تاریخ اسلام و معاصر ایران و جهان

تاریخ اسلام و تشیع
تاریخ اسلام و معاصر ایران و جهان
.....
بایگانی
پیوندها
طبقه بندی موضوعی

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دویست و هفتمین جلسه شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) ظهر دیروز چهارشنبه 13 اردیبهشت 1396 در قم برگزار شد.

در این جلسه که با حضور حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن اختری دبیرکل مجمع و اعضای شورا برگزار شد مباحث و موضوعات مختلفی درباره حوزه های ترجمه و نشر مطرح گردید.

دبیرکل مجمع با اشاره به ضمن تأکید بر لزوم استفاده از تجربه‌های انتشاراتی و تبلیغاتی موفق در سایر مؤسسات بین المللی، به اقدامات جدید برای عرضه کتب در بازارهای جهانی اشاره کرد.

اختری همچنین درباره اهمیت برگزاری همایش بین المللی حضرت ابوطالب علیه السلام که قرار است از سوی مجمع برگزار شود تأکید کرد و از اعضای شورای کتاب خواست که در این باره مساعدت نمایند.

در ادامه جلسه حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی گزارشی از سفر به عراق به همراه برخی از اعضای هیئت علمی همایش بین المللی امام هادی(ع) ارائه داد و اعلام کرد: این همایش هم اکنون در مرحله فراخوان مقاله و آماده سازی امور مقدماتی برگزاری آن در ایران و عراق است.

سپس درباره جزوه آماده شده در رد تکفیری‌ها با عنوان هدم المراقد(المساجد) والأضرحة، ترجمه تفسیر مختصر نور اثر استاد محسن قرائتی و کتاب در جستجوی عرفان اسلامی اثر آیت الله مصباح یزدی و نیز لزوم آماده سازی کتابی در رد جریان منحرف بهائیت و سایر عرفان های کاذب بحث و مذاکره صورت گرفت.

در ابتدای این جلسه نیز حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید محمدرضا حجازی از مبلغان فعال در عرصه بین الملل که به عنوان میهمان در جلسه حاضر شده بود، گزارشی از فعالیت های خود و نیز توضیحاتی درباره چگونگی آماده‌سازی و نشر کتاب پیرامون مباحث معرفی اسلام و شیعه برای مسلمانان خارج از کشور ــ به ویژه در آمریکا و کانادا ــ و معرفی این آثار از طریق بازار فروش کتاب آمازون (Amazon) ارائه داد.

لینک خبر 

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۹:۱۶
عباس جعفری (فراهانی)

Image result for ‫روز معلم‬‎

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۵:۲۲
عباس جعفری (فراهانی)

حجت الاسلام عبّاس جعفری فراهانی

اشاره: امام چهارم حضرت علی بن الحسین زین العابدین (علیه السلام) در روز پنجم ماه مبارک شعبان المعظّم سال 38 هجری [1] در مدینه منوّره در خاندان وحی و امامت، کودکی چشم به جهان گشود که او را "علیّ" نام نهادند.پدر بزرگوارش امام حسین(ع) و مادر گرامی اش بنابر نقل بیشتر مورّخین «شهربانو» [2] دختر یزدگرد(پادشاه ساسانی ایران) می‌باشد. اگر چه بنا بر تحقیقِ بعضی از محقّقین معاصر، این نقل قابل خدشه و تردید واقع شده است. [3] ضمن عرض تبریک و تهنیت به ولادت نورانی این امام عزیز و حجت راستین خدا، به پیشگاه حضرت بقیة الله الأعظم(عجل الله فرجه)، مقام معظم رهبری(دام ظله)، مراجع عظام تقلید(دامت برکاتهم) و عموم شیعیان و مسلمانان جهان، توجه خوانندگان را به مقاله کوتاه زیر جلب می کنم. 

Image result for ‫امام زین العابدین و .../عباس جعفری فراهانی‬‎

1- شخصیت علمی، اخلاقی امام سجّاد(ع)
امام چهارم، حضرت علیّ بن الحسین، ملقّب به سجّاد(ع)، پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام حسین(ع) در واقعه عاشورای سال 61 هجری، امامت و ولایت مسلمانان و شیعیان را عهده‌دار شدند.
ابو حازم(یکی از محدثین) می‌گوید: «ما رایت هاشمیاً افضلُ من علیّ بن الحسین ولا افقه منه».[4] یعنی؛ از میان بنی هاشم[اهل بیت پیامبر] هیچ کس را والاتر و داناتر از علیّ بن الحسین[ع] ندیدم.
زُهری می‌گوید: «لم أدرک احداً من اهل هذا البیت ـ بیت النبیّ(ص) ـ‌ افضل من علیّ بن الحسین[ع]».[5] یعنی؛ از میان خاندان پیامبر(در این زمان) هیچ کسی را عالم‌تر و با فضیلت‌تر از علیّ بن الحسین(ع) ندیدم.
پیرامون مقامات معنوی و عبادت حضرت، از امام باقر(ع) روایتی نقل شده است که ذکر می‌شود: «کان قیام علی بن الحسین(ع) فی صلاته قیام العبد الذلیل بین یدی الملک الجلیل، کانت اعضاوه ترقعد من خشیة الله وکان یصلّی صلاة مودّع یری انّه لا یصلّی بعدها ابداً».یعنی؛ پدرم در نمازش، همانند بنده ضعیف در مقابل خداوند بزرگ می‌ایستاد و اعضای بدنش از خوف خداوند می‌لرزید همانند کسی که آخرین نماز خود را می‌خواند، نماز می‌خواند.
در سایر صفات و کمالات اخلاقی امام زین العابدین(ع) نیز سخن به همین منوال است. ائمه معصومین(ع) به معنای واقعی کلمه الگو و اسوه مردم زمان خود و تمامی بشر تا روز قیامت بوده و هستند. بر ما مسلمانان و شیعیان است که با سر مشق گرفتن از آن ها و پای‌بندی عملی به گفتار و کردار آن بزرگواران بتوانیم وظایف خودمان را انجام دهیم، ان شاء الله.

2- وضعیت شیعه و نقش امام سجاد(ع)
کوفه که در آن زمان پایگاه شیعیان بود، تبدیل به مرکزی جهت سرکوبی شیعیان شده بود، اکثر شیعیان واقعی امام حسین(ع) در حادثه کربلا به شهادت نایل آمده بودند. آن عده‌ای هم که هنوز زنده بودند، تحت شرایطی که عبیدالله بن زیاد به وجود آورده بود جرأت خودنمائی نداشتند، شیعیان پس از واقعه کربلا و شهادت جمع زیادی از خاندان پیامبر(ص) در وضعیت روحی و فکری سختی بسر می برند، دشمنان خیال می‌کردند، پس از رویداد واقعه عاشورا، دیگر در هیچ زمانی شیعه و رهبران آن ها نمی‌توانند قدرت پیدا کنند ولی این خیال باطلی بود، امام سجاد(ع) موفق شد در سایه تلاش های فراوان به شیعه حیاتی تازه ببخشد و زمینه را برای تجدید حیات واقعی در زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آماده سازد.
امام علیّ بن الحسین(ع) در طول مدت 34 از امامت و هدایت مسلمانان موفق شدند، شیعیان را از یکی از سخت‌ترین دوران ها نجات دهد. دورانی که جز سرکوب، فتنه، تحریف، قیام های باطل و کشتار شیعیان چیزی، هم راه نداشت.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۸:۲۶
عباس جعفری (فراهانی)

حجت الاسلام علی محمد باقی، پژوهشگر سیره اهل بیت(ع) در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان با بیان اینکه بهترین روش  برای شناخت حضرت ابوالفضل(ع)، بررسی زیارتی است که حضرت امام صادق(ع) برای ایشان بیان فرموده اند، گفت: این زیارت که منسوب به هفتمین امام شیعیان(ع) است، زیارتی مأثور است و امام صادق(ع) در شان حضرت ابوالفضل(ع) خوانده اند.

 

وی ادامه داد: راوی می گوید امام صادق(ع) به حرم امام حسین(ع) رفتند و پس از آن به حرم عمویشان عباس(ع) رفتند و آن زیارت معروف را خواندند. کمتر زیارت مأثوری را داریم که از زبان معصوم باشد. همین یک شناسنامه از حضرت عباس(ع) است.

 

این محقق ابراز کرد: در این زیارت فقراتی وجود دارد که قابل توجه است. نخست سلامی است که به حضرت ابوالفضل(ع) داده می شود. این سلام یک سلام مخصوص است. یک وقت به کسی سلام می کنیم و آن سلام از جانب خودمان است و مثلا می گوییم: «السلام علیک یا ...»، یک وقت سلام از جانب خداست و یک وقت سلام از جانب خدا و ملائکه مقرب است، سلامی که در ابتدای این زیارت به حضرت ابوالفضل(ع) می شود سلام بسیار مفصلی است به این شرح: «سَلاَمُ اللَّهِ وَ سَلاَمُ مَلاَئِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِهِ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِینَ وَ جَمِیعِ الشُّهَدَاءِ وَالصِّدِّیقِینَ‏ وَالزَّاکِیَاتُ الطَّیِّبَاتُ فِیمَا تَغْتَدِی وَ تَرُوحُ عَلَیْکَ یَابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ‏؛ سلام خدا و سلام فرشتگان مقرب خدا و رسولان خدا و بندگان شایسته خدا و سلام تمام شهیدان راه خدا و صادقان با ایمان کامل و نفوس پاکیزه پاک و نکو سیرت در آنچه صبح و شام است سلام همه آنان بر تو باد اى فرزند امیر المؤمنین.»

 

باقی تصریح کرد: این سلام از تنظر کیفی و کمی سلام عمیق است. صبح و شام بر حضرت(ع) سلام می فرستد یعنی این سلام برای جمیع زمان ها است و سلام به حضرت ابوالفضل(ع)، برای تمامی زمان ها است. نکته دیگر در این زیارت و وصف دومی که در آن مطرح شده است، موضوع تسلیم و تصدیق حضرت(ع) نسبت به سیدالشهداء(ع) است. یعنی حضرت ابوالفضل(ع) علاوه بر تسلیم در برابر امام زمان خود، تصدیق هم می کند (چراکه یک زمان ممکن است شخصی در برابر امام تسلیم باشد ولی او را تصدیق نکند) اما حضرت ابوالفضل(ع) تصدیق زبانی و عملی نسبت به ابی عبدالله الحسین(ع) داشتند. چنانچه در این زیارت می فرماید: «أَشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ وَ التَّصْدِیقِ وَ الْوَفَاءِ وَ النَّصِیحَةِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ الْمُرْسَلِ‏؛ گواهى مى‏ دهم براى تو که حضرتت مقام تسلیم و تصدیق و وفادارى و خیرخواهى در حد کمال داشتى نسبت به حضرت حسین فرزند پیغمبر صلّى الله علیه وآله».

لینک اصلی

http://www.shabestan.ir/detail/News/625681


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۰:۵۵
عباس جعفری (فراهانی)

مختصری از اعمال ماه مبارک شعبان


شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید الانبیاء و خاتم المرسلین(صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَآله) منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمود: «شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود».

از امام صادق(ع) روایت شده است: «چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین العابدین(ع) اصحاب خود را جمع مى‌نمود و مى‌فرمود اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است؟ این ماه شعبان است و حضرت رسول(ص) مى‌فرمودند: شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید».

همچنین از امام صادق(ع) نقل است که فرمودند: «به حقّ آن خدایى که جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى‌کنم که از پدرم حسین بن على(ع) شنیدم که فرمودند: شنیدم از امیرالمؤمنین(ع) که هر که روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا؛ خداوند او را دوست می‌دارد و در روز قیامت کرامت خود را نصیب او می‌گرداند و بهشت را براى او واجب می‌کند».

روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.


اعمال این ماه شریف بر دو قِسم است: اعمال مشترکه و اعمال مختصه


اعمال مشترکه ماه شعبان

1- هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» گفته شود.

2- هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَىُّ الْقَیّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ» گفته شود. و در بعضى روایات "الْحَىُّ الْقَیُّومُ" پیش از "الرَّحْمنُ الرَّحیمُاست و عمل به هر دو خوبست و از روایات استفاده مى‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است و هر کس هر روز در این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار مرتبه در ماه‌هاى دیگر استغفار کند.

3- صدقه دادن در این ماه اگرچه به اندازه نصف دانه خرمایى باشد، خوب است و خداوند بدن صدقه دهنده را بر آتش جهنم حرام می‌کند. از حضرت صادق(ع) نقل شده است که آن حضرت در باب فضیلت روزه رجب فرمودند چرا غافلید از روزه شعبان؟ راوى عرض کرد یابن رسول الله چه ثوابی دارد کسى که یک روز از شعبان را روزه بگیرد؟

حضرت فرمودند به خدا قسم بهشت ثواب اوست.

4- در کل این ماه هزار بار ذکر «لا اِلهَ اِلا اللهُ وَلا نَعْبُدُ اِلاّ اِیّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوُ کرِهَ الْمُشْرِکونَ» را که ثواب بسیار دارد؛ گفته شود. از جمله آن که عبادت هزار ساله در نامه عملش نوشته شود.

5- در هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز اقامه شود؛ که در هر رکعت بعد از حمد، صد مرتبه سوره توحید و بعد از سلام صد بار صلوات فرستاده شود تا حق تعالى هر حاجتى که دارد را برآورد. چه در امور دنیوی و یا  در امور معنوی. و نیز روزه این ماه فضیلت بسیار دارد و روایت  شده که در هر روز پنجشنبه ماه شعبان آسمان‌ها را زینت مى‌کنند. پس ملائکه عرض مى‌کنند خداوندا بیامرز روزه‌داران این روز را و دعاى ایشان را مستجاب گردان و در روایت نبوى آمده است که هر که روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه بگیرد حقّ‌تعالى بیست حاجت از حوائج دنیا و بیست حاجت از حاجت‌هاى آخرت او را برآورد.

6- در این ماه صلوات بسیار فرستاده شود.

7- در هر روز از شعبان در هنگام ظهر و در شب نیمه آن صلوات هر روز شعبان که از امام سجاد علیه‌السلام روایت شده، خوانده شود که به شرح  ذیل است:

«اَللّهُمََّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاَّئِکةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ وَ اَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْک الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ یَامَنُ مَنْ رَکبَها وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْکهْفِ الْحَصینِ وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکینِ وَ مَلْجَاءِ الْهارِبینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلوةً کثیرَةً تَکونُ لَهُمْ رِضاً وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَداَّءً وَ قَضاَّءً بِحَوْلٍ مِنْک وَ قُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الاْبْرارِ الاْخْیارِ الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَ وِلایَتَهُمْ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبى بِطاعَتِک وَلا تُخْزِنى بِمَعْصِیَتِک وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِک بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِک وَ نَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِک وَ اَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّک وَ هذا شَهْرُ نَبِیِّک سَیِّدِ رُسُلِک

شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْک بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ الَّذى کانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه یَدْاَبُ فى صِیامِهِ وَ قِیامِهِ فى لَیالیهِ وَ اَیّامِهِ بُخُوعاً لَک فى اِکرامِهِ وَاِعْظامِهِ اِلى مَحَلِّ حِمامِهِ.

اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَى الاِْسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ وَ نَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً وَ طَریقاً اِلَیْک مَهیَعاً وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّى اَلْقاک یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً قَدْ اَوْجَبْتَ لى مِنْک الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ وَ اَنْزَلْتَنى دارَ الْقَرارِ وَ مَحَلَّ الاْخْیارِ .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۱:۰۷
عباس جعفری (فراهانی)

امام حسین(ع) محور ظهور بقیة‌الله است/ تحلیل سید قطب از قیام اباعبدالله(ع)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۰:۳۳
عباس جعفری (فراهانی)
                                حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی

اشاره:

آشنایی، گزینش و انتخاب الگوی کامل و شایسته، نیاز فطری هر انسان کنجکار و آرمان گراست. زیرا در گستره ی وسیع زندگی انسان و رفتارهای کوچک و بزرگ اخلاقی و پیشرفت های او و در همه جوانب و روابط سیاسی، فقهی و فرهنگی جامعه به طور بسیار محسوس، تأثیر گذار هست و کارآیی و نقش زیادی خواهد گذاشت. خداوند حکیم در این باره، پیامبرانی را به عنوان الگو و اسوه، مبعوث نمود تا انسان های خواهان رشد معنوی و تکامل انسانی با مشاهده و مطالعه زندگی آنان، راه سعادت و ترقی و تکامل را طی نمایند. برترین این پیامبران حضرت محمّد بن عبدالله(ص) به عنوان خاتم و اشرف پیامبران الهی می باشد که خداوند شخصیت و زندگی و سیره و رفتار او را به عنوان اسوه و الگوی برای همه بشر تا روز قیامت قرار داده است. اصحاب و یارانی که به او ایمان آوردند، همه رفتارهای او را از نزدیک می دیدند و به شدت تحت تأثیر ایشان قرار می گرفتند و چنان در اخلاق و رفتار آنان تأثیر می گذاشت که سر از پا نمی شناختند!. یکی از برجسته ترین یاران و دست پروردگان پیامبر(ص)، امام علیّ بن ابی طالب(ع) بود که پروانه وار، گرد حضرت می چرخید و از رفتار و کردار او، درس می آموخت که در خطبه ی نهج البلاغه به آن اشاره فرموده است. بی تردید شخصیت پیامبر اعظم(ص)، الگو و اسوه ی کامل و تمام عیار گذشته، امروز و فردای بشریت است. جهان امروز با پیشترفت های فوق العاده ای که در همه ی زمینه ها کرده و به کلی دگرگون شده اما در زمینه های اخلاقی و معنوی محتاج تعالیم معنوی و اخلاقی شناخته شده و تا شناخته ی پیامبر اعظم(ص) می باشد. با این هدف متن کوتاه زیر را تهیه و در اختیار خوانندگان عزیز گرفت. امید است مورد قبول اشرف مخلوقات نبی مکرم اسلام(ص)، اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و عموم علاقه مندان واقع شود. ان شاء الله.

Image result for ‫مبعوث شدن‬‎

۱ ـ ولادت و حوادث همگام با ولادت

خاتم انبیاء و اشرف مخلوقات حضرت محمّد بن عبدالله(ص) بنا به دیدگاه شیعیان اثنا عشری و پیروان اهل بیت(ع) در هفدهم ربیع الأوّل [۱] عام الفیل* (سالی که سپاه فیل به فرماندهی ابرهه، پادشاه حبشه به خانه کعبه در مکّه حمله کردند) در شهر مکّه به دنیا آمد. قبل از تولد، پدرش را از دست داده بود. در شش سالگی مادر بزرگوارش، آمنه بنت وهب، دنیا را وداع کرد و این نوجوان کاملا یتیم شد و تحت سرپرستی جدّش عبدالمطّلب و پسر عمویش ابوطالب قرارگرفت. حوادث و رخدادهای دوران نوجوانی، جوانی، تا چهل سالگی و پس از آن با رویدادهای عجیب و غریبی و خارق العاده ای همراه است که برای هر خواننده و شنونده مسلمان و غیر مسلمانی شگفت انگیز و جذّاب خواهد بود. خاموش شدن آتش کده فارس، وقوع زمین لرزه و کنده شدن بت ها از محل خود، ناله ی شیطان و … نشانه ی وقوع رخدادی بزرگ و مولودی ارزش مند و با خیر و برکت برای بشریت یعنی وجود نازنین حضرت محمّد(ص) بود که جهان آلوده به ظلم و ستم و کفر و گمراهی را به توحید و خداپرستی و تقوا و کمالات انسانی رهنمون می شود. [۲]

۲ ـ سفر تاریخی به شام و پیش گویی راهبان مسیحی

حضرت پیامبر(ص) دو سفر تاریخی به شام(در دوازده و بیست و پنج سالگی) داشته اند که در سفر اول بَحیرای راهب به حضرت ابوطالب، نسبت به حوادث ناگواری که از سوی یهود در انتظار او خواهد بود، هشدار داد!. در سفر دوم نسطورای راهب به مَیْسرة(غلام خدیجه بنت خُویلِد) نسبت به آینده درخشان پیامبر نوید و مژده داد!. و در این سفر بود که سود فراوانی برای خدیجه به دست آورد و و میسره هم گزارش درست کاری حضرت را به خدیجه اعلام نمود. [۳] آن حضرت، در بیست سالگی در حِلْف الفضول(پیمان جوان مردان) شرکت کرد. ایشان در همین ایّام به عنوان ”محمّد امین” [درست کار و راست گو] معروف و رفتار و کردار او در میان مردم مکّه و در اوضاع جامعه جاهلی موجب شگفتی و تعجب شده بود. [۴]

۳ ـ ازدواج با خانم خدیجه(س)

در بیست و پنج سالگی با خدیجه بنت خُویِلد(س) که زنی پاک دامن، با تقوا و خدا ترس بود و ثروت زیادی داشت، ازدواج نمود. حضرت خدیجه(س) اختیار مصرف اموال و دارایی خود را به او سپرد. در باره شخصیت، خدمات او به اسلام و پیامبر(ص) و سائر کمالات حضرت خدیجه(س) می باید به طور جداگانه بحث کرد. [۵]

پیامبر اسلام (ص) الگویی همیشگی برای بشریت

۴ـ تربیت امام علیّ بن ابی طالب(ع)

در سیزدهم رجب سی ام عام الفیل، قبل از بعثت، از پدری موحّد[حضرت ابو طالب(ع)] و مادری پاک دامن[فاطمه بنت اسد]، فرزندی در داخل کعبه به دنیا آمد که در شش سالگی با هدف تربیت به منزل پیامبر(ص) و خدیجه(س) منتقل شد. [۶] امام علی(ع) در یکی از خطبه های نهج البلاغه به داستان ارتباط تناتنگ خود و استفاده از تعالیم و معنویات پیامبر اکرم(ص) اشاره می کند. [۷]

۵ـ مبعوث شدن به نبوت و رسالت

در حالی که چهل سال از عمر شریف یتیم بنی هاشم محمد امین، گذشته بود، در بیست و هفتم رجب، خداوند به جهانیان منّت گذاشت و او را به عنوان ”نبیّ، رسول، خاتم و اشرف پیامبران” برگزید. نزدیک به سه تا پنج سال از آغاز پیامبری او به صورت مخفی گذشت و در این مدت با زحمت زیاد، تعداد اندکی از جوانان، اقوام، دعوت او و سخنان قوی ومنطقی تهیدستان و فقیران مانند حضرت علیّ(ع)، حضرت خدیجه(س)، زید بن ارقم، عمّار بن یاسر، مُصعب بن عُمیر، بِلال بن رباح و … را شنیدند به او ایمان آوردند. [۸] در باره ی چگونگی نزول وی و کیفیت آن، مباحث زیادی در بین نویسندگان مطرح است که خوانندگان محترم جهت اطلاع به منابع تفسیری و تاریخی مراجعه نماید. [۹]

Image result for ‫مبعوث شدن‬‎

ادامه در لینک اصلی

http://fa.abna24.com/cultural/archive/2016/12/16/712910/story.html

http://qudsonline.ir/news/128374/%D8%AA%D8%B4%DA

سائر لینک ها

http://www.balagh.ir/content/1519

http://emamat.ir/home/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8

http://ajafari42.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=8076

http://mahdimouood.ir/post/%D9%BE%DB%8C

http://www.diyareaftab.ir/news/15129

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۸:۳۳
عباس جعفری (فراهانی)


آیت‌الله محمدهادی یوسفی غروی

اشاره: 
امام موسی کاظم(ع) در روز ۷ صفر سال ۱۲۸ق به دنیا آمد و پس از شهادت پدر، حدود سی‌ و پنج سال عهده‌دار امامت شدند و نقش مؤثری در گسترش معارف اسلامی ایفا کردند که در نتیجه چندین بار دستگیر و زندانی شدند و نهایتا در ۲۵ رجب ۱۸۳ق، در ۵۵ سالگی، به دستور هارون به شهادت رسیدند. آنچه در پی می‌آید، در اصل گفتگوی سایت شفقنا با استاد در همین باره است.

امام موسی بن جعفر(ع) مدت ۲۰ سال از زندگانی پدرش امام صادق(ع) را درک کرد و در آخرین بخش از زندگانی پدر، شاهد برخورد حکامی بود که تا دیروز نسبت به آنچه بر آل علی رفته و رنج و کشتارهایی که بر آنها روا شده بود، تظاهر به همدردی می‌کردند؛ اما برخوردشان با امام صادق(ع) که تنها به دفاع از اسلام و نشر تعالیم کمر همت بسته بود و نیز با علویانی که طاقت تحمل ستم و طغیانشان را نداشتند و تلخی، درد و رنج حوادث دردناکی را که جان بسیاری از ایشان را گرفته بود، احساس می‌کرد و پدرش را دیده بود که همواره در رویارویی با منصور و تهدیدهای وی قرار داشت.

این مراقبت‌ها به حدی بود که امام ناگزیر شد تا در مورد امامت، جریان را حتی از شیعیان نیز پنهان دارد و جز گروه اندکی از یاران خاص خود که به رازداری و برحذر بودن از جاسوسان منصور و اطرافیانش سفارش شده بودند، کسی را در جریان آن قرار نداد. آن حضرت امامت خود را که به مدت ۳۵ سال در این فضای سراپا کینه و دشمنی با اهل بیت(ع) به درازا کشید، بدین گونه آغاز کرد و همواره مراقب بود و جز از نزدیکان انگشت‌شماری که دشواری اوضاع را درک می‌کردند و می‌دانستند که چگونه باید مردم را به وی فراخوانند، از دیگران پنهان می‌داشت.

دورانی که امام کاظم(ع) در آن زندگی می‌کرد، مصادف با نخستین مرحله ستمگری حکام عباسی بود. آنها تا چندی پس از آنکه زمام حکومت را به نام علویان در دست گرفتند، با مردم به‌خصوص علویان برخورد نسبتا ملایمی داشتند؛ اما به محض اینکه در حکومت استقرار یافتند و پایه‌های سلطنت خود را مستحکم کردند و از طرف دیگر با بروز قیام‌های پراکنده که به طرفداری از علویان پدید آمد و آنها را سخت نگران کرد، بنا را بر ستمگری گذاشتند و مخالفان خود را زیر شدیدترین فشارها قرار دادند.

ادامه در لینک اصلی

http://www.ettelaat.com/etiran/?p=276391

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۰:۵۳
عباس جعفری (فراهانی)
به مناسبت سال روز شهادت هفتمین حجت حق، حضرت امام موسی الکاظم علیه السلام

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی

Image result for ‫امام کاظم‬‎

اشاره:

پدر بزرگوارشان، امام ششم، حضرت جعفر بن محمّدٍ الصادق(ع) و مادر ارجمندش خانم «حَمیدة» می‌باشد. دوران رشد و تربیت و نوجوانی و جوانی را در دامان مادر گرامی‌اش و پدر ارجمندش طی کرد. امامت و رهبری ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال ۱۴۸ هجری آغاز شد و پس ۲۰ سال امامت و حدود ۵۵ سال زندگانی در ۱۸۳ هجری(۱۸۶ هجری) با توطئهٔ خلیفهٔ فاسد زمان، هارون عباسی(۱۷۰-۱۹۳ هجری) در زندان سندی بن شاهک در بغداد به شهادت رسید.

ضمن عرض تسلیت و تعزیت به مناسبت شهادت مظلومانه این امام هُمام، به پیشگاه سلاله پاکش، حضرت مهدی موعود(عجّل الله فرجه)، مقام معظّم رهبری(دام ظلّه)، مراجع عظام تقلید(دامت برکاتهم) و عموم شیعیان، توجه خوانندگان محترم را به نگاهی گذرا به حوادث و رخ دادهای دوران امامتِ آن بزرگوار جلب می‌کنم.
۱- فضایل و کمالات معنوی 
حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرماید: «إنّ ابنی هذا [موسی] لو سألته عمّا بین دفّتی المصحف لأجابک فیه بعلمٍ». (۱)؛ یعنی: اگر از پسرم [موسی] در باره آنچه در این مصحف(قرآن) وجود دارد بپرسی، به یقین عالمانه و آگاهانه پاسخ می‌دهد.
همین طور فرمود: «وعنده علم الحکم والفهم والسخاء والمعرفة بما یحتاج الیه الناس فیما اختلفوا فیه من أمر دینهم». (۲) یعنی: حکمت، فهم، سخاوت و دانش امور دینی مردم که در آن گرفتار اختلاف [و سردرگُمی] شده‌اند نزد اوست.
مرحوم شیخ مفید(ره) می‌فرماید: «مردم روایات بسیاری از ابوالحسن موسی بن جعفر(ع) نقل کرده‌اند. او فقیه‌ترین مردم زمان خویش بود». (۳)
در بُعد تقوی و عبادت نیز ضرب المثل مردمِ زمان خویش بود. هنگام نماز با تمام وجود و حضور قلب به درگاه الهی می‌ایستاد و اشک‌هایش جاری می‌شد، قلبش به تپش در می‌آمد و از شوق و خوف خدا، لرزه بر اندامش می‌افتاد. گاهی سجده‌های طولانی او تا طلوع فجر صادق و طلوع خورشید ادامه می‌یافت. (۴)
نقل شده است که در ابتدای شب، وارد مسجد النبی(ص) می‌شد و در سجده با صدای بلند عرض می‌کرد: «الهی عظُم الذنب من عبدک، فلیحُسنِ العفو من عندک». (۵) یعنی؛ خداوندا، گناهان بنده‌ات، بسیار بزرگ است، اما عفو و بخشش حضرتت نیز باید نیکو باشد.
آن حضرت در زهد و پرهیز از زخارف دنیا نیز، زبان زد مردم روزگار خود بود.
امام هفتم(ع) به مردم سفارش می‌کرد، شما همانند جناب ابوذر غِفاری باشید و می‌فرمود: «رحم الله اباذر، فلقد کان یقول: جزی الله الدنیا عنیّ مذمة بعد رغیفین من الشعیر، اتغدی بأحدهما و أتعشی بالآخر و بعد شملتی الصوف أئتزر بإحداهما و ارتدی بالاُخری ...». (۶) یعنی: خدای رحمت کند ابوذر را که می‌گفت: پس از داشتن دو قرص نان جوین که ناهار به یکی و شام به دیگری خود را سیر کنم و دو تکّه پارچه پشمینه که خود را بدان بپوشانم. دنیا به آنچه بدان تعلق دارد نکوهیده باد.
امام کاظم(ع) در نیکی به مردم و احسان به فقرا و نیاز مندان نیز لحظه‌ای درنگ نمی‌کرد.
حضرت به علیّ بن یقطین که از شیعیان وفادار امام(ع) بود، اجازه داد در دربار هارون الرشید به مشکلات مالی و حل و فصل سایر مشکلات و نیاز مندی‌های مردم بپردازد.
شیخ مفید(ره) می‌گوید: «امام موسی بن جعفر(ع) نسبت به صله رحم سفارش می‌کرد. فقرای مدینه را زیر نظر داشت. شب‌ها برایشان دینار، درهم، آرد و خرما می‌برد و آنان خبر نداشتند که این اموال از کجا برایشان می‌آید». (۷) 
۲-کارنامهٔ سیاه حاکمان فاسد بنی عباس 
یکی از حاکمان فاسدِ زمان امام کاظم(ع)، مهدی عباسی (۱۶۹هجری) بود که زمام امور مردم را(پس از مرگ منصور عباسی که مردم پس از ۲۲ سال رنج و فساد، نفس راحتی کشیدند) بر عهده گرفت.
او ابتدا با اعلام عفو عمومی، زندانیان را آزاد کرد و اموال مصادره شده مردم را بازگرداند و بخشی از اموال بیت المال را تقسیم کرد، ولی طولی نکشید که چهرهٔ واقعی خود را نشان داد. او بساط خوش گذارانی و عیاشی دائر نمود و گفت: «آن وقت خوش است که بزم شادی بگذرد و زندگی بدون حرم سرا و ندیمان در کام من گوارا نیست!». از سوی دیگر، او دو باره سخت گیری بر بنی هاشم و علویان را آغاز کرد. (۸) 
پس از او، هادی عباسی(۱۷۰ هجری) در حالی که ۲۵ سال سن داشت و هیچ گونه لیاقتی برای رهبری مردم نداشت و جوانی می‌گسار(شراب خوار)، سبک سر و بی‌ بندوبار بود به حکومت رسید. (۹) 
آخرین خلیفهٔ ستم گرِ دوران امام موسی بن جعفر(ع)، هارون الرشید(۱۹۳ هجری) بود. او ابتدا با طرح دوستی با علویان وآل محمّد(ع) قصد داشت با فریب مردم، به خیال خود، بر دل‌ها حکومت کند تا مردم از او اطاعت کنند! ولی مردم از آن جهت که به بنی عباس و حاکمان فاسد و خبیث اعتمادی نداشتند به او توجه نکردند. در واقع حکومت واقعی بر دل‌های مردم از آنِ بنی هاشم و خاندان پاک و مطهّر پیامبر(ص) بود.
لذا هارون وقتی در کنار مرقد رسول خدا(ص)، به امام موسی بن جعفر(ع) گفت: «تو هستی که مردم، در پنهانی با تو بیعت کرده و تو را به پیشوائی بر می‌گزینند»؟!. 
امام (ع) فرمود: «من بر قلوب(دل‌های) مردم حکومت می‌کنم و تو بر تن و جسم آن‌ها». (۱۰) 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۰:۱۹
عباس جعفری (فراهانی)


به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ مراسم چهلم مرحوم «حاج غلام رضا جعفری جونوشی» پدر حجت الاسلام  «عباس جعفری فراهانی» دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع)، در مشهد میقان برگزار خواهد شد.

این مراسم پنج شنبه 31 فروردین ماه از ساعت 14:30 تا 16 در امام زاده محمد عابد در مشهد میقان اراک برگزار می شود.

مرحوم حاج غلام رضا جعفری معلم قرآن و ذاکر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) صبح روز یکشنبه 21 اسفند 1395 در شهر  اراک به رحمت ایزدی پیوست.

«مشهد میقان» یکی از دهستان‌های استان مرکزی است که در بخش مرکزی و شمال شهر اراک واقع شده است.

امامزاده محمد عابد اراک.jpg

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ فروردين ۹۶ ، ۰۸:۱۴
عباس جعفری (فراهانی)