مطالعه آثار آیت‌الله هاشمی برای اهل تحقیق لازم است/ در حال خواندن "کتاب امیرکبیر" او هستم

به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ «آیت الله العظمی شبیری زنجانی» سه شنبه 22 فروردین 1395 در جمع خانواده آیت الله هاشمی رفسنجانی(ره) به دیدار خود با آن فقید سعید اشاره کردند و افزودند: به ایشان گفتم که خاطراتتان را ثبت کنید. گفتند که این کار را انجام داده اند. خاطرات ایشان مهم است و این خاطرات مبادی تحلیل مسائل مختلف است.

این مرجع تقلید تشیع به تجلیل از کتاب "امیرکبیر یا قهرمان مبارزه با استعمار" آیت الله هاشمی پرداختند و خاطرنشان کردند: من موفق به مطالعه آثار آن مرحوم نشده بودم. در این اواخر کتابی را که راجع به امیرکبیر نوشته بودند به دستم رسید و همچنان مشغول مطالعه آن هستم. این کتاب هم از نظر تحلیل مطالب و هم از نظر قلم و هم از نظر محتوا خیلی جالب است.

آیت الله شبیری زنجانی با ابراز تاسف از ارتحال آیت الله هاشمی رفسنجانی فرمودند: نه تنها ما بلکه بسیاری از افراد، از فوت ایشان اظهار تأسف کردند و هم با زبان حال این تأسف را نشان دادند.

ایشان اضافه کردند: امیدواریم که مورد رحمت خداوند تعالی و عنایات پیامبر اکرم و ائمه طاهرین علیهم السلام قرار بگیرند و إن شاء الله که عنایات حضرت امیرالمؤمنین "سلام الله علیه" ــ که امروز به نام ایشان است ــ و حضرت ولی عصر (عجل الله فرجه) شامل حال بیت ایشان باشد.

گفتنی است صبح امروز برادران، فرزندان و اعضای خانواده حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی(ره) با حضور در بیوت مراجع عظام تقلید در قم، ضمن تبریک سالروز ولادت با سعادت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، از ابراز همدردی مراجع عالی قدر در هنگام ارتحال رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام قدردانی کردند.

لینک اصلی

          http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE      

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7

آیت الله العظمی جوادی آملی: 

مرگ آیت الله هاشمی را نبرده، بلکه او مرگ را احاطه کرده است

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7

 http://fa.abna24.com/news/%D8%B9%DA%8

http://fa.abna24.com/news/%D8%B9%DA%A9%D8

ویژه نامه «مولود کعبه» حضرت امام علی بن ابی طالب علیه السلام

مقالات:

 امام علی علیه السلام و ایرانیان - محسن حیدرنیا

. امام علی علیه السلام در نگاه اهل سنت - احمد لقمانی

. امام علی علیه السلام و جریان های اجتماعی عصر خلفا - حبیب الله احمدی

. نام ها و القاب امام علی علیه السلام - فرامرز حاج منوچهری

. جایگاه امام علی علیه السلام در میان اصحاب - غلامحسن محرمی

. چهل حدیث از امیرالمؤمنین (ع)، برگرفته از المقاصد العلیة - مرحوم علامه امینی

. عوامل انحراف خلافت و انزوای امام علی علیه السلام - یوسف غلامی

ادامه در لینک زیر

http://emamat.ir/home/%D9%88%DB%8C%DA

پرچم دار اجتهاد، جهاد و شهادت

لینک اصلی

http://fa.abna24.com/special-issue/mohammad-bagher-sadr/5578/archive.html

فیلم/ «اقتصادنا» شاهکار شهید آیت الله العظمی سید محمدباقرالصدر(ره)

دانلود

منع کتابت و انتشار حدیث و سنت شریف نبوى

                                                     قال رسول اللّه(صلى الله علیه وآله): 

«لتتبعن سنن من قبلکم شبراً بشر... حتى لو سلکوا جحر ضب لسلکتموه...»¹

 سید حسین موسوى بیرجندى

اشاره:

از جمله کارهایى که پس از روى کار آمدن خلیفه اول صورت گرفت، ممانعت از نوشتن و انتشار حدیث و سنت نبى اکرم(صلى الله علیه وآله) بود. این که چه دلیلى ایشان را وادار به این تصمیم کرده و توجیه آنان چه بوده و چه روش هایى را براى جلوگیرى از انتشار حدیث به کار گرفتند و تا چه زمانى این ممنوعیت ادامه داشت و سرانجام پى آمدهاى این ممنوعیت چه بود؟ قابل تأمل و بررسى است.

پیش از این که به این پرسش ها پاسخ داده شود، لازم است دیدگاه نبى اکرم(صلى الله علیه وآله)را درباره نوشتن سنت و گفتار ایشان مرور کنیم.

تأکید نبى اکرم(صلى الله علیه وآله) بر نوشتن حدیث، در ده ها مصدر و مرجع معتبر، به تعابیر مختلف آمده است: «قیدوا العلم بالکتابة، استعن بیمینک و ...» خود دلیل روشنى بر تشویق و ترغیب آن گرامى بر کتابت حدیث است. مى توان گفت در عهد پیامبر گرامى اکرم اسلام(صلى الله علیه وآله) بعضى از اصحاب، مجموعه هایى از احادیث داشتند که تحت عنوان صحیفه در کتب روایى و تاریخى مکتب امامت از آن نام برده مى شود. در این جا قسمتى از این مجموعه ها را بیان مى کنیم:

1ـ صحیفه على بن ابی طالب(علیه السلام): این صحیفه در کتابى قطور که طول آن به 70 ذراع مى رسید، به املاى شخص نبى اکرم(صلى الله علیه وآله)و خط حضرت امیر(علیه السلام)نگاشته شده بود.

مى توان گفت: این نخستین کتابى است که فرمایشات پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله) در آن جمع آورى شده است.²

2ـ صحیفه ابى رافع: در کتاب نجاشى از آن نام برده شده است.³

3ـ صحیفه عبدالله بن عمر: نام این صحیفه «صادقه» و مشتمل بر هزار حدیث مى باشد. احمدبن حنبل، بعضى از احادیث آن را نقل کرده است.

4ـ صحیفه سعدبن عباده: در آن، تعدادى از احادیث پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله)جمع آورى شده است. ولى بخارى بر این عقیده است که این صحیفه، نسخه اى از صحیفه عبدالله بن ابى اوفى است.⁴

5ـ صحیفه عبدالله بن ابى اوفى: بخارى به وجود این صحیفه معتقد است.

6ـ صحیفه جابربن عبدالله انصارى: ابن سعد و عبدالرزاق و ذهبى در کتاب هاى خود از آن نام برده اند.

7ـ صحیفه خلیفه ابى بکر: عایشه همسر پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله)مى گوید: دیدم پدرم نمى خوابد... تا این که صبح شد و دستور داد تا احادیث او را که 500 حدیث بود آوردم و آن را سوزاند.

8ـ صحیفه عبدالله بن عمروعاص: وى به امر رسول خدا(صلى الله علیه وآله)احادیث را جمع آورى کرد، ولى به دستور خلیفه عمر آن کتاب را پنهان کرد که حتى نامى از آن در کتاب هاى حدیثى باقى نمانده است.⁵

ادامه در لینک اصلی زیر

http://marifat.nashriyat.ir/node/1441

شیوخ وهابیت؛ مبلغان دینی یا کلاغ های فتنه انگیز تکفیری؟!

جنجال های اخیر در مورد تناقضات رفتاری مبلغان سعودی که تکیه گاه سیاست های حکومت عربستان و حمایت از مواضع آن هستند، از میزان خشم روزافزون مردم در قبال این گروه از مبلغان پرده برداشت.

به گزارش خبرگزاری شبستان، «نبأ الفضائیة» در مقاله ای به قلم «القدیح» نوشت: میلغان سعودی در حملات هدفمندی که مجوز جهاد در میدان جنگ های مختلف  در کشورهای همسایه، از سوریه گرفته تا یمن و عراق و قبلا در افغانستان را صادر می کنند، در حقیقت در راستای جواز سیاست های حکومت خود عمل کرده و جوانان را به حضور در میادین جنگ تحریک می کنند. در مقابل، خانواده هایی که فرزندانشان در این جنگ ها کشته شده اند، این مبلغان را مفتخر به تحصیل فرزندان خود در دانشگاه های غرب می یابند و برخی از آنها را در سفرهای تفریحی تابستان و کنسرت های مختلط می بینند حال آنکه در کشور خود با منکر شمردن این اعمال از انجام آنها نهی می کنند.   

«عبدالعزیز الفوزان» مبلغی که اختلاط زن و مرد را به هر دلیلی و در هر حالتی حرام شمرده است، حال به دنبال آن است تا سر و صدای ناشی از ویدئو کلیپی که حضور او را مراسم جشنی مختلط برای دریافت نشان طلای اسپانیا نشان می دهد، خاموش کند. او مدعی است که این تصاویر، جعلی بوده و هیچ زنی در این مراسم حضور نداشته است. 

«فوزان» ادعاهای بسیاری را برای تبرئه خود از سوء ظن های موجود ارائه داده است مبنی بر اینکه حضور خود را در این جشن برای عدم رؤیت منکرات، مشروط به جلوس در ردیف نخست و عدم استفاده از موسیقی کرده و اینکه اولین نفری باشد که جایزه خود را دریافت می کند تا بلافاصله پس از دریافت جایزه از این مراسم خارج شود. آنها نیز با شروط او موافقت کردند. 

 

«فوزان» تنها یک نمونه از مبلغان تکفیر در عربستان سعودی است که بر اسب غفلت رسانه های سعودی سوار می شوند تا قتل و خون ریزی و انتقام و تحریک را از طریق شبکه های تلویزیونی و در صدر آنها «وصال» و « صفا» دو بلندگوی تحریک و تکفیر رواج دهند. 

دعوت های یکی از این مبلغان یعنی «محمد العریفی» در خطاب به جوانان برای جهاد در سوریه پیوسته با سفرهای سیاحتی او از جمله سفر تفریحی ترکیه و خرید مستغلات همزمان بود. او بلافاصله پس از خطبه معروف به «العصماء»  در مورد ضرورت جهاد در مسجد «العاص» قاهره به سفر تفریحی لندن رفت. 

 تلاش سران قدرت برای سرکوب خواسته های مردم در زمینه اصلاحات از طریق ابزارهای رسانه ای برای گسترش رویکرد تکفیری وهابی، جنجال فراوانی در مورد عدم هم خوانی رفتار مبلغان سعودی با فتواهای خود برانگیخته است.

لینک اصلی

http://www.shabestan.ir/detail/News/617814

امام باقر(علیه السلام)؛ تدوین حدیث و مبارزه با غالیان

میلاد نورانی حضرت باقر العلوم (علیه السلام) بر تمامی شیعیان و مسلمانان جهان مبارک باد

حجت الاسلام عبّاس جعفری فراهانی 

اشاره:

ائمه معصومین(ع) پیشوایان راستین و حجت های خدا در زمین هستند و هر کدام از آن بزرگواران، در زمان خود، طبق شرایط و اوضاع و امکانات و مصلحت اسلام و مسلمین و امر خداوند، کاری را که به صلاح اسلام و حفظ آن باشد انجام دادند و اثر همه آنها این بود که دین اسلام و زحمات چندین ساله پیامبر اکرم(ص) حفظ شده است و در آینده نیز خفظ خواهد شد.

پنجمین امام ما شیعیان اثنا عشری، حضرت امام محمّد باقر(ع) است که از سوی جَدّ بزرگوارش پیامبر اعظم(ص) به «باقر العلوم» [شکافنده علوم و دانش‏ ها] ملقّب گردید.

ولادت حضرت را، نخسین روز ماه رجب سال ۵۷ هجری و عده ای از مورّخین در سوّم ماه صفر سال ۵۸ هجری ذکر کرده اند. آن حضرت در سال 114 هجری به دستور هشام بن عبدالملک اموی در مدینه به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدفون گشت.

ضمن عرض تبریک ولادت این امام هُمام به پیشگاه حضرت مهدی موعود(عجّل الله فرجه)، مقام معظّم رهبری(دام ظلّه)، مراجع عظام و شیعیان و پیروان اهل بیت(ع) در سرایر جهان توجه خوانندگان ارجمند را به نوشتار کوتاهی پیرامون شخصیت و جوانب مختلف زندگانی امام محمد باقر علیه السلام و فعالیت ها و شیوه های آن بزرگوار در برخورد با مسائل فرهنگی و سیاسی و اجتماعی جلب می کنم.

1 - ولادت نورانی

ولادت حضرت امام محمد باقر(ع) را، نخسین روز ماه رجب سال 57 هجری و عده ای از مورّخین در سوّم ماه صفر سال 58 هجری گفته اند.

پدر بزرگوارش «امام علیّ بن حسین بن علیّ بن ابی‏ طالب علیهم السلام» معروف به سجّاد(ع) و مادرش «فاطمه» معروف به امّ عبدالله(دختر امام حسن مجتبی علیه السلام) است که امام صادق(ع) درباره ایشان فرمود: «فاطمه، صدّیقه ای است که در میان فرزندان حسن بن علیّ(ع) بی نظیر است».

حضرت امام محمّد باقر(ع) که از سوی جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم(ص) به «باقر العلوم»[شکافنده علوم و دانش‏ ها] ملقّّب گردید. (1)

2 - شاهد حادثه کربلا

 امام باقر(ع) بیش از سه سال از عمر خویش را در حالی که کودکی خردسال بود در عصر جدّش امام حسین(ع) گذراند و در آغاز زندگی خویش از نزدیک، حادثه خونین، اسفناک و تاریخی کربلا را شاهد بود.
  یعقوبی نقل می کند که حضرت باقر(ع) فرمود: «هنگامی که جدّم حسین بن علیّ(ع) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آن حضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم ...». (2)

3- امامت و رهبری جامعه

 امام باقر(ع) در خلال امامت پدر بزرگوارش حضرت زین العابدین(ع)، از شاخسار رسالت و علوم و معارف نبوی(ص) بهره ها برد و در دامن پاک خاندان وحی و امامت پرورش یافت تا در آینده، مسئولیت رهبری و هدایت جامعه اسلامی و بشری را به عهده گیرد.

جابر بن عبّدالله انصاری، صحابی گران قدر رسول خدا(ص) می گوید: «پیامبر اکرم(ص) به من فرمود: تو آن قدر عمر می کنی تا یکی از فرزندان مرا از نسل حسین(ع) ملاقات خواهی کرد. او را «محمّد» می نامند، وی علم دین را کاملاً موشکافی می کند، هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان».

دانشمندان هم عصر آن حضرت، سخنان شگفت انگیزی از علوم و دانش های امام(ع) را نقل کرده اند که در کتاب های حدیثی و تاریخی ضبط شده است. (3)

4- اوضاع اجتماعی، سیاسی شیعه

اوضاع سیاسی در دوران حضرت امام محمد باقر(ع) نیز بهتر از آنچه که در زمان آباء و اجداد طاهرینش(ع) و شیعیان آنها پیش آمد نبود. برخی از مسائل دوران امامت آن حضرت، مقارن با حکومت ظالمانه هشام بن عبدالملک اموی بود. او مانند دیکر خلفای اموی شدیداً به مقام و منزلت حضرت باقر(ع) در بین مسلمانان رشک برده، در راه تصرف حکومت و کنار زدن امام(ع)، از هیچ جنایتی خودداری نمی کرد. عظمت علمی و معنوی امام باقر(ع)، چنان گیرا و جذّاب بود که حتی خلفای اموی و دشمنان را به کرنش و تعظیم وا می داشت. البته به غیر از عراق، در مکه و مدینه نیز شیعیان اندکی وجود داشتند که تعداد آنها نسبت به شیعیان عراق کمتر بود و در میان اصحاب و یاران حضرت تعداد 497 نفر از آنها در رجال طوسی نام برده شده اند که رابطه شان با امام(ع) قوی بوده و در کتب اهل سنت، اشخاص بسیار زیادی نام برده می شوند که از حضرت حدیت نقل کرده اند ولی جزو اصحاب ایشان به حساب نمی آیند. تعداد شیعیان اگر چه زیاد بود ولی چنانچه گذشت ، به منظور جنبش و قیام عمومی(که بتوان به پیروزی رسید و بر اساس اسلام و مسلمین ضربه ای وارد نشود) نمی شد به آنان اکتفا کرد و اوضاع سیاسی و مصلحت اسلام هم(که تشخیص آن با امام معصوم و حجت خدا در روی زمین است)، اجازه چنین حرکتی را نمی داد.

از میان اصحاب خاص ایشان چند نفر بیش از دیگران شهرت دارند و مقدار زیادی از احادث شیعه در جوامع حدیث از طریق آنها نقل شده است که می توان از زرارة بن اعین ، بُرید بن معاویة، ابان بن تغلب، ابو بصیر، هشام بن سالم، محمّد بن مسلم، کُمیت اسدی، جابر بن یزید نام برد و بعضی از این افراد تا زمان امام صادق(ع) نیز زنده بودند و از آن حضرت نیز احادیث زیادی روایت کرده‏اند و وظایف مهمی را در عصر امام صادق(ع) انجام داده اند. مثلا محمّد بن مسلم می گوید: از امام باقر(ع) سی هزار حدیث و از امام صادق(ع) شانزده هزار حدیث سوال کردم و جواب آنها را برای من فرمودند.

امام صادق(ع) فرمود: «احادیث پدرم را کسی جز زرارة و ابو بصیر مرادی و محمّد بن مسلم و برید حفظ نکردند، اینها حافظان دین هستند و در دنیا و آخرت به سوی ما سبقت گرفته‏ اند.»

دوران امامت آن حضرت مصادف با ادامه فشارهای خلفای ستم گر بنی امیه مانند: ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک بود که تاریخ، برخورد جنایت کارانه آنها را با اهل بیت پیامبر(ص) و شیعیان ضبط نموده است. در آن دوران، عراق به عنوان مرکز اصلی شیعیان بود و همین مسئله باعث وحشت دستگاه اموی شده بود و لذا حاکمان اموی سعی می کردند از نزدیک شدن مردم عراق با حضرت باقر(ع) جلوگیری کنند. به گمان آنها، چون مردم عراق شیفته محمّد بن علیّ(علیهما السلام) بودند و او را امام می دانستند، از تماس های مردم ممانعت می کردند. لکن در مراحل مختلف از جمله مراسم حج و غیره، مردم مسلمان و به خصوص شیعیان عراق با حضرت باقر(علیه السلام) تماس برقرار نموده و دستور می گرفتند و یا سوال ها و شبهات فقهی و غیره را با ایشان در میان می گذاشتند و پاسخ و راهنمائی می شنیدند. (4)

5 - برخورد با پدیده غُلات

مشکل مهم در آن زمان، مسئله غُلات بود که تعداد آنها رو به فزونی گذاشته بود. آنان با سوء استفاده از روایات امام باقر(ع) و نسبت دادن احادیث جعلی به حضرت می کوشیدند از حیثیت شیعی برخوردار شوند و با کشاندن شیعیان به جمع خود به اغراض سیاسی شان جامه عمل بپوشانند، به خصوص زمانی که امام باقر(ع) در مدینه تشریف داشتند. اما حضرت آنها را طرد می کردند و دستور می دادند که اصحاب و دوست داران ایشان نیز آنها را طرد نمایند. مثلا یفرة بن سعید و بیان بن سمعان را که از رهبران غلات بودند توسط اصحاب امام باقر(ع) تکفیر شدند.

غلات، سعی می کردند با وانمود کردن اطاعت ظاهری از امام باقر(ع)، خود را از عمل به وظائف اسلامی معاف دانسته ولی امام(ع) مکرر به لزوم عمل صالح تاکید می فرمودند و سعی در خنثی نمودن اندیشه انحرافی غلات می کردند.

حضرت می فرمودند: "شیعیان ما اطاعت کنندگان خدا هستند».

همچنین می فرمودند: "شیعیان ما اهل زهد و عبادت هستند، افرادی که شبانه روزی پنجاه و یک رکعت نماز بجای می آورند، شب ها در حال عبادت و روزها، روزه دار و زکات اموال خود را می پردازند و به زیارت خانه خدا رفته و از محرّمات الهی اجتناب می کنند".

مسئله دیگر قابل ذکر این است که امام باقرعلیه السلام نسبت به مردم عراق و میزان پایداری و اطاعت آنها در راه و اهداف عالیه اسلامی اعتماد نداشتند، گرچه آنها به شدت اظهار علاقه می کردند اما به دلائلی که بعضی از آنها به سوابق تاریخی مردم کوفه و رفتار آنها با امام علیّ، امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) بر می گردد، امّا امام باقر(ع) اعتماد نداشتند و در جواب یکی از شیعیان که گفت: اصحاب و یاران ما(شما) در کوفه جمعیتی زیاد هستند و شما را اطاعت می کنند، فرمودند:" آنها به خون های خود بخیل تر هستند".

با توجه به این مسائل (کمی یاران و انصار واقعی و خالص) حضرت باقر علیه السلام، مصلحت اسلام و حفظ آن را در رعایت تقیّه می دانستند و علی رغم فشاری که مردم عراق از حاکمان ستمگر و ظالم اموی متحمل می شدند قیام نفرمودند و این مسئله باعث شد که تعداد زیادی در امامت ایشان تردید کردند و لذا انشعاباتی در میان آنها رخ داد و عده ای به امامت برادرش زید معتقد شدند. ولی امام باقر(ع) همواره شیعیان را به صبر و بردباری در برابر مشکلات و مقاومت و خویشتن داری توصیه می فرمودند.

روایت مفصّل و جالبی در تحلیل اوضاع سیاسی شیعه و فشار خلفا از آغاز دعوت پیامبر(ص) تا زمان امام باقر(ع) از ایشان نقل شده است که به جهت روشن شدن نظرات حضرت خلاصه ای از آن را نقل می کنی: «ما اهل بیت[ع] از ستم قریش و صف بندی آنان در برابرمان چه ها کشیدیم و دوستان و شیعیان ما نیز از دست مردم چه ها دیدند. رسول خدا[ص] به هنگام ارتحال از دنیا، اعلان کردند، که ما(ائمه) نسبت به مردم از خودشان اولی تریم، ولی قریش پشت به پشت کردند تا این امر را از معدن و محور آن خارج ساختند و حق ما را تصاحب کردند. حکومت در میان قریش دست به دست گردید تا اینکه دوباره به ما اهل بیت(ع) بر گردانده شد، ولی مردم بیعت ما را شکستند و بر علیه ما تدارک جنگ دیدند، به طوری که امیرالمومنین علیّ بن ابی طالب[ع]، تا هنگامی که به شهادت رسید در فراز و نشیب حوادث قرار گرفته بود. سپس با فرزندش، حسن بن علیّ[ع] بیعت کردند ولی به او خیانت کردند ... پس از آن با حسین بن علیِّ[ع] با بیست هزار نفر بیعت نمودند ولی به او نیز خیانت ورزیدند ... و پس از آن نیر دائما مورد تحقیر و ستم قرار گرفتیم و مورد قتل و تهدید واقع شدیم، منکران حق دروغ گویان در سراسر کشور اسلامی به جعل حدیث پرداختند و می خواستند ما را در میان مردم منفور سازند که این سیاست پس از شهادت حسن[ع] دنبال شد. چه قدر دست و پای شیعیان را با اندک بهانه ای قطع کردند و کسانی که به دوستی ما معروف بودند راهی زندان ها شدند و اموالشان به غارت رفت تا حجّاج بن یوسف روی کار آمد. او با انواع شکنجه ها عرصه را بر پیروان ما تنگ کرد تا جائی که اگر کسی را زندیق و کافر می نامیدند بهتر از آن بود که او را شیعه علیّ امیر المومنین(ع) بنامند ...». (5)

6 - تدوین تاریخ و حدیث

شیعیان و پیروان اهل بیت(ع) با توجه به توصیه قرآن، پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) همواره در حفظ، نقل و تدوین حدیث تلاش می کردند و آثار گران بهائی از خود به یادگار گذاشته اند. امام علی(ع) نخستین شخصیتی است که احادیص رسول خدا(ص) را جمع آوری کرد. حکم بن عتیبه می گوید: در مسئله ای با امام باقر(ع) اختلاف نظر داشتم. حضرت کتابی را به من نشان داد که به خط علی بن ابی طالب و املای رسول خدا بود. (6)

متاسفانه حاکمان ظالم و ستم گر اموی به منظور جلوگیری از ثبت و نشر، حدیث مشکلات و آسیب های فراوانی را یرای جامعه اسلامی به وجود آوردند. با تغییر و تحولات فرهنگی و سیاسی جامعه و کم شدن فشار حکام اموی، در عصر امام باقر(ع) فرصت خوبی فراهم شد تا پس از صدور فرمان عمر بن عبد العزیز مبنی بر برداشتن منع حدیث و آزاد شدن نگارش آن هرکدام از شاگردان و یاران امام پنجم، با حضور در کرسی درس امام باقر(ع) صدها و هزاران حدیث و روایت را حفظ و حفظ نمایند. محمد بن مسلم از اهالی کوفه، از جمله این شخصیت های بزرگ شیعه می باشد که موفق گردید در کرسی درس امام باقر(ع) در مدت چهار سال در مدینه حاضر و در حدیث و فقه سی هزار روایت جمع آوری نماید. همو در زمان امام صادق(ع) نیر موفق به گردآوری هفت هزار حدیث شد. (7)

محمد بن مسلم همچنین کتابی با عنوان «اربع مئة مسئلة» تالیف نمود. جابر بن یزید جعفی از اهال کوفه، به مدینه رفت و موفق شد هفتاد هزار حدیث جمع آوری نماید.

زُرارة بن أعین از شاگردان آن حضرت، تعداد هزار و دویست و سی و شش حدیث، از آن بزرگوار نقل کرده است. (8)

7- امام باقر(ع) و برخوردهای سیاسی

در دوره امام باقر(ع) زمینه های انقراض امویان و روی کار آمدن عباسیان و پدیدار شدن مشاجرات سیاسی و بر سر حکومت مسلمین و نزاع های قومی هموار شده، به خصوص بعد از حادثه خونین کربلا که چهره ننگین بنی امیه را سیاه کرد و نفرت مردم از اعمال و کردار آنان زیاد شد و عده ای زیاد به سوی اهل بیت(ع) هدایت شدند و حقانیت آل علیّ(ع) بر آنها آشکار گردید. لکن مردم به جهات متعددی از جنگ و درگیری نظامی با حاکمان رو گردان شده و به تدریج به طرف معارف و علوم الهی گرایش پیدا کردند و توسط امام سجاد و امام باقر و امام صادق(علیهم السلام) به بهترین نحو هدایت شدند و هزاران حدیث از زبان آن بزرگوار در توضیح و تبیین معارف اسلامی و قرآنی و فقهی و تفسیری در دسترس مردم و دانشمندان قرار گرفت و لذا قیام با شمشیر در این زمان به علت شکست های سابق و خفقان فراوان و کمبود حماسه آفرینان ممکن نبود و نهایت تلاش امام باقر(ع)، صرف مبازره فرهنگی و تبیین و تدوین سنّت نبوی و اسلام ناب محمّدی [ص] شد و از آنجا که وجود امام باقر(ع) با آن هدایت ها و معنویات وجودی به ضرر حکومت بود و همواره بنی امیه از آل علیّ و اهل بیت پیامبر(ع) خوف داشتند، درصدد اذیت و آزار حضرت بر می آمدند ولکن ائمه معصومین(ع) هیچ گاه از اهمیت تکلیف شورش و انقلاب بر علیه ظلم و ستم اموی غافل نبودند و به طور غیر مستقیم قیام های حق طلبانه شیعه را رهبری می کردند، برای نمونه می توان از حرکت زید بن علیّ(برادر حضرت) نام برد. از امام باقر(ع) در روایاتی نقل شده است که قیام ایشان را تایید می کرده و فرمود: «... اما برادرم زید، زبان من است که با آن سخن می گویم. برادرم زید قیام خواهد کرد و در راه حق و حقیقت به شهادت خواهد رسید. وای بر کسی که از یاری او سر باز زند و وای بر کسی که با به جنگ بپردازد». (9)

جناب زید(رض) پس از قیام خونین در سال 120 یا 122هجری(بنا به اختلاف نظر مورخین)، در زمان امامت امام جعفر صادق(ع) به شهادت رسید.

پیروان اهل بیت(ع) و مکتب شیعه اثنا عشری معتقدند، ائمه معصومین(ع) پیشوایان راستین و حجت های خدا در زمین هستند و هر کدام از آن بزرگواران، در زمان خود، طبق امر خداوند و شرایط و اوضاع و امکانات و مصلحت اسلام و مسلمین، کارهائی را که به صلاح اسلام و حفظ آن باشد انجام دادند و اثر همه آنها این بود که دین اسلام و زحمات چندین ساله پیامبر اکرم(ص) حفظ شده است و در آینده نیز خفظ خواهد شد. امروز پس از هزار و چندی سال اسلام در بین مردم جهان به عنوان دین جامع و فراگیر، الگو و سرمشق انسان هاست و روز به روز بر پیروان آن افزوده خواهد شد تا روزی که به امر خدا، مهدی موعود، حضرت بقیة الله الأعظم(عج) ظهور فرماید و انتقام تمام ظلم هایی که در حق ائمه طاهرین(ع) شده بگیرد و حکومت جهانی اسلامی را در سراسر گیتی به اجرا در آورد، ان شاء الله.

منابع: 
1 - پیشوائی، سیمای پیشوایان در آینه تاریخ ص 77.
2 - شیخ مفید، الأمالی ص 321.
3 - شیخ طبرسی، الاحتجاج ص 176؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب ج4 ص 295.
4 - حاکم النیشابوری، المستدرک ... ج 1 ص 110.
5 - نجاشی، رجال النجاشی ص 255.
6 - شیخ مفید، الاختصاص ص 201.
7 - شرف الدین، مولفوا الشیعة فی صدر الاسلام ص 64.
8 - شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال(رجال الکشی) ص 163؛ الخوئی، معجم رجال الحدیث ج 7 ص 247.

9- اعلام الهدایة ... ج 7 ص 125.

لینک اصلی

http://fa.abna24.com/cultural/archive/2016/09/08/708417/story.html

فیلم بیانات مقام رهبری (دام ظله)

http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=27785

انتشار کتاب «پیدایش و گسترش تشیع»

به همت گروه تاریخ و سیره پژوهشکده حج و زیارت کتاب «پیدایش و گسترش تشیع» نوشته حجت الاسلام رمضان محمدی منتشر شد.

فصل نخست در قالب کلیات، ضمن بررسی منابع تاریخی تشیع، به مفهوم شناسی شیعه می‌پردازد و در ادامه، مهمترین فرقه‌های شیعه و اصول و مبانی اعتقادی و اندیشه سیاسی شیعه را بررسی می‌کند و مهمترین دلایل عقلی و نقلی بر حقانیت مذهب تشیع را، به صورت خلاصه بیان می کند.

در فصل دوم ضمن مرور اجمالی بر وقایع پس از رحلت رسول خدا (ص)، خاستگاه تاریخی تشیع بررسی شده و اقوال مختلف درباره پیدایی آن نقل، و ضمن نقد آنها، به قول صحیح اشاره شده و برای آن دلایلی اقامه گردیده است.
فصل سوم نیم نگاهی به نقش حضرت فاطمه زهرا (س) در تبیین و ترسیم خطوط کلی شیعه، با مروری کوتاه بر خطبه‌ها و کلمات باقی مانده از آن حضرت. در این فصل، افزون برمطالب برگرفته از خطبه حضرت صدیقه طاهره، مدارک خطبه نیز بحث شده و موضع آن حضرت در برابر خلفا مشخص گردیده است. در ادامه نیز وضعیت تشیع در زمان ائمه (ع) بررسی شده است.

لینک خبر

http://hzrc.ac.ir/163/20930

وهابیت از بدو پیدایش مسلمانان را تکفیر کرد/ رسانه ها اسلام ناب محمدی(ص) را ترویج کنند

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) اسلام را دین فطرت، خداطلبی و خداخواهی خواند و گفت: جامعیت و ویژگی این دین، اوصاف نیکوی و پسندیده پیامبر و آورنده آن است. بی‌گمان دینی که توسط اشرف و اکمل پیامبران حضرت محمد(ص) آمده، سرآمد همه ادیان است. از این رو، قرآن دین مورد قبول خداوند را اسلام معرفی می‌کند.

حجت الاسلام «عباس جعفری فراهانی» اظهار داشت: وقتی وارد مباحث اسلام می‌شویم و مسایل اعتقادی و ایدئولوژیکی را از منظر آیات و روایات بررسی می‌کنیم، در می‌یابیم اسلام به همه ابعاد انسانی توجه دارد. برای مثال در بُعد جهان بینی فارغ از افراط و تفریط به خدا، خود و دیگر مخلوقات می‌نگرد و در بُعد عملی یعنی ایدئولوژی و شریعت و رفتارهای عملی، انسان مکلف، وظایفی بر عهده دارد که در قالب واجب و مستحب، حلال و حرام و مکروه قرار می‌گیرد و البته رفتار صحیح انسان در این زمینه‌ها به شناخت صحیح او باز می‌گردد!

وی ادامه داد: همه آنچه از باید و نباید برای انسان از جانب خداوند لحاظ شده از توجه او به انسان و ویژگی هایش حکایت دارد؛ نتیجه آنکه در مرحله نخست تعالیم اسلام منطقی و مستدل و در ابعاد نظری و عملی است.

جدا کردن سیره اهل بیت(ع) از پیامبر(ص) اشتباه است

حجت الاسلام جعفری فراهانی با بیان اینکه جدا کردن سیره اهل بیت(ع) از پیامبر(ص) اشتباه بوده و جایز نیست، تصریح کرد: متأسفانه گاه برخی به اشتباه سیره نبوی را از ائمه(ع) جدا می‌کنند، در حالی که آیه تطهیر برای ایشان و اهل بیت(ع) نازل شده است. وقتی سیره پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) را بررسی می‌کنیم، در می‌یابیم رسول خدا(ص) فرموده اند: حضرت محمد(صلى الله علیه وآله) فرموده اند: «بُعثت بالحنیفیةِ السمحة السهلة» [بحارالانوار، ج 72، ص 234 و فروع کافى، ج 5، ص 494.] یعنی؛ من بر شریعت راحت و آسان مبعوث شده ام»؛ این یعنی دینی که ایشان برای مردم می‌آورد دین جامع و کاملی است که بسیاری از سختی های امت‌های پیشین را ندارد. البته ممکن است برخى با استفاده از این روایت، اسلام را مطلقاً دین تساهل و تسامح معرفى نمایند; امّا باید توجّه داشت که تساهل در فرهنگ غرب ـ با توجّه به مبانى نظرى آن ـ به معناى عدم مداخله در عقاید و رفتار دیگران است و تنها حدّ مجاز آن این است که این عقاید یا رفتار، آسیب و زیانى براى جامعه داشته باشد.

وی با اشاره به نگاه حضرت رسول(ص) به میزان و شدت عبادات گفت: وقتی عده ای نزد ایشان آمده و از عبادت افزون همسرانشان که مانع از رسیدگی آن‌ها به امور منزل می‌شود، گلایه می‌کنند، حضرت(ص) برافروخته شده و مردم را از گرفتاری در دام رُهبانیت بر حذر می‌دارند و می‌فرمایند: «نباید دچار رهبانیت شوید، ... من در خانواده هم نماز می‌خوانم و هم با آن‌ها در ارتباطم؛ هر کس مرا دوست دارد باید مانند من رفتار کند.»

حجت الاسلام جعفری فراهانی با بیان اینکه دوران 23 ساله نبوت پیامبر اکرم(ص) نشان می‌دهد اسلام نه دین رهبانیت است نه خشونت، ابراز داشت: خداوند برای نیازهای گوناگون انسان، راه هایی را در نظر دارد حتی غضب را برای موقعیت های خاص او قرار داده تا انسان طبیعی و بر اساس فطرت حنفی خویش عمل کند. همچنین، در تعاملات اجتماعی نیز انسان‌ها موظفند بر اساس شریعت سهله و سمحه رفتار کنند، یعنی جایی که ضرورت دارد باید با سهولت و گشادگی رفتار کنند نه قبض، چنانکه خداوند در قرآن تصریح می‌کند اگر پیامبر(ص) سخت دل و خشن بود، مردم از پیرامون ایشان پراکنده می‌شدند.

فدک بهانه بود ...

اشاره:

آیت‌الله محمدهادی یوسفی‌غروی از جمله اساتید، پژوهشگران و تاریخ‌نگارانی است که سال‌هاست همه همت خود را صرف ارائه روایت‌های دست اول و بدون خدشه از تاریخ صدر اسلام و دوره حیات پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) کرده است.

مجموعه پژوهش‌های تاریخ‌نگارانه او در کتاب «موسوعة التاریخ‌ الاسلامی» در 8 جلد گرد آمده که خوشبختانه 4 مجلد آن با عنوان «تاریخ تحقیقی اسلام» به فارسی منتشر شده است. اثر پژوهشی دیگر ایشان بازآفرینی مقتل ابی‌مخنف است با عنوان «وقعة‌الطف» که امسال ترجمه فارسی آن با عنوان «مقتل سیدالشهداء(ع)» منتشر شده است. دقت نظر و جست‌و‌جوهای استاد یوسفی غروی در منابع کهن سبب شده است که روایت ایشان از تاریخ صدر اسلام متفاوت از روایت‌های رایج باشد.

در گفت‌وگوی زیر به وقایع پس از رحلت پیامبر(ص)  و ماجراهایی که منجر به شهادت فرزند ایشان حضرت فاطمه(س) شده، پرداخته‌ایم.

• وقتی به تاریخ رحلت پیامبر(ص) و ماجراهای پس از نگاه می‌کنیم، تمایز و ایجاد ترتیب دقیق تاریخی میان وقایع کمی دشوار است. برای خیلی‌ها مایه تعجب است که چگونه در یک بازه زمانی کوتاه مثلا 75 روزه یا 95 روزه این همه اتفاق رخ داده است. آیا ترتیب وقایع به همان گونه‌ای است که ما اکنون تصور می‌کنیم؟

مرحوم شیخ مفید در کتاب الارشاد ... تعبیری دارند؛ هنوز آب غسل کفن پیامبر(ص) خشک نشده بود که مردم ریختند به غصب حق خلافت حضرت علی(ع)). این تعبیر بیشتر تمثیلی است برای سرعت و شتابی که غاصبان خلافت در انجام کارشان داشتند. اما در سال‌های بعد این تعبیر به این شکل درآمد که هنوز آب غسل کفن پیامبر خشک نشده بود که ریختند به در خانه حضرت علی(ع) و آن اتفاقات برای همسر گرامی‌شان حضرت فاطمه زهرا(س) پیش آمد. بسیاری گمان می‌کنند که بعد از ماجرای سقیفه بنی‌ساعده و تعیین خلیفه بلافاصله ماجرای هجوم به خانه حضرت اتفاق افتاد، درحالی‌که وقتی وقایع تاریخی را مرور می‌کنیم می‌بینیم که عملا میان این وقایع فاصله زمانی وجود دارد و اینگونه نیست که در روزهای رحلت پیامبر(ص) اتفاق افتاده باشد. اما چون سال‌ها از این تمثیل استفاده شده و حتی به ادبیات و شعر شاعران و منبرها و خطابه‌ها هم راه یافته است برای همین تفکیک این دو موضوع کمی دشوار به‌نظر می‌رسد.

• نخستین اعتراض‌ها به تغییر خلافت کی اتفاق افتاد؟

در روزهای آخر حیات پیامبر(ص)، ایشان سپاهی را به رهبری جوان کم سن و سالی به نام اسامة‌بن‌زید تدارک دیدند برای حرکت به منطقه‌ بلقاء در شام که تحت حاکمیت امپراتوری روم شرقی بود. بعضی از صحابه از جمله خلفای اول و دوم به‌رغم دستور پیامبر(ص)، به بهانه حال نامساعد پیامبر(ص)، از همراهی سپاه اسلام سر باز زدند. در همین حین پیامبر(ص) رحلت کردند و ماجرای سقیفه پیش آمد.یکی از نخستین اعتراض‌هایی که به خلیفه جدید صورت گرفت اعتراض بریده‌بن‌حصیب اسلمی بود؛ کسی که پرچمدار سپاه اسلام به رهبری اسامة بن زید بود.

نکته دیگری که در این میان قابل توجه است این است که قبیله بنی اسلم تقریبا همزمان با رحلت پیامبر(ص) برای خرید آذوقه به مدینه آمدند. خلیفه دوم، عمر که نقش زیادی در تغییر نظر مهاجر و انصار و تعیین ابوبکر به خلافت داشت به اعضای قبیله بنی‌اسلم گفت که من آذوقه شما را تأمین می‌کنم شما به کمک من بیایید تا در کوچه و بازار مدینه برویم و هر کسی را که دیدید به نزد خلیفه بیاورید تا با خلیفه جدید بیعت کند.

کتاب «داعش؛ بررسی انتقادی تاریخ و افکار» به چاپ پنجم رسید

کتاب «داعش؛ بررسی انتقادی تاریخ و افکار» نوشته محمد ابراهیم نژاد با همکاری حجت‌الاسلام مهدی فرمانیان از سوی انتشارات دار الإعلام لمدرسة اهل‌البیت(علیهم‌السلام) به چاپ چهارم رسید. بر اساس این گزارش، این کتاب از یک دیباچه و مقدمه و 28 عنوان تشکیل شده است.

مهم‌ترین این عناوین بدین شرح است: ابومصعب زرقاوی کیست؟، ورود زرقاوی به عراق و حمله آمریکا به آن، تأسیس القاعده عراق و فجایع آن، رهبری ابوبکر بغدادی، جنگ در سوریه و تأسیس داعش، اعلان خلافت از سوی داعش، دلایل خلافت بغدادی از سوی داعش، واکنش به خلافت ابوبکر بغدادی، یاران اروپایی داعش، منابع مالی داعش، بیانیه دولت اسلامی عراق، موضع داعش در قبال شیعیان و ایران، موضع داعش درباره مسیحیان، موضع داعش در قبال کردها و تحلیلی بر مواضع داعش.