تحریف ماجرای قهر حضرت زهرا(س) با خلیفه اول/ فدک حرکت سیاسی معنادار از سوی پیامبر(ص) است

 بنابر آنچه مورخان گفته اند و از روایات به دست می آید، «فدک» نمادِ حرکت سیاسی معناداری است که هدف حضرت رسول(ص) از اینکه آن را در اختیار حضرت زهرا(س) گذاشتند این بود که باید کل اختیار و زمام مسلمین در اختیار اهل بیت(ع) قرار بگیرد.

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، کارشناس و پژوهشگر فِرَق و دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) در گفت و گو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، در پاسخ به شبهاتی که جریان ضاله وهابیت نسبت به مساله واکنش حضرت امیرالمومنین(ع) در جسارت به حضرت زهرا(ع) و همچنین ماجرای فدک بیان می کنند به جریان شناسی تاریخی این موضوع پرداخت و اظهار کرد: پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، گروهی از مسلمین بنابر اعتقادات خاصی که در آیین جاهلیت داشتند دنبال مطامع دنیایی بودند.

وی ادامه داد: آنها در واقع مخالفان قرآن و سنت پیامبر(ص) بودند که دل به حقایق دین نداده و دنبال مسیر دیگری افتادند که با مسیر امامت و سنت پیامبر(ص) کاملا متفاوت بودند. در این هنگام بود که جریان سقیفه بنی ساعده پیش آمد و مخالفان با دلائل خاص طرفداران خود را در سقیفه جمع کردند و با خلیفه اول (به عنوان جانشین پیامبر(ص)) بیعت کردند.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) تصریح کرد: حضرت امیر(ع) با این بیعت موافق نبودند چراکه از اساس مخالفت با دستور و تصمیم خدا و پیامبر(ص) داشت. در جریان غدیر خمّ حضرت امیر(ع) به عنوان خلیفه مسلمین معرفی و شناخته شدند. با این وجود بعد از انحراف ایجادشده و بیعتی که تعداد زیادی از افراد با خلیفه اول داشتند، جریان هجوم به خانه حضرت امیرالمومنین(ع) پیش آمد.

وی ادامه داد: در این جا لازم است یادآوری کنم که در مورد حمله به خانه حضرت زهرا(س) توجه داشته باشیم که این واقعه بعد از رحلت پیامبر(ص) در طول هفتاد و پنج روز پس از رحلت پیامبر پیش آمد که در این مدت حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) و سایر یاران واقعی آن بزرگواران به شکل های مختلفی اعتراض خود را به سائر مسلمانان از قبایل و طوایفی که به امامت امیرالمومنین(ع) اعتقاد داشتند ابلاغ و اعلام کردند.

ماجرای فدک قبل از هجوم به خانه حضرت زهرا(س) است

حجت الاسلام جعفری فراهانی گفت: حضرت زهرا(س) به عنوان اعتراض به مصادره و غصب فدک خطبه مفصلی در مسجد پیامبر(ص) می خوانند و این یعنی داستان فدک قبل از جریان حمله به خانه حضرت زهرا(س) است.

وی ابراز کرد: زمانی که ابوبکر به خلافت انتخاب می شود، در مسجد خطبه می خواند و به ماجرای فدک اشاره می کند و ذیل سخنان اش اقدام به بیان روایتی از پیامبر(ص) می کند با این مضمون که «ما پیامبران چیزی به ارث نمی گذاریم و هرچه که از ما می ماند صدقه ای برای عموم مسلمانان» است، لذا بر پایه این مطلب دستور داد تا فدک را که در اختیار حضرت زهرا(س) بود مصادره کرده و اداره و زمام آن را به دست مسلمانان بدهند.

این محقق در ادامه اظهار کرد: در واکنش به این سخنان خلیفه اول، حضرت زهرا(س) نیز دو خطبه در مسجد و منزل ایراد کردند که در تاریخ مشهور است که ذیل آن تمامی ادله و صحبت های خلیفه اول را به چالش می کشند و آنچه که از حقایق قرآن، سیره و سنت پیامبر(ص) وجود دارد را با مسلمانان مطرح می کنند و به ویژه با خلیفه اول احتجاج و مقابله می کنند.

وی در تشریح این خطبه افزود: حضرت زهرا(س) خطاب به خلیفه اول بیان کردند: در قرآن آمده است که پیامبر(ص) ارث از خود بر جای گذاشتند، خلیفه پیامبر(ص) باید به آنچه که در سیره پیامبر(ص) است عمل کند و تو (ابوبکر) خلاف آن را پیاده کردی و فدک حق و میراث ماست.

فدک نماد حرکت معنادار سیاسی است

حجت الاسلام جعفری فراهانی ادامه داد: در اینجا بحثی در مورد فدک وجود دارد بر این مبنا که فدک قبل از هر چیز نماد سیاسی بر امامت اهل بیت(ع) است نه یک قطعه زمین خاص. البته درست که فدک با جنگ به دست نیامد ولی این قطعه زمین در اختیار حضرت زهرا(س) قرار گرفت و بنابر آنچه که مورخان گفته اند و از روایات اهل بیت(ع) به دست می آید، فدک نماد و حرکت سیاسی معناداری است که هدف حضرت رسول(ص) از اینکه آن را در اختیار حضرت زهرا(س) گذاشتند این بود که باید کل اختیار، زمام و اختیار مسلمین در اختیار اهل بیت(ع) ایشان باشد.

این محقق گفت: در زمان امام موسی کاظم(ع) هنگامی که مامون عباسی تصمیم گرفت فدک را آزاد کند و به اهل بیت(ع) برگرداند، به امام موسی کاظم(ع) عرض کرد: می خواهیم فدک را در اختیار شما قرار دهیم. حضرت(ع) فرمودند: «می دانید فدک چیست؟ فدک یک ناحیه آن در شمال خراسان، یک ناحیه در غرب آفریقا، یک بخش در عدن و مناطق دیگر است، فدک زمین خاص نیست. فدک اختیار ولایت مسلمانان است که می بایست در اختیار ما اهل بیت(ع) قرار می گرفت.»

وی در بخش دیگری از مباحث خود به جریان هجوم به خانه حضرت امیر(ع) اشاره کرد و گفت: همان طور که گفتم در طول هفتاد و پنج روز بعد از رحلت حضرت رسول(ص)، اقدامات متعددی از سوی حضرت امیر(ع) و حضرت زهرا(س) صورت پذیرفت و حدود چهل نفر از یاران واقعی امام علی(ع) در منزل حضرت(ع) جمع شده و گفتند با خلیفه بیعت نمی کنیم.

حجت الاسلام جعفری فراهانی تصریح کرد: بعد از اینکه حضرت امیر(ع) حاضر به بیعت با خلیفه اول نشدند، عمر(خلیفه دوم) و همراهان او مانند مغیرة، خالد، ابوعبیدة، قنفذ و ... با خشونت وارد منزل شدند و در روایت داریم که دست های حضرتامیر(ع) را بستند و کتف هایش را نگاه داشتند و کشان کشان حضرت(ع) را به مسجد برده و می خواستند از ایشان بیعت بگیرند. در این میان حضرت زهرا(س) برای دفاع از همسرشان حرکت می کنند و در طول مسیر اتفاقاتی افتاد و بی احترامی به حضرت زهرا(س) شد. اصلاً امکان هرگونه عکس العملی از حضرت امیرالمومنین(ع) برای دفاع گرفته شده بود و لذا در اثر ضربه ای که به حضرت(ع) وارد شد، جنین ایشان سقط شد.

تحریف ماجرای قهر حضرت زهرا(س) با خلیفه اول

وی در مورد مساله ای که ابن عثیمین(مفتی وهابی) در مورد قهر و روی گردانی حضرت زهرا(س) با ابوبکر مطرح کرده و از خداوند بابت قهر خواستار آمرزش ایشان شده است، گفت: در پاسخ می گوئیم درست است که در روایات تاریخی و منابع شیعه و سنی داریم که تاکید کرده اند حضرت زهرا(س) به عنوان اعتراض به مصادره فدک تا زمان وفات با ابوبکر حرف نزدند. اما اینکه گفته شود می باید برای حضرت زهرا(س) از خداوند طلب عفو کنیم غیر از اینکه به اعتقاد ما پیروان اهل بیت(ع) متخذ از قرآن و سنت صحیح رسول خدا(ص) نوعی بی احترامی و توهین به حضرت می باشد این نوع قضاوت مصداق روشن «اجتهاد در برابر نصّ» می باشد عقلای عالم آن را مردود و نادرست می دانند. زیرا ملاک ما رضایت حضرت فاطمه(ع) هست که بنابر روایات نقل شده از سوی پیامبر(ص) که فرموده اند(انّ الله لیغضب لغضب فاطمة و یرضی لرضاها و فاطمة بضعة منّی من آذاها فقد آذانی و من احبّها فقد احبّنی) هر مسلمانی باید به آن عمل کند. نص مورد قبول اینهاست. چطور ابوبکر با اطلاع از این روایات موجبات غصب حضرت را فراهم می کند!. پس اینکه گفته شود فاطمه زهرا(س) عمل غیر مشروع انجام داده و قهر و غضب او بر خلیفه اشتباه بوده سخنی غلط و از روی عناد و دشمنی با دستور خدا و سنت پیامبر اکرم(ص) می باشد و گویندگان این سخن باید استغفار نمایند.

وی ادامه داد: قهر و غضب حضرت زهرا(س) با خلیفه منطقی و بر طبق سنت پیامبر(ص) بوده است چون این خلیفه انتخابی مشروعیت دینی نداشت. حضرت زهرا(س) در مسجد طی خطبه خود از جمعیت در مورد جریان غدیر، حدیث ثقلین و سخنان پیامبر(ص) سوال می کنند و می فرمایند خلافت از آنِ همسر من است. امامت و خلافت در صلاحیت پسر عمّم علیّ بن ابی طالب(ع) هست و اجتماع سقیفه قطعاً رفتاری غلط و اشتباه بوده است.

این محقق با اشاره به اینکه فدک ابعاد سیاسی فراوانی دارد و اساساً بخشی از آن مساله مالی بوده است، گفت: پیامبر با واگذار کردن فدک به حضرت زهرا(س) می خواهد کل امامت و ولایت را به خاندان اهل بیت(ع) واگذار کند و البته درک این مساله برای همه آسان نیست. پیامبر(ص) به صورت نماد و الگو این کار را کردند تا مسلمین درس بگیرند و هدایت شوند. 

لینک اصلی

http://shabestan.ir/detail/News/607715