آسیب شناسی رشد جریان‌های تکفیری در خاورمیانه

نویسندگان: علی اصغر ستوده؛ جعفر خزائی

چکیده

در طی چند دهه اخیر اسلام‌گرایی به یکی از محوری‌ترین تحولات در جهان امروز تبدیل شده است. با وقوع انقلاب اسلامی ایران و ارائه‌ی الگوی نظام سیاسی ـ دینی در مقابل لیبرال ـدموکراسی غربی پتانسیل‌های اسلام‌گرایی هر چه بیشتر آشکار شد. با شروع تحولات اخیر در خاورمیانه(انقلاب های عربی) این فرصت به وجود آمد که نظام سیاسی ج. ا. ایران به عنوان یک جایگزین مناسب برای نظام‌های خودکامه خاورمیانه مطرح شود؛ اما این فرصت با رشد جریان‌های تکفیری در خاورمیانه که از طرف کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای مورد حمایت قرار می‌گیرند، با چالش مواجهه شده است. این نوشتار محور کار خویش را آسیب‌شناسی رشد جریان‌های تکفیری قرار داده است. از این رو پرسش بنیانی این است گسترش  جریان‌های تکفیری چه تاثیر بازدارنده‌ای بر رشد اسلام‌گرایی در منطقه و جهان خواهد داشت؟ رشد جریان‌های تکفیری از دو بعد اساسی فرایند اسلام‌گرایی را با چالش مواجهه خواهد نمود، نخست قطبی سازی جوامع اسلامی بر اساس تقابل شیعه و سنی و دیگری کاهش مشروعیت و مقبولیت اسلام‌گرایی به عنوان یک جایگزین در مقابل لیبرال دموکراسی، این پژوهش در راستای رفع چالش جریان‌های تکفیری فراروی اسلام‌گرایی راهکارهایی ارائه نموده که در قالب دو راهکار دیپلماسی ارتباطات گسترده میان گروه‌ها و کشورهای اسلامی، و مقابله با گسترش جریان‌های تکفیری قابل بررسی است.

کلیدواژگان

اسلام سیاسی؛ انقلاب اسلامی؛ جریان‌های تکفیری؛ قدرت های جهانی؛ قدرت های منطقه‌ای

مقدمه

اسلام‌گرایی و اسلام سیاسی مفاهیمی است که طی چند دهه گذشته شکل گرفته است. این جنبش در واکنش به نفوذ فرهنگ و اندیشه‌ی غربی با شعار به مرکز آمدن دین در امور دنیا و به خصوص امر حکومت‌داری رشد نموده است. از جمله متفکران این حوزه می‌توان به سید جمال‌الدین اسدآبادی، کواکبی، عبده، سید قطب، مودودی و امام خمینی^(ره) اشاره کرد. امام خمینی با عینیت بخشیدن به حکومت  اسلامی فرایند اسلام‌گرایی را وارد مرحله جدیدی نمود. در واقع اسلام سیاسی، اصطلاح جدیدی است که در برابر اسلام سنتی پدید آمده است و به دنیای مدرن تعلق دارد (بهروز لک، 1386: 47). با شروع انقلاب‌های عربی در خاورمیانه این دیدگاه به وجود آمد که فرایند تکامل اسلام‌گرایی با یک فرصت در جهان و منطقه روبرو شده است. با ادامه تحولات، این روند متأثر از نفوذ منفی کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای مانند یک شمشیر دولبه عمل نمود. به رغم اینکه بخشی از این جنبش‌ها متأثر از جریان‌های اسلام‌گرا بود، بعضی از کشورهای منطقه که دارای نظام پادشاهی محافظه کار هستند، تا حد زیادی توانسته‌اند زمینه رشد گروه‌های تکفیری ـ افراطی را فرآهم نماید.

تکفیرکردن را اولین بار خوارج علیه دیگر مسلمانان به کار بستند. در واقع تکفیر‌گرایی، مساله نسبتا جدید الحدوث و خطرناکی بود که ابن تیمیه (۱۲۶۳ـ۱۳۲۸م) آن را در آغاز دعوت خویش تئوریزه و بسط داد و در نهایت، به اصول فکری گروه‌های سلفی راه یافت. در دوران جدید محمدبن عبدالوهاب مفهوم تکفیر را وارد ادبیات سیاسی ـ دینی نمود. وی محدوده‌ی تکفیر را شامل مسلمانان و غیرمسلمانانی که همچون او نمی‌اندیشیدند، می‌دانست. به نظر وی مسلمانانی که غرق در پرستش سنت‌ها و زیارت مقابر (شیعیان) شده‌اند دچار شرک هستند (Zeidan, 2001: 30). امروزه، جریان سلفی‌گری به اعتبار این شاخصه، «تکفیری» نامیده می‌شود (سیدنژاد، 1389: ۹9). از جمله این گروه‌های تکفیری می‌توان به گروه‌های النصرة، داعش(دولت اسلامی شام و عراق) و القاعده در سوریه و عراق اشاره نمود. این گروه‌ها علاوه بر بوجود آوردن بحران در سوریه و عراق، به دنبال دو قطبی نمودن جهان اسلام در قالب تقابل شیعه و سنی هستند که در صورت وقوع این امر، روند اسلام‌گرایی در منطقه و جهان اسلام با یک چالش جدی مواجهه خواهد شد. این نوشتار با بررسی آسیب شناختی بدنبال پاسخ به پرسش اساسی زیر است: گسترش جریان‌های تکفیری چه تأثیر بازدارنده‌ای بر رشد اسلام‌گرایی در منطقه و جهان اسلام خواهد داشت؟ رشد جریان‌های تکفیری از دو بعد اساسی فرایند اسلام‌گرایی را با چالش مواجهه خواهد نمود، نخست قطبی سازی جوامع اسلامی بر اساس تقابل شیعه و سنی و دیگری کاهش جذابیت اسلام‌گرایی به عنوان یک جای گزین در مقابل لیبرال دموکراسی. این پژوهش در راستای اهداف و سوال محوری خویش در ابتدا اسلام‌گرایی را از نظر مفهومی، مؤلفه‌ها و سیر تحول تاریخی مورد بررسی قرار خواهد داد و در ادامه چگونگی شکل‌گیری جریان‌های تکفیری و آسیب‌های آن را فراروی اسلام‌گرایی در بطن این رویدادها مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در پایان راه کارهایی در راستای مبارزه با این چالش‌ها ارائه خواهد شد.

بخش اول: تحول تاریخی ـ مفهومی

مفهوم اسلام‌گرایی

در دنیای معاصر با قرائت‌های متعددی از اسلام روبرو هستیم. قرائت هایی مانند اسلام سنتی، حرکت اسلامی، بنیاد‌گرایی اسلامی، بیداری اسلامی، رادیکالیسم اسلامی و اسلام سیاسی. این تکثر حاکی از برداشت‌های مختلف و وجود گروه‌های متفاوت اسلام‌گرا در جوامع اسلامی است (جمشیدی راد و محمود پناهی، 1391: 128). اسلام سیاسی گفتمانی است که هویت اسلامی را در کانون عمل سیاسی قرار می‌دهد، به عبارتی در گفتمان اسلام سیاسی، اسلام به یک دال برتر تبدیل می‌شود. مفهوم اسلام سیاسی بیشتر برای توصیف آن دسته از جریان‌های سیاسی اسلام به کار می‌رود که خواستار ایجاد حکومتی بر مبنای اصول اسلامی هستند. بنابراین اسلام سیاسی را می‌توان گفتمانی به حساب آورد که گرد مفهوم مرکزی حکومت اسلامی نظم یافته است (سعید، 1379: 20). یکی از مهم‌ترین کسانی که این مفهوم را در شکل عام آن به کار برده جان اسپوزیتو است. وی معتقد است: «اسلام سیاسی عبارت است از احیا یا تجدید حیات مذهبی در زندگی خصوصی و عمومی» (اسپوزیتو، 1389: 22). به عبارتی، اسلام سیاسی به عنوان یک نیروی معتبر جدید برای تغییرات مثبت تعریف می‌گردد و «اسلام راه حل است» شعار اصلی آن است. در این دیدگاه، مسلمانان به اسلام به عنوان مکتبی فراتر از دین و عبادت می‌نگرند و آن را متفاوت با سکولاریسم دولتی موجود در کشورهای اسلامی می‌دانند. این شعار بیشتر در کشورهایی شنیده می‌شود که اسلام‌گرایان در براندازی رژیم کشورهای خود مشارکت دارند؛ همچنین در کشورهایی که قادر به توسعه اهداف خود، از طریق مشارکت در داخل سیستم سیاسی موجود، بوده‌اند (Ehteshami, 1994: 9). هر چند اسلام سیاسی و اسلام‌گرایی از منظر بعضی از اندیشمندان مفاهیمی یکسان پنداشته می‌شوند، اما اسلام سیاسی مفهومی است که در طی چندین دهه گذشته به اسلام‌گرایی اطلاق شده است که مطابق با واقعیت نیست. زیرا اسلام در ذات خویش یک دین سیاسی است و با توجه به شمولیت و جامعیت دین اسلام، سیاست جزئی از برنامه‌های دین اسلام بود. در صورتی که اسلام مورد نظر اسلام سیاسی، دینی است که در قرون اخیر سیاسی شده است. در واقع، یکی از ابعاد اسلام، مضاف بر ابعاد معنوی آن، این است که با طرح ایده‌های نوین توانسته به عنوان بدیلی برای ایدئولوژی‌هایی همچون ناسیونالیسم، سوسیالیسم و لیبرال سرمایه‌داری مطرح شود. اسلام همچنین با طرح موضوع مشروعیت الهی به عنوان منبع مشروعیتی غیر از منابع مشروعیت عرفی، توانسته است رقیبی جدی برای حکومت‌های عرفی ظاهر گردد. با نگاهی به تاریخ و بررسی منظومه‌ی فکری و عملی اسلام، برنامه‌ها و دستورالعمل‌هایی برای همه‌ی ابعاد و شئون حیات مادی، معنوی، فردی و اجتماعی انسان مشخص می‌گردد. در واقع آنچه که در این پژوهش مد نظر است جریان اسلام‌گرایی بوده که متفاوت از مفاهیمی همچون بنیاد‌گرایی یا رادیکالیسم اسلامی، اسلام سنتی و اسلام سیاسی است.

سیر تاریخی اسلام‌گرایی

فهم مفهوم اسلام‌گرایی، نیازمند درک اندیشه‌ها و آموزه‌های متفکرین عمده و اثرگذار آن است. جریان اسلام‌گرایی به رهبری اندیشمندان و عمل گرایان مسلمان در دوران معاصر به ویژه پس از فروپاشی نظام دوقطبی، از جمله محورهای چالش برانگیز در نظم نوین جهانی بوده است. اسلام‌گرایی در وجوه مختلف ایدئولوژیی، فرهنگی و امنیتی سیستم سرمایه‌داری لیبرال را به چالش کشیده این جریان با دعوی نظم نوین برای اداره جهان و ترسیم آینده روابط بین‌الملل در سطوح مختلف ملی، منطقه‌ای و جهانی و نیز حل عادلانه منازعه‌ها و اختلافات عمیق دارد. سید جمال الدین اسدآبادی، محمد عبده، سید محمد رشید رضا، عبدالرحمن کواکبی، حسن البنا، ابوالعلا مودودی، ابولحسن ندوی، سید قطب، و امام خمینی از جمله رهبران اسلام‌گرایی در دوران معاصر بوده اند(جمشیدی راد و محمود پناهی، 1391: 129) که در ذیل اندیشه‌های سه شخصیت برجسته این جریان، سید قطب، ابوالعلا مودودی و امام خمینی به ترتیب تاریخی مورد بررسی قرار خواهد گرفت تا سیر تاریخی این مفهوم مورد شناسایی قرار گیرد.

ادامه در لینک اصلی

http://hablolmatin.dmsonnat.ir/?_action=articleInfo&article=1188

شماره جدید گنجینه منتشر شد

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ شماره های جدید ماهنامه "گنجینه مجمع" مجله فرهنگی، اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت(ع) منتشر شد.

شماره های 86 و 87 مجله گنجینه مجمع که متعلق به فروردین و اردیبهشت 1396 هستند در 80 صفحه و شش بخش منتشر شده است.

"تقویم جهان تشیع"، "مجمع عمومی" و "گزارشی از نمایشگاه های مجمع" از جمله ویژه نامه های این شماره ها هستند.

فهرست شماره های 86 و 87 گنجینه مجمع به شرح زیر است:

ــ  سخن گنجینه(سرمقاله) / زیبایی های شیعه در برابر زشتی های وهابیت
ــ  پا به پای ولایت/ سخنان رهبر انقلاب اسلامی در اجتماع عظیم و پرشور زائران و مجاوران حرم رضوی(ع) به مناسبت سال نو 

بخش اول: تقویم جهان تشیع 
ــ مهم ترین حوادث جهان تشیع در سال 1395 .

بخش دوم: گزاره مجمع (خلاصه‌ای از فعالیت‌های جدید مجمع جهانی اهل‌بیت علیهم السلام) 
ــ مواضع اعضای شورای عالی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)
ــ همراه با دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)
ــ گزارش مصور سفر دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) به هندوستان 
ــ بیانیه مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) به مناسبت دومین سالگرد تجاوز رژیم آل‌سعود به یمن 
ــ بیانیه مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در واکنش به سخنان نابخردانه شاه زاده سعودی درباره مهدویت 
ــ تازه‌های انتشارات مجمع(معرفی چهار کتاب‌ جدید مجمع)
ــ تازه های مجلات مجمع (معرفی چهار شماره مجلاه جدید مجمع به زبان‌های مختلف) 
ــ تازه‌های فناوری اطلاعات مجمع(معرفی دو نرم‌افزار جدید مجمع به زبان‌های مختلف).

بخش سوم: مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)
ــ به مناسبت ارتحال «آیت الله شاهرخی» عضو ایرانی مجمع عمومی 
ــ گفتگو با «سید کاظم شاه‌حسینی» عضو تایلندی مجمع عمومی.

بخش چهارم: حضور مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در نمایشگاه‌ها 
ــ گزارشی از حضور انتشارات مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب مسکو 
ــ گزارشی از حضور خبرگزاری مجمع در بیست و دومین نمایشگاه بین المللی مطبوعات تهران 
ــ گزارشی از حضور انتشارات مجمع در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب استانبول 
ــ گزارشی از ایستگاه‌های مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در مراسم پیاده روی اربعین حسینی 
ــ گزارشی از نمایشگاه دستاوردهای مجمع جهانی اهل بیت(ع) به مناسبت دهه مبارک فجر 
ــ گزارشی از حضور اداره فناوری اطلاعات و خبرگزاری مجمع در چهارمین نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال انقلاب اسلامی 
ــ گزارشی از حضور انتشارات مجمع در بیست و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب مسقط.

بخش پنجم: چکیده‌ ها:
ــ چکیده مطالب مجله به زبان عربی 
ــ چکیده‌ مطالب مجله به زبان اردو 
ــ چکیده‌ مطالب مجله به زبان اسپانیایی 
ــ چکیده‌ مطالب مجله به زبان ترکی استانبولی 
ــ چکیده‌ مطالب مجله به زبان انگلیسی.

برای دریافت فایل کامل این شماره از مجله گنجینه مجمع، روی لینک زیر کلیک کنید:

http://ahl-ul-bayt.org/fa/books?id=741

زنگ خطری که مراجع صدایش را شنیده اند/ چرا باید با سلفی گری مبارزه کنیم؟

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: آیت الله جعفر سبحانی، مرجع تقلید شیعیان در پنجمین گردهمایی دانش آموختگان مرکز تخصصی کلام اسلامی نسبت به خطر افزایش سلفی گری هشدار داده و از تلاش وهابیت عربستان برای رشد تفکر ضدشیعی در ایران اسلامی پرده برداشت و دفاع از اهل بیت(ع) و شیعه را برای دانش پژوهان علم کلام  واجب عینی معرفی کرد.

 از این رو، بر آن شدیم تا با توجه به سخنان این مرجع تقلید و هشداری که نسبت به گسترش پدیده سلفی گری در جامعه داده است، با حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، کارشناس و پژوهشگر فِرَق و مذاهب اسلامی و دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) به گفت وگو بنشینیم که در ادامه حاصل آن را می خوانید:

 

* با توجه به سخنان مرجع عالی قدر، آیت الله سبحانی نسبت به خطر شیوع سلفی گری در کشور، به عنوان اولین سوال بفرمایید این هشدار مرجع بزرگوار تقلید از چه جهت بوده است؟

 سخنانی که چندی قبل حضرت آیت الله العظمی سبحانی(دامت برکاته) بیان کرد و در رسانه ها نیز منتشر شد، حقیقتا مطلب حقی بود و ایشان نکته سنجی بجا و به موقعی داشتند که این موضوع را مطرح و نسبت به خطر سلفی گری هشدار دادند و خواستار مقابله با این جریان شدند. اینجانب که مطالعاتی در مورد وهابیت و سلفیت دارم فکر می کنم این بیانات بسیار نکته بینانه مطرح شد.

در پاسخ به سوالی که مطرح کردید، شاید خوانندگان و شنوندگان برنامه های مذهبی با مطالعه، طی استماع سخنرانی ها، حضور در برنامه های مذهبی به طور اجمالی مباحثی را در مورد سلفی گری و وهابیت شنیده باشند ولی توضیح بیشتری نیاز است. لذا برای پاسخ به این سوال مطالبی را بیان می کنم.

 درباره سَلَف، سَلَفیت، سَلَفی گری، سَلَف صالح و واژه هایی از این دست، در مبانی دینی، تاریخ و کلام و اعتقادات ما، کم و بیش اشاراتی وجود دارد و این واژه ها دیده می شود. در برخی روایات گفته شده است که مردم و علما در مباحث دینی باید به نظریات و دیدگاه های سَلَف صالح مراجعه کنند یا روایاتی را نقل می کنند که به دست آوردن اطلاعات در مورد مسایل دینی جز حرکت در مسیر و طریق سلف صالح امکانپذیر نیست. منشا این اصطلاح حدیث معروف «خیر القرون» در کتاب های روائی اهل سنت هست از قول رسول خدا(ص) که می فرمایند: «بهترین مردم، مردمان قرن من هستند. سپس کسانی که در پی ایشان می آیند و ...». در تفسیر و معنای این روایت رهبران سلفیه مانند ابن تیمیه و دیگران می گویند بی تردید در قرون اول اسلام چون اصحاب بطور مستقیم و بدون واسطه از رسول خدا(ص) و سائر منابع دینی، اعتقادات اسلامی را می شنیدند و فرا می گرفتند به انواع بدعت ها و خرافات آمیخته نشده بود و همینطور در عصر تابعین و تابعینِ تابعین ... . در نتیجه هرچقدر مسلمانان با عصر و زمان ییامبر(ص) فاصله گرفته اند (تا حدود سیصد سال) انحرافات بیشتر شده است؟! از نظر علمای اسلامی استناد به این روایت اشکالاتی دارد مانند اینکه ما بسیاری از انحرافات و بدعت ها در همان دوره های صدر اسلام (ادعای سیصد سال) مانند فرقه های خوارج و قدریه و معتزله و مرجئه و ... پدیدار شدند؟! از سوی دیگر اگر بنا باشد سخن و فهم سلف صالح و مسلمانان صدر اسلام حجت باشد، چرا نباید به کلمات و سخنان اهل بیت پیامبر(ص) مراجعه شود؟!

 به بیان دیگر بر فرض قبول که در روایات این مساله ذکر و گفته شده است که مبانی دینی باید از سلف صالح گرفته شود اما این مفهوم به آن معناست که ما در استدلال مبانی دینی چهار راه داریم که شامل قرآن، سنت، عقل، اجماع می شود. یعنی از این طرق چهارگانه اقشار و طبقات مختلف به نسبت اطلاعات خودشان در مبانی دینی با اتکاء به این چهار دلیل می توانند در مباحث دینی پاسخ خود را بگیرند. در حالی که می بینیم بسیاری از شخصیت های قرون اولیه به طور یکسان به ادله چهارگانه مراجعه نکرده اند و آنها را حجت نمی دانند؟! گروهی با نام اهل حدیث پیدا شدند که غیر از نص قرآن و روایات هیچ چیزی را قبول نداشتند؟!

 به عبارت دیگر مشاهده می کنیم که در تاریخ اسلام و در میان مذاهب مختلف برخی گروه هایی  پیدا شدند که بر خلاف این مسیر طی طریق کردند و هرکدام به نسبت خودشان به برخی از این ادله دینی نگاه افراط و تفریط  دارند از جمله گروهی که متنسب به سَلَفیت و وهابیت هستند. یکی از این شخصیت ها ابن تیمیه حرانی است که در قرن هفتم در شام زندگی می کرده و کتب و آثار متعددی را از خود بر جای گذاشته است و مباحثی را درباره این نکته مطرح کرده که مردم باید مبانی دینی خود را از سلف صالح بگیرند. او روایاتی را نقل می کند و توضیح و تفصیل می کند و نهایتا به ارایه نظراتی می پردازند که دیدگاه های خاصی است که اختصاص به خودش دارد. با ابن تیمیه در همان زمان به شکل وسیعی مخالفت می شود و بعد از اعتراضات نهایتا او را به زندان می اندازند و چندبار هم آزاد می شود ولی نهایتا حتی در زندان از دنیا می رود و فوت می کند.

 ابن تیمیه شخصیتی است که با نظریات افراطی مربوط به سلفیت در زندان فوت می کند. در اینجا برخی از نظرات او را عنوان می کنم. ابن تیمیه در مباحث خداشناسی و توحید حرف هایی می زند که بر مبانی چهارگانه ما نیست بلکه برخلاف آیات صریح قرآن و روایات و سنت پیامبر(ص) است. او با اجماع علما مخالفت دارد، از جمله معتقد است آنچه که به ظاهر و حس می بینیم، قابل قبول است و غیرمحسوساتی وجود ندارند. البته برخی موارد اشاره می کند که طبق آیات قرآن غیب را قبول داریم. اما مسایل عقلی را منکر می شود و می گوید عقل در موضوعات ماوراءالطبیعه جایگاهی ندارد. همچنین، در مباحث سنت و روایات منسوب به پیامبر(ص) ظاهرگرایی را مطرح می کند و می گوید این آیات اصلا تفسیر ندارد و عین عبارت و آیه را باید قبول داشته باشیم.

هر کس رأی بیاورد، برنده اصلی انتخابات نظام و ملت ایران هستند

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (چهارشنبه 27 اردی بهشت 1396) در دیدار هزاران نفر از مردم استان های قزوین، زنجان و سمنان، در سخنان مهمی، انتخابات روز جمعه را یک جشن ملی و یک حماسه بزرگ مردمی و جلوه‌ای از اندیشه نو و جذاب مردم‌سالاری اسلامی در مقابل دیدگان جهانیان خواندند و با تأکید بر لزوم حضور بسیار پرحجم مردم در پای صندوق ها گفتند: روز جمعه هر فردی رأی بیاورد، برنده اصلی انتخابات، ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی هستند.

رهبر انقلاب اسلامی با ابراز خرسندی از حاکم شدن فضای شور و شوق انتخاباتی در سراسر کشور، خاطرنشان کردند: هر انتخاباتی که در دوره‌های مختلف برگزار می‌شود، در واقع صحنه درخشش ملت ایران و حماسه عظیم مردمی است که موجب افزایش عزت ملت و قدرت ملی می شود.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، انتخابات را از منظر دیگر، به رخ کشیدن اندیشه نو و جذاب مردم‌سالاری اسلامی در مقابل چشم سیاست مداران در دنیا دانستند و افزودند: مردم‌سالاری دینی یک تجربه جدید بود که بوسیله نظام جمهوری اسلامی و امام بزرگوار، به بشریت عرضه شد و ملت ایران در روز جمعه، بار دیگر تبلور این اندیشه نو را در معرض دید جهانیان قرار خواهد داد.

ایشان با تأکید بر اینکه انتخابات روز جمعه مورد توجه دو گروه در دنیا قرار دارد، گفتند: از یک طرف مسئولان و دستگاه های مختلف در امریکا و اروپا و دولتهای دنباله رو امریکا در منطقه و همچنین مقامات رژیم صهیونیستی، نظاره گر انتخابات خواهند بود تا ببینند مردم ایران چگونه و با چه روحیه ای و در چه حجمی وارد میدان انتخابات خواهند شد، و از طرف دیگر، ملتهای منطقه با نگاه تحسین و حسرت به حضور مردم در روز جمعه چشم دوخته‌اند تا بار دیگر عظمت ملت ایران و آزادی موجود در نظام اسلامی و مردم‌سالاری دینی را نظاره‌گر باشند.

رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: بر همین اساس اگر حضور مردم در انتخابات ضعیف باشد، یک نوع قضاوت و تصمیم‌گیری خواهد شد اما اگر حضور مردم در انتخابات، هوش مندانه، قوی و با حجم زیاد باشد، قطعاً قضاوت به گونه دیگری خواهد بود.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، برگزاری انتخابات در دوره های مختلف را زمینه‌سازِ طراوت‌بخشی مجدد و ارائه عظمتی دیگر از نظام اسلامی خواندند و خاطرنشان کردند: روز انتخابات برای نظام جمهوری اسلامی، «روز جشن ملی و شادی و شور» است.

ایشان با اشاره به ناامنی گسترده موجود در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا، گفتند: در چنین محیط ناامنی، جمهوری اسلامی ایران با لطف و عنایت الهی، با آرامش و امنیت کامل، در تدارک برگزاری انتخابات است که این موضوع بسیار با اهمیت است و باید قدر و ارزش آن دانسته شود.

رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه فضای آزادی، فضای تأثیرگذار بودن رأی مردم و محیط امن و آرام کنونی، مرهون نظام جمهوری اسلامی است، افزودند: اگرچه برخی از این فضای آزادی استفاده ولی آن را نفی و ناسپاسی می‌کنند، اما اینکه ملت ایران با آزادی کامل در انتخابات شرکت می‌کنند و رأی و تصمیم آنها در انتخابات بالاترین مسئول اجرایی کشور و همچنین مدیران شهری تأثیرگذار است، موضوع بسیار با ارزشی است که باید قدردان آن باشیم.

حضرت آیت الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: برگزاری انتخاباتی آزاد و رقابتی و رأی مردم به‌منظور انتخاب رئیس جمهور، برای ملت های منطقه ما که دولت های آنها تحت حمایت و سیطره امریکا هستند، یک رؤیا است.

ایشان، حضور مردم در صحنه و در پای صندوق‌های رأی را حاوی دو پیام مهم دانستند و گفتند: اولین پیامِ حضور در انتخابات، «نشان دادن اعتماد و علاقه مردم به نظام جمهوری اسلامی» است و پیام دیگر آن، «نشان دادنِ زنده بودن و پای کار و مصمم بودن ملت ایران» است.

رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: هرچه حضور مردم در پای صندوق‌های رأی بیشتر باشد و هرچه انضباط و پایبندی کنونی به قانون بیشتر باشد، آبرو و احترام ملت ایران در نزد ناظران جهانی بیشتر خواهد شد.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، رعایت انضباط و پایبندی به قانون در سه مرحله‌ی «قبل از انتخابات، روز انتخابات و بعد از انتخابات» را بسیار با اهمیت برشمردند و افزودند: ملت ایران تجربه کرده است که رعایت این انضباط تا چه حد به نفع او است و بی انضباطی و رعایت نکردن قانون، تا چه میزان مضرّ است.

ایشان با تأکید بر اینکه در روز جمعه با رأی مردم، در نهایت یک نفر از میان نامزدها انتخاب خواهد شد، خاطرنشان کردند: من معتقد به برنده و بازنده در انتخابات نیستم زیرا «هر کس رأی بیاورد، برنده اصلیِ انتخابات، نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران» است.

ادامه در لینک اصلی

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%

نمایشگاه «تازه‌های کتاب» در مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) دایر شد

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ نمایشگاه کوچکی از آثار جدید خریداری شده از سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب در کتابخانه معاونت امور فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) دایر شد.

حجت الاسلام «عباس جعفری فراهانی» با اعلام این خبر گفت: در این نمایشگاه، منتخبی از کتاب‌هایی که به زبان فارسی و عربی از ناشران داخلی و خارجی شرکت کننده در سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در اردیبهشت 1396، برای کتابخانه مجمع خریداری شده، در معرض دید عموم مراجعان و پژوهشگران قرار گرفته است.

وی ادامه داد: تعداد 236 عنوان کتاب در 276 جلد از تازه‌های نشر با موضوعاتی مانند اهل‌بیت(ع)، تاریخ اسلام، تفسیر، جریان‌های سلفی و تکفیری و ... در این نمایشگاه عرضه شده است.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: "موسوعة رد شبهات"، "تاریخ تشیع در کردستان"، "دولت‌های شیعی در تاریخ"، "ضرورت تعامل علمای جهان اسلام و اجتناب از لعن و تکفیر"، "تکفیر از منظر فقه اسلامی"، "داعش؛ خلافة الدم والنار"، "دولة الخلافة الاسلامیة"، "جدل الاسلامیین" و "العقل التکفیری" برخی از عناوین این آثار به شمار می رود.

لازم به ذکر است نمایشگاه تازه‌های کتاب امروز 25 اردیبهشت 1396 آغاز به کار کرد و تا روز شنبه 30 اردیبشت ماه (غیر از جمعه 29 اردیبهشت) همه روزه از ساعت 8 الی 20 در کتابخانه مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) پذیرای عموم اهل علم و فرهنگ است.

ساختمان معاونت امور فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) نبش کوچه 6 بلوار جمهوری اسلامی در شهر قم قرار دارد.

لینک اصلی

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%

عکس خبری/ برنامه زنده «باغ کتاب» از غرفه مجمع در نمایشگاه بین المللی تهران

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ سی امین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران هم اکنون در مجموعه شهر آفتاب واقع در جنوب تهران در حال برگزاری است. 

رادیو معارف با ایجاد ایستگاهی در غرفه اصلی انتشارات مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) واقع در بخش بین الملل، هر روز برنامه های زنده ای را از این نمایشگاه تولید و پخش می کند. تصاویر زیر فعالیت دست اندرکاران این رادیو و نیز مجمع جهانی اهل بیت(ع) را نشان می دهد.

لینک اصلی

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%

به مناسبت نیمه شعبان/ در انتظار فجر عدالت

اشاره:

نیمه‌ی ماه شعبان المعظم هر سال هجری قمری مصادف است با طلوع خورشید درخشان جهان بشریت و مروارید فروزان اهل‌بیت عصمت و طهارت، احیاگر معالم دین و نابود کننده‌ی ظلم و ستم و شوکت تجاوزکاران و برقرارکننده‌ی حکومت عدل در سرتا سر جهان و بزرگ منادی توحید و عدالت و وارث راستین پیامبر اعظم(ص) و ائمه‌ی معصومین(ع) حضرت حجت بن الحسن العسکری، مهدی موعود(عج). ضمن عرض تبریک به عموم منتظران حقیقی، مقاله‌ی زیر به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی تقدیم علاقه مندان می‌شود.

1 ـ میلاد نور
حضرت مهدی(ع) در نیمه‌ی ماه مبارک شعبان سال 255 هـ. ق چشم به جهان گشودند. (1) پدر بزرگوارشان حضرت امام حسن عسکری(ع) و مادر گرامی آن حضرت خانم نرجس[نرگس] خاتون می باشد.
در شب ولادت، عمه‌ی امام عسکرى(ع) بانو حکیمه خاتون به دستور ایشان در منزل ماند. امام(ع) به حکیمه خاتون فرمودند: «امشب منتظر تولد فرزندى هستم از نرجس». حکیمه با تعجب پرسید، چطور ممکن است؟! (زیرا اثرى از حمل در او ندیده بود). امام(ع) فرمود: «او بسان مادر موسى(س) است که هیچ کس نمى‌دانست باردار است، زیرا فرعون شکم زنان حامله را پاره مى‌کرد».
طبق نقل حکیمه، خداوند در آن شب فرزندى به امام عسکرى(ع) عنایت کرد و چنین اراده فرموده بود که دشمنان، هرگز قدرت دسترسى به او را پیدا نکنند و چنین اراده کرده بود که او «وارث مستضعفان» در روى کره‌ی زمین بشود: «و نُرید أن نمنّ على الذین استضعفوا فی الأرض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثین». (2)
طبق حکمت الهى در فاصله‌ی کوتاه سال 255 تا 260 هـجری ایشان به طور مخفی زندگی می‌کردند و در خدمت پدر بزرگوارشان آماده‌ی احراز مقام امامت و رهبرى مسلمانان و بر عهده گرفتن مسئولیت سنگین آنان بودند.
با شهادت امام عسکری(ع) در سال 260 هجری، دوران غیبت آغاز و مدت 75 سال (غیبت صغرى) حضرت مهدى(ع) در پنهانى زندگى مى‌کردند و مردم بدان صورت که بتوانند حضورى خدمت ایشان مشرف و مشکلات خودشان را در میان بگذارند، امکان نداشت ولى دائماً از انوار و برکات مقدس او بهره مند مى‌شدند. دست رسى مردم به واسطه‌‌ی نائبان خاص او از سال 255 تا 330 هـ. ق صورت مى‌گرفت.
2 ـ راز غیبت
فلسفه و راز حقیقى غیبت براى عموم مردم بیان نشده است و به غیر از اولیاء خاص الهى[پیامبران و امامان معصوم(ع)] از آن اطلاع ندارند؛ ولى بطور کلى از میان ادله‌ی عقلى و نقلى مى‌توان فوایدى را براى آن به دست آورد:
الف) امتحان و آزمایش
به واسطه‌ی همین مسئله غیبت است که خداوند می‌خواهد بندگان خودش را بیازماید تا حجت برآنها روشن شود که آیا ایمان و اعتقاد واقعى به مبدأ جهان و مصالح او دارند یا خیر؟ باید روشن شود که مؤمنان واقعى در مواقع حساس و هنگامی که دسترسى حضورى به رهبران ممکن نیست کیانند؟ آیا صرف ادعا بر اینکه ما به خداوند و به پیشوایان او یعنى ائمه معصومین(ع) ایمان داریم کافى است یا اینکه مى‌بایست با آزمایش و امتحان این ایمان واعتقاد سنجیده شود. در نتیجه اگر کسانى در عصر غیبت طبق فرمان الهى، محکم و پا برجا ایستادند و از مشکلات نهراسیدند و وظایف و دستورات الهى (فروغ دین و اعتقادات صحیح) را دنباله روى نمودند، بحق آنان، مؤمنان حقیقى و از رستگاران مى‌باشند.
ب) محفوظ ماندن از بیعت
یکى از دلائل غیبت محفوظ ماندن از بیعت با ظالمان، مستکبران و ستم‌کاران است، به طورى که بعد از ظهور، حجت برهمگان تمام مى‌باشد. چنانچه در روایتى از امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نقل شده است که فرمود: «گویا شیعیانم را مى‌بینم که بعد از مرگ سومین فرزندم در جستجوى امام خود مى‌گردند ولى او را نمى‌بینند»، سؤال شد چرا؟ فرمود: «چون امامشان غایب است». عرض شد: چرا غایب مى‌شود؟ فرمود: «براى اینکه وقتى با شمشیر(سلاح) قیام نمود بیعت هیچ کسى بر گردنش نباشد». ( 3)
ج) خوف بر کشته شدن
از دلایل دیگر راز غیبت، محفوظ ماندن از کشته شدن به دست نابکارران و دشمنان بشریت مى‌باشد که با پیش آمدن مسأله‌ی غیبت، وجود مقدس حضرت ولى عصر(ع) سالم باقى مى‌ماند و تا هنگام ظهور ایشان(زمان آن فقط، نزد خداوند متعال مى‌باشد) که فرا رسد با قیام الهى خود ظلم وستم را نابود و عدل و عدالت را در سراسر گیتى بر قرار مى‌نماید؛ ان شاء الله.
هرگز مبادا مسئله‌ی کشته شدن امام زمان(ع) را با شهادت پدران بزرگوارش تطبیق و مقایسه نمود زیرا موقعیت وشرایط زمانى متفاوت مى‌باشد. ائمه‌ی معصومین(ع) قبل از ایشان، با پذیرا شدن شهادت، امام دیگرى مسئولیت امامت را عهده‌دار مى‌شد ولى طبق اراده‌ی الهى، مسئله‌ی  امامت با وجود مقدس حضرت مهدى(ع) خاتمه پیدا مى‌کند و در صورتی که ایشان نیز غایب نمى‌شدند و مسئله‌ی شهادت و کشته شدن براى ایشان پیش مى‌آمد بر خلاف مصلحت الهى مى‌بود و زمین از حجت خداوند خالى مى‌ماند. درحالی که در اراده‌ی خداوند مقدر شده است که می‌بایست حق بر باطل پیروز شود و این تقدیر الهی(پیروزى حق بر باطل) به دست مبارک مهدى موعود(عج) و در آخر الزمان واقع می‌گردد.
3 ـ انتظار فرج
امام خمینی(ره)، بنیان‌گذار نظام مقدس جمهورى اسلامى ایران در یکى از بیانات خود فرمودند: «انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است». (4) بحق که این سخن چقدر پر معنى است. مسئله‌ی انتظار، دارای بار معنایى فراوانی از جهت کاربرد ادبى و استعمال در فرهنگ اسلامى دارد و از طرف دیگر مسئله‌ی آخر الزمان و انتظار ظهور مهدى موعود داراى مضامین و معانى والا و مقدسى نیز مى‌باشد. در روایتى از قول پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که فرمودند: «أفضل أعمال أمتى انتظار الفرج من الله عزوجلّ». (5) یعنى بهترین و با فضیلت ترین اعمال و کارهاى امت من، انتظار رسیدن فرج از نزد خداى عزیز و ‌جلیل‌‌ مى‌باشد. و روشن است که فرج حقیقى و نهایى برپایى حق و عدل بجاى ظلم و ستم و کفر در روى زمین مى‌باشد که تحقق این مسئله طبق آیات قرآن و روایات اسلامى در آخرالزمان به وقوع مى‌پیوندد. منتظران واقعى مهدى(ع) در طول تاریخ انتظار و هم‌اکنون به دنبال تحقق عدالت راستین درونى و بیرونى هستند که لازمه‌ی این چنین عدالتى، امید، تحرک، شور، حماسه، مقاومت، نفى باطل وطلب حق، خروش، صلابت و قیام (ضد قعود و سکون) به همراه اعتقاد صحیح توحیدى، محمّدى، علوى و عمل به واجبات و ترک محرمات مى‌باشد. در کنار این واجبات (بلکه در متن این اعمال) مسئله‌ی امر به معروف و نهى از منکر، پاى‌بندى به اخلاق حسنه‌ی اسلامى و آمادگى نظامى از اهمیت ویژه‌اى برخوردار است. انسانِ مسلمان و منتظر یک قیام بزرگ و یک انقلاب عظیم جهانى، آیا ممکن است که خود هیچ آمادگى براى حضور در این درگیرى و کمک به آن نداشته باشد؟

امام صادق(ع) مى‌فرماید: «لیُعدّن أحدکم لخروج القائم و لو سهماً، فإن الله اذا علم ذلک من نیّته رجوتُ لأن یُنسى فى عمره حتى یدرکه و یکون من اعوانه و انصاره» (6). یعنى هرگاه یکى از شما براى قیام قائم[مهدی موعود] اسلحه تهیه کند، اگرچه یک تیر باشد، امید است خداوند عمر او را دراز  کند تا ظهور و فرج او را درک نماید و از یاوران ایشان باشد.
در اینجاست که اندیشه‌ی دشوم و باطل قاعدی‌گرى و دروغ گویان طرفدار امام زمان(عج) (انجمن حجتیه در قبل از انقلاب اسلامی) روشن مى‌شود که چقدر اسفبار و ضد انتظار است! زیرا به خود زحمت نداده‌اند تا بفهمند معناى انتظار و فلسفه‌ی غیبت چیست؟
اینان انتظار و طرفدارى از امام زمان(ع) را به معنى کمک کردن و ازدیاد ظلم و ستم، همراه با سکوت و قعود و خاموسى مى‌دانند. یعنی انتظار مساوى است با کسب بى‌لیاقتى و عدم حضور. اینان روایاتى را که سخن از قیام مردان مصلح و انقلابى در عصر غیبت را بیان می کند را هم ندیده‌اند! روایاتى که خبر از قیام مردمى از مشرق زمین مى‌دهد که زمینه براى ظهور و قیام جهانی حضرت مهدى(عج) را فراهم می‌‌آورند. باید به هوش باشیم و ارزش هایى که به واسطه‌ی انقلاب شکوه مند اسلامى  ایران و در سایه اصل مترقی ولایت فقیه با جان‌فشانى جوانان فداکار و شهدا و جانبازان و اُسرا و ... به دست آمده است را قدر بدانیم و فریب نیرنگ‌بازی‌هاى سالوسان خنّاس‌ صفت که در هر عصر و زمانی با شکل و ایده خاصی [از جمله دست اندرکاران مستند انحرافی "ظهور بسیار نزدیک است"!؟ و سائر جریان های گمراه و مدعیان ظهور مانند جریان انحرافی احمد الحسن الیمانی در عراق و ...] ظاهر می شوند را نخوریم و با حمایت بى دریغ از نظام اسلامى و پیروی درست از خط اسلام ناب محمدی(ص)، در آینده‌اى نزدیک شاهد ظهور مصلح کل و منجی جهان حضرت مهدى(ع) باشیم. ان‌شاء الله.

علاقه مندان جهت اطلاع از مضامین و اشتباهات این فیلم، به کتاب ها، مقالات، سخن رانی ها و فیلم هائی که در خبرگزاری اهل بیت(ع) - ابنا - http://www.abna.ir و خبرگزاری آینده روشن http://www.bfnews.ir موجود است مراجعه نمایند).

برگرفته شده از jafari042.blog.ir

4 ـ انقلاب اسلامى؛ زمینه‌ساز قیام جهانى مهدى(ع)
احادیث فراوانى در کتب حدیث وتفسیر از زبان گهربار پیامبر گرامى(ص) و ائمه‌ی معصومین(ع) نقل شده است که حقایق و واقعیت هاى زیادى را به اثبات مى‌رساند مانند اینکه ایرانیان وفادارترین امّت ها به اسلام مى‌باشند و یا اینکه ایرانیان بیشترین بهره را از اسلام دارند.
در حدیثى نقل شده است که فرمود: «ضربتموهم على تنزیله و لاتنقضى الدنیا حتى یضربوکم على تأویله». (7) یعنى: «دنیا به پایان نمى‌رسد تا روزى که ایرانیان با شما اعراب بر اساس تأویل قرآن جنگ مى‌کنند چنانچه شما ابتدا بر اساس تنزیل قرآن (اسلام آوردن ایرانیان) با آنها جنگ کردید.
همچنین پیامبر گرامى(ص) فرمود: «یخرج ناسٌ من المشرق فیُوطّون للمهدى سلطانه». (8) یعنى: در آخر الزمان، گروهى از مشرق زمین قیام مى‌کنند  و زمینه را براى انقلاب جهانى مهدى(ع) فراهم مى‌آورند.
و بالآخره در روایتى آمده است که امام باقر(ع) مى‌فرماید: «کأنّى بقوم قد خرجوا بالمشرق یطلبون الحق فلایُعطونه ثم یطلبونه فلایُعطونه فاذا رأوا ذلک وضعوا سیوفهم على عواتقهم فیعطون ما سألوا فلایقبلونه حتى یقوموا و لایدفعونها الا الى صاحبکم...». (9) یعنى، گویا مى‌بینم که مردمى در مشرق زمین قیام کرده‌اند حق را طلب مى‌کنند ولى به آنها نمى‌دهد پس از آن دوباره حق را مى‌خواهند، باز امتناع مى‌ورزند، ولى این دفعه مردم شمشیرهاى خود را ـ کنایه از سلاح و اسلحه ـ برشانه‌ها مى‌نهند و بالأخره، حکومت تسلیم خواسته‌هاى آنان مى‌شوند ـ ولى این بار نمى‌پذیرند(تا رژیم  فاسد را ساقط مى‌نمایند) و این حکومت خود را رها نمى‌کنند تا تحویل صاحب شما [حضرت مهدى(عج)] مى‌دهند ...  . ان‌شاء الله تعالى.

پی‌نوشت‌ها :
1. شیخ مفید، الإرشاد 346؛ مجلسی، بحار الأنوار ج51
2. سوره قصص / 5
3. امینى، دادگستر جهان؛ ص229
4. امام خمینى(ره)؛ صحیفه نور
5. مجلسى، همان ج 52
6. همان ج 52
7. محمدى رى‌شهرى، تداوم انقلاب اسلامى ایران تا انقلاب جهانى مهدى(ع) ص25
8. همان ص35
9. همان ص 26

لینک اصلی

http://fa.abna24.com/special-issue/archive/2009/06/16/163777/story.html

http://www.ic-el.com/show_news.asp?idnum=661&state=article

http://www.balagh.ir/content/2910

محققان حوزه از همایش حضرت ابوطالب(ع) حمایت کنند/ حمایت مجمع از نشر بین الملل

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دویست و هفتمین جلسه شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) ظهر دیروز چهارشنبه 13 اردیبهشت 1396 در قم برگزار شد.

در این جلسه که با حضور حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن اختری دبیرکل مجمع و اعضای شورا برگزار شد مباحث و موضوعات مختلفی درباره حوزه های ترجمه و نشر مطرح گردید.

دبیرکل مجمع با اشاره به ضمن تأکید بر لزوم استفاده از تجربه‌های انتشاراتی و تبلیغاتی موفق در سایر مؤسسات بین المللی، به اقدامات جدید برای عرضه کتب در بازارهای جهانی اشاره کرد.

اختری همچنین درباره اهمیت برگزاری همایش بین المللی حضرت ابوطالب علیه السلام که قرار است از سوی مجمع برگزار شود تأکید کرد و از اعضای شورای کتاب خواست که در این باره مساعدت نمایند.

در ادامه جلسه حجت الاسلام والمسلمین یوسفی غروی گزارشی از سفر به عراق به همراه برخی از اعضای هیئت علمی همایش بین المللی امام هادی(ع) ارائه داد و اعلام کرد: این همایش هم اکنون در مرحله فراخوان مقاله و آماده سازی امور مقدماتی برگزاری آن در ایران و عراق است.

سپس درباره جزوه آماده شده در رد تکفیری‌ها با عنوان هدم المراقد(المساجد) والأضرحة، ترجمه تفسیر مختصر نور اثر استاد محسن قرائتی و کتاب در جستجوی عرفان اسلامی اثر آیت الله مصباح یزدی و نیز لزوم آماده سازی کتابی در رد جریان منحرف بهائیت و سایر عرفان های کاذب بحث و مذاکره صورت گرفت.

در ابتدای این جلسه نیز حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید محمدرضا حجازی از مبلغان فعال در عرصه بین الملل که به عنوان میهمان در جلسه حاضر شده بود، گزارشی از فعالیت های خود و نیز توضیحاتی درباره چگونگی آماده‌سازی و نشر کتاب پیرامون مباحث معرفی اسلام و شیعه برای مسلمانان خارج از کشور ــ به ویژه در آمریکا و کانادا ــ و معرفی این آثار از طریق بازار فروش کتاب آمازون (Amazon) ارائه داد.

لینک خبر 

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8

نقش امام سجّاد(ع) در تدوین حدیث و فقهِ شیعه

حجت الاسلام عبّاس جعفری فراهانی

اشاره: امام چهارم حضرت علی بن الحسین زین العابدین (علیه السلام) در روز پنجم ماه مبارک شعبان المعظّم سال 38 هجری [1] در مدینه منوّره در خاندان وحی و امامت، کودکی چشم به جهان گشود که او را "علیّ" نام نهادند.پدر بزرگوارش امام حسین(ع) و مادر گرامی اش بنابر نقل بیشتر مورّخین «شهربانو» [2] دختر یزدگرد(پادشاه ساسانی ایران) می‌باشد. اگر چه بنا بر تحقیقِ بعضی از محقّقین معاصر، این نقل قابل خدشه و تردید واقع شده است. [3] ضمن عرض تبریک و تهنیت به ولادت نورانی این امام عزیز و حجت راستین خدا، به پیشگاه حضرت بقیة الله الأعظم(عجل الله فرجه)، مقام معظم رهبری(دام ظله)، مراجع عظام تقلید(دامت برکاتهم) و عموم شیعیان و مسلمانان جهان، توجه خوانندگان را به مقاله کوتاه زیر جلب می کنم. 

1- شخصیت علمی، اخلاقی امام سجّاد(ع)
امام چهارم، حضرت علیّ بن الحسین، ملقّب به سجّاد(ع)، پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام حسین(ع) در واقعه عاشورای سال 61 هجری، امامت و ولایت مسلمانان و شیعیان را عهده‌دار شدند.
ابو حازم(یکی از محدثین) می‌گوید: «ما رایت هاشمیاً افضلُ من علیّ بن الحسین ولا افقه منه».[4] یعنی؛ از میان بنی هاشم[اهل بیت پیامبر] هیچ کس را والاتر و داناتر از علیّ بن الحسین[ع] ندیدم.
زُهری می‌گوید: «لم أدرک احداً من اهل هذا البیت ـ بیت النبیّ(ص) ـ‌ افضل من علیّ بن الحسین[ع]».[5] یعنی؛ از میان خاندان پیامبر(در این زمان) هیچ کسی را عالم‌تر و با فضیلت‌تر از علیّ بن الحسین(ع) ندیدم.
پیرامون مقامات معنوی و عبادت حضرت، از امام باقر(ع) روایتی نقل شده است که ذکر می‌شود: «کان قیام علی بن الحسین(ع) فی صلاته قیام العبد الذلیل بین یدی الملک الجلیل، کانت اعضاوه ترقعد من خشیة الله وکان یصلّی صلاة مودّع یری انّه لا یصلّی بعدها ابداً».یعنی؛ پدرم در نمازش، همانند بنده ضعیف در مقابل خداوند بزرگ می‌ایستاد و اعضای بدنش از خوف خداوند می‌لرزید همانند کسی که آخرین نماز خود را می‌خواند، نماز می‌خواند.
در سایر صفات و کمالات اخلاقی امام زین العابدین(ع) نیز سخن به همین منوال است. ائمه معصومین(ع) به معنای واقعی کلمه الگو و اسوه مردم زمان خود و تمامی بشر تا روز قیامت بوده و هستند. بر ما مسلمانان و شیعیان است که با سر مشق گرفتن از آن ها و پای‌بندی عملی به گفتار و کردار آن بزرگواران بتوانیم وظایف خودمان را انجام دهیم، ان شاء الله.

2- وضعیت شیعه و نقش امام سجاد(ع)
کوفه که در آن زمان پایگاه شیعیان بود، تبدیل به مرکزی جهت سرکوبی شیعیان شده بود، اکثر شیعیان واقعی امام حسین(ع) در حادثه کربلا به شهادت نایل آمده بودند. آن عده‌ای هم که هنوز زنده بودند، تحت شرایطی که عبیدالله بن زیاد به وجود آورده بود جرأت خودنمائی نداشتند، شیعیان پس از واقعه کربلا و شهادت جمع زیادی از خاندان پیامبر(ص) در وضعیت روحی و فکری سختی بسر می برند، دشمنان خیال می‌کردند، پس از رویداد واقعه عاشورا، دیگر در هیچ زمانی شیعه و رهبران آن ها نمی‌توانند قدرت پیدا کنند ولی این خیال باطلی بود، امام سجاد(ع) موفق شد در سایه تلاش های فراوان به شیعه حیاتی تازه ببخشد و زمینه را برای تجدید حیات واقعی در زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آماده سازد.
امام علیّ بن الحسین(ع) در طول مدت 34 از امامت و هدایت مسلمانان موفق شدند، شیعیان را از یکی از سخت‌ترین دوران ها نجات دهد. دورانی که جز سرکوب، فتنه، تحریف، قیام های باطل و کشتار شیعیان چیزی، هم راه نداشت.

وجوب «بهشت» به روزه دار ماه پر فضیلت شعبان المعظم

مختصری از اعمال ماه مبارک شعبان

شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید الانبیاء و خاتم المرسلین(صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَآله) منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمود: «شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود».

از امام صادق(ع) روایت شده است: «چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین العابدین(ع) اصحاب خود را جمع مى‌نمود و مى‌فرمود اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است؟ این ماه شعبان است و حضرت رسول(ص) مى‌فرمودند: شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید».

همچنین از امام صادق(ع) نقل است که فرمودند: «به حقّ آن خدایى که جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى‌کنم که از پدرم حسین بن على(ع) شنیدم که فرمودند: شنیدم از امیرالمؤمنین(ع) که هر که روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا؛ خداوند او را دوست می‌دارد و در روز قیامت کرامت خود را نصیب او می‌گرداند و بهشت را براى او واجب می‌کند».

روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.

اعمال این ماه شریف بر دو قِسم است: اعمال مشترکه و اعمال مختصه

اعمال مشترکه ماه شعبان

1- هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» گفته شود.

2- هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَىُّ الْقَیّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ» گفته شود. و در بعضى روایات "الْحَىُّ الْقَیُّومُ" پیش از "الرَّحْمنُ الرَّحیمُ" است و عمل به هر دو خوبست و از روایات استفاده مى‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است و هر کس هر روز در این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار مرتبه در ماه‌هاى دیگر استغفار کند.

3- صدقه دادن در این ماه اگرچه به اندازه نصف دانه خرمایى باشد، خوب است و خداوند بدن صدقه دهنده را بر آتش جهنم حرام می‌کند. از حضرت صادق(ع) نقل شده است که آن حضرت در باب فضیلت روزه رجب فرمودند چرا غافلید از روزه شعبان؟ راوى عرض کرد یابن رسول الله چه ثوابی دارد کسى که یک روز از شعبان را روزه بگیرد؟

حضرت فرمودند به خدا قسم بهشت ثواب اوست.

4- در کل این ماه هزار بار ذکر «لا اِلهَ اِلا اللهُ وَلا نَعْبُدُ اِلاّ اِیّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوُ کرِهَ الْمُشْرِکونَ» را که ثواب بسیار دارد؛ گفته شود. از جمله آن که عبادت هزار ساله در نامه عملش نوشته شود.

5- در هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز اقامه شود؛ که در هر رکعت بعد از حمد، صد مرتبه سوره توحید و بعد از سلام صد بار صلوات فرستاده شود تا حق تعالى هر حاجتى که دارد را برآورد. چه در امور دنیوی و یا  در امور معنوی. و نیز روزه این ماه فضیلت بسیار دارد و روایت  شده که در هر روز پنجشنبه ماه شعبان آسمان‌ها را زینت مى‌کنند. پس ملائکه عرض مى‌کنند خداوندا بیامرز روزه‌داران این روز را و دعاى ایشان را مستجاب گردان و در روایت نبوى آمده است که هر که روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه بگیرد حقّ‌تعالى بیست حاجت از حوائج دنیا و بیست حاجت از حاجت‌هاى آخرت او را برآورد.

6- در این ماه صلوات بسیار فرستاده شود.

7- در هر روز از شعبان در هنگام ظهر و در شب نیمه آن صلوات هر روز شعبان که از امام سجاد علیه‌السلام روایت شده، خوانده شود که به شرح  ذیل است:

«اَللّهُمََّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاَّئِکةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ وَ اَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْک الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ یَامَنُ مَنْ رَکبَها وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْکهْفِ الْحَصینِ وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکینِ وَ مَلْجَاءِ الْهارِبینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلوةً کثیرَةً تَکونُ لَهُمْ رِضاً وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَداَّءً وَ قَضاَّءً بِحَوْلٍ مِنْک وَ قُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الاْبْرارِ الاْخْیارِ الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَ وِلایَتَهُمْ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبى بِطاعَتِک وَلا تُخْزِنى بِمَعْصِیَتِک وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِک بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِک وَ نَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِک وَ اَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّک وَ هذا شَهْرُ نَبِیِّک سَیِّدِ رُسُلِک

شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْک بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ الَّذى کانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه یَدْاَبُ فى صِیامِهِ وَ قِیامِهِ فى لَیالیهِ وَ اَیّامِهِ بُخُوعاً لَک فى اِکرامِهِ وَاِعْظامِهِ اِلى مَحَلِّ حِمامِهِ.

اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَى الاِْسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ وَ نَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً وَ طَریقاً اِلَیْک مَهیَعاً وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّى اَلْقاک یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً قَدْ اَوْجَبْتَ لى مِنْک الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ وَ اَنْزَلْتَنى دارَ الْقَرارِ وَ مَحَلَّ الاْخْیارِ .