فلسطین چگونه اشغال شد؟
فلسطین چگونه اشغال شد؟
سید جلال حسینی
فلسطین جزء سرزمین هایی است که اولین تمدن های بشری را در خود جای داده و دارای قدمت هزاران ساله است، اماکن مقدس بسیاری از سه دین آسمانی در آن وجود دارد که اهمیت آن را دو چنان می‌نماید براساس اسناد تاریخی، اقوام اولیه‌ای که در نقاط مختلف این سرزمین سکونت داشته‌اند عبارتند از آموریان، آرمیان، کنعانیان و ... . بنی اسرائیل بعد از این اقوام و در بعضی نقاط فلسطین زندگی کردند، البته هم زمان با چند قبیله عبری(بنی اسرائیل) اقوام دیگری نیز مانند کلدانی‌ها، آشوری‌ها و ... در فلسطین زندگی می‌کردند، بنابراین ادعای آنها مبنی بر حق تاریخی بر سرزمین فلسطین صحیح نمی‌‌باشد.
صهیونیست ها بیش از یک قرن و نیم پیش برای ایجاد اتحاد بین یهودیان سراسر دنیا حرکت خود را آغاز کردند[1]، آنها در ابتدا شعار وطن یهودی در آرژانتین یا یکی از کشورهای آفریقایی (بیشتر اوگاندا مطرح بود) سردادند ولی بعدها این شعار برای همراهی و هماهنگ تر کردن یهودیان سراسر دنیا (با دادن بار اعتقادی) متوجه فلسطین به عنوان سرزمین موعود! یهود شد. این سرزمین تا زمان خلیفه دوم در دست رومی‌ها بود که بوسیله پیمان‌نامه با صلح و آرامش و بدون خون‌ریزی بدست مسلمانان فتح شد و تا آخر دوران عثمانی‌ها جزء قلمرو حکومت‌های اسلامی و منطقه‌ای با اکثریت مسلمان و بدون هیچ مزاحمتی برای سایر ادیان بود.[2]سئوالی که در اینجا مطرح است این است که چرا صهیونیست ها خاورمیانه را انتخاب کردند؟
دلیل اول اینکه همه ادیان آسمانی که مردم را به توحید دعوت کردند، پیامبران عظیم الشانی که مبعوث شدند، به دنیا آمدند و به شهادت رسیدند، در خاورمیانه قد علم کردند. حساسیت دوم موضوع نفت و انرژی است ، به طوریکه ۷۵% انرژی دنیا از خاورمیانه در حال تردد است. عامل سوم اینکه خاور میانه قلب جهان اسلام است. این منطقه تراکم مسلمانان دنیا را در خود جای داده است و مسلمانان با توجه به دستورات دینی خود که آن ها را به خود اتکایی از مسیحیان و یهودیان و دوری از تبعیت از آن ها تشویق می کندو برعکس غربی ها مایل به تسلط بر تمام مردم دنیا از جمله مسلمانان بودند، بنابراین برای تسلط و کنترل هرچه بیشتر مسلملنان به این نتیجه رسیدند که یهودیان را در این منطقه مستقر نمایند. عامل چهارم: موقعیت جفرافیایی است. جغرافیای خاورمیانه به گونه ای است که محل تلاقی چند قاره دنیا است در واقع قلب آسیا، افریقا و اروپا است. نمی توان امروز از اقتدار سخن گفت ولی خاورمیانه را نادیده گرفت. لذا وضعیت و مراحل اشغال این سرزمین مقدس به چهار مرحله تقسیم می شود:
1. پیش از اشغال انگلیسی ها
تعداد یهودیان [در فلسطین] از 56 هزار نفر [یعنی معادل] 8درصد در مقابل 644 هزار فلسطینی، [معادل] 92 درصد تجاوز نمی‌کرد و میزان اراضی آنان هم به 2درصد می رسید. نخستین موج مهاجرت یهودیان در سال 1882میلادی (1261هجری شمسی) آغاز شد و تعداد مهاجران تا 1903 میلادی (1272هجری شمسی) به حدود 20 هزار نفر رسید.[در جنگ جهانی اول دولت عثمانی شکست خورده و کشور عثمانی تجزیه شده و بین قدرت های بزرگ آن دوران، فرانسه و انگلیس تقسیم می‌شود] پس از اشغال فلسطین توسط انگلیس، در آوریل 1917میلادی (1286 هجری شمسی) بالفور (وزیر امور خارجه انگلیس) وعده ایجاد میهن ملی یهود را در فلسطین به یهودیان وعده داد.[3]پس از جنگ جهانی اول در سال 1919 میلادی مقارن با 1218 شمسی با شکست عثمانی و تجزیه این سرزمین پهناور اسلامی سرزمین فلسطین با توطئه انگلیسی‌ها به قیمومیت «سرپرستی» انگلیس در می‌آید. قیمومیت یعنی اینکه مردم سرزمین آنقدر عقب مانده باشند که نتوانند خود را اداره کنند، بنابراین کشوری‌که توانمند است می‌آید و به حساب کمک به آن سرزمین حکومت می‌کند و مردم آن سرزمین را در حکومت داری توانمند می‌کند و سرآخر سرزمین را به مردم همان سرزمین می‌سپارد. انگلیسی‌ها که صهیونیست های یهودی در آن نفوذ داشتند، در دوران قیمومیت اقدام به واگذاری زمین های فلسطین به آژانس یهود کردند، در این بین این آژانس تلاش می‌کرد علاوه بر زمین هایی که انگلیسی‌ها به آنها می‌دهند با مسلمانان وارد معامله شوند و[4] زمین های آنها را خریداری کنند، از آنجا که علمای وقت به اندیشه شوم این یهودیان پی برده بودند، ضمن آگاه ساختن مسلمانان، حکم ارتداد و کشتن افرادی که زمین های خود را به یهودیان می فروشند صادر کردند. صهیونیست‌ها به ناچار یا با ظاهری مسلمان و یا توسط وکلای مسیحی زمین هایی را از مسلمانان خریداری کردند با این حال تا سال 1948 یعنی 60 سال پیش که انگلیسی ها این سرزمین را ترک کرده و به صهیونیست ها واگذار کردند و آنها اعلامیه استقلال اسرائیل را صادر کردند، نزدیک به 6/6 درصد کل سرزمین فعلی فلسطین را در اختیار داشتند در حالی که قبل از اشغال فلسطین یهودیان تنها 2 درصد فلسطین را در اختیار داشتند. [5]و اما پس از 1948 یک رشته اتفاقاتی رخ می‌دهد که اسرائیل مناطق بیشتری را در اشغال خود در می‌آورد که مهم ترین آنها جنگ 1948 و 1967 است.
2. صدور قطعنامه سازمان ملل
صدور قطعنامه سازمان ملل متحد در 29/11/1947 در مورد تقسیم فلسطین به دو کشور فلسطینی و یهودی و تجزیه 54 درصد از سرزمین فلسطین. [6] 54 درصد به صهیونیست ها تعلق گرفت و مابقی به فلسطینیان.[7]
3. از جنگ 1948 تا جنگ 1967
صهیونیست ها در روز 15/5/1948، ساعاتی پس از اعلام پایان قیمومیت انگلیس، برپایی دولت خود را اعلام کردند و جنگ بین باندهای تروریستی صهیونیستی و فلسطینیان آغاز شد، ]ارتش های عربی به حمایت از ملت فلسطین وارد نبرد با صهیونیست ها شدند[ ولی چون آمادگی برای این جنگ نداشتند، شکست خوردند، البته وابستگی این ارتش‌ها به ویژه فرماندهان آنها به استعمار انگلیس نیز در ناکارآمدی آنان بسیار مؤثر بود. «پس از اعلام موجودیت رژیم اشغال گر قدس و توسط بن گوریون، اولین جنگی که این رژیم علیه فلسطین و کشورهای عربی منطقه به راه انداخت به جنگ 1948 معروف است. در طی این جنگ صهیونیست ها 78 درصد کل خاک فلسطین[8][5] را به اشغال خود در آوردند. در اثر این جنگ، نخستین مرحله آوارگی بزرگ مسلمانان فلسطین به وقوع پیوست. طی آن حدود یک میلیون فلسطینی از مجموع یک میلیون و نهصد هزار فلسطینی در آنزمان آواره شدند. حدود 200000 تن از مسلمانان فلسطین به نوار غزه مهاجرت کردند و 496000 تن به اردن و 100000 تن به لبنان و 85000 تن به سوریه و 20000 تن به مصر و عراق کوچ کردند[9]»، «در سال های 1953 و 1950 کنست رژیم صهیونیستی قوانینی را مبنی بر مصادره اراضی فلسطینی ها به تصویب رساند.»[10]
هنگام شروع جنگ 1948 تعداد فلسطینیان به 000/056/2 در مقابل 000/650 یهودی میرسید. بخش اعظم افزایش جمعیت یهودی در اثر مهاجرت‌های مورد حمایت نیروهای اشغالگر انگلیسی بوده‌‌است. یهودیان که تنها 66/5 درصد از اراضی فلسطین را در اختیار داشتند، در طول دوره قیمومیت انگلیس، بر 11 درصد از سرزمین و از جمله 191 روستا و 7 شهر با زور مستولی شدند. سرانجام با اشغال تقریباً 4/3 (سه چهارم) خاک فلسطین در جنگ 1948، نیمی از فلسطینیان از سرزمین و خانه و کاشانه خود رانده شدند و به صورت آوارگان در اردوگاه ها به حیات خود ادامه دادند.[11]
4. پس از جنگ 1967م (1346ش) اعراب و اسرائیل معروف به جنگ شش روزه
صهیونیست ها در جنگ ژوئن 1967م با قیمانده فلسطین را همراه با شبه جزیره سینای مصر و ارتفاعات جولان سوریه به اشغال خود درآوردند. مجموع سرزمین های عربی زیر سلطه صهیونیست‌ها به 89359 کیلومتر مربع یعنی چهار برابر زمینهای اشغال شده پیش از جنگ 1967م رسید. پیش از جنگ، فلسطینی ها 25/2میلیون نفر یعنی 70 درصد از جمعیت را در مقابل 30 درصد یهودیان- که این درصد در اثر مهاجرت یهودیان از سراسر دنیا بود- تشکیل میدادند. در طول این جنگ بیش از 410 هزار فلسطینی آواره شدند. اسکان صهیونیست‌ها در کرانه باختری و نوار غزه با احداث نخستین شهرک به نام کفر عتصیون در کرانه باختری در 25/11/67 آغاز شد و تنها در سال اول اشغال، 14 شهرک احداث و 12270 مهاجر یهودی در آنها اسکان یافتند.[12]
5. آخرین جنگ اعراب و اسرائیل و آغاز روند سازش
انورسادات، رئیس جمهور مصر اولین دولت مرد عربی بود که پس از جنگ 1973م [13][10] (1352هـ .ش) اعراب و اسرائیل معروف به جنگ رمضان با اسرائیل سازش کرد و آن را به رسمیت شناخت و با عقد قرارداد سازش (کمپ دیوید) با این رژیم، موجبات یاس و ناامیدی امت عربی را در مبارزه با اسرائیل و آزادسازی فلسطین فراهم کرد. حضرت امام خمینی(ره) بارها این حرکت خائنانه به آرمان فلسطین و امت اسلامی را تقبیح کردند. ایشان در موضع خود نسبت به صلح انورسادات فرمودند: «من جداً اقدامات انورسادات (توافقات کمپ دیوید) را محکوم می‌کنم، سادات با قبول صلح با اسرائیل وابستگی خود را به دولت استعمارگر آمریکا آشکارتر نمود و ملت مصر باید دست این خیانتکار _انورسادات_ را از کشور خود قطع کند و ننگ سرسپردگی به آمریکا و صهیونیسم را از ملت بزداید.[14] [15]
نقش ایران چه تأثیری در حرکت و پیروزی های ملت فلسطین داشته است؟
بی تردید انقلاب اسلامی ایران نه تنها در انقلاب اسلامی مردم فلسطین نقش بسزایی داشته، بلکه نقش محوری در بیداری و هوشیاری جهان اسلام نیز داشته است. انقلاب اسلامی ایران تبدیل به الگویی برای اسلام‌خواهی، استکبارستیزی و آرمان تشکیل حکومت اسلامی در بین ملت‌های اسلامی شده به گونه‌ای که اردوگاه غرب و سران غیر مردم سالار عرب را به چالش و واکنش کشانده‌است. آنها به خوبی دریافتند که بیداری جهان اسلام با این همه پتانسیل به ضرر غرب و استمرار حکومت سران غیر مردم سالار عرب خواهد بود. انقلاب اسلامی تأثیر عمیقی برملت مسلمان فلسطین در زمینه بازگشت به آموزه های دین، امیدوار شدن به توانایی های خود، الگو قرار دادن نظام اسلامی توسط مبارزان فلسطینی، قرار دادن مسجد به عنوان پایگاه اصلی مبارزه با دشمنان، سامان دادن وحدت بر محور اسلام و شکل گیری گروه های جهادی (چون حماس و جهاد اسلامی) به جای گذاشته است که انتفاضه، محصول تأثیرپذیری مبارزات ملت فلسطین از انقلاب اسلامی است. مدیریت بحران فلسطین تا مدت مدیدی به دست دولت‌های عربی و رهبران سازمان‌های چریکی فلسطینی قرار داشته است ولی آنها نتوانسته اند در معادله موجود تغییری پدید آورند. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و رهنمود حضرت امام خمینی(ره) که از دریچه مقاومت اسلامی و سازش ناپذیری با اسرائیل به مساله فلسطین مینگریست، تحولات بسیاری در این مسئله بوجود آمد. پیروزی جنبش «حزب الله» در لبنان مرهون اندیشه امام خمینی (ره) است. به گفته سید حسن نصرالله پایه اساس ایده مقاومتی که در این کشور شروع شد و به حرکت درآمد در عمق، قدرت، فعالیت و جدیت خود به امام خمینی (ره) بر می گردد و اوست که همه این ابعاد را به مقاومت بخشید و عقب نشینی بدون قید و شرط رژیم صهیونیستی در سال 2000 از این کشور، یکی از مهم ترین پیروزی های آنها بر رژیم صهیونیستی است که توسط اسلام گرایان بدست آمد. عقب نشینی اسرائیل از نوار غزه در سال 2005 نیز مدیون جریان مقاومت اسلامی فلسطین است که در اقدام بعدی با پیروزی در انتخابات، زمام امور دولت را در دست گرفت و مشروعیت انتخاباتی را در کنار مشروعیت انقلابی از آن خود ساخت. این تحولات عمدتاً مدیون تفکر امام خمینی(ره) است که اندیشه اسلام انقلابی و مبارزه را اساس حرکت برای آزدسازی فلسطین قرار داد و جریان مقاومت اسلامی را در منطقه گسترش داد. رهبر شهید جنبش جهاد اسلامی دکتر فتحی شقاقی در رابطه با نقش انقلاب ایران و تأثیر آن بر مبارزات مردم فلسطین گفته است: «هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی(ره) نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دلهایشان زنده کند. با پیروزی انقلاب اسلامی ما به خود آمدیم و دریافتیم که آمریکا و اسرائیل نیز قابل شکست هستند، ما فهمیدیم که با الهام از دین اسلام می توانیم معجزه کنیم و از این رو ملت مجاهدمان در فلسطین، انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را به دیده تقدیر می نگرند و امام خمینی(ره) را از رهبران جاوید تاریخ اسلام می دانند.
[2] . البته به جز جنگ های 200 ساله صلیبی که در آن مسیحیان افراطی به ترویج کلیسا و در اثر فشارهای اقتصادی و به امید دسترسی به سرزمین پر نعمت به این سرزمین حمله کرده و دوران پر از خشونت و کشتار را به نمایش گذاشتند تا اینکه نهایتا این جنگ ها با پیروزی مسلمانان به اتمام سید.
[3] . موج کوچاندن یهودیان سراسر دنیا برای تسلط بر زمین و تغییر موازنه جمعیتی از این زمان آغاز شد.
[4] . آژانس یهود وظیفه شناسایی یهودیان سراسر جهان، تشویق آنها برای مهاجرت به فلسطین با شعار «سرزمین بدون ملت، برای ملتی بدون سرزمین»! را داشتند.
[5] . بنابراین یکی از دروغ ها و شایعه‌های بزرگی که در ذهن مردم انداخته‌اند که این سرزمین توسط فلسطینیان فروخته شده! روشن می‌شود.
[6]. این اقدام سازمان ملل کاملا سیاسی و فاقد وجهه حقوقی بود که در اثر فشارهای کشورهای غربی بخصوص آمریکا و انگلیس تصویب شد تا مشروعیتی ظاهری برای اسرائیل قائل شود اما با این حال در حال حاضر مشاهده می شود که تا سال 2004 صددرصد فلسطین در اشغال رژیم صهیونیستی بوده است و مدعی آن بود که در اثر مقاومت شهر غزه از اشغال و ادعای رژیم صهیونیستی خارج شده است.
[7]. سازمان ملل فراتر از اختیارات قانونی خود، بدون توجه به تاریخچه موضوع و با فشار قدرتها این قطعنامه را صادر کرد ولی همانطور که در نقشه می‌بینیم رژیم صهیونیستی در حال حاضر چه تغییراتی فراتر از همان قطع نامه در این سرزمین بوجود آورده است.
[9] . http://www.qodstv.ir/tarikh/index.php
[10] . http://www.nedains.com/index.php?name=News&file=article&sid=5473
1. در حال حاضر این آوارگان پس از 60 سال هنوز در وضعیت آوارگی در کرانه باختری و غزه و در سرزمین اطراف ازجمله سوریه، مصر، لبنان، اردن و ... قرار دارند.
[12]. فلسطین، سرزمین و تاریخ مقاومت، جنبش جهاد اسلامی فلسطین در تهران: 1380، ص10.
[13]. این جنگ آخرین نبردی بود که بین ارتش‌های عربی و رژیم صهیونیستی که از حمایت بی دریغ قدرت های شرق و غرب بهره می برد، رخ داد. در ابتدا ارتش‌های عربی به پیشرفت هایی دست یافتند ولی باز به دلایلی که در گذشته آمد نهایتا منجر به شکست ارتش‌های عربی شد و فقط سوریه که گرایش مقاومتی داشت توانست نیمی از بلندی‌های جولان را که در اشغال رژیم صهیونیستی بود پس بگیرد. تاثیر صلح کمپ دیوید به اندازه‌ای بود که حتی سوریه را از ادامه مقاومت مسلحانه مستقیم بازداشت.
[14] . سالنامه اختصاصی خبرگزاری قدس سال 1386.
[15] . انورسادات سرانجام به خاطر این خیانت بزرگ (عقدپیمان کمپ دیوید و سازش با اسرائیل) در تاریخ 6 اکتبر 1981م(1360هـ. ش) بدست خالد اسلامبولی _ افسر انقلابی ارتش مصر_ به هلاکت رسید.
لینک اصلی
