک کوه صَفا به پیامبر(ص) برخورد و سخنانی ناشایست به وی گفت. پیامبر(ص) بدو پاسخی نداد. کنیزی در آنجا بود و این ماجرا را دید. دیری نگذشت که حمزه از شکار به مکه بازگشت. عادت حمزه چنان بود که چون از شکار برمی گشت، کعبه را طواف می‌کرد، سپس به انجمن‌های قریش می‌رفت و با آنان سخن می‌گفت. قریش حمزه را به سبب جوانمردی‎هایش دوست می‌داشتند. این بار که حمزه به عادت خود به دیدن آشنایان مشغول بود، آن کنیز نزد او رفت و گفت: نبودی تا ببینی ابوجهل به برادرزاده‎ات چه گفت. حمزه به سروقت ابوجهل رفت، او را دید که درمسجدالحرام در میان مردم نشسته است. کمان خود را بر سر وی کوفت، چنان که سر ابوجهل زخمی بزرگ برداشت. سپس گفت: «‌تو محمد را دشنام می‌دهی، مگر نمی‌دانی من به دین او درآمده‌ام. هر چه او بگوید من هم می‌گویم ».بنی مخزوم خواستند به یاری ابوجهل برخیزند، لکن وی گفت: حمزه را بگذارید، چه من برادرزاده او را دشنام‌های ناخوشایند داده‌ام. این پیشامد سبب شد که حمزه در شمار مسلمانان درآید. از آن پس، قریش چون دیدند محمد پیشتیبانی قوی مانند حمزه دارد و او را از آسیب آنان نگاه خواهد داشت، کمتر متعرض وی شدند. [۱۸]}

^{براساس روایتی از امام سجاد(ع)، عامل اسلام آوردن حمزه، غیرت او در ماجرایی بود که مشرکان بچه‌دان شتری را روی سر پیامبر(ص) انداختند.[۱۹] با این حال، برخی از محققان معتقدند اسلامِ حمزه از ابتدا، مبتنی بر آگاهی و شناخت بوده است.[۲۰]}

^{اسلام آوردن وی را در سال دوم یا ششم بعثت و قبل از مسلمان شدن ابوذر دانسته‌اند.[۲۱] مسلمان شدن حمزه در گرویدن خویشان او به اسلام مؤثر بود.[۲۲]}

^{آگاهی ما از زندگی حمزه، پس از اسلام آوردن تا هجرت، ناچیز است. پس از آنکه پیامبر(ص) دعوت خود را آشکار ساخت، حمزه نیز به دعوت علنی پرداخت.[۲۳] وی در کنار پیامبر(ص) ماند و به حبشه مهاجرت نکرد.[۲۴] در سه سالی که مشرکان بنی هاشم را در شعب ابی طالب محاصره کردند، حمزه با مسلمانان همراه بود.[۲۵] در دومین بیعت عقبه، در سال دوازدهم بعثت، که جمعی از مردم مدینه با پیامبر(ص) پیمان بستند، حمزه همراه علی(ع) حاضر و مراقب بود تا مشرکان بدانجا نزدیک نشوند.[۲۶]}

^{ادامه در لینک اصلی}

http://fa.wikishia.net/view/%D8%AD%D9%85

پشت پرده اهانت وهابیت به مقدسات/ چرائی دشمنی آل‌سعود با شیعه

هشتم شوال سال روز تخریب قبور مطهر ائمه مظلوم شیعه (علیهم السلام) در بقیع الغرقد به دست آل سعود با حمایت عوامل خود و مستکبران جهان، پشت‌پرده‌های مختلف سیاسی و عقیدتی دارد که ثابت می‌کند تلاش دولت سعودی و همدستانش در صدد برچیدن مبانی و افکار اسلام ناب محمدی(ص) از منطقه بوده و هستند. به مناسبت فرا رسیدن سال روز این جنایت و فاجعه هولناک از سوی جریان خشن وهابیت، گفت وگویی با حجت الاسلام «عباس جعفری فراهانی» پژوهشگر فِرَق اسلامی داشته ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود:

^{به عنوان نخستین پرسش بفرمایید هدف جریان وهابیت از تخریب قبور بقیع چیست و چه هدفی را دنبال می کنند؟}

^{درباره تخریب قبور به طور کلی چند بحث عمده مطرح است، وهابی ها در مورد بنا بر قبور مدعی اجماع هستند و می گویند هیچ بنایی نباید بر قبور ساخته شود. می گویند « ... أمّا البناء على القبور فهو ممنوع إجماعاً» ؛ ساخت بنا روی قبور ممنوع است. البته این ادعایی باطل است، فارغ از باطل بودنش حتی برخی از علمای خودشان نیز ایرادی به این مسئله ساخت بناء بر قبور نمی گیرند. در حالی که اجماع یعنی عموم و اکثر علمای یک مذهب یک مسئله را بیان کنند. اما در مورد بنای قبور علما و بزرگان متعددی هستند که بنا ساختن بر قبور ر ا دچار اشکال نمی دانند. از طرف دیگر آنها ادعای روایت می کنند روایاتی داریم که پیامبر اکرم(ص) و برخی از اصحاب شان و از جمله به امیرالمومنین امام علی(ع) دستور دادند که برو در مدینه و آنجا هر قبری که دیدی بر آن خانه ای ساخته شده بود تخریب کن!.}

^{آیا این روایت صحیح است؟}

^{در بررسی این روایت وقتی وارد مباحث اهل سنت و مبانی شیعه می شویم، می بینیم که این روایت از جنبه های مختلف از جمله سند و محتوا باطل و دروغ است و مبنای قابل اعتمادی در مورد آن وجود ندارد، از طرف دیگر در سیره مسلمین می بینیم تاکنون که 1400 و اندی سال از تاریخ صدر اسلام می گذرد بنا و مقبره بر قبور وجود داشته و بر مزار مطهر حضرت رسول(ص)، قبور مطهر امامان شیعه(ع) و قبور سائر اصحاب و شخصیت ها در بقیع، جناب ابوطالب(ع) و حضرت خدیجه(س) در مکه مکرمه، مقبره و بنایی ساخته شده بود. برخی هم احتمال داده اند منظور تخریب نوع خاصی از قبور بوده که به صورت کوهان شتر ساخته می شده است. همچنین، در مورد اصحاب حضرت رسول(ص) نیز این مساله وجود داشت، در نتیجه این ادعای باطلی است و پایه و اساس شرعی و دینی در این مورد وجود ندارد، بلکه می توانیم ادعا کنیم که سیره علمای اسلام از مذاهب مختلف غیر از اقوال باطلی که در این مورد وجود دارد مخالفتی با ماجرای ساخت بنا بر قبور ندارد، وهابیت این سیره را بر نمی تابند اما این مسئله همان طور که پیش تر نیز اشاره شد وجود داشته و بر قبور شخصیت های بزرگ بناسازی صورت می گرفته است.}

^{نکته ای که در این مورد وجود دارد آن است که در قرن هفتم هجری، برخی علمای متعصب و خشن مانند «ابن تیمیه» و «ابن کثیر» و ... پیدا شدند که بر اساس روایات ضعیف ادعاهایی را در مورد بنای قبور مطرح کردند. ابن تیمیه در سرزمین شام زندگی می کرد. او با مخالفت اکثر علمای اهل سنت و شیعه منطقه مواجه شد و نتوانست طرفداران چندانی دور خودش جمع کند، به زندان افتاد و در همان زندان در شهر دمشق فوت کرد.}

^{بعدها در قرن دوازدهم، فردی به نام «محمد بن عبدالوهاب» با تمسک به آرا و نظریات ابن تیمیه اعلام کرد که حرف او را قبول دارد و درست زمانی که آل سعود با حمایت دشمنان اسلام حکومت تشکیل دادند با آنها متحد شد و در نتیجه مبنای عملکرد فرهنگی دولت سعودی افکار او شد. لذا در دو مرحله قبور مطهر ائمه (ع) در بقیع شریف را تخریب کردند. نخست در سال 1220 هجری قمری یعنی آن زمان که دولت اول سعودی روی کار آمد مقداری از بارگاه را تخریب کردند و در مرحله دوم در سال 1344 هجری قمری زمانی که قدرت عثمانی ها ضعیف شد، دولت سعودی با حمایتی که از سوی استعمارگران داشت حدود صد سال قبل به مدینه منوره حمله و بارگاه و بنای قبور ائمه(ع) در بقیع را تخریب کردند.}

^{واکنش ها نسبت به این اقدام چه بود؟}

^{بله واکنش وجود داشت، در همان زمان که حکومت قاجاری در ایران روی کار بود و وهابی ها در حال گسترش بودند، اقدام به تخریب قبور با مخالفت و اعتراض شدید علمای جهان اسلام و عموم طبقات مردم مواجه شد. در کربلا، نجف، سامرا، این واکنش ها حداکثری بود و در میان علما و مردم مسلمان ایران نیز اعتراض هایی انجام گرفت.}

^{آنها به مخالفت با افکار تند وهابیت پرداختند و حتی در شهرهای مختلف اسنادی وجود دارد که با این حرکت غیر دینی آل سعود برخورد داشتند و بیانیه صادر کردند، دلایل محکم قرآنی و دینی و روایی این مسئله را تبیین کردند که در کتاب های مختلف موجود است از جمله علامه سید محسن امین عاملی در کتاب «کشف الإرتیاب فی اتباع محمد بن عبدالوهاب» آنها را ذکر کرده است. حتی علمای اهل سنت نیز این اقدام را محکوم کردند، جالب آنکه امروز بر مزار بسیاری از علما و بزرگان اهل سنت مانند «احمد بن حنبل» در بغداد نیز بنایی وجود دارد و ایرادی به آن نمی گیرند؟}

^{آیا می توان این اقدامات را سازمان یافته و سیاسی دانست یا صرفاً یک مساله اعتقادی است؟}

^{قطعا سازمان یافته و سیاسی هم است، آنها اسم مملکت خودشان را عربستان سعودی گذاشتند، در حالی که در این منطقه مسلمانان دیگری از عراق، کویت، حجاز هم حضور دارند. اما آنها در منابر و مجالس خود مرتب مبانی صحیح اعتقادی و فقهی دینی برگرفته از مکتب اهل بیت(ع) را زیر سوال می برند، بحث های شفاعت و توسل از آن جمله است، تا جایی که در سال های اخیر داعشی های گمراه به بهانه مبارزه با کفر و شرک و بدعت و با حمایت استکبار جهانی، حرمین عسکریین(ع) را تخریب می کنند.}

^{چه مبارزاتی در مقابله با اقدامات وهابی ها در جهان اسلام باید انجام شود؟}

^{مهمترین مسئله روشنگری و تنویر افکار عمومی اقشار مختلف جامعه به ویژه نسل جوان و گسترش سطح مطالعه و تحقیق در بین آنان است. دانشجویان و جوانان، باید در اولین مرحله به دنبال این باشند که با استناد به واقعیات (نه مباحث واهی و شعاری که دشمنان در کتاب ها و مجلات و رسانه های خود القا می کنند) زیر نظر اندیشمندان آگاه و صاحب نظر به یک اندیشه درست و منطقی گرایش یافته و هدایت شوند. این رویکرد سبب می شود که به افکار انحرافی جذب نشوند. پیشنهاد دیگر اینکه منابع و آثار دینی مورد اطمینان و دقیق در زمینه مباحث مذهبی و اعتقادی به قلم زیبا و امروزی در اختیارشان گذاشته شود.}

^{لینک اصلی}

http://www.shabestan.ir/detail/News/798320

لینک مرتبط

http://abwa-cd.com/fa/Occation/View/2166/%D8%AA%D8

هدف اصلی وهابیت زیر سوال بردن اسلام ناب و مبارز است/ سه جبهه پشت سر جریان وهابیت است

^{حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی استاد حوزه علمیه و از کارشناسان برجسته صداوسیما در گفت‌و‌گو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا با اشاره به سالروز تخریب قبور ائمه بقیع (ع) گفت: در طول تاریخ غالباً جریان‌های توحیدی مورد هجمه جریان‌های الحادی و انحرافی قرار می‌گرفت، به عنوان مثال، در ماجرای حضرت موسی (ع) ساحره‌ای پیدا شد که به اسم دین و توحید مردم را گوساله‌پرست کرد.}

^{این استاد حوزه علمیه افزود: در زمان حضرت علی (ع) خوارج به اسم دین روی کار آمدند، همینطور که جلو بیاییم در زمان مرحوم کلینی نیز گروهی به اسم «قرامطه» به عنوان یک جریان انحرافی روی کار آمد که این عالم بزرگ درباره آن گروه کتابی نوشت.}

^{حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی گفت: یکی از جریانات انحرافی که ریشه در گذشته دارد جریان وهابیت است، وهابیت در چهار پایه "تکفیر، تحریم، تخریب و خشونت" استوار است، آنها همه را غیر از خود کافر می‌دانند، دستور تخریب قبور ائمه بقیع (ع) را دادند، توسل و زیارت و نذر تحریم کردند و ...، یکی از اقدامات وقیحانه وهابیت جنایت آنها در هشتم شوّال در حدود 90 سال پیش است.}

^{نو وهابیان، جریان کهن وهابیت را تأیید نمی‌کنند}

^{وی اضافه کرد: اهل سنت کتاب‌های فراوانی درباره جواز شفاعت، زیارت و حتی ساختن قبور دارند، اخیراً وهابیت به دو جریان تبدیل شدند که آیت‌الله مکارم شیرازی نیز در این باره کتابی با عنوان "وهابیت بر سر دوراهی" نوشته است. نو وهابیان که «حسن بن فرحان مالکی» و امثال او سردمداران آن هستند که جریان کهن وهابیت را تأیید نمی‌کنند.}

^{این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: سه جبهه پشت سر جریان وهابیت است: اول جبهه اعتقادی که عمر بن عبد الوهاب است، دوم جبهه مالی که آل سعود است و سوم جبهه سیاسی که آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها هستند. هدف اصلی آن‌ها زیر سوال بردن اسلام ناب و مبارز است که به لطف خدا در این زمینه کمتر توفیق داشتند، حتی اهل سنت هم با این افراد همراه نیستند و به همین دلیل تا به امروز هم نتوانستند اقدامی علیه حرم مطهر پیامبر اکرم (ص) بکنند.}

^{وهابیت یک بدعت و انحراف است}

^{حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی تصریح کرد: باید جوانان شیعه و سنی بیدار باشند و بدانند که حرف‌های چنین جریاناتی دینی و اسلامی نیست، وهابیت یک بدعت و انحراف است و ما از جهت تئوری و نظری هیچ مشکلی در رد وهابیت نداریم. بنده در سال گذشته توفیق حضور در مدینه و در کنار قبرستان بقیع را داشتم، حدود 80 درصد افراد اطراف قبرستان بقیع (ع) اهل سنت هستند، از مالزی، پاکستان و ... حضور پیدا می‌کنند و تکریم می‌کنند.}

^{لینک اصلی}

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1398/03

http://fa.abna24.com/news/%d8%a7%d8%ae

http://hajj.ir/fa/93837/%D8%A8%D9%82

چگونگی شهادت مولی الموحدین حضرت امام علی (علیه السلام)

^{حضرت امیر المومنین على بن ابی طالب (علیه السلام) پس از خاتمه جنگ نهروان (سال 38 هجری) و بازگشت به کوفه در صدد حمله به شام بر آمد و حکام ایالات نیز در اجراى فرمان آن حضرت تا حد امکان به بسیج پرداخته و گروه‌هاى تجهیز شده را به خدمت وى اعزام داشتند. تا اواخر شعبان سال چهلم هجرى نیروهاى اعزامى از اطراف وارد کوفه شده و به اردوگاه نُخیله پیوستند.}

^{على (علیه‌السلام) گروه‌هاى فراهم شده را سازمان رزمى داد و با کوشش شبانه روزى خود در مورد تأمین و تهیه کسرى ساز و برگ آنان اقدامات لازمه را به عمل آورد، فرماندهان و سرداران او هم که از رفتار و کردار معاویه و مخصوصاً از نیرنگ‌هاى عمروعاص دل پر کینه داشتند در این کار مهم حضرتش را یارى نمودند. بالاخره در نیمه دوم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجرى على (علیه السلام) پس از ایراد یک خطابه غراء تمام سپاهیان خود را به هیجان آورده و آنها را براى حرکت به سوى شام آماده نمود ولى در این هنگام تقدیر، سرنوشت دیگرى را براى او نوشته و اجراى طرح وى را عقیم کرد. فراریان خوارج، مکه را مرکز عملیات خود قرار داده بودند و سه تن از آنان به اسامى عبدالرحمن بن ملجم، برک بن عبدالله و عمرو بن بکر در یکى از شب‌ها گرد هم آمده و از گذشته مسلمین صحبت می‌کردند، در ضمن گفتگو به این نتیجه رسیدند که باعث این همه خون ریزى و برادر کشى، معاویة بن ابی سفیان و عمرو بن عاص و امام (على علیه السلام) می‌باشند و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند مسلمین به کلى آسوده شده و تکلیف خود را معین مىی کنند، این سه نفر با هم پیمان بستند و آن را به سوگند مؤکد کردند که هر یک از آنها داوطلب کشتن یکى از این سه نفر باشد. عبدالرحمن بن ملجم متعهد قتل على (علیه السلام) شد، عمرو بن بکر عهده‏ دار کشتن عمرو عاص شد، برک بن عبدالله نیز قتل معاویه را به گردن گرفت. هر یک شمشیر خود را با سم مهلک، زهر آلود نمودند تا ضربتشان مؤثر واقع گردد نقشه این قرار داد به طور محرمانه و سرى در مکه کشیده شد و براى این که هر سه نفر در یک موقع مقصود خود را انجام دهند شب نوزدهم ماه رمضان را که شب قدر بوده و مردم در مساجد تا صبح بیدار می‌مانند براى این منظور انتخاب کردند و هر یک از آنها براى انجام ماموریت خود به سوى مقصد روانه گردید.}

^{عمرو بن بکر براى کشتن عمرو عاص به مصر رفت و برک بن عبدالله جهت قتل معاویه رهسپار شام شد. ابن ملجم نیز راه کوفه را پیش گرفت. برک بن عبدالله در شام به مسجد رفت و در سحر شب نوزدهم ماه رمضان در صف اول نماز ایستاد و چون معاویه سر بر سجده نهاد برک شمشیر خود را فرود آورد ولى در اثر دستپاچگى شمشیر او به جاى فرق معاویه بر ران وى اصابت نمود. معاویه زخم شدید برداشت و فوراً به خانه خود منتقل و بسترى گردید و ضارب را نیز نزد او حاضر ساختند، معاویه گفت تو چه جرأتى داشتى که چنین کارى کردى؟ برک گفت امیر مرا معاف دارد تا مژده دهم: معاویه گفت مقصودت چیست؟ برک گفت همین الان على را هم کشتند: معاویه او را تا تحقیق این خبر زندانى نمود و چون صحت آن معلوم گردید او را رها نمود و به روایت بعضى (مانند شیخ مفید) همان وقت دستور داد او را گردن زدند. چون طبیب معالج زخم معاویه را معاینه کرد اظهار نمود که اگر امیر اولادى نخواهد می‌توان آن را با دوا معالجه نمود و الا باید محل زخم با آهن گداخته داغ گردد، معاویه گفت تحمل درد آهن گداخته را ندارم و دو پسر (یزید و عبدالله) براى من‏ کافى است. عمرو بن بکر نیز در همان شب در مصر به مسجد رفت و در صف اول به نماز ایستاد. اتفاقا در آن شب عمرو عاص را تب شدیدى رخ داده بود که از التهاب و رنج آن نتوانسته بود به مسجد برود و به پیشنهاد پسرش قاضى شهر را براى اداى نماز جماعت به مسجد فرستاده بود. پس از شروع نماز در رکعت اول که قاضى سر به سجده داشت عمرو بن بکر با یک ضربت شمشیر او را از پا در آورد، همهمه و جنجال در مسجد بلند شد و نماز نیمه تمام ماند و قاتل بدبخت دست بسته به چنگ مصریان افتاد، چون خواستند او را نزد عمرو عاص برند مردم وى را به عذاب هاى هولناک عمرو عاص تهدیدش می‌کردند. عمرو بن بکر گفت مگر عمرو عاص کشته نشد؟ شمشیرى که من بر او زده‏ام اگر وى از آهن هم باشد زنده نمی ‏ماند مردم گفتند آن کس که تو او را کشتى قاضى شهر است نه عمرو عاص. عمرو آن وقت فهمید که اشتباها قاضى بی‌گناه را به جاى عمرو عاص کشته است. لذا از کثرت تأسف نسبت به مرگ قاضى و عدم اجراى مقصود خود شروع به گریه کرد و چون عمرو عاص علت گریه را پرسید عمرو گفت من به جان خود بیمناک نیستم بلکه تأسف و اندوه من از مرگ قاضى و زنده ماندن توست که نتوانستم مانند رفقاى خود مأموریتم را انجام دهم! عمرو عاص جریان را از او پرسید عمرو بن بکر مأموریت سرى خود و رفقایش را براى او شرح داد آنگاه به دستور عمرو عاص گردن او هم با شمشیر قطع گردید. بدین ترتیب مأمورین قتل عمرو عاص و معاویه چنانکه باید و شاید نتوانستند مقصود خود را انجام دهند و خودشان نیز کشته شدند.}

کانال مجازی "ابوطالب(ع)" راه اندازی شد

با هدف زدودن غبار مظلومیت از سید بطحاء

^{به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ کانال مجازی «بزرگداشت حضرت ابوطالب(ع)» از سوی طلبه‌های جوان با هدف زدودن غبار مظلومیت از سید بطحاء و تکریم ایشان راه‌اندازی شد.}

به مناسبت فرا رسیدن 26 رجب سالروز وفات حضرت ابوطالب پدر گرامی امام علی(ع)، در فضای مجازی کانالی برای هماهنگی در گسترش معرفت و شناخت و زدودن غبار مظلومیت از چهره بزرگ حامی پیامبر اکرم (ص) و ترویج شعائر شیعه و شناخت الگوهای حقیقی راه‌اندازی شده است. این کانال توسط جوانان طلبه در راستای بالابردن معلومات و شناخت جامعه نسبت به شخصیت والا و تأثیرگذار حضرت ابوطالب (ع) و تکریم ایشان با مطالعه پیرامون زندگانی و شخصیت ایشان و برگزاری مراسم مذهبی در سالروز وفات ایشان تولیداتی در امور مختلف انجام گرفته است. در این کانال برنامه‌های نظیر برنامه تلویزیونی «سید بطحاء»، برنامه کوتاه ۹ قسمتی «مؤمن قریش» جهت پخش در فضای مجازی هر کلیپ حداکثر پنج دقیقه و علمی انگیزشی و تشویق به شناخت و مطالعه و برگزاری مراسم عزای حضرت ابوطالب (ع)، حدود ۱۰ کلیپ روایت درباره شخصیت و مقام حضرت ابوطالب (ع) از روایات اهل بیت (ع)، تولید و آماده‌سازی عکس نوشته و محتوای فضای مجازی درباره شخصیت ایمان و مقامات حضرت ابوطالب (ع)، آماده‌سازی بیش از پانزده مقاله و کتاب پیرامون شخصیت والای حضرت ابوطالب به صورت پی‌دی‌اف برای نشر در فضای مجازی، آماده‌سازی آرشیو پوستر و نام حضرت ابوطالب (ع) برای استفاده در پروفایل و همچنین مسابقه نشر معارف پیرامون حضرت ابوطالب (ع) با محوریت پست تلگرام و اینستاگرام و برگزاری مراسم و ارسال عکس از نام ابوطالب در کنار سفره هفت سین و دل نوشته و فیلم ابراز محبت به حضرت ابوطالب (ع) در معرض دید مخاطبان قرار می‌گیرد.

علاقه‌مندان برای اطلاعات بیشتر می‌توانند از اینجا اقدام کنند.

برحق بودن امام علیّ بن ابی طالب(علیه السلام) و راز فضیلت ها

^{به مناسبت 13 رجب، سالروز میلاد مولود کعبه علیه السلام}

^{حضرت امیرمومنان(ع) شخصیت ممتازی هستند که پس از پیامبر(ص) هیچ بشری با ایشان قابل مقایسه نیست، در میان اصحاب نبوی هم علی بن ابی طالب(ع) منحصربفرد بودند چنان که پیامبر(ص) فرمودند: «ای علی! کسی جز خدا و من تو را نخواهد شناخت».}

^{اینکه امام علی بن ابی طالب، امیرمومنان(ع) شخصیتی خاص و منحصر بفرد در تاریخ اسلام اند و عالم بشریت مانند ایشان را به خود ندیده و هرگز نخواهد دید، صرفاً اعتقاد شیعه نیست بلکه همه فرق اسلامی و فراتر از آن مستشرقان و اندیشمندان غیرمسلمان نیز بر بی مثال و بی مانند بودن امام علی(ع) صحه گذارده و همگی لب به اعتراف درباره مقامات ایشان گشوده اند. از این رو و به مناسبت فرا رسیدن سیزدهم رجب، سال روز ولادت آن «مولود کعبه» با حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی [کارشناس فرق و مذاهب اسلامی و دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع)] درباره برخی از ابعاد خاص بودن وجود مقدس مولای متقیان(ع) به گفت و گو پرداخته ایم که مشروح آن از نظرتان می گذرد:}

^{*افتخار ولادت در کعبه و  تحت تربیت رسول خدا(ص)}

^{بنابر نقل مشهور تاریخ و به تصریح اسناد معتبر، این مسئله اثبات شده که امام علی(ع) در روز جمعه سیزدهم رجب سال سی ام پس از عام الفیل از مادری با فضیلت به نام فاطمه بنت اسد در کعبه معظمه متولد شدند و به «مولود کعبه» شهرت یافتند که این واقعه از بزرگ ترین افتخارات هم برای پدر، هم برای مادر و هم شخص امیر مومنان(ع) است که حتی منابع مهم و متعددی از اهل سنت از جمله حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین» و سبط ابن جوزی در «تذکرة الخواصّ» و دیگران به آن اشاره کرده اند.}

^{علاوه بر این، در منابع شیعی نیز مفصل به این بحث پرداخته شده است همچون «الغدیر ...» علامه امینی و در دوران معاصر علامه سید جعفر مرتضی عاملی در «الصحیح من سیرة الامام علی(ع)» این واقعه را از ۴۰ منبع نقل می کند و حتی معروف است در همان محل «مستجار» در بخش غربی دیوار کعبه هنوز آثار آن شکاف مشخص است اما دشمنان اسلام و اهل بیت(ع) و مدعیان اسلام دروغین تلاش زیادی کردند که این موضوع مخفی باقی بماند!
مسئله دیگر که فضیلت و شانی ویژه به امام علی(ع) می دهد، مربوط به تربیت امیر مومنان(ع) در محضر پیامبر(ص) است؛ چنان که در تاریخ نقل شده ابوطالب فرزندان زیادی داشت و از عهده تکفل مالی همه آنها به سختی بر می آمد از این رو، عباس عموی پیامبر(ص) پیشنهاد کرد تا به ابوطالب مساعدتی شود و پیامبر(ص) هم به واسطه شرایط خوبی که در زندگی با حضرت خدیجه(س) داشتند، این را پذیرفتند. امیرمومنان امام علی(ع) خود درباره آن دوران می فرمایند: «سرپرستی من در منزل پیامبر(ص) بود و مانند بچه شتری که در پی مادرش می رود از پیامبر(ص) پیروی می کردم». کنایه از این که در همه امور از پیامبر(ص) همچون راست گویی، حُسن اخلاق، امانت داری و سائر اخلاق حسنه تاثیر پذیرفته و تربیت شده اند.}

امام هادی (علیه السلام) و شبکه پیچیده و دقیق «وکالت»

حضرت امام هادی(علیه السلام) پس از 33 سال امامت و رهبری شیعیان، در سن 41 سالگی، در سوم ماه رجب سال 254 هجری در شهر سامرّاء به دست «معتزّ عباسی» ]خلیفه وقت عباسی] مسموم و به شهادت رسید. مشهورترین القاب آن حضرت: «نقیّ» و «هادی» و به «ابوالحسن الثالث» مکنّی می باشد.(2)

^{ضمن عرض تسلیت و تعزیت شهادتِ مظلومانه ی سلاله ی پاک پیامبر(صلی الله علیه و آله)، به پیشگاه حضرت بقیت الله الأعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای(دام ظلّه)، مراجع عظام تقلید و عموم شیعیان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام)، در این مقاله کوتاه، نگاهی به حوادث و رخ دادهای دروان پر فراز و نشیب زندگانی آن حضرت می پردازم:}

 

^{1. علم و کمالات اخلاقی امام هادی(علیه السلام)}

^{حضرت امام هادی(علیه السلام)، در خاندانِ پاک نبوّت و امامت رشد و تربیت یافت. پس از شهادت امام جواد(علیه السلام)، امام هادی(علیه السلام) در سنّ هشت سالگی منصب امامت را عهده دار شد که نمونه ای کامل از رشد علمی و معنوی آن بزرگوار و واضح ترین دلیل بر حقّانیت خط و جریان اهل بیت رسالت(علیهم السلام) در ادعای وصایت و خلافت و جانشین پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) و رهبری و هدایت امت اسلامی می باشد. ابن شهرآشوب در توصیف امام هادی(علیه السلام) می نویسد: چهره اش از همه ی مردم جاذب تر، و گفتارش از همه صادق تر بود. در ملاحت و کمال از همه برتر بود. وقتی سخن می گفت، نورانیتش افزون و وقتی سکوت می کرد، هیبت و وقارش بالا می رفت.(3)}

^{ابن حجر می گوید: ابوالحسن الثالث[علی بن محمد الهادی] در علم و سخاوت وارث پدرش[محمد بن علی الجواد] بود.(4)}

^{ابن صباغ مالکی می نویسد:... هر فضیلتی که گفته شود او زینت بخش آن هست، هر ستایشی که به عمل آید تفصیل و اجمالش نزد اوست. نفس او پاک و مهذّب و اخلاقش نیکو و رفتارش پسندیده است.(5)}

^{سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی می گوید: به متوکل گفته شد، در منزل[علی بن محمد الهادی]، سلاح ذخیره شده و قصد خلافت دارد... . او مأمور فرستاد و شبانه به منزل آن حضرت، حمله شد ولی او را دیدند که لباسی از پشم بر سر کشیده و رو به قبله روی شن و سنگ ریزه نشسته و مشغول قرائت قرآن و زمزمه ی آیات وعد و وعید الهی بود... . متوکل پشیمان شد و دستور داد مبلغ 4000 دینار بدهکاری و قرض حضرت را بپردازند.(6)}

^{ادامه در لینک اصلی}

^{http://www.emamat.ir/%D8%A7%D9%85}

^{لینک مرتبط}

^{http://www.monazereh.ir/vb-2647.htm}

^{http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%}

امام باقر علیه السلام و مبارزه با غالیان و افراط گران

^چکیده

^{این نوشتار ضمن اشارۀ کوتاهی به زندگانی حضرت امام محمد باقر علیه السلام(اول رجب 57 قمری)، شرایط سیاسی عصر حضرت، معرفی غالیان، عملکرد و رفتارهای علاة، و مبارزه حضرت علیه السلام را با غالیان باز گفته است.} 

^{1- ولادت نورانی
ولادت حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) را، نخسین روز ماه رجب سال 57 هجری و عده ای از مورّخین در سوّم ماه صفر سال 58 هجری گفته اند.
پدر بزرگوارش «امام علیّ بن حسین بن علیّ بن ابی‏ طالب علیهم السلام» معروف به سجّاد(علیه السلام) و مادرش «فاطمه» معروف به امّ عبدالله(دختر امام حسن مجتبی علیه السلام) است که امام صادق(علیه السلام) درباره ایشان فرمود: "فاطمه، صدّیقه ای است که در میان فرزندان حسن بن علیّ (علیه السلام) بی نظیر است".
حضرت امام محمّد باقر(علیه السلام) که از سوی جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به «باقر العلوم» [شکافنده علوم و دانش‏ ها] ملقّب گردید.}

^{2- شاهد حادثه کربلا
امام باقر(علیه السلام) بیش از سه سال از عمر خویش را در حالی که کودکی خردسال بود در عصر جدّش امام حسین(علیه السلام) گذراند و در آغاز زندگی خویش از نزدیک، حادثه خونین، اسفناک و تاریخی کربلا را شاهد بود.
یعقوبی نقل می کند که حضرت باقر(علیه السلام) فرمود: "هنگامی که جدّم حسین بن علیّ (علیه السلام) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آن حضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم... ."}

^{3- امامت و رهبری جامعه
امام باقر(علیه السلام) در خلال امامت پدر بزرگوارش حضرت زین العابدین(علیه السلام)، از شاخسار رسالت و علوم و معارف نبوی(صلی الله علیه و آله) بهره ها برد و در دامن پاک خاندان وحی و امامت پرورش یافت تا در آینده، مسئولیت رهبری و هدایت جامعه اسلامی و بشری را به عهده گیرد.
جابر بن عبّدالله انصاری، صحابی گران قدر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می گوید:" پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: تو آن قدر عمر می کنی تا یکی از فرزندان مرا از نسل حسین(علیه السلام) ملاقات خواهی کرد. او را «محمّد» می نامند، وی علم دین را کاملاً موشکافی می کند، هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان".
دانشمندان هم عصر آن حضرت، سخنان شگفت انگیزی از علوم و دانش های امام(علیه السلام) را نقل کرده اند که در کتاب های حدیثی و تاریخی ضبط شده است.}

ادامه در لینک اصلی

http://www.emamat.ir/%D8%A7%D9%85

http://farsi.khamenei.ir/photo-album?id=41910

تجدید میثاق دبیرکل، مدیران و کارکنان مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) با آرمان‌های امام خمینی(ره)

^{به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ دبیرکل، معاونان و کارکنان مجمع جهانی اهل بیت(ع) روز یکشنبه ۱۴ بهمن ماه 1397 به زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینی(ره) و شهدای انقلاب اسلامی شتافتند.} 

^{در این مراسم مدیران و کارکنان مجمع با نثار تاج گل، به مقام شامخ امام راحل عظیم الشأن ادای احترام و با آرمان های معمار کبیر انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری(دام ظله) تجدید میثاق کردند.}

لینک تصاویر 

http://fa.abna24.com/news/%D8%B9%DA

http://fa.abna24.com/news/%D8%B9%DA%A9