روز جهانی قدس، نماد وحدت جهان اسلام

چگونه امیر المومنین حضرت امام علی (علیه الصلاة والسلام) به شهادت رسید؟

«به خدا سوگند ستون‌هاى هدایت در هم شکست و نشانه‏ هاى تقوى محو شد و دستاویز محکمى که میان خالق و مخلوق بود گسیخته گردید پسر عم مصطفى کشته شد، على مرتضى به شهادت رسید و بدبخت‏ ترین اشقیاء او را شهید نمود.»

امام على علیه السلام پس از خاتمه جنگ نهروان با خوارج و  بازگشت به کوفه در صدد حمله به شام بر آمد و حکام ایالات نیز در اجراى فرمان آن حضرت تا حد امکان به بسیج پرداخته و گروه‌هاى تجهیز شده را به خدمت وى اعزام داشتند.

تا اواخر شعبان سال چهلم هجرى نیروهاى اعزامى از اطراف وارد کوفه شده و به اردوگاه نخیله پیوستند، على علیه‌السلام گروه‌هاى فراهم شده را سازمان رزمى داد و با کوشش شبانه روزى خود در مورد تأمین و تهیه کسرى ساز و برگ آنان اقدامات لازمه را به عمل آورد، فرماندهان و سرداران او هم که از رفتار و کردار معاویه و مخصوصا از نیرنگ‌هاى عمرو عاص دل پر کینه داشتند در این کار مهم حضرتش را یارى نمودند و بالاخره در نیمه دوم ماه مبارک رمضان از سال چهلم هجرى على علیه السلام پس از ایراد یک خطابه غراء تمام سپاهیان خود را به هیجان آورده و آنها را براى حرکت به سوى شام آماده نمود ولى در این هنگام تقدیر، سرنوشت دیگرى را براى او نوشته و اجراى طرح وى را عقیم گردانید.

فراریان خوارج، مکه را مرکز عملیات خود قرار داده بودند و سه تن از آنان به اسامى عبدالرحمن بن ملجم و برک بن عبدالله و عمرو بن بکر در یکى از شب‌ها گرد هم آمده و از گذشته مسلمین صحبت می‌کردند، در ضمن گفتگو به این نتیجه رسیدند که باعث این همه خونریزى و برادر کشى، معاویه و عمروعاص و على (علیه السلام) می‌باشند و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند مسلمین به کلى آسوده شده و تکلیف خود را معین مى‏ کنند، این سه نفر با هم پیمان بستند و آن را به سوگند مؤکد کردند که هر یک از آنها داوطلب کشتن یکى از این سه نفر باشد. عبدالرحمن بن ملجم متعهد قتل على علیه السلام شد، عمرو بن بکر عهده‏ دار کشتن عمرو عاص گردید، برک بن عبدالله نیز قتل معاویه را به گردن گرفت و هر یک شمشیر خود را با سم مهلک، زهر آلود نمودند تا ضربتشان مؤثر واقع گردد نقشه این قرار داد به طور محرمانه و سرى در مکه کشیده شد و براى این که هر سه نفر در یک موقع مقصود خود را انجام دهند شب نوزدهم ماه رمضان را که شب قدر بوده و مردم در مساجد تا صبح بیدار می‌مانند براى این منظور انتخاب کردند و هر یک از آنها براى انجام ماموریت خود به سوى مقصد روانه گردید، عمرو بن بکر براى کشتن عمرو عاص به مصر رفت و برک بن عبدالله جهت قتل معاویه رهسپار شام شد ابن ملجم نیز راه کوفه را پیش گرفت.

برک بن عبد الله در شام به مسجد رفت و در شب نوزدهم در صف اول نماز ایستاد و چون معاویه سر بر سجده نهاد برک شمشیر خود را فرود آورد ولى در اثر دستپاچگى شمشیر او به جاى فرق معاویه بر ران وى اصابت نمود. معاویه زخمی شدید برداشت و فورا به خانه خود منتقل و بسترى گردید و ضارب را نیز نزد او حاضر ساختند. معاویه گفت: تو چه جرأتى داشتى که چنین کارى کردى؟ برک گفت امیر مرا معاف دارد تا مژده دهم: معاویه گفت: مقصودت چیست؟ برک گفت همین الان على را هم کشتند: معاویه او را تا تحقیق این خبر زندانى نمود و چون صحت آن معلوم گردید او را رها نمود و به روایت بعضى (مانند شیخ مفید) همان وقت دستور داد او را گردن زدند.

چون طبیب معالج زخم معاویه را معاینه کرد اظهار نمود که اگر امیر اولادى نخواهد می‌توان آن را با دوا معالجه نمود و الا باید محل زخم با آهن گداخته داغ گردد، معاویه گفت: تحمل درد آهن گداخته را ندارم و دو پسر (یزید و عبدالله) براى من‏ کافى است. (1)

عمرو بن بکر نیز در همان شب در مصر به مسجد رفت و در صف اول به نماز ایستاد. اتفاقا در آن شب عمروعاص را تب شدیدى رخ داده بود که از التهاب و رنج آن نتوانسته بود به مسجد برود و به پیشنهاد پسرش قاضى شهر را براى اداى نماز جماعت به مسجد فرستاده بود!

پس از شروع نماز در رکعت اول که قاضى سر به سجده داشت عمرو بن بکر با یک ضربت شمشیر او را از پا در آورد، همهمه و جنجال در مسجد بلند شد و نماز نیمه تمام ماند و قاتل بدبخت دست بسته به چنگ مصریان افتاد، چون خواستند او را نزد عمروعاص برند مردم وى را به عذاب هاى هولناک عمروعاص تهدیدش می‌کردند عمرو بن بکر گفت مگر عمروعاص کشته نشد؟ شمشیرى که من بر او زده ‏ام اگر وى از آهن هم باشد زنده نمى‏ ماند. مردم گفتند آن کس که تو او را کشتى قاضى شهر است نه عمروعاص!!

بیچاره عمرو آن وقت فهمید که اشتباها قاضى بی‌گناه را به جاى عمروعاص کشته است. لذا از کثرت تأسف نسبت به مرگ قاضى و عدم اجراى مقصود خود شروع به گریه نمود و چون عمروعاص علت گریه را پرسید عمرو گفت من به جان خود بیم ناک نیستم بلکه تأسف و اندوه من از مرگ قاضى و زنده ماندن تست که نتوانستم مانند رفقاى خود مأموریتم را انجام دهم! عمرو عاص جریان امر را از او پرسید. عمرو بن بکر مأموریت سرى خود و رفقایش را براى او شرح داد آنگاه به دستور عمرو عاص گردن او هم با شمشیر قطع گردید. بدین ترتیب مأمورین قتل عمروعاص و معاویه چنانکه باید و شاید نتوانستند مقصود خود را انجام دهند و خودشان نیز کشته شدند.

امیرالمومنین(ع)؛ اولین شهید ترور در اسلام/داعش در جنایات خود از خوارج الگو می گیرد

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: «هیچ گاه در اسلام غیر از این مورد که دشمن خدا و دشمنان مسلمین بترسند، اجازه ارهاب داده نشده است. اسلام هرگز اجازه کشتار جمعی و فردی را نمی دهد. آنچه که اشاره شد برای دفاع و پیش گیری از جنایت و ایجاد خوف وحشت در میان دشمنان خداست. آن هم دشمنانی که احتمال حمله آنان به مسلمانان می رود نه همه کفار و مذاهبی که از سوی آنان خطر حمله وجود ندارد».

این جملات بخش هایی از سخنان و نقطه نظرات حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، کارشناس فرق و مذاهب اسلامی و دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام است که در آستانه سال روز شهادت مولای متقیان(ع) که خود بزرگ ترین شهید ترور اند، با شبستان در میان گذاشته است. به عبارت دیگر، با توجه به جریانات اخیر تروریستی در تهران توسط گروهک تروریستی داعش که شباهت بسیار به سلف خود یعنی خوارج دوران امیرالمومنین(ع) دارند بر آن شدیم تا در این گفت و گو مساله ترور در اسلام و همچنین، ترور حضرت امیر(ع) از سوی خوارج را بررسی و تحلیل کنبم.

آنچه در ادامه می خوانید مشروح این گفت وگو است:

اسلام نسبت به مساله ترور چه دیدگاهی دارد و ضربه های تاریخی که به اسلام و جامعه اسلامی ناشی از ترور وارد شده چیست؟

کلمه «ترور» واژه انگلیسی و جدیدی است  که در لغت و ادبیات عرب به آن «اغتیال» می گویند. البته واژه «فتک» هم استفاده می شود. البته در قرآن واژه «ارهاب» به کار رفته است. اغتیال در لغت عربی به معنای پنهانی و به شکلی کشتن که مقتول با خبر نشود در نتیجه یک نوع ایجاد ظلم و ستم است. لذا وحشت ایجاد کردن یا حمله ناگهانی، در معنای فارسی همان «قتل ناگهانی و بی خبر» می شود. ترور یا (فتک و اغتیال) بر خلاف چیزی است که در قرآن مطرح شده است. خداوند در آیه 90 سوره نحل می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ» (در حقیقت ‏خداوند به دادگرى و نیکوکارى فرمان می دهد).

اما مقابل واژه «اغتیال» بیشتر همان قصاص نفس و اجرای حدود شرعی مانند اعدام و به صورت عادلانه به کار می برد. عدل به معنای کار میزان، درست و بر اساس منطق و دلیل است. در آیه 60 سوره مبارکه انفال آمده: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّاللَّهِ وَعَدُوَّکُمْ»؛ و هرچه در توان دارید از نیرو و اسب هاى آماده بسیج کنید تا با این تدارکات دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید».

با توجه به این اشارات نسبت به واژه ترور و اغتیال، باید ویژگی هایش را بشناسیم. 

اولین ویژگی ترور یا اغتیال آن است که به صورت پنهانی و یا ناگهانی و از روش و ابزار خشونت آمیز و وحشت ناک مثل شمشیر، سلاح برنده و اسلحه استفاده می شود. در قدیم بیشتر همین شمشیر و کارد بوده است و سلاح هایی که برای قصابی به کار می رفته، در ترور از سلاح ارهاب آمیز استفاده می شود، در قدیم الایام از شمشیر و اکنون از سلاح های روز مثل کلت، تفنگ و بمب استفاده می شود.

ویژگی دیگر ترور آن است که بدون دستور و حکم قانونی انجام می شود. سومین خصوصیت ترور ظالمانه بودن آن است. بر خلاف دستور قرآن که می فرماید: «به عدل و احسان و عمل کنید»، ترور بر خلاف عدل و انصاف عمل می کند.

هراس آلود بودن، وحشت انگیز بودن و همراه با خونریزی بودن ویژگی دیگر ترور است و تمام این موارد بدون آگاهی طرف مقابل است، مثلا در ایام قدیم فردی در منزل اش خواب بوده است و ناگاه و مخفیانه به او حمله و او را ترور می کردند. یا در مسیر در حال حرکت بوده است و فردی از دیگر معابر به او حمله می کرده و او را از بین می برده است. امروز نیز همان است اما با سلاح های دیگری اقدام به ترور افراد می کنند. این موارد مصداق عمل ظالمانه تروریستی است.

البته اینکه خداوند در آیه 60 سوره انفال می فرماید: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ»؛ و هر چه در توان دارید از نیرو و اسب هاى آماده بسیج کنید تا با این تدارکات دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان دیگرى را جز ایشان که شما نمى ‏شناسیدشان و خدا آنان را مى ‏شناسد بترسانید و هر چیزى در راه خدا خرج کنید پاداشش به خود شما بازگردانیده مى ‏شود و بر شما ستم نخواهد رفت»، اشاره به رفتار و رویکرد سپاه پیامبر(ص) نسبت به کفار و مشرکین صدر اسلام است.

خداوند در این آیه اشاره به ایجاد ارعاب می کند، یعنی به گونه ای رفتار شود که کفار فقط بترسند و این به علت ترساندن دشمن خداست. پس هیچ گاه در اسلام غیر از این مورد که دشمن خدا و دشمنان مسلمین بترسند، اجازه ارهاب داده نشده است. اسلام هرگز اجازه کشتار جمعی و فردی را نمی دهد و این آیه شریفه هم فقط برای دفاع و پیشگیری و ایجاد خوف وحشت در میان دشمنان خداست. آن هم دشمنانی که احتمال حمله آنان به مسلمانان می رود نه همه کفار و مذاهبی که از سوی آنان خطر حمله وجود ندارد.

پس جمع بندی این است که ترور یا ارهاب در عربی، در اسلام اجازه داده نشده و بر خلاف مواضع دین است. دستور خداوند بر اجرای احکام شرعی و حدود الهی مانند قصاص و اعدام و مراعات عدل و انصاف است مگر آنکه دشمنان بخواهند دست به سلاح ببرند. تنها جایی که اجازه داده شده که از ترور استفاده شود، ایجاد ترس برای دشمنان و با هدف پیش گیری است.

داعش؛ دیروز و امروز در عراق + نقشه

نیروهای امنیتی عراق در طول دو سال اخیر پیروزی‌های چشم گیری علیه گروه تروریستی «داعش» کسب کرده‌اند.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از شبکه تلویزیونی السومریه نیوز،  عراق دو یا سه سال پیش وضعیت امروز را نداشت به گونه‌ای که گروه تروریستی داعش یک سوم عراق را اشغال کرده بود و جنایت ها و کشتار زیادی به راه انداخت و آثار باستانی و سرمایه این کشور را به غارت برد.

اما اکنون وضعیت نسبت به دو یا سه سال گذشته تفاوت کرده است زیرا نیروهای امنیتی پیشرفت زیادی در آزادسازی مناطق تحت کنترل گروه تروریست داعش داشته‌اند و خسارت و تلفات زیادی به این گروه وارد کرده‌اند.

اکنون وضعیت به گونه‌ای است که طی روزهای آینده خبر آزادسازی کامل شهر موصل از دست گروه تروریستی داعش اعلام خواهد شد.

دو نقشه بالا به طور کامل فروپاشی گروه تروریستی داعش و از دست دادن مناطق تحت اشغال خود در عراق را نشان می دهد.

رنگ سیاه روی دو نقشه بیانگر وسعت مناطق تحت کنترل گروه داعش است.

نقشه سمت چپ بیانگر مناطق تحت اشغال داعش در سال‌های 2015 و 2016 و نقشه سمت راست بیانگر مناطق تحت اشغال این گروه در سال 2017 میلادی است.

لینک اصلی 

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/03/24

راز عظمت «لَیلَةُ القَدر»/چگونه تقدیر را مطابق میل مان کنیم؟!

به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن شب نوزدهم ماه مبارک رمضان مصادف با شام ضربت خوردن امیرالمومنین(ع) و نخستین شب از لیالی احیاء و به منظور بررسی کیفیت عظمت و بزرگی شب قدر که منزلتی برابر با 80 سال عبادت دارد و نیز فلسفه تعیین مقدرات و سرنوشت آدمیان در این شب های عظیم الشان، با حجت الاسلام والمسلمین احمد زادهوش، استاد حوزه و رئیس مرکز جامعه المرتضی(ع)، گفت وگو کرده ایم که مشروح آن به حضورتان تقدیم می شود:

لطفاً به منظور ورود به بحث در باب فضیلت و جایگاه لیالی قدر و تعابیر قرآن کریم نسبت به آن  و نیز چرایی همزمانی آن با ماه مبارک رمضان توضیح دهید.

خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ»، معنای این آیه شریفه  این است که تعداد ماه های سال نزد خداوند سبحان دوازده ماه است؛ خداوند در این آیه شریفه، کیفیت و مقدار ماه های سال را معین و تبیین می کند ولی در باب این تعریف و تبیین می بایست این نکته را یاد آور شد که، تنها ماهی از این دوازده ماه سال، که در قرآن کریم به صراحت در باب آن سخن به میان آمده، ماه مبارک رمضان است و هیچ کدام یک از ماه های سال، با توجه به موقعیت و فضیلتی که دارند، مانند ماه رجب و یا ماه ذالقعده و یا ماه ذالحجه و یا ماه شعبان که ماه پیامبر اکرم(ص) است، در قرآن ذکر نشده اند و این تنها ماه مبارک رمضان است که به صراحت در باب آن، در قرآن کریم، سخن به میان آمده است.

 دلیل اینکه خداوند تنها از ماه مبارک رمضان، در قرآن کریم یاد کرده نیز در خود قرآن به صراحت ذکر شده است. خداوند در قرآن کریم می فرمایند: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ»، بنابراین ماه مبارک رمضان، ظرف نزولی قرآن کریم است. این ماه به علت موقعیت زمانی نزول قرآن، نزد خداوند سبحان، دارای جایگاه والا و بالایی است.

خیلی کاغذ و مُرکَب در دنیا وجود دارند ولی این کاغذ و مُرکَب، اگر در کتابت قرآن کریم استفاده شوند، به علت کرامت و جایگاه قرآن، گرانقدر و محترم می شوند و مسح نمودن آنها به علت جایگاه قرآن، بدون طهارت و پالایش جسم، مجاز نخواهد بود. بسیارند بناها و ساختمان ها در دنیا، اما بنای مسجد به علت مقام و منزلت خدایی، دارای جایگاه دیگری است و به علت اینکه ظرف مکانی مقدس و گرانقدری است، نسبت به سایر ابنیه ها، جایگاه والا و متعالی تری دارد.

از این مثال ها به چه نتیجه ای درباره عظمت شب قدر می رسیم؟

به عبارت دیگر، هر چیزی که با خداوند متعال دارای قرابت بیشتری است، حرمت و عظمت بیشتری نیز خواهد داشت. در باب جایگاه ماه مبارک رمضان در قرآن کریم وارد است که«إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ* وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ* لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» یعنی شب قدر، در ماه مبارک رمضان به تعبیر قرآن، شبی است که در آن، قرآن از جانب خداوند سبحان، نازل شده و ارج و مقدار این شب نیز از هزار ماه نزد خداوند بالاتر است. جایگاه این شب عظیم، به قدری والا و گرامی است که اگر شما در این شب یک تکبیر و یا تسبیح بگویید، این ذکر و یادآوری، به اندازه هزار ماه عبادت برای شما حسنه در پی خواهد داشت. همه این توصیف ها و تعبیرها و سفارشات برای این است که ما، جایگاه و مرتبه قرآن کریم را بهتر بشناسیم و آن را درک کنیم. قرآن از عالم مأورا و از نزد خداوند سبحان و کریم آمده است و حرف به حرف و کلمه به کلمه آن، کلام و تأکید و سفارش مستقیم خداوند به جهانیان است. این ریسمان و حبل متین، یک سمتش، به دست باکفایت خداوند است و سوی دیگرش به طرف بندگان آمده که اگر بندگان به این ریسمان الهی تمسک جویند، قطعاً به صراط سعادت و سلامت راه یافته اند.

قرآن کریم میزان و معیار ایمان و عمل آدمیان را معین می کند. متأسفانه و سوگمندانه باید بیان کرد که، تمسک و بهره مندی از قرآن کریم در حال حاضر، بسیار کم و ناچیز است؛ درست است که در ماه مبارک رمضان که بنا به تعبیری ماه بهار قرآن نیز است، قرآن بسیار تلاوت می شود، ولی باز در همین ایام نیز، افراد بسیاری هستند که، حتی از خواندن یک آیه قرآن کریم اِبا دارند و این امر را انجام نمی دهند. مراجعه به قرآن کریم، حضور قلب و خواندن صحیح و توجه و تعقل و تفکر را می طلبد؛ باید گفت بسیار جای تأثر و تأسف است که مسلمانی از دنیا برود، در حالی که نه قرآن را فرا گرفته است و نه در مسیر فراگیری قرآن باشد.

«شب قدر»، نقطه عطف زیست و حیات بشری است، این شب زمانی است که ما قرآن کریم را بر سر می نهیم و خداوند سبحان را به آیات و جایگاه قرآن سوگند می دهیم که، این کتاب شریف را شفیع و نجات دهنده ما قرار دهد. نکته بسیار مهمی که حتماً می بایست به آن توجه داشت این است که، قرآن کریم همانگونه که می تواند شافع و نجات دهنده ما باشد، می تواند شاکی و شکایت کننده ما نیز باشد. نباشد خدای نکرده، روزی فرا رسد که قرآن، شاکی ما باشد و بگوید که من بودم، ولی مردم نسبت به جایگاه و مرتبه من بی تفاوت و بی انگیزه بودند. باید بیان کرد که خیلی از مشکلات امروزی و فراروی انسان حال حاضر، اعم از مشکلات اقتصادی، معضلات روحی و روانی و مصائب اجتماعی، با مراجعه و تمسک به قرآن کریم، قابلیت رفع و رجوع خواهند یافت و گره های بسیاری از فراروی جامعه و انسان، با عنایت قرآن، گشوده خواهد شد.

متأسفانه انسان ها برای رسیدن به آرامش و حیات طیبه، به سخنان همه، اعم از متفکر و غیرمتفکر، گوش می سپارند، ولی از فراگیری و توجه به سخن خالق و مبدأ و مقصد خود غافل هستند. امید است به برکت و کرامت این شب های عزیز، ما بتوانیم حداکثر استفاده را از تعالیم الهی و وحیانی برگیریم و در این شبها، که شب های تعیین سرنوشت اند، بتوانیم در پرتو قرآن کریم به سرنوشت و آینده ای روشن و همراه با سعادت و پیروزی برای خود و سایر امت اسلامی، دست یابیم.

فلسفه تعیین مقدرات در این شب چیست و چگونه می توان در کیفیت این سرنوشت دخل و تصرف داشت؟

یکی از ویژگی های شب قدر، نزول روح اعظم است که همراه با فرشتگان و ملائک آسمانی به زمین نزول می کنند و از همه این ها مهمتر این که، در این شب اعمال و سکنات ما به حضور حضرت ولی عصر(ارواحنا له الفداء) عرضه می شوند. طبیعی است که برای آینده و حوادث تلخ و شیرین و همچنین مسائل سرنوشت ساز فراروی ما، بهترین گزینه، اعمال و سکناتی هستند که از خود ما سر می زنند.

به عبارت دیگر، درست است که اراده الهی قطعاً محقق خواهد شد، ولی اراده الهی، تحت تأثیر احوالات و دعاها و استغفارات و بیداری ها و توجهات، قابلیت تغییر و دگرگونی دارند. اگر در شب های قدر، امور و احوال ما به غفلت سپری شوند و در آینده و سال پیش رو، سالی نیکو و قابل توجه نداشته باشیم، می بایست خود را ملامت کنیم که چرا از موقعیت و فرصت های شب های عظیم قدر، برای دگرگونی و تحول و چرخش از احوال نامطلوب به احوال حسنه و نیکو استفاده نکردیم. این امر، کار دشواری نخواهد بود؛ کافی است در این ایام پایانی ماه مبارک رمضان و شب هایی که به لیالی قدر، معروف هستند و از شب نوزدهم به تعبیری تا شب بیست و هفتم و حتی شب عید سعید فطر ادامه دارند، سعی کنیم، این لحظات از افطار تا سحر را، بیدار بمانیم و با تلاوت قرآن و اقامه نماز و ذکر ادعیه وارده طلب بخشایش و استغفار نسبت به بی توجهی ها و خدای ناکرده، غفلت ها و معاصی و همچنین دوری و اجتناب از گناه و معصیت کنیم تا خود را در مسیر و جهتِ سالی پُربار و نیکو قرار دهیم.

ترک عادات و خصلت های غلط و ناروا و برنامه ریزی سازنده برای آینده ای بهتر، از اهم مسائلی هستند که می بایست در این شب ها و روزهای گرانقدر به آن توجه و اهتمام داشت. وقتی که خداوند متعال دریابد که بنده ای، خودش به دنبال آینده نیکویی است و از کردار و افعال ناصحیح گذشته خود خجل و شرمساراست، طبیعتاً خود خداوند رحمان که، اهل رأفت و بخشش و گذشت و خطاپوشی است، از کردار گذشته بنده اش می گذرد و او را در مسیرِ فضل و کرم خود، قرار خواهد داد. در این میان توسلات و ادعیه، به طور قطع در روشنی بخشی به مسیر فراروی ما، مؤثر خواهند بود.

لینک اصلی

http://shabestan.ir/detail/News/635447

امام حسن مجتبی(ع) و تهاجم امویان و عباسیان/ باز نشر

میلاد نورانی کریم آل طه حضرت امام حسن مجتبی (ع) مبارک باد

اشاره

در پانزدهم ماه رمضان المبارک سال سوّم هجرت (۱) و در خانه دخت گرامی رسول خدا حضرت فاطمه زهرا(س) فرزندی چشم به جهان گشود که ولادت او باعث شادی و سرور نبی مکرّم اسلام(ص) گردید. او را «حسن» نام نهادند. از پیامبر بزرگوار، حضرت محمّد(ص) نقل شده است که خطاب به ایشان فرمودند:«أشبهتَ خَلقی و خُلقی». (۲) یعنی؛ ای حسن [جان]، تو از جهت آفرینش(صورت) و اخلاق(سیرت و رفتار) شبیه من هستی.
روشن است که مصاحبت با انسان کاملی، همانند پیامبر(ص) و رشد و نموّ نمودن در منزل شخصیتی بزرگ، همانند حضرت امام علیّ(ع) و زن نمونه و کامل مانند حضرت فاطمه زهرا(س)، نتیجه اش تولّد انسان کاملی همانند حسن بن علیّ(علیهما السلام) است. هیچ انسانی در جهان هستی از جهت کمالات و مقامات انسانی همانند اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نبوده و نخواهد بود، سلام الله علیهم اجمعین.
ضمن عرض تبریک به مناسبت میلاد نورانی و پر خیر و برکت این امام عزیز و کریم آل محمد(ص)، توجه خوانندگان گرامی را به نوشتاری کوتاه بقلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی که پیرامون شخصیت، فضائل علمی- اخلاقی ایشان و تبیین معنای صحیح سیاست و خلافت اسلامی و دلائل تحمیل صلح بر حضرت امام حسن مجتبی(ع) نگارش یافته، جلب می کنم:

۱- شخصیت علمی، اخلاقی امام (ع)
پیرامون مقام و شخصیت علمی، اخلاقی سبط اکبر پیامبر(ص)، حضرت امام مجتبی(ع)، سخن بسیار است که فقط به ذکر چند حدیث در این باره اکتفا می شود:
قال الرسول(ص): «لو کان العقل رجلاً لکان الحسن». یعنی؛ اگر قرار بود عقل به صورت انسانی مجسم شود، همانا به صورت \"حسن بن علیّ [ع] \" جلوه می کرد.
قال الصادق(ع): «انّ الحسن بن علیّ(ع) کان اعبد الناس فی زمانه و ازهدهم و افضلهم و کان اذا حجّ، حجّ ماشیاً و...». (۳) یعنی؛ به راستی که [امام حسن مجتبی(ع)] در زمان خویش عابدترین، زاهدترین و داناترین مردم بود.
در باره ابعاد علمی و صفات پسندیده اخلاقی مانند تواضع، جود و بخشش، کرامت، سخاوت، علم و دانش، شجاعت؛ نقل های تاریخی فراوانی وجود دارد که در کتب تاریخ اسلام و تاریخ زندگانی ائمه معصومین(ع) مکتوب می باشد، مانند داستانی که در باره تواضع و بر خورد شایسته با مردم و به خصوص تهیدستان در تاریخ آمده است که امام حسن(ع) در محلی نشسته بودند، هنگامی که خواستند از آن جا بروند شخص تهیدستی وارد شد، امام(ع) به او خوش آمد گفت و او را مورد محبت قرار داده و به او فرمود: «انّک جلستَ علی حین قیام منّا افتأذن لی بالإنصراف». یعنی؛ تو به هنگام بلند شدن ما آمدی آیا اجازه می دهی که برویم؟، مرد گفت: آری، ای فرزند رسول خدا(ص).
در روایتی حسن بصری در مورد سیاست از امام حسن مجتبی(ع) سوال می کند، حضرت چنان با بیان شیرین و کلمات زیبا به او پاسخ می دهد که که هر خواننده ای با شنیدن آن به وجد می آید.
قال الحسن بن علیّ(ع): «هی[السیاسة] أن ترعی حقوق الله و حقوق الأحیاء و حقوق الأموات، فأما حقوق الله. فاداء ما طلب، و الإجتناب عما نهی، و اما حقوق الأحیاء: فهی ان تقوم بواجبک نحو اخوانک، و لا تتأخر عن خدمة أمتک، و ان تخلص لولی الأمر ما أخلص لأمّة و أن ترفع عقیدتک فی وجهه اذا ما حاد عن الطریق السوی و امّا حقوق الأموات، فهی أن تذکر خیراتهم و تتغاضی عن ساوئهم، فانّ لهم ربّاً یُحاسبهم». (۴) یعنی؛ سیاست آن است که حقوق خداوند، و حقوق زنده ها، و حقوق مرده ها؛ را رعایت کنی. اما حقوق خداوند، پس عبارت است از انجام آنچه که خواسته خداوند است و پرهیز از آنچه که او نهی کرده است. اما حقوق زنده ها آن است که به وظیفه خود در برابر برادرانت عمل کنی و از خدمت امت خویش بازنمانی و تا زمانی که ولی امر مسلمین با امت خود صادق است، با او صادق باشی و هنگامی که وی از راه راست منحرف شد، عقیده ات را رو در روی او اظهار کنی و اما حقوق مردگان: این است که نیکی های آنان را یاد کنی و از بدی هاشان چشم بپوشی، چرا که آن ها را پروردگاری است که از آنان حساب کشی می کند.

ادامه در لینک زیر 

http://ajafari42.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=11725

متن کامل کتاب حقائق پنهان ... 

http://ahlolbait.com/media/7092/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%

ترقه‌بازی‌های امروز تأثیری در اراده ملت ایران ندارد/ ریشه‌کن خواهند شد

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر روز چهارشنبه 16 خردادماه 1396 در دیداری سه‌ساعته با دانشجویان، ضمن شنیدن دیدگاه‌ها و نقطه‌نظرات دانشجویان درباره‌ی مسایل علمی و دانشگاهی و همچنین موضوعات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشور در سخنانی، دانشجویان را در صفوف مقدم مبارزه‌ی مستمر نظام اسلامی با نظام سلطه دانستند و با تأیید نگاه نقادانه و مطالبه‌گرانه‌ی دانشجویان در مسایل مختلف، «نگاه آرمان‌گرایانه و مأیوس نشدن از شکست‌های مقطعی» را مکمل این دغدغه‌مندی دانستند و با تأکید بر لزوم واقع‌بینی و ایفای نقش فعال تشکل‌های دانشجویی انقلابی و اهتمام جدی به تبیین و غلبه دادن گفتمان انقلاب اسلامی در دانشگاه‌ها، گفتند: رکن اساسی دانشگاه، دانش است و مهم‌ترین وظیفه‌ی مجموعه‌ی دانشگاهی، تولید عالِم، تولید علم، و جهت‌دهی صحیح به عالِم و علم است.

رهبر انقلاب اسلامی همچنین با اشاره به حوادث تروریستی تهران، تأکید کردند: چنین حوادثی هیچ خللی در اراده‌ی ملت و مسئولان به‌وجود نخواهد آورد و ملت ایران قدرتمندانه به حرکت خود ادامه خواهد داد و پیش خواهد رفت.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای سخنانشان، صحبت‌های دانشجویان در این نشست را بسیار متین، قوی، سنجیده و در سطح بالا توصیف کردند و ضمن توصیه‌ی مسئولان وزارت علوم و دانشگاه آزاد به بهره‌مندی از این افکار متقن، گفتند: مجموع مطالبی که بیان شد، حاکی از رشد سطح فکر مجموعه‌های دانشجویی نسبت به سال‌های اول انقلاب و حتی سال‌های گذشته است و این، همان چیزی است که به آن احتیاج داریم.

ایشان مطالب خود را با یک مقدمه درخصوص کلیدواژه‌ی «نظام سلطه» آغاز کردند و افزودند: نظام سلطه به معنای یک نظام دوقطبی جهانی است که در یک قطب آن، «سلطه‌گر» و در قطب دیگر، «زیر سلطه» قرار دارد.

رهبر انقلاب اسلامی به دوگانه‌های شکل‌گرفته در ذیل نظام سلطه اشاره کردند و گفتند: دوگانه‌ی «پیشرفت و توقف»، دوگانه‌ی «ابتکار و تقلید»، دوگانه‌ی «استقلال سیاسی و وابستگی»، و دوگانه‌ی «اعتماد به نفس و انفعال»، دوگانه‌هایی هستند که در دو یا سه قرن اخیر به‌وجود آمدند و کشورهای مسلط با برنامه‌ریزی علمی و دقیق تلاش کردند تا ضمن انتقال جهان‌بینی، فرهنگ و عادات خود به کشورهای زیر سلطه، این حالت را ابدی و دائمی کنند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به اینکه فقط برخی کشورها امکان رهایی جزئی از برخی زمینه‌های سلطه را پیدا کردند، افزوند: در چنین شرایطی، انقلاب اسلامی در مقابل نظام سلطه سینه سپر کرد و توانست ایران را از این منجلاب به‌طور کامل خارج کند.

ایشان گفتند: ممکن است برخی بگویند که چگونه جمهوری اسلامی به‌طور کامل از نظام سلطه خارج شده است درحالی‌که هنوز برخی آثار فرهنگ غربی در جامعه مشاهده می‌شود؟

رهبر انقلاب اسلامی افزودند: در پاسخ باید گفت خروج از تمام شئونات مربوط به نظام سلطه و اداره‌ی همه‌ی شئون فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور برخلاف مسیر جریان سلطه، در نظام جمهوری اسلامی قانون قطعی است که البته ممکن است تخلفاتی هم از آن بشود ولی این موضوع با نبودِ قانون یا وجود قوانین مخالف، متفاوت است.

رهبر انقلاب اسلامی با نادرست خواندن برخی سخنان که با اشاره به عملکرد بد یک وزارتخانه، نظام اسلامی را ناکارآمد می‌خوانند، تأکید کردند: بزرگ‌ترین دلیل «کارآمدی نظام»، استمرار و بقای آن است و اگر نظام اسلامی ناکارآمد بود، تاکنون بلعیده شده بود.

ادامه در لینک اصلی

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%

اهمیت عدالت در نگاه امام علی(ع)/ جوامع انسانی باید با استفاده از «نهج البلاغه» به سمت عقلانیت حرکت کند

«نهج البلاغه» به عنوان یک دستاورد برای جامعه اسلامی به حساب می آید و آموزه های مختلفی برای شئون مختلف در زندگی انسان امروز را در خودش جای داده است؛ از طرف دیگر جامعه باید با استفاده از این دستاورد به سمت عقلانیت حرکت کند و مردم باید از برخوردهای احساسی در شرایط مختلف بپرهیزند. جامعه مسلمانان نباید به فکر دشمنان صوری باشند بلکه باید توان خود را برای مبارزه با دشمنان واقعی افزایش دهند. برخی از آنها صفت خادم حرمین شریفین را برای خودشان انتخاب می کنند اما با دشمنان مسلمانان برای سرکوب جوامع اسلامی هم پیمان می شوند.

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا درباره حضرت امیر(ع) اظهار کرد: امام علی(ع) به عنوان یک شخصیت بزرگ و نامدار در تاریخ اسلام و دیگر مذاهب اسلامی و غیر اسلامی یک جایگاه بسیار رفیع و گسترده‌ای دارند. بعضی از دانشمندان اسلامی در شناخت شخصیت امام علی(ع) اظهار عجز کردند و ایشان را دارای شخصیت متفاوت و متضادی می دانند. وقتی زندگی و ویژگی های ایشان را بررسی می کنیم به اوصافی از ایشان دست پیدا می کنیم که می توانیم آنها را تحلیل کنیم و الگوی خودمان قرار دهیم.

او ادامه داد: حضرت علی(ع) دارای ویژگی هایی مانند رحم و مروت  و انسان دوستی هستند و از سویی دیگر با ظلم، بی عدالتی، بی تقوایی، تجاوز به حقوق دیگران و زورمداری بسیار سخت مبارزه می کند. برخی از شخصیت‌های تاریخی تنها در چند وجوه اخلاقی و رفتاری ممتاز هستند اما ایشان در وجوه اجتماعی، عبادی، سیاسی و فردی نسبت به اشخاص برجسته تاریخ برتری ویژه‌ای دارند.

این کارشناس مذهبی باتوجه به شرایط دشوار در زمان حضرت امیرالمومنین(ع)، بیان کرد: حضرت علی(ع) در سنین نوجوانی به اسلام ایمان آورد و همراه با پیامبر(ص) بود، او با اینکه در شرایط دشوار تاریخی قرار داشت اما در هیچ زمانی از مسیر عدالت دور نشد به نوعی در تعامل با گروه‌های مختلف مردم به حق عمل کردند. اگرچه رسیدن به چنین جایگاهی بسیار سخت حاصل می شود اما هر شخصی باید به قدر توانایی خودش برای نزدیک شدن به این جایگاه و ویژگی های رفتاری تلاش کند.

جعفری فراهانی با اشاره به مباحث حکومتی و برخورد امام علی(ع) با مردم، توضیح داد: حضرت علی(ع) در اجرای مباحث حکومتی بسیار دقیق عمل می کردند، همان طوری که در نهج البلاغه می خوانیم ابتدا با درخواست پذیرفتن حکومت مخالفت می کنند؛ ایشان در خطبه 91 نهج البلاغه می فرماید: «دعونی والتمسوا غیری ...» مردم مرا رها کنید و حضرت امیر(ع) می گوید اگر من نزدیک ترین فرد به پیامبر(ص) بودم، با ظلم و فساد مبارزه می کردم چرا تا به حال به سراغ من نیامدید؛ اگر چنین مسوولیتی را بپذیرم بر مدار حق عمل می‌کنم و این موضوع برای بسیاری از افراد قابل تحمل نیست.

دولت سعودی بر مردم بی‌پناه و بی‌گناه یمن پیروز نخواهد شد/ مسائل بحرین و سوریه باید با گفتگو حل شود

رهبر انقلاب اسلامی در مراسم سالگرد امام خمینی(ره) در اجتماع با شکوه حرم مطهر ایشان

حضرت آیت الله العظمی «خامنه ای» رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر روز یکشنبه 14 خرداد 1396 در اجتماع عظیم مردم در بیست و هشتمین سالگرد رحلت امام بزرگوار و همیشه زنده ملت، خمینی کبیر تأکید کردند: برخوداری از «روحیه، ذهن و عمل انقلابی» درس بزرگ امام راحل عظیم الشأن است و ملت ایران در پرتو اهداف و آرمانهای همچنان پر جاذبه امام و هوشیاری در مقابل شیطان بزرگ، راه تحقق اهداف انقلاب را در معنای حقیقی عقلانیت یعنی انقلابی گری ادامه می دهد.

حضرت آیت الله العظمی «خامنه ای» در ابتدای سخنان خود با گرامی داشت سالگرد رحلت دردناک امام بزرگوار، به مطالب و حقایقی که در طول سالهای گذشته درخصوص امام و انقلاب بیان شده، اشاره کردند و گفتند: درباره امام ناگفته هایی وجود دارد که باید به تدریج به ذهنیت جامعه منتقل شود اما مطالبی هم که در طول سالهای گذشته بیان شده اند، باید تکرار و مرور شوند تا راه و مبانی امام از گزند تحریف در امان بمانند و برخی افراد مجال تحریف امام را پیدا نکنند.

ایشان، مخاطب اصلی سخنان امروز خود را جوانان بیان و خاطرنشان کردند: از آنجا که جوانان دوران حماسه های بزرگ، پیروزی انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و دوران حرکت های بزرگ در مقابل تجزیه طلبان را ندیده اند، مخاطب اصلی توضیحات امروز من درخصوص امام، جوانان هستند، ضمن آنکه ذهن نسل جوان، بیش از دیگران در معرض حملات تحریف کنندگان قرار دارد.

رهبر انقلاب اسلامی خطاب به جوانان گفتند: پیروزی انقلاب اسلامی که تحقق اراده الهی بوسیله امام خمینی و با کمک مردم بود، یک جابجایی سیاسی صرف و کنار رفتن یک گروه از قدرت و روی کار آمدن گروه دیگر نبود، بلکه انقلاب اسلامی یک تحول عمیق و عظیم در عرصه سیاست کشور و در متن جامعه ایرانی بود.

   

حضرت آیت الله خامنه ای به تحول عمیقی که در عرصه سیاست کشور بوجود آمد، اشاره کردند و افزودند: انقلاب اسلامی، یک دیکتاتوریِ بسته و ارثی و وابسته به بیگانگان و دنباله رو آنها را به یک حکومت مردم‌پایه و متکی به مردم و مستقل و سربلند و دارای هویت تبدیل کرد.

ادامه در لینک اصلی

http://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=36745

تصاویر 

http://farsi.khamenei.ir/photo-album?id=36720

به یاد 15 خرداد 1342