عزاداری سنتی را نجات دهید!

گفتاری از حجت الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری

بار دیگر در آستانه ماه محرم و عزاداری حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام و شهدای کربلا قرار گرفته‌ایم و لازم است از این فرصت بی‌نظیر حداکثر استفاده را برای زنده نگهداشتن اسلام و زنده نگهداشتن نهضت اسلامی به عمل آوریم. می‌دانیم که انقلاب اسلامی، به برکت نهضت عاشورا پا گرفت و مردم ایران با اقتدا به شهدای کربلا در برابر رژیم ستمگر شاهنشاهی ایستادند و به رهبری امام خمینی این انقلاب را به پیروزی رساندند.

 امام خمینی(ره) در طول دوران رهبری انقلاب اسلامی همواره بر زنده نگهداشتن محرم و صفر و نهضت عاشورا تکیه می‌کردند و می‌فرمودند: «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگهداشته است.» این تکیه و تاکید بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی بر عزاداری عاشورا ویژگی دیگری نیز داشت که نشان دادن راز و رمز چگونه زنده نگهداشتن و جلوگیری از آفت‌زده شدن آن بود. 

امام خمینی، رمز زنده نگهداشتن محرم و صفر را در پای‌بندی به عزاداری سنتی می‌دانستند و همواره خطر انحراف از عزاداری حسینی را گوشزد می‌کردند. ایشان می‌فرمودند:‌ «زنده نگهداشتن محرم و صفر به حفظ سنت‌های عزاداری است» و با توجه به ارتباط مستقیم و مستحکمی که میان عزاداری انقلاب اسلامی و نهضت عاشورا وجود دارد همواره تاکید می‌کردند: «اگر می‌خواهید نهضت شما محفوظ بماند باید این سنت‌ها را حفظ کنید ... عاشورا با همان وضع سنتی خودش از طرف توده‌های مردم با همان ترتیب سابق حفظ شود ...».

عزاداری سنتی دارای ویژگی‌هائی است که عوامل قوام و دوام آن هستند و موجب تاثیرگذاری این نوع عزاداری بر مردم شده‌اند. نظر امام خمینی این بود که این ویژگی‌ها باید حفظ شوند و با آفاتی که ممکن است آنها را در معرض خطر نابودی یا انحراف قرار دهند باید مبارزه شود.

یکی از ویژگی‌های عزاداری سنتی نوحه‌خوانی‌های متکی بر مقاتل با سبک هیات‌های مذهبی قدیمی است. در این نوحه‌خوانی‌ها مداحان اهل بیت، از اشعار پرمغز، فرازهای موجود در کتاب‌های معتبر مقاتل و سخنان بزرگان دین استفاده می‌کردند و مردم را با مصائب اهل بیت و ظلم و ستمی که بر آنها رفته است آشنا می‌کردند. دستجات سینه‌زنی نیز بر همین اساس و با همین محتوا تشکیل می‌شدند و عمل می‌کردند. تطبیق محتوای واقعه کربلا با مقتضیات روز نیز از برجستگی‌های این عزاداری‌ها بود که در قالب اشعار در سینه‌زنی‌ها بر زبان عزاداران جاری می‌شد، کاری که در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی در ایران صورت گرفت و مظالم رژیم ستم‌شاهی با مظالم یزید مقایسه شد و تاثیر شگرفی بر مردم گذاشت

ادامه در لینک اصلی

http://www.entekhab.ir/fa/news/295299

 

کتاب «مقتل سید الشهدا(ع)» بر اساس منابع تاریخی شیعه منتشر شد

 مولف کتاب «مقتل سید الشهدا(ع)» در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» گفت: این کتاب برگردان بخش نخست از جلد ششم موسوعة التاریخ الاسلامی است که با استناد به منابع صرفا شیعی گردآوری شده است.

آیت الله  یوسفی غروی افزود: کتاب از ماجرای زیاد و حجر بن عدی آغاز می شود، سپس به خلافت یزید می رسد و پس از آن به نامه های مردم کوفه به امام حسین(ع) و حرکت امام به سوی کربلا می پردازد.

وی بیان داشت: در ادامه رخدادهای روز عاشورا وقایع پس از شهادت امام حسین علیه السلام، کاروان اهل بیت(ع) در کوفه و شام، بازگرداندن اهل بیت به مدینه و تبعید و وفات حضرت زینب(س) بازگو می شود.

خاطرنشان می شود: کتاب حاضر روایت گر صرف واقعه کربلا است بی آنکه به هیچ تحلیل و توجیهی بپردازد مولف ارجمند بر آن بوده که وقایع نگاری را با کار تحلیل گران و مصیبت خوانان و مداحان و نوحه گران در نیامیزد و گزارشی از آنچه رخ داد پیش روی خوانندگان بگذارد.

 مقتل سید الشهدا(ع) نوشته آیت الله محمدهادی یوسفی غروی و ترجمه خانم مهرجو از دانش آموختگان جامعة الزهرا(س) که انتشارات اطلاعات آن را منتشر کرده است.

ابزارهای آل سعود برای ترویج «ایران هراسی» و پیشبرد اهداف شوم

 

اخیرا سعودی ها به ویژه عادل الجبیر وزیر خارجه و برخی سفیران این کشور از جمله ثامر السبهان سفیر عربستان در عراق ادعاهایی را علیه ایران مطرح کردند و مدعی حمایت ایران از تروریسم شدند.

همزمان با آن، شیخ عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ مفتی آل سعود نیز ایران را مجوس و دشمن اسلام و مسلمین خواند. در همان حال رسانه های سعودی با بوق و کرنای فراوان به دنبال ترویج ایران هراسی و مظلوم نمایی آل سعود هستند. در کنار این عوامل به عنصر پول و تطمیع دیگران به ویژه کشورهای کم بنیه تر نیز باید اشاره کرد. به عبارت دیگر در حال حاضر پول، شیوخ وهابی، رسانه ها و دیپلماسی فریب و نیرنگ از ابزار های اصلی آل سعود برای ترویج ایران هراسی و کمک به تحقق اهداف سیاست خارجی سعودی هاست.

در حال حاضر پول، شیوخ وهابی، رسانه ها و دیپلماسی فریب و نیرنگ از ابزار های اصلی آل سعود برای ترویج ایران هراسی و کمک به تحقق اهداف سیاست خارجی سعودی هاست

سعودی ها از مدت ها قبل از رسانه ها به عنوان ابزار اساسی برای توجیه سیاست های غلط و دخالت های نابجا استفاده می کنند. اما همان طور که گفته شد، سعودی ها به ابزار دیگری هم برای پیشبرد سیاست خارجی خود توجه دارند و آن ایدئولوژی سلفی-وهابی است که از طریق مبلغان سلفی در کشورهای عربی و اسلامی طاعون وار گسترده شده است.

سعودی ها از شبکه های تلویزیونی و پایگاه های خبری و روزنامه ها برای القای سیاست خارجی آل سعود بهره می گیرند. در این میان العربیه سخنگوی رسمی آل سعود و مدافع سرسخت سیاست های آمریکا در منطقه است.

آنها برای توجیه جنگ خود در یمن از پروپاگاندا بهره بردند تا افکار عمومی و حکومت های عربی و اسلامی را با خود همراه سازند. آنها هدفشان کشاندن دیگر کشورها در جنگ یمن بود زیرا خود ارتش قوی که قادر به جنگ زمینی باشد ندارند و این با وجود قراردادهای نظامی کلانی است که با آمریکا به امضا می رسانند و هزینه های گزافی را بر مردم عربستان تحمیل می کند.

البته این که عربستان سعودی ارتش ملی قوی مانند دیگر کشورها ندارد هم، به نگرانی و ترس خاندان حاکم از قدرت گرفتن این ارتش و تهدید تاج و تخت حاکمان آن است. علت این که سعودی ها گارد ملی را به وجود آوردند نیز همین ترس و نگرانی است. افراد گارد ملی عربستان با خاندان حاکم قرابت بیشتری دارند و از قبایل نزدیک به آل سعود هستند. وظیفه اساسی گارد ملی حفاظت خاندان حاکم از خطرات داخلی و کودتاهای نظامی و دیگر خطرات است.

ادامه در لینک اصلی

http://www.mehrnews.com/news/3766268

«عرفه» روز معرفت و شناخت است/ بایسته‌های دعا در «روز عرفه»

به مناسبت روز عرفان و نیایش؛

یکی از فرصت های مهم در روز عرفه، که بسیار مورد تأکید ائمه معصومین و بزرگان دین قرار گرفته است، فرصت دعا و مسئلت از خداوند است. در این روز خداوند عطای خود را بر مردم گسترانیده است.

عرفه روز نیایش با خداست. در آیه ۷۷ سوره فرقان آمده است «قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُم» یعنی بگو پروردگارم به شما توجه نمی‌کرد اگر دعاهایتان نبود.

امیرالمومنین علی(ع) چهار شرط برای اجابت دعا را اینگونه بیان می‌فرمایند «لِلدُّعَاءِ شُرُوطٌ أَرْبَعَهٌ الْأَوَّلُ إِحْضَارُ النِّیَّهِ وَ الثَّانِی إِخْلَاصُ السَّرِیرَهِ وَ الثَّالِثُ مَعْرِفَهُ الْمَسْئُولِ وَ الرَّابِعُ الْإِنْصَافُ فِی الْمَسْأَلَه.» اول توجه کامل به خدا؛ دوم سرشت با اخلاص؛  سوم شناختن خدا؛ چهارم انصاف در سؤال‏. یعنی بقیه را هم در نظر بگیریم. لذا همه چیز را نباید برای خودمان دعا کنیم.

قبول شدن توبه داوود(ع) و آدم(ع) در عرفه

روز عرفه، روزی است که خداوند توبه داوود و آدم (ع) را قبول فرمود. در عظمت و بزرگی روز عرفه و قبولی توبه در آن، همین روایت بس که امام صادق(ع) فرمود: من لم یغفر له فی شهر رمضان لم یغفر له الی قابل الّا ان یشهد عرفه؛ کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود، برای او بخششی، (در مواقع دیگر سال) نخواهد بود جز اینکه در عرفه حاضر باشد.

روایتی از رسول خدا(ص) آمده است که فرمودند در ذی الحجه شبی است که آن سیّد شبهاست و در این شب خدای تعالی توبه داوود را قبول کرد و آن شب عرفه است. هر که در این شب عملی از عبادات و... انجام دهد، مزد صد و هفتاد سال عبادت به او می دهند و دعایش را مستجاب کنند.

یکی از فرصت های مهم در روز عرفه، که بسیار مورد تأکید ائمه معصومین و بزرگان دین قرار گرفته است، فرصت دعا و مسئلت از خداوند است. بنا به فرموده امام سجاد(ع) این روز روزی است که در آن درهای رحمت الهی باز بوده و خداوند عطای خود را بر مردم گسترانیده و بر همگان تفضّل فرموده است، به همین خاطر توبه در آن مقبول و دعا به اجابت خواهد رسید.

در روایتی آمده است که امام سجاد(ع) در روز عرفه مردان و زنانی را دید که گدایی می کنند فرمود «هؤلاء شرار خلق اللّه، الناس مقبلون علی اللّه و هم مقبلون علی النّاس» اینها بدترین خلق خدا هستند (زیرا رحمت خداوند در این روز را نادیده گرفتند همانا) مردم به خدا روی می آورند و آنها روی به مردم می آورند.

اهمّیت دعا در این روز به قدری است که سید ابن طاووس در اقبال، حدیثی از امام باقر(ع) نقل فرموده مبنی بر اینکه چنانچه روزه داری در این روز سبب ضعف از دعا شود باید این روز را افطار کرد.

به خاطر اهمیت دادن به دعاست که در این روز دعاهای بسیاری از اهل بیت عصمت و طهارت وارد شده است که همگی نشان از جلب رضایت و مغفرت پروردگار و طلب توبه از درگاه ذات کبریایی او دارند.

لینک اصلی

http://www.mehrnews.com/news/3766191

امام باقر(ع)؛ برخورد با غُلات و تدوین حدیث شیعه

به مناسبت شهادت حضرت امام محمد بن علی باقر العلوم «علیهما السلام»

اشاره:

ائمه معصومین(ع) پیشوایان راستین و حجت های خدا در زمین هستند و هر کدام از آن بزرگواران، در زمان خود، طبق شرایط و اوضاع و امکانات و مصلحت اسلام و مسلمین و امر خداوند، کاری را که به صلاح اسلام و حفظ آن باشد انجام دادند و اثر همه آنها این بود که دین اسلام و زحمات چندین ساله پیامبر اکرم(ص) حفظ شده است و در آینده نیز خفظ خواهد شد.

پنجمین امام ما شیعیان اثنا عشری، حضرت امام محمّد باقر(ع) است که از سوی جَدّ بزرگوارش پیامبر اعظم(ص) به «باقر العلوم»[شکافنده علوم و دانش ‏ها] ملقّب گردید.

ضمن عرض تسلیت شهادت این امام هُمام به پیشگاه حضرت مهدی موعود(عجّل الله فرجه)، مقام معظّم رهبری(دام ظلّه)، مراجع عظام و شیعیان و پیروان اهل بیت(ع) در سرایر جهان توجه خوانندگان ارجمند را به نوشتاری کوتاه به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، پیرامون شخصیت و جوانب مختلف زندگانی امام محمد باقر علیه السلام و فعالیت ها و شیوه های آن بزرگوار در برخورد با مسائل فرهنگی و سیاسی و اجتماعی جلب می کنم.

1- ولادت نورانی

ولادت حضرت امام محمد باقر(ع) را، نخسین روز ماه رجب سال 57 هجری و عده ای از مورّخین در سوّم ماه صفر سال 58 هجری گفته اند.

پدر بزرگوارش «امام علیّ بن حسین بن علیّ بن ابی‏ طالب علیهم السلام» معروف به سجّاد(ع)

و مادرش «فاطمه» معروف به امّ عبدالله(دختر امام حسن مجتبی علیه السلام) است که امام صادق(ع) درباره ایشان فرمود: "فاطمه، صدّیقه ای است که در میان فرزندان حسن بن علیّ(ع) بی نظیر است".

حضرت امام محمّد باقر(ع) که از سوی جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم(ص) به «باقر العلوم»[شکافنده علوم و دانش‏ ها] ملقّب گردید. (1)

2- شاهد حادثه کربلا

امام باقر(ع) بیش از سه سال از عمر خویش را در حالی که کودکی خردسال بود در عصر جدّش امام حسین(ع) گذراند و در آغاز زندگی خویش از نزدیک، حادثه خونین، اسفناک و تاریخی کربلا را شاهد بود.

یعقوبی نقل می کند که حضرت باقر(ع) فرمود: "هنگامی که جدّم حسین بن علیّ(ع) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آن حضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم... ." (2)

3-امامت و رهبری جامعه

امام باقر(ع) در خلال امامت پدر بزرگوارش حضرت زین العابدین(ع)، از شاخسار رسالت و علوم و معارف نبوی(ص) بهره ها برد و در دامن پاک خاندان وحی و امامت پرورش یافت تا در آینده، مسئولیت رهبری و هدایت جامعه اسلامی و بشری را به عهده گیرد.

جابر بن عبّدالله انصاری، صحابی گران قدر رسول خدا(ص) می گوید: "پیامبر اکرم(ص) به من فرمود: تو آن قدر عمر می کنی تا یکی از فرزندان مرا از نسل حسین(ع) ملاقات خواهی کرد. او را «محمّد» می نامند، وی علم دین را کاملاً موشکافی می کند، هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان".

دانشمندان هم عصر آن حضرت، سخنان شگفت انگیزی از علوم و دانش های امام(ع) را نقل کرده اند که در کتاب های حدیثی و تاریخی ضبط شده است. (3)

کتاب «آل سعیون» ... منتشر شد

کتاب «آل سع.یون» با رویکرد پژوهش محور و به قلم نویسنده و پژوهشگر حوزه تمدن نوین اسلامی «صالح قاسمی» و به همت انتشارات «سلمان پاک» به چاپ رسید. این اثر تحقیقی در موضوع بررسی تاریخچه پیدایش و بازخوانی کارنامه جنایات خاندان سلطنتی «آل سعود» به چند محور اصلی در احوال گذشته و شرایط حال حاضر حاکمان کنونی عربستان پرداخته است.

نویسنده کتاب سعی کرده است به نحوی جامع از ابتدای شکل گیری حکومت سعودی و از زمان وحدت شوم «محمد بن سعود» و «محمد بن عبدالوهاب» و نقش جدی جاسوسان بریتانیایی همچون «همفر» در این وحدت را بررسی نموده و آنگاه کارنامه جنایات وهابیان سعودی را طی سه دوره حکومت این خاندان مورد کنکاش قرار دهد و در ادامه به شرایط کنونی پادشاهی «آل سعود» در عربستان و دنیای اسلام توجه ویژه‎ای نماید.

بررسی نقش بریتانیا در پیدایش و بقای حکومت «آل سعود»، اثبات یهودی الاصل بودن اجداد پادشاهان سعودی، بازخوانی دو دوره سقوط حکومت و نحوه شکل‎گیری دوره سوم و کنونی سلطنت «آل سعود»، مروری بر فتاوا و اعتقادات تکفیری وهابیون «آل شیخ»، جنگ قدرت گسترده و فساد فراگیر مالی و اخلاقی شاهزادگان سعودی، تراژدی سرطان نفت، مروری بر وحدت ایدئولوژیک و استراتژیک «آل سعود» و «آل صهیون» و در نهایت سیاهه جنایات و قتل‎عام متوحشانه مسلمین شیعه و سنی جهان به دست سعودیان از جمله محورها و مطالب مورد مداقه در این کتاب است.

لازم به ذکر است «صالح قاسمی» در پایان این اثر، مجموعه‎ای از تصاویر تاریخی و مهم را بصورت پیوست و بعنوان مستند مطالب کتاب ارائه نموده است.

«آل سعیون» در ۳۹۶ صفحه و با قیمت ۱۵۰۰۰۰ ریال منتشر شده و از طریق مراکز پخش سلمان پاک به شماره ۰۹۲۱۵۵۹۸۱۵۱ و آفتاب پنهان به شماره ۰۹۱۹۲۵۱۱۰۳۶ در اختیار فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی و همه علاقمندان قرارگرفته است.

امام صادق(ع) و مبارزه با انحرافات فکری و عملی/ باز نشر

یکی از صدها تعالیم مکتب اسلام و شیعه اثنا عشری که حضرت صادق آل محمد(علیهم السلام) به جهان انسانیت آموخت، حفظ حرمت جان و مال و عزت همه انسان ها به ویژه مسلمانان و گویندگان «اهل لا اله الا الله، محمد رسول الله» بود که می باید جهانیان آن را بشناسند.

اشاره: 

جهانیان از ملیت های مختلف و عموم مسلمانان و شیعیان و پیروان اهل بیت(ع)، این روزها شاهد ظلم و ستم عده ای از مدعیان اسلام با شعار و پرچم «لا اله الاّ الله» و «محمدٌ رسول الله»! با حمایت رژیم های فاسد منطقه مانند آل سعود وهابی و استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل، به مردم سوریه و عراق و لبنان و ... هستند!. کسانی که بوئی از تعالیم نورانی دین اسلام و مبانی ناب آن نبرده اند و همّ و غمّ آنان خون ریزی و کشتن مردان وزنان و بچه های بی گناه از طوائف و مذاهب مختلف شیعه و سنی و مسیحی و ایزدی و غارت اموال آنان ... می باشند. صحنه های کشتارها و جنایت هائی که دل هر انسانِ با ایمان و آزاده و با شرفی را به درد می آورد. یکی از صدها تعالیم مکتب اسلام و شیعه اثنا عشری که امام ششم حضرت صادق آل محمد(علیهم السلام) به جهان انسانیت آموخت، حفظ حرمت جان و مال و عزت همه انسان ها به ویژه مسلمانان و گویندگان «اهل لا اله الا الله، محمد رسول الله»  بود که می باید جهانیان آن را بشناسند و به آن عمل کنند. به امید هوشیاری و مقاومت هرچه بیشتر مردم مناطق درگیر در عراق و سوریه و نابودی گروه های تکفیری و تروریستی و پیروزی حق بر باطل، ان شاء الله.

بیست و پنجم شوّال المکرّم، مصادف با سال روز شهادت مؤسّس مذهب حقّه شیعه اثنا عشری و احیاء کننده اسلام ناب محمّدی(ص)، حضرت جعفر بن محمّدٍ الصادق(ع) است، ضمن عرض تسلیت و تعزیت این شهادت جان گداز به پیشگاه منجی عالم بشریّت، حضرت حجّة بن الحسن العسکری(عجّل الله فرجه الشریف)، رهبر معظّم انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دام ظلّه العالی)، مراجع عظام تقلید، عموم مسلمانان، به خصوص شیعیان سراسر جهان و امّت شهید پرور و قهرمان ایرانِ اسلامی، توجه خوانندگان ارجمند را به مطالعه این نوشتار کوتاه به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، که به بررسی اجمالی حوادث دوران زندگانی ایشان و نقش آن حضرت در بنیان گذاری مکتب شیعه اثنا عشری و چگونگی مبارزه آن حضرت با انحرافات فکری و عملی جامعه مانند موضوع غُلات، افراطی گری و چگونگی پایه گذاری نهضت علمی و تدوین معارف و فقه شیعه می پردازد جلب می کنیم.

1- ولادت، کمالات نفسانی و تلاش های علمی و آموزشی

حضرت امام صادق(ع) در تاریخ هفدهم ربیع الاوّل سال 83 هجری در مدینه منوّره به دنیا آمد. (1) مکنّی به «ابوعبدالله» و ملقّب به «صادق»، صابر، فاضل، کافل، قائم و منجی است.[گفته می شود لقب صادق را پیامبر اکرم (ص) به ایشان داده است]. مدت زندگانی حضرت، 65 سال و مدت زمان امامت آن حضرت، 34 سال بود. آن حضرت 12 سال در مدینه با جدّ بزرگوارش امام سجّاد(ع) و 19 سال با پدرش، امام محمد باقر(ع) زندگی کرد. در این مدّت، دشواری ها و سختی های زندگی در حکومت حاکمان ظالم بنی امیّه را شاهد بود و همراه با پدرش در راه نشر معارف اهل بیت(ع) تلاش می کرد.

جستاری در مفهوم سلفی گری؛ ابن تیمیه "سلفى" نبود

  پیروان «ابن تیمیة» و «محمدبن عبدالوهاب» ـ یا به اصلاح ما «وهابیون» ـ خود را «سلفی» می نامند؛ یعنی پیروان سلف صالح، پیشینیان نیکوکار و مسلمانان صدر اسلام. نوشتار زیر که به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی تهیه و تنظیم شده، بررسی کرده که آیا وهابیون واقعاً پیرو سلف صالح هستند؟

اشاره:

با توجه به اینکه جریان سَلَفى گرى (1) در شام به ابن تیمیه و طرف داران او نسبت داده شده و محمدبن عبدالوهاب (مؤسس و بنیان گذار فرقه وهّابیان) خودش را پیرو و ادامه دهنده آراء و افکار او مى دانست. طبق تعریفى که معتقدین به سلفى گرى از آن مى کنند، لازم است طرفداران این جریان فکرى به اصول و لوازم آن معتقد بوده و عمل کنند و به لوازم آن ملتزم باشند مانند اینکه طبق اصول سه گانه: قرآن ـ سنّت و اجماع، عموم مسلمانان بعد از رحلت پیامبر ـ صلّى الله علیه وآله ـ بر قبر مقدس ایشان وارد مى شدند، او را زیارت مى کردند و هیچ گاه بزرگان اسلام (صحابه و علماء) این عمل را بدعت و شرک ندانسته اند!. پس با چه انگیزه و دلیلى امثال ابن تیمیه، این عمل را بدعت و شرک مى شمارند و با آن مخالفت کرده اند و به احادیثى تمسّک مى کند که ارزش و اعتبار استناد ندارند؟! (2)

از طرف دیگر، سلفِ صالح (صحابه و مسلمین) در طول زندگانى پیامبر اکرم ـ صلّى الله علیه وآله ـ همواره از مقام و منزلت و شخصیت انسانى و معنوى ایشان بهره مى جستند، چون که خداوند به آن دستور داده است (3) و هیچ گاه این مسئله را مطرح نکرده اند که توسّل، استغاثه و حضور در نزد پیامبر صلّى الله علیه وآله در زمان حیات و زیارت در زمان رحلت، موجب شرک مى باشد! پس آیا درست است، ابن تیمیه را که بر خلاف سلف صالح رفتار مى کند و باعث ایجاد شبهه و تردید در معارف اسلامى مانند توحید، توسل، شفاعت، زیارت قبور و اتهام به شیعیان و ... و اختلاف و تفرقه در جهان اسلام(قرن هشتم هجرى) مى گردد را مجدِّد و احیاء کننده سَلَف صالح! دانست؟!. هرگز چنین نیست. در این مقاله کوتاه، به بررسی این موضوع می پردازیم.

محمدبن عبدالوهاب مدعى پیروى از ابن تیمیه مى باشد؟!

با توضیحى که در باره آراء و افکار ابن تیمیه گذشت، وهّابیان (محمدبن عبدالوهاب و طرف داران او) پیروى از آراء و پندارهاى احمدبن تیمیه و شاگردان او مانند ابن قیّم الجوزیة را منکر نمى شوند بلکه پیروى از او را افتخار خود مى پندارند!.

حافظ وهبة(م 1378 هـ.) مى گوید: «میان این دو مرد (ابن تیمیه و محمدبن عبدالوهاب) در دعوت به سوى حق! تشابه عظیمى است و ابن تیمیه هم چون مثال و سرمشق بزرگى است براى مُصْلح بعدى یعنى محمدبن عبدالوهاب». (4)

فرید وجدى(م 1316 هـ.) مى نویسد: «شیخ محمد [ابن عبدالوهاب] با علماى حنبلى دمشق رابطه داشته و طبیعى است که از تألیفات حنبلیان، بالأخص از تعالیم ابن تیمیه و شاگردش ابن قیّم الجوزیّه بهره گرفته است». (5)

ابن تیمیه خودش را مجتهد و فقیه مى دانست و به خاطر استعداد فراوان!، دچار عجب و غرور گردید و آرایى برخلاف فقهاى مشهور و مسلّم شیعه و سنّی، اعلام و بر نظرات آنان خرده گرفت و بر خلاف اجماع مسلمانان سخن گفت! معروف است که اصحاب پیامبر صلّى الله علیه وآله مانند عمر بن الخطّاب و علىّ بن ابى طالب علیه السلام را تخطئه و عثمان بن عفّان (خلیفه سوم) را مال دوست مى خواند. در سخنان خود تند بود و کلماتى دور از ادب را به زبان جارى مى کرد!.

احمد امین(1954 م) مى گوید:«اقتفى فى دعوته و تعالیمه عالِماً کبیراً ظهر فى القرن السابع الهجرى فى عهد السلطان الناصر(6) هو «ابن تیمیه» و هو ـ مع انّه حنبلى ـ کان یقول بالإجتهاد و لو خالف الحنابلة، و کان حرّ التفکیر فى حدود الکتاب و صحیح السنة، ذلق اللسان، قوى الحجّة، شجاع القلب، لایخشى احداً الا اللّه، و لا یَعبأ ـ بسجن مظلم و لا تعذیب مرهق، فهاجم الفقهاء و المتصّوفة و دعا الى عدم زیارة القبور و الأضرحة و هدمها، و الّفّ فى ذلک الرسایل الکثیرة و لم یعبا الاّ بما ورد فى الکتاب و السنّة و خالف امامه احمد بن حنبل حین أدّاه اجتهاده الى ذلک، فیظهر انّ «محمدبن عبدالوهاب» عرف ابن تیمیة من طریق دراسته الحنبلیة، فأعجب به و عکف على کتبه و رسایله یکتبها و یدرّسها، و فى المتحف البریطانى بعض رسایل لابن تیمیة مکتوبة بخطّ ابن عبدالوهاب، فکان ابن تیمیة امامه و مرشده و باعث تفکیره و الموحى الیه بالإجتهاد و الدعوة الى الاصلاح». (7)

ترجمه: محمدبن عبدالوهاب در دعوت(جنبش) خودش به دانشمند بزرگى که در قرن هفتم هجرى در دوره سلطنت(ناصر) یعنى«ابن تیمیه» ظهور کرده بود؛ اقتدا و پیروى نمود. او با اینکه حنبلى مذهب بود، قایل به اجتهاد شد که حنابله آن را قبول ندارند. ابن تیمیه انسان آزاد اندیش در حدود کتاب خدا و سنت پیامبر صلّى الله علیه وآله بود زبانش گویا، برهان و استدلال او قوى، قلبش محکم و شجاع، غیر از خدا از کسى نمى ترسید و زندان تاریک و شکنجه آزار دهنده براى او اهمیت نداشت. با فقهاء و صوفیان مقابله کرد و زیارت قبور و امام زادگان را قبول نداشت و مى گفت: باید نابود شوند. در باره آراء خودش، کتاب ها و رساله ها نوشت و اعتنا به چیزى غیر از کتاب و سنت نکرد!. با امام و پیشواى خودش احمدبن حنبل مخالفت کرد، آن گاه که اجتهاد و رأى او را وادار به چنین کارى مى کرد.

ادامه در لینک اصلی

http://fa.abna24.com/cultural/archive/2013/08/20/453682/story.html

http://tik.ir/fa/news/6704

ابو عمر الشیشانی کشته شد/ کمر داعش در عراق شکست + تصاویر

به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ جنگ در عراق و سوریه ابعاد جدیدی پیدا کرده است و هم‌اکنون داعش در هر دو جبهه شدیدا در موضع ضعف قرار گرفته است. به نظر می‌رسد که دیگر کاری از دست فرماندهان کاربلد داعش بر نمی‌آید، فرماندهانی همچون ابومحمد الامریکی، ابوعمر چچنی و ابومسلم الترکمانی که به هلاکت رسیدند.

و سرانجام کشتی الشیشانی در شرقاط به گل نشست

خبرگزاری اعماق – وابسته به گروه تروریستی داعش – با اعلام خبر به هلاکت رسیدن ابوعمر الشیشانی ، مرگ این عضو بلند پایه گرجستانی تبار داعش را تایید کرده است.

بنا بر اعلام وب سایت اعماق، الشیشانی در حال پس زدن حملات نیروهای عراقی و ائتلاف به مناطق جنوبی موصل کشته شده است. بر اساس اعلام خبرگزاری وابسته به داعش، الشیشانی در نبرد در حومه شهر شرقاط  در جنوب شهر موصل عراق کشته شده است.

شرقاط در استان صلاح‌الدین عراق و در ۲۵۰ کیلومتری شمال بغداد قرار دارد و از دو سال پیش در اشغال داعش است.

ادامه در لینک اصلی

http://www.yjc.ir/fa/news/5692517

امام حسین(ع)، خورشید درخشان و ماندگار هدایت

به مناسبت سوم شعبان المعظم، سالروز ولادت حضرت امام حسین علیه السلام

امام حسین(ع)، خورشید درخشان و ماندگار هدایت

وجود نورانی و پاک حضرت امام حسین (ع)، فرزند امام علیّ بن ابی طالب (ع) و حضرت فاطمه زهراء (س)، در سوّم (پنجم) ماه شعبان المعظم سال چهارم هجری در مدینه منوّره دیده به جهان گشود.

آن حضرت، شش سال و چند ماه از آغازین عمر شریف خود را در زمان جدّ بزرگوارش، خاتم و اشرف پیامبران الهی، حضرت محمّد بن عبدالله (صلّی الله علیه وآله) گذراند.

مدت سی سال در کنار پدرش، پیشوای اول مسلمانان و شیعیان حضرت امام علیّ (ع) سپری کرد. ایشان به مدت ده سال به عنوان یار وفادار و پشتیبان قوی برادرش، حضرت امام حسن مجتبی (ع) گذراند.

آغاز دوران امامت امام حسین (ع) با ادامه حکومت نامشروع و غاصبانه بنی امیّه (معاویۀ بن ابی سفیان و یزید بن معاویة) هم زمان بود.

در این دوره، حضرت با پای بندی به مفاد صلح تحمیلی بر برادرشان، امام حسن (ع) شاهد ظلم و ستم امویان بودند تا این که مرگ معاویه فرا رسید. 

با درخواست یزید بن معاویة  مبنی بر بیعت، امام حسین (ع) به مخالفت برخاست و نهضت تاریخی و حماسی عاشورا آغاز شد.

پس از پنج ماه نهضت آزادی خواهانه و بیدار گرایانه حسینی (ع) در روز دهم محرم سال شصت و یک هجری در سرزمین کربلا، با فداکاری بی نظیر خود و تعداد زیادی از یارانش به شهادت رسید.

این واقعه بزرگ و عبرت آموز، یکی از وقایع مهم تاریخ اسلام و تشیّع می باشد که تاکنون از سوی نویسندگان، علماء و محقّقان اسلامی و غیر اسلامی، پیرامون اهداف، نتایج و دستاوردهای آن بحث های زیادی صورت گرفته و کتاب ها، مقالات و سخن رانی های فراوان و  متعددی انجام، ایراد و چاپ و منتشر شده است.  

ادامه در لینک زیر

http://fa.ou.miu.ac.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=23&pageid=19122&newsview=41379