۱۵ آبان ۹۵ ، ۱۳:۰۵
شیعی سازی اهل سنت جایگاهی در مبانی انقلاب اسلامی ندارد
یکی از پربسامدترین تبلیغات ضدایرانی در فضای جهان اسلام که متاسفانه تاثیر بسیاری منفی بر افکار عمومی مسلمانان منطقه نسبت به جمهوری اسلامی داشته، این است که ایران دنبال تغییر مذهب اهل سنت منطقه و شیعی کردن آنان است! از طرف دیگر عده اندکی نیز با در پیش گرفتن این راهبرد رسما به دست دشمن بهانه می دهند و سبب انزوای انقلاب اسلامی می شوند، در حالی که رهبر انقلاب اسلامی تصریح کرده‌اند که جمهوری اسلامی دنبال تغییر مذهب اهل سنت نیست.
اینکه شیعی سازی اهل سنت چه نسبتی با مبانی انقلاب اسلامی و مکتب اهل بیت «ع» دارد، مسائلی بود که درباره آن با حجت الاسلام نجف علی میرزایی رایزن فرهنگی سابق ایران در لبنان به گفتگو پرداختیم:
رهبر معظم انقلاب چند بار به این موضوع اشاره کرده‌اند که جمهوری اسلامی دنبال شیعه کردن اهل سنت نیست. به نظر شما چرا ایشان بر این موضوع تاکید می کنند؟
انقلاب اسلامی با ظرفیت دولت سازی و حاکمیت سازی که در آن وجود داشت و مبتنی بر رویکرد عقلانی و اخلاقی و علمی به دین اسلام که به طور ویژه در ادبیات رهبران و بزرگان انقلاب وجود داشت و بعدها مایۀ اصلی تحولات مثبت و تحکیم مبانی و پایه های انقلاب گشت و نیز به پایه ریزی یک حکومت و دولت تمام قد در رقابت با الگوهای دولت های مدرن ظهور نمود باعث شد که از طرف جریان ارتجاع اسلامی و نیز جریان سکولار تهدید تلقی شود.
جریان های ارتجاعی انقلاب و دولت برآمده از آن را تهدیدی علیه ریشه های تحجرگرایانه و مبانی اندیشه های بسته و تکفیری و ادبیات استثمار و بهره کشی از دین برای تحقق نگره های اموی خود فرض کردند. آن ها متوجه این امر شده بودند که انقلاب اسلامی دارای چنان عقلانی و اخلاقی و مبتنی بر خوانش دینی است که با این تفسیر و شاخص های انسانی و کارآمد آن دیگر جایی برای مذاهب ارتجاعی آنان باقی نخواهد ماند.
از دیگر سو جریان های سکولار و دین ستیز یا دین گریز و بی باور به کارآمدی دین در عرصه سیاسی و اجتماعی و در عرصه انسانی تمام جریان های علمی و سیاسی خود را در معرض چالش تازه‌ای به نام خوانش تمدنی و سیاسی و اجتماعی دینی دیدند. بر خلاف تصورات سطحی و کاملا تاریخی و ناظر به سیاق های خاص دینی قرون وسطی، انقلاب اسلامی با به رسمیت شناختن جریان های عقلانیت و علمیت و اخلاق محور انسانی در قیاس با هژمونی های حاکم بر فرهنگ و اندیشه جهان معاصر توانسته بود مدرنیسم را به چالش بکشاند. همین توانمندی انقلاب اسلامی مبتنی بر خوانش اهل البیت علیهم السلام باعث شده بود که فلاسفه درمانده در فهم و تفسیر حقیقت اسلامی انقلاب آن را مهمترین پدیدۀ پسامدرنیستی جهان معاصر به حساب آوردند، مانند نگاهی که فوکو به انقلاب داشت. تقریبا مهمترین قطب های پست مدرنیستی به انقلاب اسلامی ایران به عنوان چالشی بسیار جدی و کارآمد علیه مدرنیسم و حتی سکولاریسم به حساب آورده‌اند.
ادامه در لینک اصلی
