تأملی در سیره و سلوک اخلاقی امام باقر (ع)

چه خوب است که همه ما بدانیم تحت این نام مقدّس یعنى شیعه اهل البیت علیهم السلام چه مسئولیّت هاى بزرگى بر عهده ما نهاده شده است، تنها به ادّعا نمى توان شیعه بود، تنها این که پدر و مادرم شیعه بوده من هم شیعه ام نمى توان شیعه بود، شیعه بودن مفهومى است پرمحتوا و مسئولیت ­های خطیری دارد که باید بدان عامل بود.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی گفتند: بی شک بیشترین احادیث شیعه‏ که بالغ بر ده ها هزار حدیث مى‏ شود از پنجمین و ششمین امام، یعنى محمد بن على الباقر، و جعفر بن محمد الصادق علیهما السلام نقل شده است،[1] و این به خاطر آن‏ است که این بزرگواران در شرایطى از زمان و مکان بودند که فشار دشمنان و حکام بنى ‏امیه و بنى‏ عباس بر آنها کمتر بود، به همین دلیل توانستند احادیث زیادى که از رسول خدا صلى الله علیه و آله به وسیله پدران و اجدادشان به آنها رسیده بود، در تمام ابواب معارف و احکام فقه اسلام از خود به یادگار بگذارند[2].

هر چند خلفاى جور تلاش مى‏ کردند مردم را از دانش اهل بیت علیهم السلام بى‏ بهره سازند و خلفاى اموى و عباسى با تنگناهایى که براى امامان اهل بیت علیهم السلام ایجاد مى­ کردند، فرصت کافى را براى ترویج دین و پرورش شاگردان این مکتب‏ به آنان نمى‏ دادند، اما در همان فرصت­ هاى به دست آمده به ویژه در عصر امام باقر و امام صادق علیهما السلام تعداد زیادى از طالبان دین و دانش از مکتب آن بزرگواران بهره ‏ها گرفته ‏اند.[3]

 باید اذعان نمود از آنجا که در اسلام افراد و جوامع انسانى باید از ارزش ­هاى اخلاقى الگو بگیرند و تابع آن باشند نه این که اخلاق‏ تابع خواست آنها باشد![4] لذا انسان باید نظر کند که چه علمى را از چه منبعى دریافت مى‏ کند، همانگونه که از امام باقر علیه السلام در ذیل قول خداوند تعالى: «فلینظر الانسان الى طعامه»[5]: «پس باید نظر کند انسان به سوى طعام خود» آمده است؛ «فلینظر الانسان الى علمه الذى یأخذه عن من یاخذه»[6] «باید انسان نظر کند به علمى که اخذ مى‏ کند و متوجه باشد که از چه کسى دریافت مى ‏کند»، یعنى مراد از طعام، علم است که طعام روح مى‏باشد و این طعام جاى تأمل و دقت دارد که از چه کسى و چه منبعى دریافت مى‏ شود.[7]

بدین ترتیب باید گفت  بعد از پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله، امامان‏ معصوم علیه السلام به گواهى روایات اخلاقى گسترده ‏اى که از آنان نقل شده، بزرگترین معلمان اخلاق‏ بودند؛ که در مکتب آنها مردان برجسته‏ اى که هر کدام از آنها یکى از معلمان عصر خود بودند، پرورش یافتند.[8]

زندگانى پیشوایان معصوم علیه السلام و یاران با فضیلت آنان، گواه روشنى بر موقعیت اخلاقى و فضائل آنها مى باشد.[9] به عنوان نمونه «حذیفة بن منصور» که از یاران امام باقر و امام صادق و امام کاظم علیهم السلام بود و درباره او گفته شده: «او علم را از این بزرگواران اخذ کرده و نبوغ خود را در مکارم اخلاق‏ و تهذیب نفس نشان داد.»[10]

لذا مطابق حدیث شریفی که از امام باقر علیه السلام به صفات شیعیان اشاره نموده است خصوصیات اخلاقی هم چون تواضع در برابر مردم، خشوع در مقابل پروردگار ، بسیار به یاد خدا بودن، نماز و روزه را به موقع و با آدابش انجام دادن، نیکی به پدر و مادر، سرکشی کردن از همسایگان، راستی در سخن، تلاوت قرآن، دوری از غیبت و تهمت... به عنوان  برخی از ویژگی­ های اخلاقی در میان شیعیان مورد توجه قرار گرفته است .[11]

ادامه در لینک اصلی

http://hawzahnews.com/detail/News/375992

امام باقر علیه السلام و مبارزه با غالیان و افراط گران

میلاد نورانی حضرت امام محمد بن علی، باقر العلوم علیه السلام مبارک باد

اشاره

اول ماه مبارک رجب، مصادف با سال روز ولادت نورانی و پر خیر و برکت پنجمین گوهر تابناک امامت و ولایت حضرت امام محمّد بن علیّ، ملقّب به باقر العلوم(علیه السلام) می باشد. ضمن عرض تبریک به عموم شیعیان و مسلمانان جهان به ویژه حضرت بقیة الله الأعظم(عج)، مراجع عظام تقلید و عموم شیعیان و علاقه مندان و شیفتگان ایشان، توجه خوانندگان عزیز را به نوشتار کوتاه زیر جلب می کنم.   

در این نوشتار، ضمن اشارۀ کوتاهی به زندگانی حضرت امام محمد باقر علیه السلام (اول رجب 57 قمری)، شرایط سیاسی عصر حضرت، غالیان، عملکرد و رفتارهای غلات، افراط گرایان و مبارزه حضرت علیه السلام را با آنها باز گفته است. 

1- ولادت نورانی
ولادت حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) را، نخسین روز ماه رجب سال 57 هجری و عده ای از مورّخین در سوّم ماه صفر سال 58 هجری گفته اند.
پدر بزرگوارش «امام علیّ بن حسین بن علیّ بن ابی‏ طالب علیهم السلام» معروف به سجّاد(علیه السلام) و مادرش «فاطمه» معروف به امّ عبدالله(دختر امام حسن مجتبی علیه السلام) است که امام صادق(علیه السلام) درباره ایشان فرمود: «فاطمه، صدّیقه ای است که در میان فرزندان حسن بن علیّ (علیه السلام) بی نظیر است».
حضرت امام محمّد باقر(علیه السلام) که از سوی جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به «باقر العلوم» [شکافنده علوم و دانش‏ ها] ملقّب گردید.

2- شاهد حادثه کربلا
امام باقر(علیه السلام) بیش از سه سال از عمر خویش را در حالی که کودکی خردسال بود در عصر جدّش امام حسین(علیه السلام) گذراند و در آغاز زندگی خویش از نزدیک، حادثه خونین، اسفناک و تاریخی کربلا را شاهد بود.
یعقوبی نقل می کند که حضرت باقر(علیه السلام) فرمود: «هنگامی که جدّم حسین بن علیّ(علیه السلام) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آن حضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم ...».

3- امامت و رهبری جامعه
امام باقر(علیه السلام) در خلال امامت پدر بزرگوارش حضرت زین العابدین(علیه السلام)، از شاخسار رسالت و علوم و معارف نبوی(صلی الله علیه و آله) بهره ها برد و در دامن پاک خاندان وحی و امامت پرورش یافت تا در آینده، مسئولیت رهبری و هدایت جامعه اسلامی و بشری را به عهده گیرد.
جابر بن عبّدالله انصاری، صحابی گران قدر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می گوید: «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: تو آن قدر عمر می کنی تا یکی از فرزندان مرا از نسل حسین(علیه السلام) ملاقات خواهی کرد. او را «محمّد» می نامند، وی علم دین را کاملاً موشکافی می کند، هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان».
دانشمندان هم عصر آن حضرت، سخنان شگفت انگیزی از علوم و دانش های امام(علیه السلام) را نقل کرده اند که در کتاب های حدیثی و تاریخی ضبط شده است.

4- اوضاع اجتماعی، سیاسی شیعه 
اوضاع سیاسی در دوران حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) نیز بهتر از آنچه که در زمان آباء و اجداد طاهرینش(علیه السلام) و شیعیان آنها پیش آمد نبود. برخی از مسائل دوران امامت آن حضرت، مقارن با حکومت ظالمانه هشام بن عبدالملک اموی بود. او مانند دیکر خلفای اموی شدیداً به مقام و منزلت حضرت باقر(علیه السلام) در بین مسلمانان رشک برده، در راه تصرف حکومت و کنار زدن امام(علیه السلام)، از هیچ جنایتی خودداری نمی کرد. عظمت علمی و معنوی امام باقر(علیه السلام)، چنان گیرا و جذّاب بود که حتی خلفای اموی و دشمنان را به کرنش و تعظیم وا می داشت. البته به غیر از عراق، در مکه و مدینه نیز شیعیان اندکی وجود داشتند که تعداد آنها نسبت به شیعیان عراق کمتر بود و در میان اصحاب و یاران حضرت تعداد 497 نفر از آنها در رجال طوسی نام برده شده اند که رابطه شان با امام(علیه السلام) قوی بوده و در کتب اهل سنت، اشخاص بسیار زیادی نام برده می شوند که از حضرت حدیت نقل کرده اند ولی جزو اصحاب ایشان به حساب نمی آیند. تعداد شیعیان اگر چه زیاد بود ولی چنانچه گذشت، به منظور جنبش و قیام عمومی( که بتوان به پیروزی رسید و بر اساس اسلام و مسلمین ضربه ای وارد نشود) نمی شد به آنان اکتفا کرد و اوضاع سیاسی و مصلحت اسلام هم(که تشخیص آن با امام معصوم و حجت خدا در روی زمین است)، اجازه چنین حرکتی را نمی داد.
از میان اصحاب خاص ایشان چند نفر بیش از دیگران شهرت دارند و مقدار زیادی از احادث شیعه در جوامع حدیث از طریق آنها نقل شده است که می توان از زرارة بن اعین ، بُرید بن معاویة، ابان بن تغلب، ابو بصیر، هشام بن سالم، محمّد بن مسلم، کُمیت اسدی، جابر بن یزید نام برد و بعضی از این افراد تا زمان امام صادق(علیه السلام) نیز زنده بودند و از آن حضرت نیز احادیث زیادی روایت کرده‏اند و وظایف مهمی را در عصر امام صادق(علیه السلام) انجام داده اند. مثلا محمّد بن مسلم می گوید: از امام باقر(علیه السلام) سی هزار حدیث و از امام صادق(علیه السلام) شانزده هزار حدیث سوال کردم و جواب آنها را برای من فرمودند.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: "احادیث پدرم را کسی جز زرارة و ابو بصیر مرادی و محمّد بن مسلم و برید حفظ نکردند، اینها حافظان دین هستند و در دنیا و آخرت به سوی ما سبقت گرفته ‏اند".
دوران امامت آن حضرت مصادف با ادامه فشارهای خلفای ستمگر بنی امیه مانند: ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک بود که تاریخ، برخورد جنایت کارانه آنها را با اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) و شیعیان ضبط نموده است. در آن دوران، عراق به عنوان مرکز اصلی شیعیان بود و همین مسئله باعث وحشت دستگاه اموی شده بود و لذا حاکمان اموی سعی می کردند از نزدیک شدن مردم عراق با حضرت باقر(علیه السلام) جلوگیری کنند. به زعم آنها، مردم عراق شیفته محمّد بن علیّ(علیهما السلام) بودند و او را امام می دانستند و از تماس ها ممانعت می کردند. لکن در مراحل مختلف از جمله مراسم حج و غیره، مردم مسلمان و به خصوص شیعیان عراق با حضرت باقر(علیه السلام) تماس برقرار نموده و دستور می گرفتند و یا سوال ها و شبهات فقهی و غیره را با ایشان در میان می گذاشتند و پاسخ و راهنمائی می شنیدند.

5- پدیده غُلات
مشکل مهم در آن زمان، مسئله غُلات بود که تعداد آنها رو به فزونی گذاشته بود. آنان با سوء استفاده از روایات امام باقر(علیه السلام) و نسبت دادن احادیث جعلی به حضرت می کوشیدند از حیثیت شیعی برخوردار شوند و با کشاندن شیعیان به جمع خود به اغراض سیاسی شان جامه عمل بپوشانند، به خصوص زمانی که امام باقر(علیه السلام) در مدینه تشریف داشتند. اما حضرت آنها را طرد می کردند و دستور می دادند که اصحاب و دوست داران ایشان نیز آنها را طرد نمایند. مثلا یفرة بن سعید و بیان بن سمعان را که از رهبران غلات بودند توسط اصحاب امام باقر(علیه السلام) تکفیر شدند.

غلات، سعی می کردند با وانمود کردن اطاعت ظاهری از امام باقر(علیه السلام)، خود را از عمل به وظائف اسلامی معاف دانسته ولی امام(علیه السلام) مکرر به لزوم عمل صالح تاکید می فرمودند و سعی در خنثی نمودن اندیشه انحرافی غلات می کردند.
حضرت می فرمودند: "شیعیان ما اطاعت کنندگان خدا هستند".
همچنین می فرمودند:"شیعیان ما اهل زهد و عبادت هستند، افرادی که شبانه روزی پنجاه و یک رکعت نماز بجای می آورند، شبها در حال عبادت و روزها، روزه دار و زکات اموال خود را می پردازند و به زیارت خانه خدا رفته و از محرّمات الهی اجتناب می کنند".
مسئله دیگر قابل ذکر این است که امام باقرعلیه السلام نسبت به مردم عراق و میزان پایداری و اطاعت آنها در راه و اهداف عالیه اسلامی اعتماد نداشتند، گرچه آنها به شدت اظهار علاقه می کردند اما به دلائلی که بعضی از آنها به سوابق تاریخی مردم کوفه و رفتار آنها با امام علیّ، امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) بر می گردد، امّا امام باقر(علیه السلام) اعتماد نداشتند و در جواب یکی از شیعیان که گفت: اصحاب و یاران ما(شما) در کوفه جمعیتی زیاد هستند و شما را اطاعت می کنند، فرمودند:" آنها به خون های خود بخیل تر هستند".
با توجه به این مسائل (کمی یاران و انصار واقعی و خالص) حضرت باقر علیه السلام، مصلحت اسلام و حفظ آن را در رعایت تقیّه می دانستند و علی رغم فشاری که مردم عراق از حاکمان ستمگر و ظالم اموی متحمل می شدند قیام نفرمودند و این مسئله باعث شد که تعداد زیادی در امامت ایشان تردید کردند و لذا انشعاباتی در میان آنها رخ داد و عده ای به امامت برادرش زید معتقد شدند. ولی امام باقر(علیه السلام) همواره شیعیان را به صبر و بردباری در برابر مشکلات و مقاومت و خویشتن داری توصیه می فرمودند.
روایت مفصّلی در تحلیل اوضاع سیاسی شیعه و فشار خلفا از آغاز دعوت پیامبر(صلی الله علیه و آله)  تا زمان امام باقر(علیه السلام) از ایشان نقل شده است که به جهت روشن شدن دیدگاه حضرت علیه السلام خلاصه ای از آن را نقل می کنیم:
«ما اهل بیت(علیهم السلام) از ستم قریش و صف بندی آنان در برابرمان چه ها کشیدیم و دوستان و شیعیان ما نیز از دست مردم چه ها دیدند. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به هنگام ارتحال از دنیا، اعلان کردند، که ما(ائمه) نسبت به مردم از خودشان اولی تریم، ولی قریش پشت به پشت کردند تا این امر را از معدن و محور آن خارج ساختند و حق ما را تصاحب کردند. حکومت در میان قریش دست به دست گردید تا اینکه دوباره به ما اهل بیت(علیهم السلام) بر گردانده شد، ولی مردم بیعت ما را شکستند و بر علیه ما تدارک جنگ دیدند، به طوری که امیرالمومنین علیّ بن ابی طالب(علیه السلام)، تا هنگامی که به شهادت رسید در فراز و نشیب حوادث قرار گرفته بود. سپس با فرزندش، حسن بن علیّ(علیه السلام) بیعت کردند ولی به او خیانت کردند... پس از آن با حسین بن علیِّ(علیه السلام) با بیست هزار نفر بیعت نمودند ولی به او نیز خیانت ورزیدند... و پس از آن نیر دائما مورد تحقیر و ستم قرار گرفتیم و مورد قتل و تهدید واقع شدیم، منکران حق دروغ گویان در سراسر کشور اسلامی به جعل حدیث پرداختند و می خواستند ما را در میان مردم منفور سازند که این سیاست پس از شهادت حسن(علیه السلام) دنبال شد. چه قدر دست و پای شیعیان را با اندک بهانه ای قطع کردند و کسانی که به دوستی ما معروف بودند راهی زندان ها شدند و اموالشان به غارت رفت تا حجّاج بن یوسف روی کار آمد. او با انواع شکنجه ها عرصه را بر پیروان ما تنگ کرد تا جائی که اگر کسی را زندیق و کافر می نامیدند بهتر از آن بود که او را شیعه علیّ امیر المومنین(علیه السلام) بنامند...».

6- امام باقر(علیه السلام) و برخوردهای سیاسی
در دوره امام باقر(علیه السلام) زمینه های انقراض امویان و روی کار آمدن عباسیان و پدیدار شدن مشاجرات سیاسی و بر سر حکومت مسلمین و نزاع های قومی هموار شده، به خصوص بعد از حادثه خونین کربلا که چهره ننگین بنی امیه را سیاه کرد و نفرت مردم از اعمال و کردار آنان زیاد شد و عده ای زیاد به سوی اهل بیت هدایت شدند و حقانیت آل علیّ(علیه السلام) بر آنها اشکار گردید. لکن مردم به جهات متعددی از جنگ و درگیری نظامی با حاکمان رو گردان شده و به تدریج به طرف معارف و علوم الهی گرایش پیدا کردند و توسط امام سجاد و امام باقر و امام صادق(علیهم السلام) به بهترین نحو هدایت شدند و هزاران حدیث از زبان آن بزرگوار در توضیح و تبیین معارف اسلامی و قرآنی و فقهی و تفسیری در دسترس مردم و دانشمندان قرار گرفت و لذا قیام با شمشیر در این زمان به علت شکست های سابق و خفقان فراوان و کمبود حماسه آفرینان ممکن نبود و نهایت تلاش امام باقر(علیه السلام)، صرف مبازره فرهنگی و تبیین و تدوین سنّت نبوی و اسلام ناب محمّدی (صلّی الله علیه و آله) شد و از آنجا که وجود امام باقر(علیه السلام) با آن هدایت ها و معنویات وجودی به ضرر حکومت بود و همواره بنی امیه از آل علیّ و اهل بیت پیامبر(علیهم السلام) خوف داشتند، درصدد اذیت و آزار حضرت بر می آمدند ولکن ائمه معصومین(علیهم السلام) هیچ گاه از اهمیت تکلیف شورش و انقلاب بر علیه ظلم و ستم اموی غافل نبودند و به طور غیر مستقیم قیام های حق طلبانه شیعه را رهبری می کردند، برای نمونه می توان از حرکت زید بن علیّ (برادر حضرت) نام برد. از امام باقر(علیه السلام) در روایاتی نقل شده است که قیام ایشان را تایید می کرده و فرمود:"خداوندا پشت مرا به زید محکم کن".
جناب زید(رض) پس از قیام خونین در سال 120 یا 122هجری (بنا به اختلاف نظر مورّخین)، در زمان امامت امام جعفر صادق(علیه السلام) به شهادت رسید.
پیروان اهل بیت(علیهم السلام) و مکتب شیعه اثی عشری معتقدند، ائمه معصومین(علیهم السلام) پیشوایان راستین و حجت های خدا در زمین هستند و هر کدام از آن بزرگواران، در زمان خود، طبق شرایط و اوضاع و امکانات و مصلحت اسلام و مسلمین و امر خداوند، کاری را که به صلاح اسلام و حفظ آن باشد انجام دادند و اثر همه آنها این بود که دین اسلام و زحمات چندین ساله پیامبر گرامی اکرم(صلی الله علیه و آله) حفظ شده است و در آینده نیز خفظ خواهد شد.امروز پس از هزار و چندی سال اسلام در بین مردم مسلمان به عنوان دین جهانی، الگو و سرمشق انسان هاست و روز به روز بر پیروان آن افزوده خواهد شد تا روزی که به امر خدا مهدی موعود، حضرت بقیة الله الأعظم(عج) ظهور فرماید و انتقام تمام ظلم هایی که در حق ائمه(علیهم السلام) شده بگیرد و حکومت جهانی اسلامی را در سراسر گیتی به اجرا در آورد، ان شاء الله.

7- حدیثی عبرت‏ آموز
امام باقر(علیه السلام) خطاب به محمّد بن مسلم می فرماید: 
"ای محمّد بن مسلم، هر شخص از این امّت، بدون امامی آشکار و عادل و منصوب از جانب خدا، بمیرد در حال کفر و نفاق مرده است. ای محمّد، سردمداران ظلم و ستم، پیروانشان از دین خدا منحرف شده و دیگران را به راه ضلالت می کشانند و کارهائی که انجام می دهند به خاکستری می‏ماند که در روز طوفانی، بادی شدید بر آن وزیده باشد و این جز گمراهی دور کننده از حق، چیزی دیگر نیست".
------------------------------------------------------------------------------------
یادآوری: در نگارش این مقاله کوتاه، از مباحث کتاب حیات فکری، سیاسی امامان شیعه، تألیف استاد رسول جعفریان استفاده شده است.

لینک اصلی

http://www.emamat.ir/%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%AA/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%

A7%D8%AA/item/7194

سائر لینک ها

http://mouood.org/component/k2/item/14477

http://etedaal.ir/fa/news/106109

اصول سه گانه اندیشه شهید آیت الله صدر (ره) برای تکامل جامعه

به مناسبت سالگرد شهادت آغازگر انقلاب اسلامی در عراق 

علامه شهید آیت الله العظمی سید محمدباقر الصدر(ره) ، یکی از بزرگترین اندیشمندان مسلمان است که مطالعات و تحقیقات او از مهمترین عواملی بود که ذهنیت‌ اندیشمندان جامعه اسلامی را در برابر یورش‌های فرهنگی غرب استواری بخشید. آیت الله العظمی سید محمدباقر الصدر(ره) در تاریخ 25 ذی القعده 1353 در شهر مقدس کاظمین دیده به جهان گشود.[1] و دومین فرزند خانواده بود.

علامه شهید، فقیهی جامع الشرایط، فیلسوفی اجتماعی، مفسری بزرگ، متفکری آگاه به فرهنگ و علوم زمانش‏، نویسنده ای توانمند و پرکار و سیاستمداری هوشمند و شجاع و دردمند بود.

اجدادش همه از عالمان دین بودند: پدرش سید حیدر در جوانی درگذشت، پدربزرگش آیت الله العظمی سید اسماعیل صدر که یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعه در نیمه اول قرن چهارده اسلامی بود، در سال 1338 ق. وفات کرد. دیگر اجدادش که شاخه‌هایی سرسبز و پربار از شجره پربرکت «خاندان صدر» و از تبار غیرتمند و پاک امام کاظم علیه السلام بوده‌اند در سرزمین ایران، لبنان و عراق از پاسداران فرهنگ و اندیشه و دانش و دین بشمار می‌رفته اند.برادر بزرگ و معلمش سید اسماعیل نیز از علماء و مجتهدان پرتلاش و جوان نجف بود که در سال 1388 ق. در چهل و هشت سالگی درگذشت.

خواهرش شهیده «آمنه بنت الهدی الصدر» یکی از زنان دانشمند، شاعر، نویسنده و معلم فقه و اخلاق بود که در مسیر جهاد و مبارزه، با برادرش سید محمدباقر همگام شد و سرانجام سرنوشت هر دو به شهادت و سعادت ابدی ختم گشت.[2] 

سید محمدباقر، از پنج سالگی به مدرسه رفت و تا یازده سالگی دوره ابتدایی را به اتمام رساند. در این دوران، نبوغ شگفت انگیز و استعداد سرشار خدادادی در او درخشید و تعجب آموزگاران و همکلاس های خود را برانگیخت، به طوری که اولیای مدرسه تصمیم گرفتند او را به مدرسه کودکان تیزهوش و نابغه بگذارند تا با هزینه دولت درس بخواند و پس از طی مراحل لازم و قانونی، به دانشگاه‌های اروپا یا آمریکا اعزام کنند و در رشته های علوم جدید تحصیل کند و به کشور خود بازگردد.او به تحصیل علوم دینی و پرداختن به رشته کار پدرانش گرایش داشت و از طرفی مادر و برادر بزرگش رضایت ندادند که او به پول دولت وابسته به غرب و دست اندرکاران خود باخته آموزش و پرورش آن روز عراق، درس بخواند، بالاخره با راهنمایی دو دایی فقیه و دانشمندش آیت الله «شیخ محمدرضا آل یاسین» و آیت الله «شیخ مرتضی آل یاسین» به فراگیری دروس حوزوی و علوم دینی پرداخت.[3]

ادامه در لینک اصلی

http://hawzahnews.com/detail/News/375886

http://hawzahnews.com/detail/Video/375832

http://hawzahnews.com/detail/Video/375914

http://ar.ou.miu.ac.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=23&pageid=27636&newsview=72201

جهان تشیع در سالی که گذشت (قسمت 1و 2و 3)

سال 1394 هجری شمسی نیز همانند سال های اخیر، سالی پر حادثه برای شیعیان جهان بود. تجاوز شدید آل سعود به یمن، ادامه انقلاب بحرین، حادثه دلخراش منا، استمرار ترورها در پاکستان، فشار به شیعیان نیجریه، مالزی و اندونزی، اعدام «شیخ نمر» روحانی بارز منطقه شرقیه عربستان، برگزاری پرشکوه انتخابات مجلسین شورا و خبرگان در ایران، پایان مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 پیروزی های مقاومت بر داعش در عراق و سوریه و ارتحال علمای سترگی همچون «آیت الله آصفی»، «آیت الله مهدوی کنی» و «آیت الله واعظ طبسی» از مهم‏ترین حوادث این سال برای پیروان اهل بیت(ع) بود.

آنچه در پی می ‏آید مروری کوتاه بر حوادث مهم فروردین، اردیبهشت و خرداد 1394 در جهان تشیع است:

                 **   فروردین   **

ایران: مذاکرات فشرده ایران و گروه 1+5 برای توافق سیاسی بر سر کلیات، در لوزان سوئیس انجام شد./ در هفته دوم تعطیلات نوروزی، به هنگام بازرسی از یک کاروان عمره ایرانی در فرودگاه جده، مأموران سعودی به بهانه بازرسی دو نوجوان ایرانی را از بقیه جدا کرده و قصد آزار و اذیت جنسی آن ها را داشتند./ در پی بی حرمتی به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده، ایران اعزام زائر به عمره مفرده را متوقف کرد.

روسیه: در پی توافق اولیه مذاکرات هسته ای در لوزان، رئیس‌جمهوری روسیه دستور ممنوعیت فروش سامانه دفاع موشکی اس ـ 300 به ایران را لغو کرد.

سوریه: حرم حضرت سکینه علیها‌السلام در منطقه «داریا» در حومه دمشق، در حمله  تروریست‌های مسلح به شکلی وسیع تخریب شد./ با اشغال شهر شیعه نشین "بصری الشام"، هزاران نفر از اهالی این شهر به منطقه سیده زینب(س) در حومه دمشق پناهنده شدند.

عراق: شهر "تکریت" به طور کامل آزاد شده است و پرچم این کشور بر فراز ساختمان استانداری این شهر به اهتزاز درآمد./ شهر "الرمادی" به طور کامل آزاد شد و تحت کنترل ارتش درآمد./ «عزت الدوری» معاون دیکتاتور معدوم عراق در عملیات نیروهای «الحشد الشعبی» (نیروهای بسیج مردمی) کشته شد./ بیش از 500 شهروند شیعه ترکمن توسط عوامل داعش ربوده شدند. 416 نفر از این افراد زن بودند. / دو گور جمعی از قربانیان پایگاه اسپایکر، با پیکر حدود 200 شهید کشف شد. 

مصر: بعد از تجاوز عربستان به خاک یمن و به بهانه حمایت از مشروعیت رئیس جمهور مستعفی این کشور، موج رسانه‌ای شیعه هراسانه و ضد ایرانی در رسانه‌های مصری قوت گرفت.

یمن: رژیم سعودی با مشارکت 10 کشور دیگر از جمله پنج کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس از روز ششم فروردین 1394 جنگ علیه یمن را آغاز کردند. تجاوز نظامی آل سعود به مردم مظلوم یمن واکنش های متفاوتی را در صحنه بین المللی به دنبال داشت؛ ایران این تجاوز را محکوم، آمریکا اعلام کرد که این تجاوز با هماهنگی او صورت گرفته و روسیه و چین نیز نسبت به این رویه خطرناک ابراز نگرانی کردند.

ادامه در لینک اصلی

http://imamsajjad.net/Home/Page/773

http://fa.abna24.com/cultural/archive/2016/04/27/701373/story.html

چینی ها چگونه سردار بزرگ امام علی(ع) را به شهادت رساندند

 

قُثَم از کسانی است که تنها مکتب جامعی چون اسلام می تواند مانند آنها را پدید آورد. او که سال ها از سرچشمه زلال معارف علوی کسب فیض کرده بود، معرفت و صداقت را در آمیخت و با دل و جان در راه گسترش کلمه الله گوشید.

* ولادت قثم

گر چه در کتاب های تاریخی و رجالی، تاریخ دقیق تولد وی مشخص نشده، ولی با دقت در زندگی او و بررسی تاریخ ولادت برادرانش، عبدالله و عبیدالله و دیگر قرائن و شواهد می توان دریافت که چند روز پیش از هجرت پیامبر اسلام(ص)، در مکه چشم به جهان گشود. پدر ارجمندش جناب عباس، «ابوالفضل» کنیه داشت و فرزند عبدالمطّلب و عموی بزرگوار حضرت نبی اکرم(ص) بود. وی از پایگاه عظیم اجتماعی و تجربه خوب مردم داری برخوردار بود. سال ها سقایت حاجیان با آب زمزم و عمارت مسجد الحرام را به عهده داشت.

* فضیلت و افتخارات مادر قُثَم

مادر جناب قثم، لبابه بود و «اُمّ الفضل» کنیه داشت. او دختر حارث هلالی و خواهر میمونه، همسر رسول الله(ص) شمرده می شد. ام الفضل بعد از حضرت خدیجه سلام الله علیها نخستین زنی بود که دین مقدس اسلام را پذیرفت. وی از حضرت پیامبر(ص) روایات گوناگونی نقل کرده و از راویان قابل اعتماد به شمار می آید.

* افتخار خدمت به فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها

ام الفضل گفت: شبی از شب ها خوابی دیدم که به سبب آن از شدت هراس لرزیدم. خدمت رسول الله(ص) شتافتم و گفتم: ای بهترین بندگان خدا! خوابی دیدم که از آن هراسانم. حضرت فرمود: بازگو. گفتم: در خواب دیدم از پیکر مبارک شما پاره ای گوشت بریده شد و نزد من آمد. حضرت فرمود: نیک خواهد بود؛ به زودی از فاطمه من فرزندی متولد می شود و تو آن را با شیرخود پرورش می دهی؛ فرزندان فاطمه پاره تن من هستند.

* دعای حضرت رسول الله(ص) درباره قثم

عبدالله بن جعفر می گوید: من همراه عبیدالله و قثم، فرزندان عباس، بازی می کردم؛ پیامبر اسلام(ص) که بر مرکبی سوار بود، رسید و فرمود: این جوان (قثم) را بلند کنید، او را پشت سر و مرا جلوی خویش نشاند و درباره ما دعا کرد. دعای حضرت رسول الله(ص) درباره قثم بهترین گواه بر عظمت، سعادت و موفقیت و سربلندی وی به شمار می آید. زیرا بی تردید هر که پیامبر(ص) درباره اش دعای خیر کرده باشد، مورد لطف خداوند قرار می گیرد و به راه راست هدایت می شود.

* قثم در مراسم غسل دادن رسول الله(ص)

کسانی که در مراسم غسل دادن رسول اکرم(ص) شرف حضور داشتند، عبارت بودند از: علی بن ابی طالب علیه السلام، عباس بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص)، فضل و قثم، فرزندان عباس، اسامه بن زید و شقران غلام رسول الله(ص).

* افتخار بزرگ قثم

یکی از افتخارات بزرگ قثم این است که آخرین وداع کننده پیکر مطهر حضرت رسول الله(ص) شمرده می شود. کسانی که وارد آرامگاه پیامبر(ص) شدند، عبارت بودند از: علی علیه السلام، فضل، قثم و شقران و آخرین کسی که از آرامگاه حضرت بیرون آمد، قثم بود.

ادامه در لینک اصلی

http://hawzahnews.com/detail/News/375652

نرم افزار «جام» آثار آیت الله محسن اراکی منتشر شد

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، بر اساس این گزارش، ارائه آثار جامع آیت الله شیخ محسن اراکی دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، مشتمل بر ۱۸ عنوان کتاب در ۲۰ جلد، به زبان فارسی و عربی است.

این آثار شامل مباحث: «اصول فقه، فقه (خمس، رؤیت ماه، صلات، قضا و معادن)»، «امامت»، «تاریخ (امام شناسی)»، «اقتصاد»، «بیداری اسلامی»، «جامعه شناسی»، «حکومت اسلامی»، «عرفان»، «فلسفه و فلسفه غرب»، ارائه دروس صوتی وی در موضوعات: تفسیر قرآن کریم (۳۴ جلسه)، اخلاق اسلامی (۴۵ جلسه)، اصول فقه (۴۱۶ جلسه)، فقه اسلامی (۱۹۸ جلسه)، فرهنگ (۳۷ جلسه)، اجتماع (۲۴ جلسه)، اقتصاد (۳۳۱ جلسه)، سیاست (۳۰۱ جلسه)، علم رجال (۱۵ جلسه)، خطبه‌های نماز جمعه لندن (۴۲ خطبه)، ارائه چند قطعه فیلم این استاد حوزه در موضوعات: دینی، فرهنگی، سیاسی و تقریب مذاهب اسلامی، متن قرآن کریم به همراه ترجمه، جستجو به روش‌های گوناگون در الفاظ و عبارات متن و فهرست کتاب های برنامه و آیات قرآن کریم، ارتباط واژگان متون برنامه با چند دوره لغت‌ نامه، با امکان دسترسی به ریشه و مشتق کلمات، دسترسی آسان کاربران و پژوهشگران به آیات موجود در متون برنامه به همراه مطالب مربوط به آن ها و قابلیت‌ های پژوهشی به همراه امکانات: یادداشت‌ برداری، ذخیره‌ سازی، ویرایش و چاپ متن از جمله محتویات و امکانات نرم افزار جام می باشد.

نرم افزار اندرویدی "نامه های رهبر انقلاب اسلامی به جوانان غربی" تولید شد

به همت اداره کل فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت(ع)، نرم افزار اندرویدی "نامه های رهبر انقلاب اسلامی به جوانان غربی" تولید شد.

در این نرم افزار که برای "تبلت ها و تلفن های همراه با سیستم عامل اندروید" تولید شده، متن هر دو نامه حضرت آیت الله العظمی خامنه ای به جوانان غربی به زبانهای مختلف، بارگذاری گردیده است. 

در این اپلیکیشن، متن نامه اول رهبر انقلاب که در بهمن 1393 صادر گردید به 50 زبان و متن نامه دوم ایشان که در آذر 1394 نوشته شد به 60 زبان قابل دسترسی است.

همچنین از آنجا که یکی از توصیه های امام خامنه ای، "مراجعه بی واسطه جوانان غربی به منابع دست اول برای شناخت اسلام" بود، متن کامل قرآن کریم همراه با ترجمه به زبانهای انگلیسی، اردو، فارسی و ترکی استانبولی وجود دارد.

نسخه دوم در راه است

نسخه اول این نرم افزار که در "مجمع جهانی اهل بیت(ع) ــ دفتر تبریز" تولید شده است، هم اکنون در دسترس علاقه مندان قرار دارد.

همچنین در نسخه دوم این نرم افزار اندرویدی که در اردیبهشت 1395 راهی بازار خواهد شد، علاوه بر افزایش ترجمه قرآن کریم و نامه ها، مقالاتی درباره شناخت اسلام نیز به زبان های اروپایی اضافه خواهد گردید.

کتاب «الولی المجدّد» تالیف الشیخ نعیم قاسم منتشر شد

این کتاب به بیانات و اندیشه‌های راهبردی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دام ظله)؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی در موضوعات مختلف پرداخته است.

حجت الاسلام والمسلمین شیخ نعیم قاسم، نویسنده تلاش نموده به معرفی شخصیت بارز امام خامنه‌ای که احیاگر در اسلام است، بپردازد، بر این اساس یکی از مهمترین موضوعات این کتاب بیداری اسلامی است و به نقش رهبری معظ له در به وجود آوردن بیداری اسلامی پرداخته است.

به طور کلی مطالب این کتاب  ذیل 6 فصل در 26 عنوان تقسیم بندی شده است که عبارتند از: خط امام خمینی (ره)، بیداری اسلامی، ایمان و برکات آن، بصیرت، اسناد راهبردی، نام گذاری سال ها، وسعت اطلاعات رهبری، ولایت فقیه، مردم سالاری دینی، عاشورا، امام مهدی(عج)، پیروزی های نظامی در رویارویی با چالش‌ها، اسلام ستیزی، جنگ نرم و فتنه سال 88، نقد مثبت، حق برخورداری از انرژی صلح آمیز هسته ای، مذاکره با آمریکا، تعلیم و تربیت، توجه ویژه به قرآن کریم، تعلیم و تربیت، جوانان و انقلاب، حج، به کارگیری هنر، وحدت اسلامی، فلسطین مساله اصلی انقلاب و حزب الله: الگوی حرکت و جهاد.

لازم به ذکر است چاپ پنجم این کتاب توسط انتشارات دارالمحجة البیضاء و با همکاری مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام سال 1436ق. در بیروت منتشر گردیده است.

یادآوری می شود ترجمه فارسی با عنوان «رهبر احیاگر؛ ...» از سوی انتشارات تسنیم منتشر شده است.

-------------------------------------------------------------------------------------

تهیه و تنظیم: اداره اسناد و اطلاعات مجمع

کتاب الامام الخمینی(قدس سره) الأصالة و التجدید منتشر شد

هدف از تألیف اثر حاضر، ارائه مرجع و منبعی برای معرفی اصول و مبانی فکری و اندیشه بنیان گذار انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) می‌باشد.

حجت الاسلام والمسلمین شیخ نعیم قاسم، در کتاب حاضر به بررسی و تحلیل برجسته‌ترین مشخصه‌های رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) در حوزه مبناگرایی و نوگرایی با بررسی منابع مختلف و بخصوص، کتاب صحیفه امام خمینی(ره) پرداخته است.

در این اثر مبناگرایی همان تکیه بر قرآن به عنوان منبعی ناب و سرچشمه وحی الهی معرفی شده و نوگرایی به معنای همگامی با متغیرهای زمان و مکان و نیازهای انسان و جامعه بشری خوانده شده است .

نویسنده تلاش نموده، مشخصه‌های خط مشی امام خمینی(ره) درباره مبناگرایی و نوگرایی را با اجتناب از تکرار گردآوری نماید و هر پاراگراف با یک عنوان مشخص، بطور پیوسته و مرتبط با هم، فکر جدیدی از افکار امام را به تصویر کشیده و برخی از حوادث مهم را که همراه با انقلاب اسلامی بوده، چون سند تاریخی موثقی که به تفسیر وقایع کمک می‌کند، آورده است.

به طور کلی مطالب اثر حاضر در هفت فصل تقسیم‌بندی شده است که عبارتند از: ثابت و متغیر، ولایت فقیه و حکومت اسلامی، استقلال و رد وابستگی، اداره کشور، مسایل و موضع‌گیری‌ها، طراحی‌های نوین و همچنین امام خامنه‌ای و راه امام خمینی(ره). 

لازم به ذکر است چاپ پنجم این کتاب توسط انتشارات دارالمحجة البیضاء و با همکاری مجمع جهانی اهل‌بیت علیهم‌السلام در سال 1436ق. در بیروت منتشر گردیده است. همچنین ترجمه فارسی این کتاب با عنوان مبناگرایی و نواندیشی در راه و روش امام خمینی(ره) توسط انتشارات بین‌المللی الهدی در سال 1392 منتشر شده است.

--------------------------------------------------------------------

تهیه و تنظیم: اداره اسناد و اطلاعات مجمع

امتداد بیعت با پیامبر(ص) تا انقلاب اسلامی

به‌مناسبت 12 فروردین «روز جمهوری اسلامی»

مهدی جمشیدی (عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه ی اسلامی)

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در فراز پایانی از سخنرانی خود در تاریخ ۱۹ دی‌ماه سال ۹۴ در جمع مردم قم، تصریح کردند که بیعت با انقلاب اسلامی و امام خمینی رحمةالله‌علیه همچون بیعت با پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌[وسلّم] است: «شما امروز وقتی با انقلاب بیعت می‌کنید و بیعت‌تان را تازه می‌کنید و تجدید می‌کنید، با پیغمبر بیعت کردید. آن کسی که امروز با امام خمینی رحمةالله‌علیه بیعت می‌کند، با پیغمبر بیعت کرده [است]. وقتی شما خط انقلابیِ امام را زنده نگه می‌دارید و نمی‌گذارید مندرس شود، نمی‌گذارید رنگ کهنگی بگیرد، در واقع، با پیغمبر بیعت کردید.»^۱

 

 تشابه نظری دیدگاه رهبر انقلاب با امام خمینی رحمةالله‌علیه
چنین دیدگاهی از سوی ایشان نشان‌دهنده‌ی آن است که میان مبانی و مبادی معرفتی نظریه‌ی ولایت فقیه ایشان با بنیانگذار انقلاب اسلامی، امام خمینی رحمةالله‌علیه، تفاوتی وجود ندارد. در اندیشه‌ی امام خمینی رحمةالله‌علیه نیز ولی فقیه همچون پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌[وسلّم] و امام معصوم علیهم‌السلام از جانب خداوند به ولایت بر مسلمین نصب شده است، با این تفاوت که این نصب، به صورت عام بوده و در آن، شرایط مشخص گردیده است، نه شخص. بنابراین، در دوره‌ی غیبت، هر شخصی که در وی شرایط موردنظر – یعنی فقاهت و عدالت- وجود داشته باشد، مصداق ولی فقیهی است که خداوند، اطاعت از او را واجب شمرده است: «در صورتی‌ هم که [تشکیل حکومت برای فقیه عادل] ممکن نباشد، ولایت [او بر مسلمین] ساقط نمی‌شود؛ زیرا از جانب خدا منصوبند.»^۲ در این عبارات، ایشان تصریح می‌کند که ولی فقیه، منصوب از سوی خداوند است. لازمة‌ی عملی و عینی برپایی حکومت اسلامی آن است که مردم به حمایت از ولی فقیه بپردازند، اما ولایت او در مقام نظر، متوقّف بر هواداری مردم و استقرار حکومت نیست.

ادامه در لینک اصلی

http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=32722