چرا با اینکه امام حسین (ع) میدانست که قیامشان باشکست روبرو شده و باعث کشته شدن اهل بیت و یارانش میشود، قیام کرد؟!
امام معصوم علیه السلام، نه جز به امر خدا و برای خدا کاری میکند، نه خطا میکند و نه هیچ گاه شکست میخورد؛ کسی را یارای غلبه بر امام نیست که امام مغلوب او شود.
● - خداوند متعال به تمامی مؤمنین وعده فرمود که « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ - ای کسانی که ایمان آوردهاید! اگر (آیین) خدا را یاری کنید، شما را یاری میکند و گامهایتان را استوار میدارد / محمد صلوات الله علیه و آله، 7»؛ و خداوند سبحان "صادق الوعد" میباشد.
● - و هم چنین فرمود:
« إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَکُمْ وَإِنْ یَخْذُلْکُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ » (آلعمران، 160)
ترجمه: اگر خداوند شما را یاری کند، هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد! و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یاری کند؟! و مؤمنان، تنها بر خداوند باید توکل کنند!
***- بنابر این، دقت کنیم که در طی قرون پس از واقعهی کربلا، مکرر این قبیل سؤالات و شبهات، مبتنی بر این که ایشان شکست خورد، اگر میدانست که کشته میشود، پس چرا قیام کرد و دیگران را به کشتن داد و ...، به اذهان القا شده و میشود که همگی بر مبانی غلطی استوار میباشد، ضمن آن که به غیر از ظاهر سؤال یا شبهه، معانی غلط مهمتری را القا میکنند، مانند:
یک – وعدهی حق تعالی بر نصرت، محقق نگردید!
دو – امام علیه السلام مغلوب شد!
سه – اگر نمیدانستند چه میشود، نه تنها دلیل بر عدم برخورداری از علوم متعالی میباشد، بلکه حتی دلیل بر نداستن شرایط حاضر و حاکم میباشد.
چهار – ایشان خود را به کشتن داد و سبب کشته شدن دیگران شد!
خب، ملاحظه میفرمایید که دیگر پاسخ به ظاهر سؤال یا شبهه هر چه باشد، اشاره به این نکاتی که به ذهن القا شده، نخواهد بود؛ مگر این که دقت شود که اساسا مبنای سؤال و تمامی وجوه آن، غلط میباشد و در پاسخ باید ابتدا افترای به خداوند متعال را نفی نمود و سپس در مورد سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام و چرایی قیامشان سخن گفت.
الف – تمامی وعدهها و وعیدهای حق تعالی حتمی بوده و محقق شده و میشود.
ب – از جمله این وعدهها، وعده "نصرت به مؤمنین"، به حدی که هیچ کس نمیتواند بر آنها غالب نماید میباشد. بنابر این، از آنجا که نه کسی مؤمنتر از اهل عصمت علیهم السلام میباشد و نه کسی بیش از "امام" میتواند دین خدا را نصرت دهد؛ تردیدی در تحقق این وعدهها در مورد آنها وجود ندارد، چنان که در مورد سایر مؤمنینی که دین خدا را نصرت میکنند وجود ندارد.
ادامه در لینک اصلی