حضرت امام هادی (علیه السلام) و مبارزه با انحرافات جامعه
به مناسبت میلاد نهمین حجت الهی حضرت امام علی بن محمد الهادی «علیه السلام»
حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی در گفت و گو با شفقنا (پایگاه بینالمللی همکاریهای خبری شیعه) به انحرافاتی که بعد از وفات پیامبر(ص) تا زمان امام هادی(ع) در آموزههای دینی به وجود آمد، اشاره کرد و گفت: بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) مسلمانان در مسایل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی با مشکلات زیادی رو به رو شدند. یکی از این مشکلات کوتاهی طول دوران نبوت پیامبر(ص) بود. پیامبر 13 سال در مکه و 10 سال در مدینه حکومت کردند، مسلمانان در این مدت کوتاه از واقعیات مسایل دینی بهره کافی نبردند و با عمق تعالیم اسلام و قرآن آشنا نشدند به همین دلیل نیاز بود برخی از شاگردان و یاران پیامبر(ص) به صورت عمیق و روشن معارف دین را برای مردم، نیازمندان و علاقه مندان تشریح کنند، اما این گروه و جمعیت بسیار اندک بودند و این اقدام چندان امکان پذیر نبود. تعداد اندکی از اصحاب پیامبر(ص) مانند امام علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، سلمان فارسی، ابوذر، مقداد، عمار یاسر، ابن عباس و برخی دیگر که به پیامبر نزدیک بودند و تحت تعالیم مستقیم ایشان بودند، معارف بسیاری از دین را یاد گرفتند و به عمق مسایل دینی پی برده بودند، اما اوضاع سیاسی که در جامعه آن زمان وجود داشت مانع انتقال این آموزهها به مردم شد. عدهای از مسلمانان گرفتار مطامع دنیا شدند و به دنبال حکومت، قدرت و به دست گرفتن زمام امور مردم رفتند و با اهداف پشت صحنه خود نگذاشتن زمینه برای فعالیتهای فرهنگی، تبلیغاتی و معرفی واقعی اسلام فراهم شود.
او افزود: خطری دیگری که در آن زمان مسلمانان را تهدید میکرد، احتمال حمله گروههایی از بین مسلمانان و قدرتهای بزرگ آن زمان مانند ساسانیان در ایران، مسیحیان روم و کفار به جهان اسلام بود و این خطر همواره احساس می شد به همین دلیل سردمداران، خلفای آن زمان و سایر مسلمانان، عمده تبلیغ خود را بر روی مقابله با هجماتی گذاشتند که احتمال داشت اساس اسلامی را تهدید کند لذا درگیر جنگ با ساسانیان و رومیان شدند؛ این مساله فرصت معرفی اسلام واقعی و یا تبیین مسایل اساسی دین را برای مسلمانان و علاقه مندان به اسلام فراهم نکرد!.
جعفری فراهانی به مشکلاتی که در دوران حکومتداری امام علی(ع) منجر به عدم تعمیق معارف دینی و قرآنی شد، اشاره کرد و گفت: در دوران 5 ساله حکومت داری امام علی(ع) مشکلاتی از سوی دنیا طلبان، جریانهای رقیب و مخالف مانند جریان بنی امیه، معاویه یا خوارج و نهروانیها به وجود آمد و سه جنگ را برای امام علی(ع) پیش آوردند. در آن شرایط باز هم فرصت تبیین معارف واقعی دین و قرآن به طور کامل برای مردم فراهم نشد. این مشکلات در دوران صلح امام حسن(ع)، در جریان شهادت امام حسین(ع)، در دوران امام سجاد(ع) همچنان وجود داشت. در زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، فرصتی برای معرفی مبانی واقعی و دینی برای مردم فراهم شد که این نهضت بزرگ دینی از سوی امام صادق(ع) ادامه یافت که در آثار و برکات آن تاریخ وجود دارد.
او ادامه داد: امام باقر(ع) و امام صادق(ع) با زحمات و مشکلات بسیاری شاگردان زیادی را معرفی کردند و معارف دینی را در ابعاد فقهی، قرآنی، تاریخی و حدیثی برای علاقه مندان و شاگردان خود تبیین کردند و تا حدودی ضعف تبیین معارف دینی از بین رفت. زمان امام موسی کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع) یک دوره خاصی بود. خلفای حاکم در این دوران برای جلوگیری از نشر، پخش و گسترش معارف واقعی دین که با منافع آنها تعارض داشت، امامان شیعه را در حبس قرار دادند و زندانی کردند. امام کاظم(ع) سالها در زندان بود. مأمون امام رضا(ع) را به طوس فرا خواند. امام جواد(ع) و امام هادی(ع) در سامرا، اسیر توطئههای دشمنان شدند و تحت نظر قرار گرفتند.
ادامه در لینک اصلی
http://ajafari42.andishvaran.ir/fa/UserShowInterview