عید الزهرای واقعی آغاز امامت بقیت الله(عج) است/ جشن های نهم ربیع باعث تفرقه نشود!؟
حضرت زهرا سلام الله علیها مادر همه ائمه علیهم السلام است؛ از این رو عیدالزهرایی که حضرت فاطمه سلام الله علیها به سبب آن خوشحال هستند آغاز امامت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است.
یازدهمین پیشواى شیعه، حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام، در سال دویست و شصت هجرى قمرى دیده از دنیا بربست و مقام امامت و رهبرى امت به فرمان خداوند بزرگ به فرزند ارجمند وى حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف، موعود جهانیان انتقال یافت[1].
از سوی دیگر در سالروز آغاز امامت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار داریم، لذا به همۀ شیعیان و علاقه مندان آن حضرت و همۀ مسلمانان که به چشم انتظار ظهورش هستند تبریک عرض می کنیم،[2] و سزاوار است، همه علاقه مندان مکتب اهلبیت علیهم السلام، آغاز امامت پربرکت حضرت بقیةالله (ارواحنا فداه) که همزمان با شهادت پدر بزرگوارش نیز مى باشد؛ ارج نهند و گرامى بدارند.[3]
چیستی و حقیقت امامت
ما معتقدیم تمام پیامبران اولوالعزم، مخصوصاً پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله داراى مقام امامت بودند، آنچه را با رسالت خود عرضه کردند، درعمل تحقق مى بخشیدند، و رهبر معنوى و مادى و ظاهرى و باطنى مردم بودند، لذا رسول اکرم صلى الله علیه وآله از آغاز نبوتش، مقام والاى امامت و رهبرى الهى را نیز داشت، و کار او در ابلاغ فرمان هاى الهى خلاصه نمى شد.[4]
«امام» به معنى پیشوا و رهبر مسلمانان است، و در اصول عقاید شیعه، «امام معصوم» به کسى گفته مى شود که در همه چیز جانشین پیامبر صلى الله علیه وآله است، با این تفاوت که پیامبر مؤسس مکتب است، و امام حافظ و پاسدار مکتب است، بر پیامبر صلى الله علیه و آله، وحى نازل مى گردد ولى بر امام نه، بلکه او تعلیماتش را از پیامبر صلى الله علیه و آله مى گیرد، و داراى علم فوق العاده اى است.[5]
از نظر شیعه، امام معصوم تنها به معنى رهبر حکومت اسلامى نیست، بلکه رهبرى معنوى و مادى، ظاهرى و باطنى، و خلاصه رهبرى همه جانبه جامعه اسلامى را بر عهده دارد، او پاسدارى[6]عقاید و احکام اسلامى را بدون هیچ گونه اشتباه و انحراف بر عهده دارد و بنده برگزیده خدا است.[7]
حال در هر عصر و زمان باید یک نماینده الهى، پیامبر یا امام معصومى در روى زمین باشد. تا آیین حق را پاسدارى کند، و حق طلبان را رهبرى نماید، و اگر روزى به عللى از نظر مردم پنهان گردد، نمایندگانى از سوى او عهده دار تبلیغ احکام و تشکیل حکومت مى گردند.[8]
هم چنین خط امامت بعد از پیامبر صلى الله علیه وآله نیز در معصومان از ذریه او ادامه یافت.[9] البته رسیدن به این مقام، شرایط سنگینى دارد، هم از نظر تقوا (تقوایى در حد معصوم بودن از هرگونه گناه) و هم از نظر علم و دانش واحاطه به تمام معارف و دستورات دین و شناختن انسان ها و نیازهاى آنها در هر عصر و زمان و مکان.[10]
خاستگاه تاریخی مفهوم امامت
مى دانیم بعد از پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله مسلمانان به دو گروه تقسیم شدند: عده اى معتقد بودند پیامبر صلى الله علیه و آله، جانشینى براى خود تعیین نکرده، و این امر را بر عهده امت گذارده است،[11]گروه دیگرى معتقد بودند که جانشین پیامبر صلى الله علیه وآله همچون خود او باید معصوم از خطا و گناه باشد و داراى علم وافرى که بتواند رهبرى معنوى و مادى مردم را بر عهده بگیرد و اساس اسلام را حفظ کند.[12] آنها معتقد بودند تعیین چنین کسى تنها از سوى خدا و به وسیله پیامبر صلى الله علیه و آله امکان پذیر است، و پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله این کار[13]را کرده، و على علیه السلام را به عنوان جانشین خود برگزیده است که این گروه را «امامیه» یا «شیعه» مى نامند.[14]
ادامه در لینک اصلی
http://www.shabestan.ir/detail/News/592789
