خبرگزاری شبستان، گروه اندیشه: انتشار خبر قتل کودک شیعه در مدینة النبی(ص) در مقابل دیدگان مادرش آنهم فقط به جرم شیعه بودن، علاوه بر دردمند کردن قلوب نه فقط شیعیان و مسلمانان بلکه همه آزادگان جهان، مُهر تایید دیگری است بر جنایت آل سعود و ایادی دست نشانده اش در منطقه که چنان تفکر تکفیر و آدم کُشی را در وجود پیروان خود نهادینه کرده اند که به هیچ کس و هیچ چیز رحم نمی کنند.
این واقعه دردناک و تلخ این فرصت را ایجاد کرد تا با حجت الاسلام «عباس جعفری فراهانی»، دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) درباره چرایی این همه معاضدت وهابیت با تشیع و نیز پیروان دیگر مذاهب اسلامی گفت وگویی داشته باشیم. آنچه در ادامه می آید مشروح این گفت وگو است:

یکی از اهداف انقلاب اسلامی تعامل با پیروان مذاهب و نیز سایر ادیان است اما در مقابل قدرت های بزرگ درصدد هستند که نوعی تفرقه و دوری از وحدت را در جهان اسلام ایجاد کنند، این همه اصرار بر تفرقه مسلمانان از چه چیز ریشه می گیرد؟
قبل از پاسخ مقدمه ای را بیان می کنم. انقلاب اسلامی ایران ۴۰ سال قبل با رهبری پیامبرگونه امام راحل و همراهی و همکاری مراجع و روحانیون حوزه های علمیه و مردم شجاع و قهرمان ایران اسلامی در داخل و خارج از کشور به پیروزی رسید. انقلاب اسلامی ایران به تعبیر خود غربی ها زلزله عجیبی در قرن بیستم میلادی بود و تمامی متفکران و اندیشمندان جهان را به بحث و بررسی وا داشت.
اما سوال آن است که چرا این رویایی و مواجهه با انقلاب اسلامی صورت گرفت؟ طبیعتا چند نکته قابل توجه است، نخست اینکه باید به ماهیت انقلاب بنگریم و توجه کنیم، دنیا انقلاب های متعددی مثل انقلاب فرانسه، انقلاب روسیه و انقلاب های کوچک و بزرگ در برخی دیگر از کشورها را به چشم دیده بود، با این وجود انقلاب اسلامی که در ایران اتفاق افتاد ماهیت کاملا متفاوتی با آنها داشت از جهت آنکه مبنا و زیربنای انقلاب اسلامی همان طور که از اسمش پیداست از اسلام بود، مبانی اسلام در میان ادیان آسمانی مستحکم است و این دین در چارچوب اندیشه ای برای نجات بشر از ظلم و هدایت او به سوی سعادت آمده است.
اساساً این ماهیت و اهدافی که برای انقلاب اسلامی ترسیم شده و بیان اش در آن دوره سبب شد که متفکران جهان متوجه اسلام و مبانی آن شوند و مکتبی که توانست این انقلاب را به وجود آورد برای آنها سوال ایجاد کرد، لذا متفکران متوجه انقلاب شدند و در کرسی ها، بحث ها و نشست های خودشان به شناخت اسلام و به خصوص مکتب شیعه روی آوردند و در مقام بررسی این مساله برآمدند که چه طور می شود، این مذهب چنین انقلابی را ایجاد کند و استکبار را به لرزه در بیاورد.
یعنی پیوند انقلاب اسلامی با تشیع چنین جایگاه متمایزی به آن بخشید؟
بله، در واقع اهمیت انقلاب را به اندیشمندان نشان داد. از طرف دیگر استکبار جهانی به رهبری آمریکا و با کمک طرفدارانش در منطقه از جمله رژیم های سلطنتی و طاغوتی در جهت منافع خود عمل می کرد؛ عربستان، کویت و اردن نمونه این مزدوران آمریکایی هستند که عملا بسیج شدند تا نفوذ انقلاب اسلامی را سد کنند از این جهت بود که به ترس افتادند و از جنگ تحمیلی برای نابودی انقلاب استفاده کردند و البته ناکام هم ماندند.
از سوی دیگر امام راحل و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در مبانی خود همواره تاکید کرده اند که ما انقلاب خود را به کشورهای دیگر صادر می کنیم، برای نجات مستضعفان قیام و از هر حرکت و فریاد آزادی خواهانه در دنیا حمایت می کنیم. تمامی این موارد سبب دشمنی های متعدد با انقلاب و به ویژه ایجاد اسلام هراسی و شیعه هراسی شد چراکه تبلیغات علیه فعالیت های نظام به شدت بالا بوده است.
این هجمه ها علیه انقلاب چگونه بروز و ظهور یافته است؟
آنها به شکل های مختلفی به مبارزه با انقلاب اسلامی پرداختند. در نشست ها، کنفرانس ها و جلسات و مراکز خودشان با سخنرانی و انواع و اقسام کارها می خواستند که جلو حرکت فکری انقلاب را بگیرند و به لطف الهی موفق نشدند البته ضربات و صدماتی را وارد کردند اما نتوانستند ادامه دهند؛ برای مثال بحث بیداری اسلامی که چند سال قبل مطرح شد و آنها برای مدتی توانستند که این حرکت را خاموش می کنند اما راه به جایی نبردند.