استفاده از تعبیر تندرو برای امام علی(ع) خلاف نظر پیامبر اکرم(ص) است

آیت الله محمدهادی یوسفی غروی، از اساتید حوزه علمیه قم استفاده از تعبیر تندرو برای امام علی(ع) را خلاف نظر پیامبر اکرم(ص) دانست و یادآور شد: به کاربردن تعبیری از امیرالمومنین(ع) با عنوان تندروترین مسلمان خلاف ادب است و جسارت شمرده می شود پس اگر کسی در هر وقت و در هر زمانی و مکانی بخواهد اجلاسیه یا همایشی به این نام و عنوان برگزار کند بداند که این تعبیر ناخوشایند در نظر پیامبر(ص) است و آنچه که علی(ع) به عنوان میزان و ملاک حق در طول عمرش انجام داده نباید به عنوان تندروی تلقی کرد چون معنای تندروی این است که گویا این مقداری که حضرت رفتار کرده بیشتر از حد اعتدال بوده است و این عین همان جسارت و خلاف فرمایش پیامبر اکرم(ص) است.

 ایشان در گفت و گو با خبرنگار شفقنا در خصوص عنوان یک برنامه سخنرانی که تندروی را به امام علی (ع) نسبت می دهد بیان کرد: یکی از احادیث نبوی شریف معروف در میان مسلمانان همان است که پیامبر اکرم(ص) درباره امیرالمومنین علی(ع) فرموده است «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ»، «علی با حق است و حق با علی است». همچنین نسبت به قرآن کریم می فرماید «علی مع القرآن والقرآن مع علی ولن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض»، «علی با قرآن است و قرآن با علی است و از یکدیگر جدا نخواهند شد تا روز بازپسین در روز قیامت و در کنار حوض کوثر بر من وارد خواهد شد». این را شیعه و سنی در منابع حدیثی خود آورده اند و معنایش این می شود که پیامبر اکرم(ص) که محور اسلام است، امیرالمومنین علی(ع) را به عنوان محور حق قرآنی و الهی معرفی فرموده است. بنابراین بر اثر هر علتی هر کس به هر جهت درباره امیرالمومنین علی(ع) شک و شبهه ای داشته باشد باید بداند که پیامبر اکرم(ص) او را به عنوان ملاک حق معرفی کرده است و به دنبال ایمان به حقانیت اسلام و حقانیت پیام آور اسلام حضرت محمد(ص)، باید ایمان به حقانیت علی(ع) نیز داشته باشد.

او با نقل سخنانی از پیامبر(ص) در رابطه با امام علی(ع) اظهار کرد: مشهور است در زمان پیامبر اکرم(ص) که شیعه و سنی هم از آن حضرت نقل کرده اند، پیامبر پیش از انجام حجة الوداع در سال دهم هجری که بنا بر روایات ۱۰۰ هزار نفر در آن حضور داشتند، حضرت علی(ع) را به همراه تعدادی از مسلمان ها برای دعوت یمنی ها به اسلام، به این سرزمین فرستاده بود و از جمله عده ای از مسیحیان شهرکی به نام نجران با پیامبر(ص) مباهله کرده بودند که منجر به این شده بود که پیامبر با آنها قرارداد جزیه بست(به معنای مالیات سرانه ای که اقلیتی در زیر پرچم اکثریت، به آن اکثریت می پردازد تا از امنیت در سایه آن اکثریت برخوردار باشد در مقابل آن، اکثریت حفاظت بر امنیت او را بر عهده می گیرد) بنابراین وارد این قرارداد با پیامبر(ص) شدند و مقرر شد که در دو قسط در سال این مالیات سرانه را پرداخت کنند. یک قسط آن در ماه رجب و قسط دیگرش در ماه محرم یا صفر و امام علی(ع) بعد از انعقاد این قرارداد رفته بودند که این جزیه ها را دریافت کنند و حضرت عمده از پارچه های بافت یمن به نام بُرد یمانی را با خود آورد ... .

ادامه در لینک اصلی 

http://fa.shafaqna.com/news/153748

نگاه داعش به «مهدویت»

مقدمه

یکی از موضوعاتی که از صدر اسلام در بین مسلمانان محل بحث بوده، پیش گویی های پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) از وضعیت آخرالزمان و ایام ظهور حضرت مهدی (عج) است. این مسئله در بین شیعه و اهل سنت اهمیت ویژه ای دارد و در هر دو مذهب کتاب های مستقلی در این زمینه نوشته شده است. همچنین، در طول تاریخ، افراد و گروه های مختلفی با تطبیق این روایات بر خود، از این روایات برای رسیدن به اهداف خودشان استفاده کرده اند. در دنیای امروز، گروه هایی با نام اسلام و برای دفاع از اسلام، به جنگ با مسلمانان برخاسته اند و برای ایجاد مقبولیت در بین مردم این روایات را بر خود تطبیق می کنند؟!.

معرفی داعش

بعد از حمله آمریکا به عراق، شاخه القاعده در عراق به رهبری ابومصعب الزرقاوی در 2004 علنی شد. این گروه تحت امر رهبر القاعده جهان بودند، ولی برخلاف القاعده، شیعیان را دشمن نزدیک خود و هدف خود را مبارزه با شیعیان عراق معرفی می کردند. در 2006، ابومصعب زرقاوی در بمباران عراق کشته شد و «ابوعمر البغدادی» به عنوان رهبر این گروه در آمد و در 2010 بعد از هلاکت ابوعمر البغدادی، شخصی به نام «ابوبکر البغدادی» جانشین وی شد.[1] با شروع جنگ القاعده در سوریه، شعبه ای از این گروه به سوریه رفت، اما در آنجا با «جبهه النصره» - که بعدها جزء القاعده شد- اختلافات داخلی پیدا کرد. آنها از ایمن الظواهری خواستند در خصوص اختلاف القاعدة عراق و جبهه النصرة قضاوت کند که حکم او به نفع جبهه النصرة بود. با این حکم ابوبکر البغدادی مخالفت خود با ایمن الظواهری را اعلام کرد و به عراق برگشتند و خلافت اسلامی را با عنوان داعش - مخفف «دولت اسلامی عراق و شام»- اعلام کردند. آنها ادعای خلافت اسلامی کردند و در تبلیغات خود رهبرشان را خلیفه مسلمانان خواندند و او را «ابوبکر الحسینی القرشی البغدادی» معرفی کردند تا یادآور حدیث «خلفاء امتی اثنا عشر، کلهم من قریش»[2] باشد.

آنها در اعتقادات و فقه سیاسی خود تابع ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب هستند و در مناطق تصرف شده در عراق و شام عبارتی از ابن تیمیه دیده می شود: «قوام الدین بکتاب یهدی و بسیف ینصر»؛ یعنی پایداری دین به کتاب هدایتگر و شمشیری است که دین را یاری می کند. آنها همچنین کتاب نواقض الاسلام محمد بن عبدالوهاب را بر در و دیوار مناطق اشغالی نصب کرده اند. همچنین، به پیروی از سید قطب، جهاد مسلحانه را اصل اساسی خود دانسته اند و بیانیه زرقاوی را، که شیعه را دشمن اصلی خود معرفی کرده است، نصب العین قرار داده اند.[3]

سوء استفاده داعش از مباحث مهدویت

حکومت ها و اشخاص در طول تاریخ از مباحث مربوط به آخرالزمان و اشراط الساعة، به لحاظ اینکه نوعی پیش گویی هستند و مصداق دقیق آنها مشخص نیست، سوء استفاده فراوانی کرده اند. برخی با جعل روایات یا تأویل روایات موجود به نفع خود، مردم را به گروه های خود جذب می کردند و برای حکومت خود مشروعیت و مقبولیت ایجاد می کردند.

گروه تکفیری «داعش» نیز از همه آنچه ممکن است برای استوار کردن قدرت خود استفاده کرده، که مهم ترین آنها بازگشت خلافت و در مرحله بعد شعارهای مربوط به مهدویت است.[4] آنها مسائل اجتماعی و شعارهای خود را طوری تنظیم می کنند که با روایات منقول از پیامبر (صلی الله علیه وآله) و صحابه درباره آخرالزمان منطبق باشد تا از این راه برای خود مشروعیت و مقبولیت لازم را به دست آورند و قتل و غارت های خود را توجیه کنند. این گروه در شبکه های ماهواره ای، سایت های اینترنتی، مجلات و جرایدی که خودشان منتشر می کنند، این روایات را به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر اعمال خودشان تطبیق می کنند. در اینجا به برخی از مباحثی که در خصوص مهدویت مطرح کرده اند اشاره می شود:

1. اعتقاد داعشی ها به علائم ظهور

در یکی از بندهای اعتقادنامه ای که انجمن شرعی تنظیم القاعده در بلاد الرافدین (بین النهرین) - «اللجنة الشرعیة لتنظیم القاعدة فی بلاد الرافدین» - که هسته اولیه گروه تکفیری داعش است، صادر کرده، چنین آمده است:

ما از علائم قیامت (آخرالزمان) به آنچه از پیامبر- به صورت صحیح به ما رسیده، ایمان داریم، و اینکه بزرگ ترین فتنه از زمان خلقت آدم تا قیامت، فتنه دجال است؛ و به نزول عیسی ع و بر پا کردن عدل و داد و بازگشت خلافت راشده بر طبق روش نبوت ایمان داریم. [5]

داعش در این زمینه به کتاب الفتن وأخبار المهدی ونزول عیسی علیه السلام وأشراط الساعة اثر جهیمان بن سیف العتیبی استناد می دهد و آن را قبول دارد.[6]

ادامه در لینک اصلی

http://alwahabiyah.com/fa/Article/View/128288

حضرت زینب(س)؛ اسوه و الگوی بی نظیر بردباری و مقاومت

به مناسبت 15 رجب، سال روز رحلت عقیله بنی هاشم حضرت زینب(س) 

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی

اشاره:

بحث و بررسی در زندگانی الگوهای کامل و شایسته ـ به ویژه بانوان پاک دامنِ آسمانی که از خاندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) سر برآورده اند ـ برای هر انسانِ شیفته حق و عدالت و تعالی، مفید و درس آموز هست. یکی از بانوانِ نمونه، حضرت زینب(س)، دختر مولی الموحّدین، حضرت امام علیّ بن ابی طالب(ع) می باشد که مطالعه و مرور مراحل مختلف زندگی آن بزرگوار از ولادت تا رحلت، برای همه مردم به ویژه بانوان و دختران مسلمان و غیر مسلمان، آموزنده و عبرت آموز می باشد.

آن حضرت، الگویی از تعالی معنوی و کمالات نفسانی در جنبه های علمی، اخلاقی، تربیتی بودند که نتیجه ی آن در علم و تقوی و معاشرت و بردباری و صبر و حماسه و محبت و عشق و دل دادگی و احساس مسئولیت بروز کرده بود.

در این نوشتار کوتاه، مروری به برخی از مراحل زندگانی، سیره و رفتار آن عقیله  بنی هاشم و اسوه صبر و مقاومت خواهیم انداخت، تا چه در نظر آید و چه مقبول افتد.

1. ولادت نور

حضرت زینب(س) بنا به قول مشهور در پنجم جمادی الاُولی سال ششم هجری در مدینه منوّره متولد شد. پیامبر اکرم(ص) نامش را زینب(به معنای درخت خوش بوی نیکو منظره ای که از بوی خوش آن افراد سر مست می شوند) گذاشت. (1)

کنیه اش امّ عبدالله، امّ کلثوم، امّ العزائم، امّ هاشم، امّ المصائب و لقبش را عالمة، عقیله ی بنی هاشم، صدّیقه ی کبری، نائبة الزهراء و بطلة کربلا گفته اند. (2)

2. در سوگ جدّ بزرگوار و مادر عزیزش

حضرت زینب(س) پنج سال داشت که رسول اکرم(ص) به ملکوت اعلی پیوست. او شاهد غم و اندوه مادرش، حضرت فاطمه زهرا(س) بود که در فراغ پدر ارجمندش، گریه می کرد و می ســوخت. زمانی نگذشت که مـــادر عزیزش، دردانه ی عصمت و طهارت، کوثر نبوی(ص) در اثر سختی ها و فشارهای روحی و جسمانی مانند هجوم به خانه ی امام علیّ(ع) و شکستن حرمت اهل بیت(ع)، غصب فدک و از دست دادن حقوقش، بی حرمتی به عصمت نبوی(ص)، در بستر بیماری افتاد و پس از 75 روز(به روایتی) و 95 روز(به روایتی دیگر) به شهادت رسید.(3)

3. ازدواج و مسئولیت پذیری

حضرت زینب(س) در سن 13 سالگی پس از خواستگاری عبدالله بن جعفر بن ابی طالب، به ازدواج او در آمد.(4) و صاحب 4 فرزند، به نام های جعفر، عون، محمّد و امّ کلثوم شد. و بعضی فرزندی به نام عباس را به او نسبت داده اند. (5) مورخان نوشته اند: محمد و عون در سن 10 و 8 سالگی در کربلا در رکاب دایی عزیزشان حضرت سیّد الشهداء(ع) به فیض شهادت رسیدند. (6)

4. فضایل و کمالات انسانی

الف) علم و دانش

از حضرت امام سجاد(ع) نقل شده که خطاب به ایشان فرمود:«أنتِ بحمدالله عالمة غیرمعلّمة فَهِِمة» یعنی؛ ای عمه جان، شما دانشمندی هستی که از کسی نیاموخته ای و دانا و فهمیده ای هستی که از کسی یاد نگرفته ای!. به راستی چنین است، خانمی که از پدری همانند امام علیّ بن ابی طالب(ع) وارث علم پیامبر(ص)، و مادری همانند فاطمه ی زهرا(س)، کوثر پیامبر(ص)، متولد شده باشد و در دامان آن بزرگواران رشد و نُموّ یافته، باید چنین باشد. خصوصیت و ویژگی مرتبطین با اهل بیت(ع) چنین هستند.

حضرت زینب(س) در مسجد کوفه، مجلس درس تفسیر قرآن و احکام برقرارکرده بود و گاهی مردان نیز در جلسات ایشان شرکت می کردند. گفته می شود، عبدالله بن عباس هم از آن کسان بوده است. چنان که او نقل می کند: «بانوی خردمند ما حضرت زینب بنت علیّ(ع) چنین روایت می کند». (7)

امام حسین(ع) به خواهرش دستور داد تا احکام دینی را از طرف امام سجّاد(ع) برای بستگانش تبیین کند، او از طرف حضرت زین العابدین(ع) نیابت خاصه داشت تا احکام دینی و شرعی را برای مردم بیان کند و خانه ی آن علویه ی مکرّمه، همواره محل رفت و آمد و مراجعه مردم بود.

ب) شجاعت و جهاد و مبارزه با دشمنان

آن حضرت، در حادثه روز عاشورا به عنوان یار و یاور برادرش بزرگوارش، حضرت سیدالشهداء(ع) شرکت داشت و در آن مبارزه خونین، نقش تاریخی خود را با صبر و بردباری و پرستاری از زخمی ها و مجروحین و ... ادامه داد و هرگز از دشمن اموی و منحرفین خوف و هراسی نداشت. طبق روایتی امام علیّ(ع) فرمود: «جهاد بر سه قسم است، با دست، با زبان و با دل». (8)

حضرت زینب(س) با قدرت و تسلط بی نظیر به مبانی دینی و قرآنی و قدرت و تسلط بر مردم، چنان حکیمانه سخن می گفت که دهان مردم از تعجب باز می ماند!. چنان که در مجلس یزید با ابّهت و شکوهی ویژه سخن گفت که نه یزید امکان قطع سخن او را یافت و نه کسی از حاضران جرأت مخالفت پیدا کرد!. (9)

راز فضیلت ها و امام برحق بودن علی بن ابی طالب(ع)

اشاره:

اینکه امام علی بن ابی طالب، امیرمومنان(ع) شخصیتی خاص و منحصر بفرد در تاریخ اسلام اند و عالم بشریت مانند ایشان را به خود ندیده و هرگز نخواهد دید، صرفاً اعتقاد شیعه نیست بلکه همه فرق اسلامی و فراتر از آن مستشرقان و اندیشمندان غیرمسلمان نیز بر بی مثال و بی مانند بودن امام علی(ع) صحه گذارده و همگی لب به اعتراف درباره مقامات ایشان گشوده اند. از این رو و به مناسبت فرا رسیدن سیزدهم رجب، سالروز ولادت «مولود کعبه» با حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، [کارشناس فرق و مذاهب اسلامی و دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع)] درباره برخی از ابعاد خاص بودن وجود مقدس مولای متقیان(ع) به گفت و گو پرداخته ایم که مشروح آن از نظرتان می گذرد:

بنابر تصریح تاریخ و به نقل منابع معتبر از شیعه و اهل سنت امیرمومنان امام علی(ع) دارای فضایل وجودی خاصی هستند که ایشان را در تاریخ بی نظیر کرده است، اگر بخواهیم مرحله به مرحله و در بررسی سکانس های مختلف زندگی ایشان، راز این فضایل را واکاوی کنیم به چه نتایجی می رسیم؟ لطفا از ولادت ایشان آغاز کنید.

بنابر نقل مشهور تاریخ و به تصریح اسناد معتبر، این مسئله اثبات شده که امام علی(ع) در روز جمعه سیزدهم رجب سال سی ام پس از عام الفیل از مادری با فضیلت به نام فاطمه بنت اسد در کعبه معظمه متولد شدند و به «مولود کعبه» شهرت یافتند که این واقعه از بزرگترین افتخارات هم برای پدر، هم برای مادر و هم شخص امیرمومنان(ع) است که حتی منابع مهم و متعددی از اهل سنت از جمله حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین» و سبط ابن جوزی در «تذکرة الخواص» و دیگران به آن اشاره کرده اند. 

علاوه بر این، در منابع شیعی نیز مفصل به این بحث پرداخته شده است همچون «الغدیر ...» علامه امینی و در دوران معاصر علامه سید جعفر مرتضی عاملی در «الصحیح من سیرة الامام علی(ع)» این واقعه را از 40 منبع نقل می کند و حتی معروف است در همان محل «مستجار» در پشت کعبه هنوز آثار آن شکاف مشخص است اما دشمنان اسلام و اهل بیت(ع) و مدعیان اسلام دروغین تلاش زیادی کردند که این موضوع مخفی باقی بماند!

مسئله دیگر که فضیلت و شانی ویژه به امام علی(ع) می دهد، مربوط به تربیت امیرمومنان(ع) در محضر پیامبر(ص) است؛ چنان که در تاریخ نقل شده ابوطالب فرزندان زیادی داشت و از عهده تکفل مالی همه آنها به سختی بر می آمد از این رو، عباس عموی پیامبر(ص) پیشنهاد کرد تا به ابوطالب مساعدتی شود و پیامبر(ص) هم بواسطه شرایط خوبی که در زندگی با حضرت خدیجه(س) داشتند، این را پذیرفتند. امیرمومنان امام علی(ع) خود درباره آن دوران می فرمایند: «سرپرستی من در منزل پیامبر(ص) بود و مانند بچه شتری که در پی مادرش می رود از پیامبر(ص) پیروی می کردم» کنایه از این که در همه امور از پیامبر(ص) همچون راست گویی، حُسن اخلاق، امانت داری و سائر اخلاق حسنه تاثیر پذیرفته و تربیت شده اند. 

 

آیا این فضائل با ظهور اسلام و بعثت پیامبر (ص) اوج می گیرد؟ چرا؟

دوران نوجوانی و جوانی امیرمومنان(ع) فصلی بسیار مهم از کتاب بابرکت و تاریخ ساز عمر ایشان است، چراکه با مبعوث شدن پیامبر(ص) به رسالت و مسئولیت عظیم ایشان مقارن می شود و علی بن ابی طالب(ع) به عنوان نخستین مرد به ایشان ایمان آوردند که این هم افتخار بزرگ دیگری برای امام علی(ع) محسوب می شود. ایشان همچنین در یوم الانذار هم حضور داشتند یعنی روزی که قرار بود پیامبر(ص) خویشان را به اسلام فرا بخوانند «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَإِنْ عَصَوْکَ فَقُلْ إِنِّی بَرِی ءٌ مِمَّا تَعْمَلُون» (سوره مبارکه شعراء آیات 214 ـ216) و این امیرمومنان(ع) بودند که هر بار پیامبر (ص) درخواست همراهی کردند، تمام قد برخاستند و آمادگی خود را اعلام کردند.

علاوه بر این، نقش آفرینی در «لیلة المبیت» نیز از دیگر فضایل ایشان است چراکه وقتی فشارهای دشمنان بر پیامبر(ص) زیاد شد و ایشان مجبور به هجرت شدند در آن شب حساس تنها کسی که حاضر شد در بستر رسول خدا(ص) بخوابد تا جان پیامبر(ص) نجات بیابد، حضرت امیر (ع) بودند که در نتیجه این رشادت آیه 207 سوره مبارکه بقره در شان ایشان نازل شد: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ؛ و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا می ‏فروشد و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است».

بعد از هجرت هم امیرمومنان(ع) به پیامبر(ص) ملحق شدند و در حوادث مهم تاریخی ایشان را حمایت و از اسلام دفاع کردند و کار را تا جایی پیش بردند که رسول خدا(ص) ایشان را وصی و برادر خود معرفی کردند.

همچنین، در غزوات و سرایای بدر، اُحد، خیبر، ... و نیز فتح مکه به اعتراف مورخان اعم از شیعه و سنی و نیز مستشرقین، از شخصیت های شجاع و وارسته ای که در کنار پیامبر(ع) بود و از اسلام و آئین و شریعت پیامبر(ص) دفاع کرد، حضرت امام علی بن ابی طالب(ع) بود.

و نهایتاً، آنکه انتخاب ایشان به ولایت و وصایت پیامبر(ص) در واقعه و روز غدیر خم، اوج فضایل امیرمومنان(ع) را نشان می دهد چراکه حضرت رسول(ص) در بازگشت از حجة الوداع در سال دهم هجری خطاب به امت فرمودند: «آیا من از شما بر خودتان شایسته تر نیستم؟!» سپس دست امیرمومنان(ع) را بالا برده و فرمودند: «ای مردم هر کسی من مولای اویم پس از من علی بن ابی طالب مولای او است» که همه مسلمانان می پذیرند. حتی کسانی که بعدها اعتراض کردند و نپذیرفتند! و در نتیجه این واقعه آیه اکمال(آیه سوم سوره مبارکه مائده) نازل شد.

سخنان رسول خدا (ص) دربارۀ «شیعه»

اخبار رسیده از زبان پیامبر (ص) دربارۀ شیعیان علی (ع) که در اصل شیعۀ خود پیامبر (ص) بودند، نقاب از چهرۀ حقیقت برمی دارد و نشان می دهد شماری از مهاجران، گرد علی (ع) حلقه زدند که حتی در همان دوران رسالت نیز به شیعیان علی (ع) ، معروف بودند. رسول خدا (ص) نیز بارها آنان را از رستگاران خواند. اگر کسی دراین باره گرفتار شک و تردید باشد، شماری از نصوص وارده دراین باره را نقل می کنیم:

١. ابن مردویه به نقل از عایشه می نویسد: گفتم ای رسول خدا (ص) ! گرامی ترین آفریدگان نزد خدا چه کسانی هستند؟ فرمود: ای عایشه! مگر این آیه را نخوانده ای که می فرماید: «کسانی که ایمان آورده و عمل صالح کرده اند، اینان بهترین آفریدگانند». (۱)(۲)

٢. ابن عساکر از جابر بن عبدالله نقل می کند: ما نزد پیامبر (ص) بودیم که علی (ع) از راه رسید. آن گاه پیامبر (ص) فرمود: «به آن که جانم به دست اوست، سوگند، او و شیعیانش در روز رستخیز رستگارانند» . و این آیه نازل گردید: «کسانی که ایمان آورده و عمل صالح کردند، اینان بهترین مردم هستند» . از آن پس، هرگاه یاران پیامبر (ص) ، علی (ع) را می دیدند، می گفتند: «بهترین مردم آمد» .(۳)

٣. ابن عدی و ابن عساکر نیز از ابوسعید – به طور مرفوع- چنین نقل کردند: «علی بهترین مردم است» .(۴)
۴. ابن عدی از ابن عباس نقل می کند: هنگامی که آیۀ «کسانی که ایمان آورده و عمل صالح کرده اند، اینان بهترین مردم هستند» فرود آمد، رسول خدا (ص) به علی فرمود: «بهترین مردم، تو و شیعیان تو هستید و در روز رستخیز هم شما خشنودید و هم خداوند از شما خشنود است» .(۵)
۵. ابن مردویه از علی (ع) نقل کرده است: رسول خدا (ص) به من فرمود: «آیا قول خدای را نشنیده ای که می گوید: «کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند بهترین مردم هستند» . اینان تو و شیعیان تو هستید و وعده گاه من و شما بر سر حوض است. وقتی که امت ها برای پس دادن حساب بیایند، شما رو سفیدید» (۶)
۶. ابن حجر در کتاب «صواعق» به نقل از ام سلمه می نویسد: شبی نوبت من بود و رسول خدا (ص) نزد من حضور داشت. آن گاه فاطمه و پس از او علی (ع) به خانۀ من آمدند. رسول خدا (ص) فرمود: «ای علی! تو و یارانت در بهشتید. تو و شیعیانت در بهشتید» . (۷)
٧. ابن اثیر نیز در کتاب «نهایه» چنین نوشته است: رسول خدا (ص) به علی فرمود: «ای علی! تو و شیعیانت در حالی به حضور پروردگار می رسید که شما از خداوند و خداوند از شما خشنود است و دشمنان تو در حالی حاضر می شوند که خشمناکند و در زنجیر» . آن گاه دست بر گردنش افکند تا چگونگی در زنجیر بودن گردن را نشان بدهد.
٨. زمخشری در کتاب «ربیع» آورده است: رسول خدا (ص) فرمود: «ای علی! چون روز رستخیز فرا رسد، من دامن خدای تعالی را می گیرم و تو دامن مرا می گیری و فرزندانت دامن تو را می گیرند و شیعیان فرزندانت دامن آنان را می گیرند و پس می بینی به رفتن ما به کجا فرمان داده می شود» .(۸)

اقدامات امام جواد(ع) برای تثبیت وضعیت شیعیان

«آیت الله سید هاشم حسینی بوشهری» مدیر حوزه های علمیه در همایش سیره و زمانه حضرت امام جواد "ابن الرضا" (علیه السلام) اظهار داشت: یکی از باورها و اعتفادات شیعه این است که امامان معصوم(ع) دارای عصمت علمی و عملی هستند.

وی افزود: همانگونه که قائلیم امامان در تقوا، ورع و پرهیز از گناه سرآمد هستند در بُعد علمی نیز قائل به عصمت هستیم. یعنی ائمه(ع) در مشکلات و معضلاتی که برای انسان ها پیش می آید برای پاسخگویی سرآمد بوده و مرد میدان علم و دانش هستند.
مدیر حوزه های علمیه تأکید کرد: به این دو ویژگی عصمت عملی و علمی دوستان و دشمنان معترفند و از ائمه(ع) لغزشی سرنزده و اگر هم شخصی مطلبی بر علیه امام(ع) گفته از روی عناد بوده است.

آیت الله بوشهری در مورد علم امامان معصوم اظهار داشت: در دنیای اسلام و کفر، دانشمندان اسلامی، یهودی و نصرانی همه در مقابل علم، دانش و آگاهی اهل بیت(ع) سر تواضع و تسلیم فرو آورده اند و ما این را مخصوصاً در عصر امام باقر و امام صادق علیهم السلام مشاهده می کنیم و در دوران امام رضا(ع) در اوج شکوه بوده است. و آنچه در تاریخ اوج گرفت عظمت امامان بود.
وی در مورد شرایط دوران امام جواد(ع) اظهار داشت: 200  سال شیعه این را می گفت که امام باید عصمت عملی و علمی داشته باشد ولی پس از شهادت امام رضا(ع) یک باره شیعه با صحنه ای مواجه شد که از قبل خود را آماده نکرده بود و رهبری شیعه به دست آقازاده نوجوانی در هفت یا هشت سالگی افتاد. آنهایی که معتقد بودند که امام باید پاسخگوی تمام مسائل باشد گفتند که تمام آنچه رشته بودیم پنبه شد و فکر می کردند که امام جواد(ع) نمی تواند پاسخ گوی مسائل باشد.

مدیر حوزه های علمیه همچنین گفت: سه جبهه در مقابل امام جواد شکل گرفت: دشمنان و کینه توزان اهل بیت(ع)، مخالفین مکتب شیعه و در نهایت شیعیان در مقابل ایشان جبهه گیری کردند و به خاطر اینکه این بحث در شیعه به مسئله بغرنجی تبدیل شد مکاتبی مثل واقفی ها سر بلند کردند؛ تصورشان این بود که با ایجاد تفرقه بین شیعه می توانند پایه های خود را محکم کنند و بزرگانی از شیعیان مثل "یونس بن عبدالرحمان" گرفتار شدند.

همایش سیره و زمانه امام جواد(ع) "ابن الرضا" برگزار خواهد شد + پوستر

هم زمان با میلاد نورانی حضرت امام جواد علیه السلام

به همت انجمن تاریخ پژوهان حوزه علمیه و مشارکت مجمع جهانی اهل بیت(ع) و چند نهاد علمی و فرهنگی دیگر، "همایش سیره و زمانه حضرت امام جواد ــ ابن الرضا علیهما السلام" برگزار می شود.

سخنران اصلی این همایش «آیت الله سید هاشم حسینی بوشهری» مدیر حوزه های علمیه سراسر کشور است.

همچنین تعدادی از پژوهشگران حوزه و دانشگاه، آثار خود را در این همایش علمی و تاریخی ارائه خواهند داد.

همایش سیره و زمانه حضرت امام جواد علیه السلام از ساعت 8:30 تا 13 روز دوشنبه 1395/1/30 (مصادف با سالروز ولادت امام جواد علیه السلام) در قم، چهارراه شهدا، خیابان معلم، سالن همایش پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (واقع در طبقه چهارم) برگزار خواهد شد.

حجت الاسلام والمسلمین حمیدرضا مطهری، مسئول انجمن تاریخ پژوهان حوزه با اشاره به مطلب فوق اظهار داشت: این همایش به همت این انجمن و مشارکت نهادهای حوزوی همچون مجمع جهانی اهل بیت(ع)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، موسسه امام خمینی(ره)، جامعة المصطفی (ص)، جامعة الزهرا(س)، دانشگاه ادیان و مذاهب، دانشگاه باقرالعلوم(ع) و غیره همزمان با میلاد با سعادت امام جواد(ع) در قم برگزار می شود.

وی افزود: البته هنوز مکان و سخنران اصلی به طور قطع مشخص نیست و در آینده نزدیک در خصوص جزئیات آن اطلاع رسانی لازم صورت می گیرد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: ما به دنبال برگزار شدن بین المللی این همایش بودیم که البته فعلاً امکانش میسر نبود اما به احتمال زیاد مهمانانی از کشور عراق و اعتاب مقدسه خواهیم داشت.

امام هادی(ع) در هرج و مرج های سیاسی اجتماعی چه شیوه ای را پیش گرفتند؟

به مناسبت فرا رسیدن سال روز شهادت حضرت امام علی بن محمد الهادی (ع) با حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، کارشناس فرق و مذاهب اسلامی و دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت (ع) درباره اقدامات این امام همام (ع) برای هدایت جامعه علی رغم فشار و خفقان خلافت عباسی به گفت و گو پرداخته ایم که ضمن عرض تسلیت شهادت حضرت امام هادی (ع) به شیعیان جهان، از نظرتان می گذرد:

*امام هادی (ع) در چه شرایط سیاسی اجتماعی زندگی می کردند و این شرایط چه موانعی را برای هدایت گری جامعه اسلامی توسط ایشان ایجاد می کرد؟

امام هادی (ع) در نیمه ماه ذی الحجه سال ۲۱۲ هجری، در نزدیکی مدینه به دنیا آمدند و در هشت سالگی بعد از شهادت پدر بزرگوارشان امام جواد (ع) به امامت رسیدند. ایشان پس از ۳۳ سال امامت و رهبری شیعیان، در سن ۴۱ سالگی، در سوم ماه رجب سال ۲۵۴ هجری در شهر سامرا به دست معتز، خلیفه عباسی به شهادت رسیدند. اما برای پاسخ به این سوال باید به ویژگی هایی خلافت عباسی در این دوران اشاره کرد؛ نخست زوال هبیت و عظمت خلافت، به دلیل تسلط بردگان و ترکان تا جایی که خلیفه بیشتر مقام تشریفاتی داشت ولی با این وضع هر گاه خطری متوجه دستگاه خلافت می شد همه وابستگان ، دستگاه در دفاع از آن و مقابله با مخالفان متحد می شدند. خوش گذرانی و هوس رانی درباریان شامل شب نشینی ها، عیش و نوش ها و ریخت و پاش ها نیز در این دوران به اوج خود رسید بود و در یک کلمه، می توان گفت خلافت اسلامی! غرق در فساد و گناه بود. علاوه بر این، در این دوران شاهد گسترش نهضت های علویان هستیم؛ تلاش و کوشش عباسیان در ایجاد نفرت مردم به علویان و سادات و سرکوب شدید مخالفان بی نتیجه بود، علویان با جدیت دعوت به «برگزیدگان آل محمد (ص)» را در نهان و آشکار تبلیغ می کردند و علی رغم کنترل مرکزیت سامرا و کنترل آمد و رفت و ارتباط با امام هادی (ع)، نهضت ها و شورش های اعتراض گونه به فساد و انحراف دستگاه خلافت در مناطق مختلف مشاهده می شد، به طوری که در فاصله سال ۲۱۹ هجری، ۲۷۰ هجری، آمار ۱۸ قیام و شورش علوی و غیر علوی ضبط شده است. اگر چه با کمی جمعیت انقلابیون و کمتر امکانات و ساز و برگ جنگی و قساوت دستگاه خلافت عباسی تمامی این قیام ها با شکست مواجه می شد.

شماره 63 مجله‌ "پیام ثقلین" به زبان انگلیسی منتشر شد

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) از انتشار شماره جدید فصلنامه پیام ثقلین خبر داد.

«حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی» اظهار داشت: در مجله تخصصی «پیام ثقلین» مطالب و مقالات علمی در مورد مباحث اهل‌بیت(ع) در زمینه‌های قرآن، حدیث، تاریخ، سیاست و اجتماع تهیه و برای انگلیسی‌زبانان منتشر می‌شود.

وی درباره شماره جدید مجله پیام ثقلین گفت: در شماره 63 این مجله (شماره 3، سال 16، پاییز 1437 ـ 1436 / 2015) مقالاتی به قلم نویسندگان مختلف با عناوین زیر به نگارش درآمده است:

1. جهان قبل و بعد از ظهور امام مهدی (عج)، (قسمت دوم) / د. محمدعلی شمالی؛
2. صبر و شکرگزاری/ طاووس رجا؛
3. حفظ اقتصاد عادلانه از راه اعتقاد به آخرت / مجید رضائی دوانی؛
4. دیدگاه علامه حلی (ره) بر امامت در کتاب «کشف المراد»، قسمت 3/ کریم عقیلی؛
5. شرح معنوی سید ابن طاووس در کتاب «محاسبة النفس» / مرتضی کریمی؛
6. احکام برگرفته از داستان ها و قصص قرآن، (قسمت 2) / حمیدرضا فهیمی‌تبار؛
7. ساخت جامعه در اسلام (قسمت دوم) / د. محمدعلی شمالی.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) یادآور شد: مجله Message of thaqalayn «پیام ثقلین» به زبان انگلیسی از سری نشریات مجمع جهانی اهل بیت(ع) می باشد که قریب به 16 سال از انتشار آن می گذرد. چند سالی است که مدیریت این مجله با حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی شمالی (از فضلای حوزه علمیه و رئیس فعلی مرکز اسلامی انگلیس) می باشد. علاقه مندان جهت دسترسی به فایل مقالات به آدرس سایت مجله  مراجعه نمایند.

برگزاری مراسم نخستین سالگرد درگذشت دکتر صادق آئینه وند

به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت چهره ماندگار تاریخ اسلام «دکتر صادق آئینه وند»، مراسم یادبودی با حضور اساتید، صاحب نظران و علاقه مندان آن استاد فقید روز (سه شنبه) چهاردهم اردیبهشت ماه از ساعت 14 تا 17 در سالن اجتماعات شهید مطهری دانشگاه تربیت مدرس برگزار می‌شود که طی آن از «ارج نامه آیینه صادق» رونمایی می‌گردد.

دکتر محمدجعفر حبیب زاده، عضو هیأت علمی دانشکده علوم انسانی ضمن اعلام خبر برگزاری این مراسم در خصوص "ارج نامه آیینه صادق" گفت: "ارج نامه آئینه صادق" مشتمل بر تعدادی مقاله به قلم اساتید گروه‌های مختلف آموزشی، دل نوشته ها و خاطرات علاقه مندان و همکاران آن استاد فرهیخته به انضمام زندگی نامه و تصاویر ایشان می‌باشد که به منظور قدردانی و ارج نهادن بر جایگاه علمی و اخلاقی دکتر آئینه وند گردآوری و تهیه شده است.

وی افزود: با هدف زنده نگه داشتن یاد دکتر آئینه وند، که به تعبیری نماد اسلام رحمانی بود، دو مراسم یادبود، یکی در روز یکشنبه دوازدهم اردیبهشت ماه از ساعت 13 تا 15 در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و دیگری در روز سه شنبه چهاردهم اردیبهشت ماه از ساعت 14 تا 17 در سالن اجتماعات شهید مطهری دانشگاه با حضور شخصیت‌های برجسته علمی و فرهنگی برگزار می‌شود.

گفتنی است، دکتر صادق آئینه وند در سال 1330 در تویسرکان چشم به جهان گشود. وی مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود در ادبیات عرب را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در مقطع دکتری ادبیات عرب از دانشگاه قدیس یوسف لبنان دانش آموخته شد. وی در سال 1361 به عنوان عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس در گروه تاریخ فعالیت خود را آغاز کرد. تألیف و ترجمه بیش از 34 جلد کتاب و انتشار 96 مقاله، از آثار علمی دکتر آئینه وند می‌باشد. وی راهنمایی 25 رساله دکتری و 75 پایان نامه کارشناسی ارشد را به عهده داشت. دکتر آئینه وند که عناوین استاد نمونه کشوری و چهره ماندگار را در کارنامه علمی خود به یادگار دارد در هفدهم اردیبهشت ماه سال 1394 بر اثر بیماری در بیمارستان لاله تهران درگذشت.