نخستین نشست علمی کنگره علامه میر حامد حسین لکهنوی

به حول و قوه الهی و با عنایات ویژه حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نخستین پیش نشست کنگره بزرگداشت علامه میر حامد حسین لکهنوی به همراه نمایشگاهی در همین موضوع با حضور اساتید، محققان و طلاب و فضلای حوزه و دانشگاه، برگزار می‌گردد.

 
سخنرانی کارشناسان:
 حجت الاسلام دکتر سید مهدی علیزاده موسوی، با موضوع تبار شناسی جریان‌های ضد شیعه در هند؛
 حجت الاسلام انصاری قمی، با موضوع آشنایی با خاندان عبقات و خدمات علامه میر حامد حسین لکهنوی؛  
 حجت الاسلام رضا مختاری، با موضوع بایسته‌های پژوهشی عبقات.
 
زمان:
پنج شنبه 8 مهرماه 1395 مطابق با 27 ذی الحجه 1437ق

ساعت 9 صبح لغایت 11 

مکان:
 قم، خیابان سمیه، خیابان شهیدین، سالن اجتماعات بنیاد فرهنگی امامت 

پرونده حج و آل سعود (1):

تاریخچه جنایات آل سعود در حج / خادم الحرمین دیروز!/ داعشی های امروز!

آل سعود از اعقاب «ربیعة بن نزار بن معد بن عدنان» و از «بنی بکر بن وائل» و «بنی ذُهْل ابن شیبان» به شمار می‏روند. چون جد اعلای آنها «محمد بن سُعود» در درعیه بر بنیاد تعالیم ابن عبدالوهاب حکومت این طایفه را تأسیس کرد آنان را «آل سُعود» می‌نامند. بنابراین آلِ سُعود، سلسله‌ای منسوب به سعودبن محمدبن مِقْرِن که از 1148ه.ق به بخشی از عربستان فرمان رانده است و اکنون نیز بر شبه جزیره عربستان سعودی که نام خود را از آن سلسله بر گرفته، فرمان می‌راند.

مورّخان، تاریخ سعودی‏ را به سه دوره تقسیم کرده ‏اند: دوره های سه گانه ای که از روز اول تا به امروز با خون و خون ریزی همراه گشته است.

1. دوره اوّل از سال 1137 تا 1233ه.ق

2. دوره دوم از سال 1240 تا 1309ه.ق

3. دوره سوم از سال 1319 ه.ق تا عصر حاضر ادامه دارد.

امپراتوری عثمانی بعد از سلطان محمد فاتح، مسیر اضمحلال و فروپاشی را در پیش گرفت؛ اگرچه این فروپاشی مدتی به طول انجامید. با این حال ضعف ساختار سیاسی و نظامی دولت منجر به شکل گیری شورش ها و در نتیجه حکومت های کوچک و بزرگ در گوشه و کنار امپراطوری گردید. یکی از این جنبش ها، حرکت سعودبن محمدبن مِقْرِن بن مَرْخان بن ابراهیم (د 1137ه.ق) از قبیلۀ مسالخ و از اعراب عَنَزه بود که به تدریج در دِرْعِیّه و برخی از واحه‌های کوچک اطراف، امارتی تشکیل داد. با درگذشت وی، پسرش محمد با محمدبن عبدالوهاب، مؤسس وهابیت، هم‌پیمان گشت و جانشینان او نیز از همین راه به تدریج نیرو یافتند و بر بخش مهمی از شبه جزیرۀ عربستان چیره شدند.

براساس گزارش های تاریخی، ابن عبدالوهاب از سال 1143ه.ق فعالیت خود را در شرق آغاز کرد و در سال 1150ه.ق توانست بر منطقه نجد تسلط یابد. «محمد بن عبدالوهاب بن سلیمان بن علی نجدی تمیمی»ملقب به "ابن عبدالوهاب"، در تاریک‌ترین ادوار تاریخ نجد در شهر کوچکی به نام «عُیَیْنَه»، در  نزدیکی ریاض  متولد شد.ابن عبد الوهاب بنیانگذار یک فرقه مذهبی حنبلی است که مخالفانش، پیروان او را "مُدَیِّنه"، یعنی "دین سازان" یا "وهابی" خواندند، ولی خود شیخ نام هم مسلکان و اتباع خود را اهل توحید و موحدین گذاشت. در حدود 20 سالگی توجه ابن عبدالوهاب به محیط وحشی و عقاید جاهلی و بدوی اعراب عُینیه و سایر بلاد نجد جلب و این اعتقاد در او شکل گرفت که برداشت اعراب حجاز از اسلام حتی از بت‏پرستی و خرافه ‏گرایی نیز بدتر است. پس تصمیم به مبارزه مسلحانه و بی‏امان با بعضی رسوم و کارهای رایج در بلاد اسلامی گرفت. ابن عبدالوهاب ساختن بقعه و گبند بر مزارها، ایستادن و زیارت خواندن در مقابر و سفرهای زیارتی، غیر از سفر مکه و مدینه و بیت‏ المقدس و استعمال دخانیات و سینه ‏زنی و بطور کلی هر رسم و عادتی که به تشخیص وی در عهد رسول ‏الله و سلف صالح نبوده، بدعت و حرام و مرتکب آن را واجب ‏القتل دانست و فتوا داد که برای محو این عادات و رسوم باید شمشیر به دست گرفت و جهاد کرد. به همین روی او از دشمنان سرسخت شیعیان به حساب می‌آمد.

لینک اصلی

http://www.farhangnews.ir/content/229200

امام کاظم (ع) و آرمان تشکیل حکومت اسلامی

به مناسبت سالروز ولادت امام موسی کاظم (علیه السلام)

اشاره

حضرت امام موسی بن جعفر(علیهما السلام) ملقّب به «زین المجتهدین، عبد صالح و کاظم» و مکنّی به «ابواسماعیل، ابوعلی و ابوالحسن» در هفتم ماه صفر سال 128 هجری(بنا به قولی) و در اواخر ماه ذی الحجة(بنا به قولی قوی) در قریه ای به نام «ابواء» در اطراف مدینه چشم به جهان گشود.

پدر بزرگوارش، امام ششم، حضرت جعفر بن محمّدٍ الصادق(علیهما السلام) و مادر ارجمندش خانم«حَمیدة» می باشد. دوران رشد و تربیت و نوجوانی و جوانی را در دامان مادر گرامی اش و پدر ارجمندش طی کرد. امامت و رهبری ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 148 هجری آغاز شد و پس از حدود 55 سال زندگانی و 20 سال امامت در 183 هجری(186 هجری) با توطئه ی خلیفه ی فاسد زمان، هارون عباسی(170-193 هجری) پس از عمری در زندان سندی بن شاهک در بغداد به شهادت رسید.

ضمن عرض تبریک و تهنیت ولادت این امام هُمام، به پیشگاه سلاله پاکش، حضرت مهدی موعود(عجّل الله فرجه)، مقام معظّم رهبری(دام ظلّه)، مراجع عظام تقلید(دامت برکاتهم) و عموم شیعیان، توجه خوانندگان محترم را به نگاهی گذرا به حوادث و رخ دادهای دوران امامتِ آن بزرگوار جلب می کنم.

 

1-    فضایل و کمالات معنوی

حضرت امام جعفر صادق(ع) می فرماید: «إنّ ابنی هذا[موسی] لو سألته عمّا بین دفّتی المصحف لأجابک فیه بعلمٍ». (1)  یعنی؛ اگر از پسرم [موسی] در باره آن چه در این مصحف(قرآن) وجود دارد بپرسی، به یقین عالمانه و آگاهانه پاسخ می دهد.

همین طور فرمود: «وعنده علم الحکم و الفهم والسخاء والمعرفة بما یحتاج الیه الناس فیما اختلفوا فیه من أمر دینهم». (2) یعنی؛ حکمت، فهم، سخاوت و دانش امور دینی مردم که در آن گرفتار اختلاف [و سردرگُمی] شده اند نزد اوست.

مرحوم شیخ مفید(ره) می فرماید: «مردم روایات بسیاری از ابوالحسن موسی بن جعفر(ع) نقل کرده اند. او فقیه ترین مردم زمان خویش بود». (3)

در بُعد تقوی و عبادت نیز ضرب المثل مردمِ زمان خویش بود. هنگام نماز با تمام وجود و حضور قلب به درگاه الهی می ایستاد و اشک هایش جاری می شد، قلبش به تپش در می آمد و از شوق و خوف خدا، لرزه بر اندامش می افتاد. گاهی سجده های طولانی او تا طلوع فجر صادق و طلوع خورشید ادامه می یافت. (4)

نقل شده است که در ابتدای شب، وارد مسجد النبی(ص) می شد و در سجده با صدای بلند عرض می کرد: «الهی عظُم الذنب من عبدک، فلیحُسنِ العفو من عندک». (5) یعنی؛ خداوندا، گناهان بنده ات، بسیار بزرگ است، اما عفو و بخشش حضرتت نیز باید نیکو باشد.

آن حضرت در زهد و پرهیز از زخارف دنیا نیز، زبان زد مردم روزگار خود بود.

امام(ع) به مردم سفارش می کرد، شما همانند جناب ابوذر غِفاری باشید و می فرمود: «رحم الله اباذر، فلقد کان یقول: جزی الله الدنیا عنیّ مذمة بعد رغیفین من الشعیر، اتغدی بأحدهما و أتعشی بالآخر و بعد شملتی الصوف أئتزر بإحداهما و ارتدی بالاُخری...». (6) یعنی؛ خدای رحمت کند ابوذر را که می گفت: پس از داشتن دو قرص نان جوین که ناهار به یکی و شام به دیگری خود را سیر کنم و دو تکّه پارچه پشمینه که خود را بدان بپوشانم. دنیا به آن چه بدان تعلق دارد نکوهیده باد.

امام کاظم(ع) در نیکی به مردم و احسان به فقرا و نیاز مندان نیز لحظه ای درنگ نمی کرد.

حضرت به علیّ بن یقطین که از شیعیان وفادار امام(ع) بود، اجازه داد در دربار هارون الرشید به مشکلات مالی و حل و فصل سایر مشکلات و نیاز مندی های مردم بپردازد.

شیخ مفید(ره) می گوید: «امام موسی بن جعفر(ع) نسبت به صله رحم سفارش می کرد. فقرای مدینه را زیر نظر داشت. شب ها برایشان دینار، درهم، آرد و خرما می برد و آنان خبر نداشتند که این اموال از کجا برایشان می آید». (7)

ادامه در لینک اصلی

http://www.ghatreh.com/news/nn19812040

http://mouoodasr.ir/arabic/item/29400

منابع وهابیت فضایل امام علی (ع) را اثبات می کند و زبان و رفتارشان انکار!

کارشناس فرق و مذاهب اسلامی در گفتگو با شبستان: 

سابقه این دشمنی به خوارج نهروان باز می گردد و در واقع وهابیت تکفیری نیز پیرو همان فرقه افراطی و گمراهی هستند که به ظواهر دین اکتفا کرده و علی بن ابی طالب(ع) که قرآن ناطق بود را کنار گذاشتند.

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، کارشناس فرق و مذاهب اسلامی در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به اینکه وهابیت، فضایل امیرمومنان (ع) را زیر سوال می برد، اظهار کرد: اساسا وهابیت که سردمدار و رهبر فکری آنها ابن تیمیه و پس از آن پیرو او محمدبن عبدالوهاب است، تمام فرقه های اسلامی به ویژه شیعیان را کافر، مرتد و خارج از دین دانسته و تنها خود را مسلمان می دانند و بر همین پایه هر مخالفی را واجب القتل و هر نوع مخالفتی را سرکوب می کنند.

وی ادامه داد: این جریان تکفیری تندرو به هر بخش از اعتقادات شیعه، شبهه ای وارد کرده و بهانه جویی می کنند که از جمله آن می توان به فضایل و جایگاه اهل بیت(ع) در این باره اشاره کرد؛ ما شیعیان و پیروان اهل بیت(ع)، معتقدیم امامان معصوم(ع) جانشینان پیامبر اکرم(ص) هستند و همان علم لدنی و دانشی که خداوند در اختیار پیامبر (ص) قرار داده به جانشینان ایشان از حضرت امام علی (ع) تا امام عصر (عج) نیز عطا فرموده است اما وهابیت این مساله را نمی پذیرند و آن را خلاف مبانی دینی و قرآنی خود می دانند؟!.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت (ع) تصریح کرد: اما با تورق تاریخ و تامل در منابع شیعه و اهل سنت می توان به خوبی دریافت که حضرت علی(ع) از چنان فضایلی برخوردار بوده اند که نشان می دهد ادعای وهابیت در خصوص حضرت (ص) جز از سر عناد و دشمنی و کینه ورزی نیست.

وی ابراز کرد: در این خصوص تاریخ گواهی می دهد، نخستین فردی که به پیامبر (ص) ایمان آورد و پشت سر ایشان نماز خواند و در ماجراهای مکه و مدینه و جنگ های مختلف در کنار حضرت (ص) حضور داشت، حضرت امام علی(ع) بود و این بر کسی پوشیده نیست بلکه از فضایل آن بزرگوار محسوب می شود.

تخریب ائمه بقیع، نشان از دشمنی وهابیت با شیعیان است

به گزارش دیار آفتاب؛ حجت الاسلام شاکری، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی فراهان در گفتگو با خبرنگار فراهان خبر  با اشاره به سالروز تخریب قبور ائمه بقیع(ع) گفت: حرم به گرداگرد مکان‌های مقدس گفته می‌شود که از حرمتی خاص برخوردار است و با آن همچون دیگر مکان‌ها رفتار نمی‌شود، مهم ترین حرم مسلمانان، حرم مکه است که خانه خدا در آن قرار دارد، در رتبه بعد، حرم مدینه است که خانه و مدفن رسول الله(ص) را دربرمی‌گیرد و در کنار حرم مکی، حرمین شریفین خوانده می‌شود.

وی افزود: به خانه خدا کعبه، بیت الله الحرام، بیت العتیق و بیت الحرم نیز گفته می شود، دلیل نامگذاری کعبه به بیت الحرام این است که خداوند ورود مشرکان را به این مکان مقدس حرام و ممنوع فرمود، خداوند کعبه و اطراف آن را "حرم" قرارداده، یعنی مقدس شمرده و ارتکاب گناه، قتل، شکار، تجاوز به جان و مال مردم، جنگ، دزدی و راهزنی را در آن جایز ندانسته است.

شاکری در ادامه گفت: با اینکه در آیات قرآن و روایات معصومین (ع) از مکه و مدینه بعنوان حرم های امن الهی یاد شده است اما وهابیون کوردل و کودن در هشتم شوّال سال ۱۳۴۳ در مکه مکرمه گنبدهای حضرت عبدالمطلب، ابی طالب (ع)، خدیجه، فاطمه زهرا(س)، زادگاه پیامبر اکرم(ص) و «خیزران» عبادتگاه سری پیامبراکرم(ص) را با خاک یکسان کردند.

هویت وچهره واقعی حکومت عربستان

قطعاً دشمنی غرب و در رأس آن آمریکا و انگلیس و یا رژیم اشغال گر قدس با انقلاب اسلامی و در واقع با اسلام ناب محمدی(ص) دور از انتظار نیست، لیکن شاید هجمه آل‌سعود به اصول، ارزش‌های اسلامی و حتی جان و مال مسلمانان، باورکردنی نباشد؟!. اما بررسی نشانه‌ها بیان گر این واقعیت است که ماهیت این رژیم خون خوار، قدرت‌طلب و سرسپرده، تفاوت چندانی با اربابان خود ندارد.

برای اثبات موضوع کافی است نگاهی گذارا داشته باشیم به نحوه شکل‌گیری و تاریخ جنایات رژیم جعلی آل‌سعود که همانند اسلاف قبلی خود از جمله؛ آمریکا که حدود ۲۳۰ سال قبل در پی تصاحب و اشغال گری و کشتار بومیان سرزمین سرخپوستان و جنگ‌های داخلی طولانی پدیدار شد، حدود ۱۱۴سال پیش در وضعیتی مشابه با رژیم اشغالگر قدس و حکومت آمریکا، ابتدا از طریق شورش و اشغال شهر ریاض و سپس با تصرف سایر شهرها و حتی سرزمین‌های اطراف و قتل‌عام مردم طوائف و قبایل مختلف منطقه شکل گرفت.
رژیم آل‌سعود که دارای پیوندی ناگسستنی با بنیان گذاران وهابیت است، با حمایت این فرقه ضداسلامی و در سایه سکوت کشورهای صاحب قدرت، پس از انجام بیش از ۲۵ تهاجم وحشیانه و خونبار و قتل‌عام بیش از ۲۱۳ هزار نفر از مردم عرب منطقه، سرانجام در سال ۱۹۳۲ با عنوان عربستان پا به عرصه وجود گذاشت و فرقه وهابیت را به تمام منطقه و حتی دولت‌های اطراف خود تحمیل نمود.

جنگ‌طلبی و دخالت در امور سایر کشورها: 

در تاریخ ننگین آل‌سعود، جنایات فراوانی دیگری نیز ثبت گردیده که تاکنون منجر به قتل بیش از یک میلیون مسلمان(عرب و غیرعرب) چه شهرنشین و چه بیابان‌ و روستانشین و آوارگی حدود سه میلیون نفر دیگر شده ‌است. از جمله در همان سال‌های اولیه شکل‌گیری رژیم آل‌سعود، وهابی‌های عربستان طی چند مرحله لشکرکشی به شهرهای نجف و کربلا در عراق، هزاران مرد و زن و کودک بی‌گناه را قتل‌عام کرده‌اند. 

در سال ۱۹۳۴ میلادی نیز عربستان موفق شد با سوء استفاده از وضعیت نسبتاً آشفته حاکم بر یمن، سه استان واقع در شمال شرق یمن یعنی نجران، جیزان و عسیر در نزدیکی‌های تنگه باب‌المندب را از خاک یمن جدا کرده و به خاک خود ضمیمه کند. پس از آن نیز آل‌سعود چندین‌بار حکام دست‌نشانده و دیکتاتور یمن در کشتار شیعیان این کشور را همراهی کرده است، یکبار هم در سال ۲۰۱۰ و پس از آن مجدداً درسال ۲۰۱۵، یمن مورد رفتارهای تجاوزگرانه آل‌سعود قرار گرفت، که آخرین آن همچنان ادامه دارد.
رژیم جعلی آل‌سعود در تهاجم جدید و در جریان جنگ ویران گری که علیه یمن به راه انداخته، تاکنون بیش از ده هزار انسان بیگناه را که شمار زیادی از آنها زن و کودک بودند، به طور مستقیم به قتل رسانده و حدود ۳۰ هزار نفر را هم زخمی کرده و تقریباً تمامی زیرساخت‌های حیاتی و اصلی این کشور فقیر اسلامی را تخریب نموده است.

ادامه در لینک اصلی

http://alef.ir/vdcdof0sxyt0n56.2a2y.html?391742

امام هادی(ع) و شبکه پیچیده و دقیق وکالت

به مناسبت میلاد فرخنده دهمین حجت حق، حضرت امام علی بن محمد الهادی (علیهماالسلام)

اشاره: 

حضرت امام علی بن محمد الهادی(ع) در نیمه ی ماه ذی الحجة الحرام سال 212 هجری، در مکانی به نام «صریّا» در نزدیکی مدینه منوره، کودکی نورانی از مادری پاک دامن و با فضیلت به نام «سمانه مغربیة» پا به عرصه ی دنیا گذاشت. (1) 

پدر بزرگوار آن حضرت، امام نهم حضرت محمد بن علی الجواد(ع) بود.

 امام هادی(ع) پس از 33 سال امامت و رهبری شیعیان، در سن 41 سالگی، در سوم ماه رجب سال 254 هجری در شهر سامرّاء به دست «معتزّ عباسی» (خلیفه ی وقت عباسی) مسموم و به شهادت رسید. مشهورترین القاب آن حضرت: «نقیّ» و «هادی» و به «ابوالحسن الثالث» مکنّی می باشد. (2)

ضمن عرض تبریک میلاد نورانی این سلاله ی پاک پیامبر(صل)، به پیشگاه حضرت بقیت الله الأعظم(عج)، مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای(دام ظلّه)، مراجع عظام تقلید و عموم شیعیان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت(ع)، در این مقاله کوتاه، به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، نگاهی به حوادث و رخ دادهای دروان پر فراز و نشیب زندگانی آن حضرت می اندازیم:

 

1. علم و کمالات اخلاقی امام هادی(ع) :

 حضرت امام هادی(ع)، در خاندانِ پاک نبوّت و امامت رشد و تربیت یافت. پس از شهادت امام جواد(ع)، امام هادی(ع) در سن هشت سالگی منصب امامت را عهده دار شد که نمونه ای کامل از رشد علمی و معنوی آن بزرگوار و واضح ترین دلیل بر حقانیت خط و جریان اهل بیت رسالت(ع) در ادعای وصایت و خلافت و جانشین پیامبر اسلام(ص) و رهبری و هدایت امت اسلامی می باشد. ابن شهرآشوب در توصیف امام هادی() می نویسد: چهره اش از همه ی مردم جاذب تر، و گفتارش از همه صادق تر بود. در ملاحت و کمال از همه برتر بود. وقتی سخن می گفت، نورانیتش افزون و وقتی سکوت می کرد، هیبت و وقارش بالا می رفت. (3)

 ابن حجر می گوید: ابوالحسن الثالث[علی بن محمد الهادی] در علم و سخاوت وارث پدرش[محمد بن علی الجواد] بود. (4)

 ابن صباغ مالکی می نویسد:... هر فضیلتی که گفته شود او زینت بخش آن هست، هر ستایشی که به عمل آید تفصیل و اجمالش نزد اوست. نفس او پاک و مهذّب و اخلاقش نیکو و رفتارش پسندیده است. (5)

 سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی می گوید: به متوکل گفته شد، در منزل[علی بن محمد الهادی]، سلاح ذخیره شده و قصد خلافت دارد... . او مأمور فرستاد و شبانه به منزل آن حضرت، حمله شد ولی او را دیدند که لباسی از پشم بر سر کشیده و رو به قبله روی شن و سنگ ریزه نشسته و مشغول قرائت قرآن و زمزمه ی آیات وعد و وعید الهی بود... . متوکل پشیمان شد و دستور داد مبلغ 4000 دینار بدهکاری و قرض حضرت را بپردازند. (6)

ادامه در لینک اصلی 

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910810000465

http://www.diyareaftab.ir/news/9558/

http://farahankhabar.ir/topnews/4134-.html

http://tarikh.imam.miu.ac.ir

http://emamat.ir/home/%D9%85%D8%B5%D8%A7%D8%AD%D8%A8%D9%87/item/7220-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D9%87%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-

%D8%A7%D9%86%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C.html

ابزارهای آل سعود برای ترویج «ایران هراسی» و پیشبرد اهداف شوم

 

اخیرا سعودی ها به ویژه عادل الجبیر وزیر خارجه و برخی سفیران این کشور از جمله ثامر السبهان سفیر عربستان در عراق ادعاهایی را علیه ایران مطرح کردند و مدعی حمایت ایران از تروریسم شدند.

همزمان با آن، شیخ عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ مفتی آل سعود نیز ایران را مجوس و دشمن اسلام و مسلمین خواند. در همان حال رسانه های سعودی با بوق و کرنای فراوان به دنبال ترویج ایران هراسی و مظلوم نمایی آل سعود هستند. در کنار این عوامل به عنصر پول و تطمیع دیگران به ویژه کشورهای کم بنیه تر نیز باید اشاره کرد. به عبارت دیگر در حال حاضر پول، شیوخ وهابی، رسانه ها و دیپلماسی فریب و نیرنگ از ابزار های اصلی آل سعود برای ترویج ایران هراسی و کمک به تحقق اهداف سیاست خارجی سعودی هاست.

در حال حاضر پول، شیوخ وهابی، رسانه ها و دیپلماسی فریب و نیرنگ از ابزار های اصلی آل سعود برای ترویج ایران هراسی و کمک به تحقق اهداف سیاست خارجی سعودی هاست

سعودی ها از مدت ها قبل از رسانه ها به عنوان ابزار اساسی برای توجیه سیاست های غلط و دخالت های نابجا استفاده می کنند. اما همان طور که گفته شد، سعودی ها به ابزار دیگری هم برای پیشبرد سیاست خارجی خود توجه دارند و آن ایدئولوژی سلفی-وهابی است که از طریق مبلغان سلفی در کشورهای عربی و اسلامی طاعون وار گسترده شده است.

سعودی ها از شبکه های تلویزیونی و پایگاه های خبری و روزنامه ها برای القای سیاست خارجی آل سعود بهره می گیرند. در این میان العربیه سخنگوی رسمی آل سعود و مدافع سرسخت سیاست های آمریکا در منطقه است.

آنها برای توجیه جنگ خود در یمن از پروپاگاندا بهره بردند تا افکار عمومی و حکومت های عربی و اسلامی را با خود همراه سازند. آنها هدفشان کشاندن دیگر کشورها در جنگ یمن بود زیرا خود ارتش قوی که قادر به جنگ زمینی باشد ندارند و این با وجود قراردادهای نظامی کلانی است که با آمریکا به امضا می رسانند و هزینه های گزافی را بر مردم عربستان تحمیل می کند.

البته این که عربستان سعودی ارتش ملی قوی مانند دیگر کشورها ندارد هم، به نگرانی و ترس خاندان حاکم از قدرت گرفتن این ارتش و تهدید تاج و تخت حاکمان آن است. علت این که سعودی ها گارد ملی را به وجود آوردند نیز همین ترس و نگرانی است. افراد گارد ملی عربستان با خاندان حاکم قرابت بیشتری دارند و از قبایل نزدیک به آل سعود هستند. وظیفه اساسی گارد ملی حفاظت خاندان حاکم از خطرات داخلی و کودتاهای نظامی و دیگر خطرات است.

ادامه در لینک اصلی

http://www.mehrnews.com/news/3766268

خشونت به نام اسلام ریشه در «وهابیت» دارد/ بیایید جهان را از شر «وهابیت» خلاص کنیم

یادداشت وزیر امور خارجه ایران در نیویورک تایمز؛

وزیر امور خارجه کشورمان در یادداشتی که در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شده است، نوشت که از حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ تاکنون وهابیت جنگ‌طلب چند بار تغییر چهره داده اما در ایدئولوژی و مشی بنیادی آن تغییری حاصل نشده است. 

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در یادداشتی در روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز نوشت: این روزها شرکت‌های روابط عمومی و تبلیغاتی غرب که ابایی از دریافت دلارهای نفتی ندارند، فرصت بی‌سابقه‌ای برای رسیدن به درآمدهای هنگفت یافته‌اند. جدیدترین پروژه تبلیغاتی آنها اینست که ما را متقاعد سازند که جبهه النصره، شاخه القاعده در سوریه، دیگر وجود ندارد و همان‌گونه که یکی از سخنگویان جبهة النصرةدر شبکه CNN، اعلام نموده است این گروهِ تغییر نام داده، از تروریست‌های القاعده جدا شده و «معتدل» گشته‌ است!

این گونه تعصب و کوته‌فکری جاهلیت را به‌عنوان چشم‌انداز روشنی برای قرن 21 عرضه می‌دارند، لیکن مشکل مشتریان ثروتمند این مؤسسات تبلیغاتی، که غالباً سعودی‌هایی هستند که جبهه النصره را حمایت گسترده مالی می‌کنند، اینست که اسناد موجود در خصوص سیاست‌های ویرانگر آنان قابل اصلاح، دستکاری و حذف نیست. چنانچه تاکنون ابهامی وجود داشت، صحنه‌های پخش‌شده از گردن زدن یک پسربچه 12ساله توسط این به‌اصطلاح «معتدلین» نمایش دلهره‌آوری از واقعیت موجود است.

از حمله تروریستی 11 سپتامبر سال 2001 تاکنون، وهابیت جنگ‌طلب چند بار تغییر چهره داده اما در ایدئولوژی و مشی بنیادی آن تغییری حاصل نشده، خواه این گروه طالبان باشد یا شاخه‌های بازتولید شده القاعده و یا عناصر به‌اصطلاح دولت اسلامی، که نه دولت است و نه اسلامی. میلیونها نفر که قساوت‌های جبهه النصره را تجربه کرده‌اند، داستان ساختگی جدایی جبهة النصره از القاعده را باور نخواهند کرد. سوابق نشان می‌دهد که تلاش برای تطهیر جبهه النصره با این هدف صورت می‌گیرد تا ارسال دلارهای نفتی به گروه‌های افراطی در سوریه که تا قبل از این با شیوه‌های پنهان صورت می‌گرفت، در آینده به‌طور علنی و آشکار انجام پذیرد و حتی برخی دولتهای غربی را وسوسه نماید تا از این به‌اصطلاح «معتدلین» حمایت نمایند. حضور غالب النصره در اتحاد فعلی مخالفین دولت سوریه در حلب، واقعیتی است که تمامی این تبلیغات را مردود می‌سازد.

تلاش عربستان سعودی برای متقاعد ساختن ولی‌نعمتان غربی‌اش به حمایت از سیاست‌های کوته‌بینانه‌اش برمبنایی باطل استوار شده که فروبردن جهان عرب در آشوب بیشتر به‌نحوی به جمهوری اسلامی ایران ضربه می‌زند. این توهم که بی‌ثباتی منطقه به «مهار» ایران کمک خواهد نمود و یا دشمنی ادعایی بین شیعه و سنی به درگیری در منطقه دامن زده است، با این واقعیت در تضادی آشکار است که هولناک‌ترین خونریزی‌ها در منطقه ما به‌دلیل کشتار برادران عرب و سنی توسط وهابی‌ها شکل گرفته است.

«عرفه» روز معرفت و شناخت است/ بایسته‌های دعا در «روز عرفه»

به مناسبت روز عرفان و نیایش؛

یکی از فرصت های مهم در روز عرفه، که بسیار مورد تأکید ائمه معصومین و بزرگان دین قرار گرفته است، فرصت دعا و مسئلت از خداوند است. در این روز خداوند عطای خود را بر مردم گسترانیده است.

عرفه روز نیایش با خداست. در آیه ۷۷ سوره فرقان آمده است «قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُم» یعنی بگو پروردگارم به شما توجه نمی‌کرد اگر دعاهایتان نبود.

امیرالمومنین علی(ع) چهار شرط برای اجابت دعا را اینگونه بیان می‌فرمایند «لِلدُّعَاءِ شُرُوطٌ أَرْبَعَهٌ الْأَوَّلُ إِحْضَارُ النِّیَّهِ وَ الثَّانِی إِخْلَاصُ السَّرِیرَهِ وَ الثَّالِثُ مَعْرِفَهُ الْمَسْئُولِ وَ الرَّابِعُ الْإِنْصَافُ فِی الْمَسْأَلَه.» اول توجه کامل به خدا؛ دوم سرشت با اخلاص؛  سوم شناختن خدا؛ چهارم انصاف در سؤال‏. یعنی بقیه را هم در نظر بگیریم. لذا همه چیز را نباید برای خودمان دعا کنیم.

قبول شدن توبه داوود(ع) و آدم(ع) در عرفه

روز عرفه، روزی است که خداوند توبه داوود و آدم (ع) را قبول فرمود. در عظمت و بزرگی روز عرفه و قبولی توبه در آن، همین روایت بس که امام صادق(ع) فرمود: من لم یغفر له فی شهر رمضان لم یغفر له الی قابل الّا ان یشهد عرفه؛ کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود، برای او بخششی، (در مواقع دیگر سال) نخواهد بود جز اینکه در عرفه حاضر باشد.

روایتی از رسول خدا(ص) آمده است که فرمودند در ذی الحجه شبی است که آن سیّد شبهاست و در این شب خدای تعالی توبه داوود را قبول کرد و آن شب عرفه است. هر که در این شب عملی از عبادات و... انجام دهد، مزد صد و هفتاد سال عبادت به او می دهند و دعایش را مستجاب کنند.

یکی از فرصت های مهم در روز عرفه، که بسیار مورد تأکید ائمه معصومین و بزرگان دین قرار گرفته است، فرصت دعا و مسئلت از خداوند است. بنا به فرموده امام سجاد(ع) این روز روزی است که در آن درهای رحمت الهی باز بوده و خداوند عطای خود را بر مردم گسترانیده و بر همگان تفضّل فرموده است، به همین خاطر توبه در آن مقبول و دعا به اجابت خواهد رسید.

در روایتی آمده است که امام سجاد(ع) در روز عرفه مردان و زنانی را دید که گدایی می کنند فرمود «هؤلاء شرار خلق اللّه، الناس مقبلون علی اللّه و هم مقبلون علی النّاس» اینها بدترین خلق خدا هستند (زیرا رحمت خداوند در این روز را نادیده گرفتند همانا) مردم به خدا روی می آورند و آنها روی به مردم می آورند.

اهمّیت دعا در این روز به قدری است که سید ابن طاووس در اقبال، حدیثی از امام باقر(ع) نقل فرموده مبنی بر اینکه چنانچه روزه داری در این روز سبب ضعف از دعا شود باید این روز را افطار کرد.

به خاطر اهمیت دادن به دعاست که در این روز دعاهای بسیاری از اهل بیت عصمت و طهارت وارد شده است که همگی نشان از جلب رضایت و مغفرت پروردگار و طلب توبه از درگاه ذات کبریایی او دارند.

لینک اصلی

http://www.mehrnews.com/news/3766191